Sicilië

Na ons bezoek aan de haven van Favignana willen we nog maar één ding: verse vis eten. We gaan dan ook op zoek naar het leukste visrestaurant van het eiland. Dat vinden we in een van de zijstraatjes van het havenplaatsje: Sotto Sale. Alleen de naam al brengt een glimlach op ons gezicht. Sotto Sale betekent namelijk letterlijk ‘onder het zout’. Na onze tocht door de zoutpannen aan de overkant van de zee een perfecte voortzetting van onze Siciliaanse ontdekkingstocht. Het restaurant ademt een heel eigen sfeer. De donkere muren geven het iets knus, terwijl de accessoires zorgen voor een …

In de haven van Favignana is het de hele dag door een drukte van belang. ’s Ochtends in alle vroegte varen de vissers in hun vrolijk gekleurde bootjes de zee op om vis, schelpdieren en garnalen te vangen. Als ze terugkeren, kuieren de eilandbewoners langzaam richting de provisorische kraampjes. Voor wat verse vis, maar ook en vooral voor een praatje. Iedereen heeft alle tijd van de wereld. Vissers repareren hun netten, schilderen hun boot, maken een praatje met hun collega’s en gaan op de foto voor de toeristen die net van de boot komen. Anderen staren wat voor zich uit …

Na de zoute kust en de zoete koekjes wacht ons een bezoek aan Favignana, een van de Egadische eilanden. Het ligt op slechts een half uur varen vanaf Trapani (je kunt oversteken met Ustica Lines of Siremar), maar het is een heel eigen wereld. Dit eilandje is voor ons echt een van de hoogtepunten van onze reis! Je komt aan in het haventje, van waaruit je de rest van het eiland kunt verkennen. Wij deden dat per fiets, maar voor we je achterop nemen en het eiland gaan verkennen, laten we je ervaren hoe heerlijk het eiland is: Een aantal …

Hoog boven de zoutpannen schittert Erice, een van de mooiste dorpjes van heel Sicilië. Tijdens ons bezoek aan dit middeleeuwse dorp lieten we ons leiden door de zoete geur die zich meteen bij aankomst in onze neuzen nestelde. Geen verkeerde keuze, want die geur leidde ons naar de pasticceria van Maria Grammatico, die hier op eenzame hoogte de allerlekkerste koekjes maakt die we ooit proefden. Nog voor we de winkel zelf betreden, worden we een kleine nis in gelokt. Hier staan drie enorme kasten vol met lekkernijen: bergen bocconcini (ronde amandelkoekjes), schalen vol sospiri (citroen/amandelkoekjes), kleurrijke pistache-, chocolade- en sinaasappelballetjes …

Zo ver je kunt kijken, zie je ondiepe bassins vol met water, met aan de rand witte bergen die prachtig afsteken tegen de blauwe lucht. Het kan niet missen: je staat aan de zoutkust van Sicilië, grofweg tussen Marsala en Trapani. Hier vind je eindeloze vlaktes met zoutpannen, waarin het heldere zeewater wordt omgetoverd tot bergjes van het ‘witte goud’. Zout was in Italië lange tijd een zeer kostbaar materiaal. Er werd zelfs belasting op geheven, net als op tabak, waardoor het alleen in de tabbacheria’s verkocht mocht worden. Kijk maar eens goed naar de kenmerkende blauwe borden met een …

Dankzij Mario en Marian van Tururi Tours vonden we de mooiste plek om te genieten van de bijzondere zoutkust in het westen van Sicilië: Relais Antiche Saline. Dit resort ligt midden in de zoutpannen, pal naast het Museo del Sale, met de kenmerkende roodgedakte molen, waar we vanmiddag meer over zullen vertellen. Die ligging is geen toeval, want de eigenaar van het resort behoort tot de familie Culcasi, die ook wel la famiglia del sale, de familie van het zout, wordt genoemd. Al vier generaties lang verzamelen de leden van deze familie ’s zomers het zout uit de zoutpannen. Salvatore …

Na de overweldigende pracht en praal van Palermo (met bijbehorende chaos en drukte) is het heerlijk bijkomen op camping El Bahira, vlak bij San Vito lo Capo, waar we op uitnodiging van Eurocamp mogen kamperen. Woensdagmiddag laat kwamen we aan in dit paradijsje, na een busreis over kronkelende bergwegen met aan weerszijden groene velden vol gele bloemen, wijngaarden en hoog oprijzende bergen. Nadat de buschauffeur ons langs de kant van de weg had laten uitstappen (iets wat hier heel normaal is; alle oude mannetjes worden bijna voor de deur van hun huis afgezet), kregen we van de campingkok een lift …

Ciao tutti! We laten jullie online een beetje meegenieten van de bijzondere verhalen die we tijdens onze reis over Sicilië optekenen. We zijn hier echter niet alleen voor het ontdekken van mooie plekken en verhalen, maar ook om deze vervolgens vast te leggen met de camera, zodat we er straks een bijzondere Ciao tutti Special van kunnen maken. Merle & Saskia bij de blauwer dan blauwe baai Cala Rossa, op Favignana Merle van de Reep, onze fotografe deze reis, heeft in een dikke week tijd al bijna 2000 (!) foto’s gemaakt, van de schittering van de prachtig blauwe zee tot …

Ciao tutti! We zijn gisteren veilig geland op Siciliaanse bodem, vergezeld door de geur van de zee en een kleurrijk schouwspel van een ondergaande zon die in tientallen zoutpannen werd weerspiegeld. Meteen op weg naar ons hotel maakten we kennis met een van de symbolen van het eiland: de trinacria, een mysterieus mythologisch symbool dat onder andere op de vlag van Sicilië wappert. De trinacria bestaat uit een driebenig monster, de zogenaamde gorgo. Het hoofd van het monster wordt gesierd door twee vleugels en omringd door slangen. Eromheen zwermen drie gebogen benen, net als de wieken van een molen. Deze drie …

Het stadje Bagheria is niet alleen bekend dankzij de aanwezigheid van de monsters van Villa Palagonia. Nog zo’n twintig andere schitterende villa’s maken duidelijk dat Bagheria lange tijd de uitvalsbasis was voor de rijke Palermitanen. Zij lieten hier hun zomerverblijf bouwen, waar ze de hitte, de stank en de drukte van de stad even konden ontvluchten. Dat Bagheria zo populair was bij de rijke inwoners van Palermo, komt deels ook door de schare beroemdheden die hier zijn geboren of hebben gewoond. Een van hen is Renato Guttuso. In de Villa Cattolica is een museum ingericht met circa tweehonderd werken van …

Durf je het meest monsterlijke park van Sicilië te betreden? Lees dan snel verder en zet Villa Palagonia, bij het stadje Bagheria, ten oosten van Palermo, op je to see-lijstje. De villa werd in het begin van de achttiende eeuw gebouwd voor Don Ferdinando Gravina Alliata, de vijfde prins van Palagonië, naar een ontwerp van de Dominicaanse monnik en architect Tommaso Maria Napoli. De villa zelf stond snel overeind en werd binnen de kortste keren ook overdadig versierd, met fresco’s die de twaalf werken van Hercules uitbeelden, een spiegelzaal met een plafond vol spiegels en schitterende stoffen. Het hele complex, …