Vanuit Trapani zie je het al liggen, hoog boven op de Monte San Giuliano: Erice. Het is een van de sfeervolste dorpjes in het westen van Sicilië, met smalle, middeleeuwse straatjes, tal van kerken en kerkjes, kloosters, een kasteel, bijzondere doorkijkjes en natuurlijk een werkelijk adembenemend uitzicht over Sicilië ver beneden je. Je zit immers op zevenhonderdvijftig meter hoogte!
Vanuit de Giardini del Balio heb je wellicht het mooiste uitzicht over het westen van Sicilië, met de saline, zoutvlaktes, de zee en de Egadische eilanden die zich aftekenen tegen de horizon. Op heel heldere dagen kun je zelfs de eilanden Pantelleria en Ustica zien.
Door deze hoogte kan het overigens nog wel eens wat kouder zijn dan in Trapani. Neem dus, ook ’s zomers, een sjaal of een vestje mee. Houd er ook rekening mee dat Erice, zeker in het voor- en najaar en in de winter, door de hoge ligging vaak in mist is gehuld. Dat is prachtig mysterieus, zoals je op onderstaande foto kunt zien, maar ook nét even frisser…
Stad van Venus
Erice is volgens de overlevering ooit gesticht ter ere van de godin van de vruchtbaarheid, de schoonheid en de liefde. Het allereerste begin van het stadje hebben we te danken aan de Elimi, een volk van wie we niet heel veel weten. Zij stichtten een soort bedevaartsplaats boven op de Monte San Giuliano. Later werd deze plek ook door de Feniciërs, de Grieken en de Romeinen als heilig beschouwd.
Pas ten tijde van de heerschappij van de Normandiërs kreeg Erice (dat toen net als de berg nog San Giuliano heette) zijn eerste versterkte kasteel, het Castello di Venere, en begon het steeds meer een echt dorp te worden.
In het kasteel vind je nu veel archeologische overblijfselen uit Erice, waaronder de oude Venustempel en de zogenaamde Venusput, waarin de godin zich zou hebben gebaad. Voor een fotogenieke Venus bezoek je ook de al eerder genoemde Giardini del Balio, waar de godin poseert in het water.
Aan de voet van het Castello di Venere schittert de Torretta Pepoli, het voormalige jachtverblijf van graaf Agostino Pepoli dat in de negentiende eeuw werd gebouwd.
Rondom het Castello di Venere werden steeds meer huizen gebouwd, met ertussen smalle straatjes. Het is heerlijk om door deze viuzze, steegjes, te dwalen, liefst zonder plattegrond. Verdwalen kan immers niet in dit kleine stadje, terwijl je de mooiste dingen ontdekt als je gewoon je neus achterna loopt.
Van katten die heerlijk liggen te zonnen tot door schitterende luiken gesierde ramen, van een bijzondere blik op een markante kerkkoepel die scherp afsteekt tegen de blauwe lucht tot de kleurrijke frazzate (kleedjes) en keramieken accessoires waar Erice zo beroemd om is.
Wandel zeker ook even naar het Quatiere Spagnolo, de Spaanse wijk, met een klein maar bijzonder leuk museum waarin de arti e mestieri di una volta, de traditionele ambachten en beroepen van weleer, van de westkant van het eiland worden uitgebeeld.
Hier stuit je op een houten vissersbootje van een tonijnvisser, op een zoutpan vol zout en op een traditionele boerenkar, beschilderd met de meest bijzondere motieven. Ook zie je maquettes van een boerenakker waar wordt geoogst en van het proces van het verwerken van graan tot brood. Zo komt de geschiedenis van dit deel van Sicilië op een leuke, begrijpelijke manier tot leven.
Geniet aan de hand van een aantal foto’s al even mee van alle pareltjes die je binnen de driehoek die de stadsmuren vormen, kunt ontdekken:
De kerken van Erice
Tijdens een wandeling door Erice stuit je vanzelf op een van de ruim zestig (!) kerken die dit stadje rijk is, waaronder de San Giovanni Battista, de Sant’Orsola, de San Giuliano, de San Martino, de San Cataldo en de San Domenico.
In de Chiesa Madre, de Duomo van Erice, stuitten we op een magisch lichtspel, dat het middenschip van de kerk steeds in een ander licht zet.
In deze kerk vind je ook een mooie Madonna met kind, van de hand van Domenico Gagini, én de Madonna di Custonaci, een achttiende-eeuwse kopie van het origineel, dat in het Santuario in Custonaci wordt bewaard. Eind augustus wordt de originele Madonna in processie door het stadje gedragen, met als grande finale een spetterend vuurwerk op muziek.
De lekkerste koekjes van Sicilië
Laat je tijdens je wandeling door Erice vooral ook leiden door de zoete geur die zich meteen bij aankomst in je neus nestelt. Die geur leidt je vroeg of laat naar de pasticceria van Maria Grammatico (aan de Via Vittorio Emanuele), die hier op eenzame hoogte de allerlekkerste koekjes maakt die je ooit hebt geproefd. Lees onze blog over Maria Grammatico
Naar Erice per kabelbaan
Je kunt Erice prima bereiken per auto of per bus, maar wie het stadje op een originele manier wil bezoeken, neemt de kabelbaan. Deze kabelbaan bestaat uit cabines in de vorm van een soort eieren, waar steeds acht mensen in kunnen. In circa tien minuten overbrug je de zevenhonderdvijftig meter hoogte.
Het vertrekstation van de kabelbaan (Stazione di Valle) bevindt zich aan de SP 31 richting Erice, op de kruising met de Via Capua. Meer informatie vind je op de website van Funivia Erice.
Nog veel meer schitterende plekken op Sicilië
Nog veel meer tips voor het westen van Sicilië vind je in onze ruim driehonderd pagina’s tellende Special vol informatie, tips en kleurrijke foto’s. Zet al je zintuigen op scherp en geniet met ons mee, in een wervelende reis over het westen van het eiland!
Bestel de Ciao tutti Special West-Sicilië
P.S. De Ciao tutti Special is een digitale uitgave. Na bestelling krijg je zowel op je scherm als in je e-mail een link om de Ciao tutti Special te downloaden in pdf-formaat. Je kunt ‘m vervolgens opslaan en op meerdere apparaten (computer, laptop, smartphone of tablet) van alle moois in je nieuwe Special genieten.
De kerk de Sant’Orsola in Erice wordt in Godfather deel 3 gebruikt als de ingang van het klooster waar Michael kardinaal Lamberto ontmoet. Binnenplaats van het klooster is echter in Viterbo, vlakbij Rome, de plek waar Michael gaat biechten.