Puglia

In het net verschenen boek Remote – places to stay vind je 22 weg-van-de-wereld plekken, waar je de wereld om je heen en in jezelf kunt horen en voelen en de knop even kunt omdraaien. Een van deze plekken is te vinden in Puglia: het Convento di Santa Maria di Costantinopoli. ‘Dit excentrieke guesthouse ligt goed verborgen op een halfuur rijden van de mooie stad Lecce, langs een slingerende kustweg, in het dorp Marittima di Diso. In Marittima is er geen enkel bord dat aangeeft waar het hotel is. Alleen het oude kerkhof met aan de overkant een gebouw dat …

De Grieken wisten het al, toen ze de naam voor dit plaatsje verzonnen. Ze noemden dit havenstadje kalé pólis, mooie stad. De Italianen verbasterden de naam tot Gallipoli, maar de schoonheid van het stadje bleef behouden. Ook nu nog word je betoverd door de aanblik van de stad die de zee lijkt te kussen. Vooral in het haventje is de sfeer bijzonder, met gekleurde vissersbootjes. Een warm welkom krijgen we van twee oude vissers, die op een bankje genieten van de zon en aan iedereen die het maar wil horen vertellen dat ze al dik 85 zijn. ‘Maar we gaan …

Daar staan we dan, in een zonnige olijfboomgaard in de Salento, in het zuiden van Puglia. Bij een tafel die bijna doorzakt onder het gewicht van allerlei lekkernijen, flessen olijfolie en wijn. Midden in een reclame voor traditionele Italiaanse olijfolie, maar dan écht – en met echt goede olijfolie op tafel, gemaakt met passie en met de vruchten van de knoestige bomen om ons heen. We laden ons bordje vol met allerlei verschillende hapjes, schenken een glas wijn in en zoeken een plekje in de zon. Even uitrusten van de hele ochtend wijn proeven… De rust duurt echter niet lang. …

Na terugkomst van een tour door Italië schuift de wijzer van de weegschaal elke keer onverbiddelijk een beetje verder door. De oorzaak is niet moeilijk te vinden: de continue stroom lekkernijen die ons worden voorgeschoteld, van ’s ochtends vroeg tot ver na middernacht. Zo ook in Lecce. Na een ontbijt bestaande uit een stuk(je) chocoladetaart en twee sterke espresso’s staan we om tien uur in de bakkerij van Luca Capilungo. Luca zelf is er al sinds vier uur die ochtend, druk bezig met het bereiden van zijn specialiteit: pasticciotti. De pasticciotti zijn in Lecce en omstreken sowieso al beroemd (je bent …

Tijdens ons verblijf in Manfredonia werden we niet alleen getrakteerd op een kleurrijk carnavalsfeest, maar ook op een bijzondere tour door de Gargano. ‘s Ochtends vroeg kwam er een reeks oude auto’s voorrijden, van een Fiat 850 tot een Jaguar en een felrode Alfa. In deze macchine storiche zouden we het beste van de Gargano te zien krijgen, zo verzekerde de chauffeur ons, terwijl hij trots de deur van zijn Fiat 850 – die we uit de reeks oldtimers hadden gekozen – openhield. Siete pronti? Andiamo! Een engel op een bergtop Daar gingen we, op weg naar Monte Sant’Angelo. Over …

Tussen Peschici en Vieste, langs de kust van de Gargano (in het noorden van Puglia), vind je tal van trabocchi, of trabucchi, houten vissershutjes op palen van waaruit de vissers makkelijk hun netten uit kunnen gooien en weer binnen kunnen halen. De naam is afgeleid van het Latijnse Trabs-Trabis, dat hout betekent. Trabucchi zijn inderdaad helemaal gemaakt van hout en ook de palen waarmee ze met de rotsen zijn verbonden, zijn van hout. De ‘antennes’ waarmee wordt gevist, reiken soms wel tot vijftig meter ver in zee! Er wordt het hele jaar door gevist, met uiteraard in elk jaargetijde een …

Zè Peppe was er klaar voor! Met een flinke rugzak, strooien hoed, wandelstok en kompas wachtte hij ons op in Manfredonia, omringd door coriandoli (Italiaans voor confetti). Ze Peppe is in dit stadje in Puglia hét symbool van het kleurrijke carnaval. Dankzij hem werd er al voor de 61ste keer afgeteld tot het hoogtepunt van de festiviteiten: de kleurrijke optocht waar we jullie vanochtend al van hebben mee laten genieten. Samen met vijf andere bloggers was Saskia uitgenodigd om zich vier dagen lang onder te dompelen in het carnavaleske gebeuren. Nu dacht Saskia dankzij haar Limburgse roots dat carnaval nog …

Vorig weekend waren we in Manfredonia, in de hak van de Italiaanse laars, voor een wel heel bijzondere ervaring. We mochten namelijk het Carnevale di Manfredonia meevieren, een magisch feest met kleurrijke kostuums, grote carnavalswagens gemaakt van papier-maché en vooral heel veel vrolijke, trotse Manfredoniani die van dit gebeuren een bijzonder spektakel maakten. Vanmiddag doen we verslag van alle bijzondere tradities rondom het Carnevale di Manfredonia, maar we laten jullie nu eerst meegenieten van de Sfilata delle Meraviglie, de kleurrijke optocht die als grande finale van het carnavalsfeest door het hele stadje trekt:

We werden vanochtend wakker in de Gargano, het bergachtige schiereiland dat het noordelijkste deel van Puglia en het ‘spoor’ van de Italiaanse laars vormt. Dit stukje Italië heeft de naam nogal mystiek te zijn. Je vindt er bijvoorbeeld twee belangrijke pelgrimsplaatsen die nog altijd veel gelovigen, geïnteresseerden en nieuwsgierigen trekken: Monte Sant’Angelo en San Giovanni Rotondo. Monte Sant’Angelo We nemen jullie in deze blog mee naar Monte Sant’Angelo. Al duizenden jaren gaan reizigers op zoek naar een berg die wordt omgeven door mysterieuze verhalen. In mei van het jaar 490 zou de aartsengel Michaël op deze berg zijn verschenen aan de bisschop van Siponto, Lorenzo …

Gisteren wandelden we al even over Piazza Sant’Oronzo, het kloppende hart van het historische centrum van Lecce. De heilige Oronzo is de patroonheilige van de stad en heeft daarom een prominente plek op het plein, bovenop een hoge zuil. Oronzo, de held van Lecce Het beeld werd hier in 1666 geplaatst bij wijze van dankbetuiging. De heilige zou de stad in 1665 namelijk van de pest hebben gered. De zuil waar Oronzo met zijn voeten op staat is zelfs nog ouder. Het is een van de zuilen die, toen deze weg nog in gebruik was, het einde van de Via …

Lecce is de Zuid-Italiaanse hoofdstad van de barokkunst. Dan is het wel zo toepasselijk om een artistiek hotel uit te zoeken! Tijdens het Lecce Fashion Weekend mochten wij iedere ochtend ontwaken in het ArtHotel, een viersterrenverblijf vol kunst en design. Waar de Jezuïeten sliepen Het Arthotel is een prachtig voorbeeld van een architectonisch ontwerp waarin oud en nieuw samenkomen. Het ‘oude’ deel is een voormalig Jezuïetenklooster, terwijl het nieuwe deel helemaal in de lokale steensoort pietra leccese is opgetrokken – het verschil is goed te zien in onderstaande foto. Binnen, zowel in de gezamenlijke ruimtes als in de gangen en de …

Vol verwachting klopt ons hart… Langzaam tellen we af naar het grote Sinterklaasfeest. De Goedheiligman, die afkomstig is uit Turkije maar volgens onze verhalen een groot deel van het jaar geniet van de Spaanse zon, is deze weken drukker dan druk met het uitdelen van cadeautjes. Maar wie is deze Sint nu eigenlijk echt? Willemijn vertelt ons vanuit Puglia, waar de enige echte Sinterklaas te vinden is, hoe het nu precies zit met de Goedheiligman: ‘Op 6 december van het jaar 324 stierf de goedaardige en alom geliefde bisschop Nicolaas in het stadje Myra, in Lycië. Later besloot de Kerk …

Ter gelegenheid van Willemijns prachtige nieuwe boek Puglia – reizen door de hak van de Italiaanse laars zet Paul Janssen vandaag in een gastblog een nog redelijk onbekend gedeelte van Puglia in het zonnetje: de Gargano. ‘Puglia is vooral bekend om de leuke kegelvormige trulli in Valle d’Itria, de prachtige barokke stad Lecce, het achthoekige kasteel Castel del Monte, de heerlijke wijnen en de passie voor alles wat met eten te maken heeft, de mooiste stranden en de witte stadjes. Maar ook de Gargano is echter een ongerepte juweel, ooit vastgegroeid aan het vasteland boven aan de hak van het …

De afgelopen week vielen we, al reizend door de hak van de laars, regelmatig midden in de bijzondere rituelen waarmee de pugliesi in de week voor Pasen het lijden van Christus herdenken. Zo worden er in Taranto en in Francavilla Fontana bijvoorbeeld op Witte Donderdag processies gehouden, waarbij vele gelovigen blootsvoets, hun hoofden bedekt met puntkappen, door de straten trekken. Op de klanken van treurige muziek dragen ze beelden van Christus door de stad. In het dorpje Carovigno, vlak bij Ostuni, wordt uiteraard ook uitgebreid stilgestaan bij het lijden van Christus, maar hier wordt vooral ook uitgekeken naar de festiviteiten …

Ons versgebakken vijgenbrood was lekker, maar eerlijk gezegd kon het niet tippen aan het brood dat we vanmiddag tijdens de lunch aten, in Altamura, la città del pane de stad van het brood. Het brood is hier dan ook niet zomaar brood, nee, het gaat hier om brood met een officieel DOP-keurmerk, dat ook nog eens behoort tot het Slow Food-presidio van Puglia – de hoogste eer die een Italiaanse brood kan behalen. Wat maakt het brood van Altamura zo bijzonder? Je vindt dit bijzondere brood alleen in en om Altamura. Voor il pane di Altamura, zoals het simpelweg heet …