Reizen door Italië

Vierentwintig verstilde beelden van Milaan

Voor de prachtige fotocollectie IMMAGINE XXIV vlogen fotograaf Hans Guldemond en Italiëliefhebber Ruud Veldkamp (tevens eigenaar van de Italiaanse concept store Sedotto in Haarlem) naar Milaan, waar ze precies 24 uur achter elkaar de wijk Navigli vastlegden in 24 verschillende beelden van de veelzijdige wijk. De vierentwintig foto’s zijn gebundeld in een door beide heren zelf uitgegeven album. Elke foto vertegenwoordigt een van de vierentwintig uren die het creatieve duo in de artistieke wijk doorbracht, van de zon die langzaam opkomt en de eerste cappuccino in een bar tot de Navigli bij nacht, wanneer de straatlantaarns weerspiegelen in het water van …

Lees meer »

Sanctuary – de verlaten sets van Cinecittà

Na mijn enthousiaste blog over de Rome-set in Cinecittà, kreeg ik van vaste Ciao tutti-lezer Patrick Beijersbergen van Henegouwen de tip het boek Sanctuary van Gregory Crewdson eens open te slaan. Ik had eerlijk gezegd nog nooit van deze man, die fotograaf bleek te zijn, gehoord, maar werd naar aanleiding van Patricks enthousiaste verhalen wel erg nieuwsgierig. En eerlijk is eerlijk, Patrick heeft niets te veel gezegd. Het boek is een bundeling van de foto’s die Crewdson schoot tussen de verlaten sets van Cinecittà. De foto’s van de oude, vaak vervallen filmcoulissen in zwart en wit hebben een ietwat sinistere sfeer, waardoor …

Lees meer »

Kunst kijken in de scuole van Venetië

Venetië staat bekend om haar vele scuole, dat letterlijk vertaald ‘scholen’ betekent, maar dat beter te duiden is als broederschappen, verenigingen die een belangrijke rol in het dagelijks leven in de stad vervulden. Ooit vond je deze scuole ook in andere Italiaanse steden, maar daar zijn ze nooit zo belangrijk en blijvend geworden als in Venetië. De National Geographic-reisgids die ik bij me heb, biedt wat meer achtergrondinformatie over de Venetiaanse scuole: ‘Een Venetiaanse scuola was een instelling die het midden hield tussen een gilde, liefdadigheidsinstelling en religieuze broederschap. In sommige waren kooplieden of ambachtslieden verenigd, in andere buitenlanders (expats), …

Lees meer »

Tien bijzondere bruggen in Venetië

Wie door Venetië dwaalt, komt om de haverklap een brug tegen. In totaal telt de stad meer dan vierhonderd bruggen en bruggetjes, die samen de honderdachttien eilandjes verbinden waarop de stad is gebouwd. Er worden honderdzesenzeventig waterwegen overbrugd. Sommige bruggen en bruggetjes zijn niet meer dan een stenen halve cirkel of trapje over het water, maar andere bruggen zien er indrukwekkender uit of dragen een bijzonder verhaal met zich mee. We tippen tien bijzondere bruggen waar je tijdens je bezoek aan Venetië zeker even overheen moet wandelen: 1 Ponte dei Sospiri – Brug der Zuchten De brug tussen het Dogenpaleis …

Lees meer »

De eerste giraf in Europa was te vinden in Florence…

Naast de aandoenlijke schildpadjes van Giambologna die de obelisken dragen, valt er in de Santa Maria Novella nog een exotisch dier te bewonderen. Een giraf om precies te zijn, maar om deze te kunnen zien, moeten we wel even naar binnen, de kerk in. De giraf is afgebeeld op Domenico Ghirlandaio’s Adorazione dei Magi, Aanbidding der Wijzen, in de Tornabuoni-kapel. Wie goed kijkt, ziet het exotische dier rechts achter heuvelopwaarts lopen. Naar alle waarschijnlijkheid zag Ghirlandaio de giraf in de tuinen van Lorenzo Il Magnifico. Deze Medici-telg kreeg in 1486 namelijk een giraf cadeau van de ambassadeur van de sultan …

Lees meer »

Casa Howard in Florence – slapen tussen boeken, knuffelberen, familieportretten en palmbomen

Saskia: ‘Tijdens mijn verblijf in Florence afgelopen tijd was ik te gast bij Casa Howard. Geen hotel, zoals de eigenaar me verschillende malen op het hart drukt, maar een echt thuis, met allemaal verschillend ingerichte kamers die stuk voor stuk een eigen thema hebben dat tot in de kleinste details is uitgewerkt. Aangezien ik er een tijdje verbleef, wisselde ik nogal eens van slaap- en werkplek, maar daardoor kan ik jullie wel laten meegenieten van een aantal van deze bijzondere kamers. Ik begon in de Library Room, de bibliotheekkamer, waar ik, omringd door de prachtigste boeken, mijn eerste echte bijdrage …

Lees meer »

Het Colosseum in meer dan 200.000 Legosteentjes

Na een indrukwekkend bezoek aan de set van Rome in Cinecittà was ik nauwelijks bijgekomen van het euforische gevoel een stukje van het oude Rome te hebben mogen aanschouwen, toen ik foto’s onder ogen kreeg van een Colosseum dat helemaal is gebouwd van Lego: Meer dan 200.000 steentjes had Randy McNaught, die ook wel bekend staat als The BrickMan, nodig om in de voetsporen van de Romeinen te treden en een indrukwekkend amfitheater neer te zetten. Hij maakte een zo getrouw mogelijke weergave van de arena, half zoals het bouwwerk er in de Romeinse tijd uitgezien moet hebben (helemaal intact …

Lees meer »

Savonarola’s steen op het Piazza della Signoria in Florence

De set van het tweede seizoen van The Borgia’s werd, toen wij vorige week een bezoek brachten aan Cinecittà, gedomineerd door de stellage waar Savonarola aan zijn einde kwam. Liet deze monnik regelmatig grote vuren ontbranden om boeken, schilderijen en rijkversierde kostuums te verbranden, de zogenaamde vreugdevuren der ijdelheden, nu zou hij zelf door vuur worden verteerd. Op 8 april 1498 werd Savonarola gearresteerd en belandde hij in de cel in het Palazzo Vecchio (te zien als je de toren van dit prachtige palazzo beklimt). Hoewel paus Alexander VI niets liever wilde dan de monnik zelf veroordelen, wilde het bestuur …

Lees meer »

Crew Campinglife in de Chianti

Martijn Bak nam het Campinglife-team mee naar een bijzonder, onbekend plekje in de Chianti. Speciaal voor Ciao tutti doet hij verslag, in woord en beeld: ‘Hallo, je spreekt met Charlotte van Campinglife. Zou jij willen meewerken aan ons programma?’ Ik en caravans cq campings lopen niet echt synchroon. ‘Weet je zeker dat je mij moet hebben?’ Jazeker, ze moest mij hebben. Via Saskia kwam ze bij mij terecht, als kenner van de streek. Het programma is namelijk veranderd ten opzichte van vorig jaar. Niet meer de uitwisseling van activiteiten tussen twee families, maar een culinair deel met René Pluijm (van …

Lees meer »

In de voetsporen van Vespucci

Amerigo Vespucci, de ontdekkingsreiziger naar wie het nieuwe continent Amerika werd vernoemd, was van oorsprong een Florentijn. Hij werd geboren op 9 maart 1454 en groeide op in de stad die bestuurd werd door de Medici-familie. Nu het 500 jaar geleden is dat hij stierf (op 22 februari 1512), organiseert de stad Florence het hele jaar door bijzondere evenementen en exposities rondom deze tot de verbeelding sprekende wereldreiziger. Het mooiste portret van Vespucci is – gelukkig – ook nog lang na dit jubileumjaar te bewonderen. Het is te zien in de Chiesa di Ognissanti, waar de kunstenaar Ghirlandaio (die hier …

Lees meer »

Ciao Madonna! Een diva in Florence

Florence is wel gewend aan hoog bezoek, maar in juni schudde de stad toch even op haar grondvesten. Voor de clip bij haar nieuwe single Turn Up The Radio liet Madonna zich toen een middag rondrijden door Florence. Nadat ze het Italiaanse deel van haar MDNA-tour had afgesloten met een concert in deze stad, reed ze over de Lungarni, de boulevards langs de Arno, onder toeziend oog van veel verraste Florentijnen, die haar in de video enthousiast begroeten. Ciao Madonna!, zo hoor je af en toe heel gemeend tussen de muziek doorklinken – en dat zijn dan tevens de mooiste …

Lees meer »

San Gimignano in 1300 – de middeleeuwse stad van de torens in miniatuur

Vandaag gaan we eeuwen terug in de tijd, naar het dorpje San Gimignano ten tijde van de middeleeuwen, perfect nagemaakt in miniatuur. In een aantal verschillende settings zie je hoe de miniatuurhuizen en –torens die zo kenmerkend zijn voor San Gimignano er in 1300, toen de stad enorm welvarend was, uitzagen. San Gimignano telde rond die tijd maar liefst 72 hoge woontorens en veel rijk versierde palazzi, waarvan er in de loop der tijd helaas veel verdwenen zijn. Hier schitteren ze echter nog steeds, dankzij de vaardige handen van Michelangelo en zijn team. Naast een groot schaalmodel van de stad …

Lees meer »

Terug in de tijd: Olympische Spelen in Rome

Vandaag barsten de Olympische Zomerspelen los in Londen. Rome was 52 jaar geleden de stad die de Spelen mocht organiseren. Kosten noch moeite werden gespaard om de stad om te bouwen tot een Olympische droom. Onder aan de Monte Mario-heuvel werd een gloednieuw marmeren stadion met 80.000 plaatsen gebouwd – een ongekende omvang voor Rome. Gelukkig beschikte de stad ook over genoeg bestaande locaties en gebouwen die voor de Spelen werden gereserveerd. Dat moet voor de sporters echt een unieke ervaring zijn geweest; een topprestatie proberen te leveren in het decor van het antieke Rome… Zo werden in de Thermen …

Lees meer »

Het gebroken hart van Bernini op het Sint-Pietersplein

Overal waar je in Rome komt, herinnert er wel iets aan de grote beeldhouwer en architect Gianlorenzo Bernini. De grote Vierstromenfontein op Piazza Navona, de Neptunusfontein op Piazza Barberini, de prachtige Apollo en Daphne in Galleria Borghese, het slim vormgegeven Sint-Pietersplein dat de talloze bezoekers en pelgrims als het ware omarmt. Op dit Sint-Pietersplein liggen twee voor Bernini gedenkwaardige stenen. De eerste steen is verbonden met een nogal droeve liefdesgeschiedenis. Toen Bernini aan het Sint-Pietersplein werkte, was hij namelijk erg verliefd op een Romeinse dame. Hij kon aan niets anders meer denken dan aan de kleur van haar ogen, haar …

Lees meer »

Er was eens… een succesvolle ijssalon van twee broers uit Turijn

Niet alleen bij Gelateria Fata Morgana waan je je even in een sprookjesachtig Luilekkerland, bevolkt door de meest bijzondere ijssmaken en taartjes. Elke terugkeer naar Rome levert vaak weer een nieuwe ontdekking op, die ik dan helaas tot een volgend bezoek moet missen. Gelukkig is er nu ook een gelateria die in meerdere Italiaanse steden te vinden is: GROM. De allereerste Gelateria GROM opende in 2003 in Turijn, maar inmiddels is de ijssalon een van de grootste succesverhalen van Made in Italy van de afgelopen jaren, met vestigingen in Malibu, New York, Osaka, Parijs en Tokio. Ook in Italië zelf …

Lees meer »

De campaniles van Rome

Vanaf vandaag is dan eindelijk het boek Campanili romanici di Roma – Romaanse klokkentorens in Rome verkrijgbaar, waar ik vorig jaar oktober over schreef. Het boek was toen al helemaal klaar, maar wachtte nog op een uitgever. Inmiddels heeft Dolf Middelhof het heft in eigen hand genomen en het boek zelf uitgegeven. Vanochtend stonden ze bij hem op de stoep, vanaf nu kunnen jullie zijn prachtige fotoboek direct bij hem bestellen. In oktober gaf ik een voorproefje van het boek in tekst (dat je hier nog kunt lezen), met extra aandacht voor de klokkentoren van de Santa Maria della Luce …

Lees meer »

Campanilismo – wie heeft de grootste?

Rare vraag, denken jullie misschien, maar in de middeleeuwen hielden veel inwoners van dorpen en steden in Italië zich hier dagelijks mee bezig. Wie immers de grootste woontoren had, mocht zich de belangrijkste familie van de stad noemen. We zagen dit bijvoorbeeld laatst nog in San Gimignano. Naast de woontorens speelden en spelen ook de klokkentorens een belangrijke rol. Deze campanile, zoals een klokkentoren in het Italiaans zo mooi wordt genoemd, staat niet alleen symbool voor een kerk of een parochie, een wijk of een dorp, maar voor de oorsprong van een Italiaan. Niet voor niets is het woord campanile …

Lees meer »

Daal af in de Pozzo di San Patrizio in Orvieto – via bordeeltrappen naar het vagevuur

In de prachtige roman De boekhandelaarster uit Orvieto brengt Mathilde een bezoek aan de waterput van Sint-Patricius, de Pozzo di San Patrizio in Orvieto: ‘Hoewel hij uit 1527 stamt, is de waterput echt heel futuristisch uitgerust, Hij heeft een spiraalvormige structuur met twee trappen die identiek is aan die van DNA, dat echter pas vier eeuwen daarna ontdekt zou worden. Clemens VII nam zijn toevlucht tot Orvieto nadat de landsknechten Rome bestormd hadden. De paus was geobsedeerd door het idee dat hij verstoken zou zijn van watervoorzieningen, dus gaf hij architect Antonio da Sangallo de Jongere opdracht een waterput te …

Lees meer »

De boekhandelaarster uit Orvieto

Als liefhebber van zowel boeken als Italië keek ik al lange tijd uit naar het nieuwe boek De boekhandelaarster uit Orvieto, dat in Italië een groot succes is (de filmrechten zijn zelfs al verkocht). Het boek is dan ook geschreven door Valentina Pattavina, een ervaren redacteur, die bij uitgeverij Einaudi onder anderen Niccolò Ammaniti onder haar hoede had. De boekhandelaarster uit Orvieto speelt zich – uiteraard – af in het prachtige, idyllische stadje Orvieto in Umbrië, waar de inwoners zo op het eerste gezicht een rustig provinciaals leventje leiden. Het is het verhaal van Matilde, een eenzame vrouw van veertig …

Lees meer »

Michelangelo en de tand des tijds

Een van de eerste beelden die Michelangelo voor zover we weten vervaardigde, is de kop van een antieke faun. Helaas is dit beeld na de Tweede Wereldoorlog verloren gebleken. Gelukkig heeft beeldhouwer Cesare Zocchi tijdens zijn loopbaan twee beelden gemaakt die de jonge Michelangelo laten zien, geconcentreerd aan het hoofd van de faun werkend. Een van deze beelden is te zien in het Palazzo Pitti in Florence, het andere in Casa Buonarroti, het voormalige huis van Michelangelo, eveneens in Florence. de jonge Michelangelo aan het werk Cesare Zocchi, te zien in Casa Buonarroti in Florence Gelukkig hebben we behalve deze beelden ook de …

Lees meer »

Carrara – waar Michelangelo zijn marmer haalde

Aan de voet van de Apuaanse Alpen, vlak bij de Toscaanse kust, ligt het dorpje Carrara. Hier komt het prachtige witte marmer van Michelangelo’s David en tal van andere bekende en minder bekende Italiaanse kunststukken vandaan. Hoewel elke kunstenaar kritisch was op het benodigde blok marmer, spande Michelangelo de kroon. Hij ging zijn marmer zelf in Carrara ophalen. Hij wilde het met eigen ogen zien, het blok marmer waarmee hij ging werken. Zijn idee was namelijk dat een beeld reeds in het marmer verborgen zat; de vaardige hand van een beeldhouwer zou het beeld slechts uit het marmer moeten bevrijden. Michelangelo …

Lees meer »

Cirkels in het graan – Luoghi d’Esperienza rondom Volterra

In Toscane gaan natuur en cultuur prachtig samen. De mooiste renaissance-steden met ontelbare koepels en torentjes worden afgewisseld door donkergroene cipressen, eindeloze wijngaarden, zilvergroene olijfbomen en uitgestrekte graanvelden. Juist ook dit landschap is voor veel kunstenaars een bron van inspiratie. We bezochten al de Tarottuin van Niki de Saint Phalle en Il Bosco della Ragnaia, met een prachtig samenspel tussen natuurlijke en culturele elementen. Op weg naar Volterra is er eveneens een schitterende symbiose tussen cultuur en natuur. Van verre zie je ze plots opduiken, de cirkels in de graanvelden. Ze staan rechtop, als grote ringen, en zeker met de …

Lees meer »

Feest in Florence – twee trotse torens

Vandaag is het groot feest in Florence. De Florentijnen vieren de verjaardag van Johannes de Doper, de patroonheilige van de stad, met verschillende grootse festiviteiten, zoals het calcio storico – historisch voetbal dat echter meer weg heeft van een partijtje rugby. Mijn eerdere stukje over het calcio storico geeft een goede indruk van hoe dat er straks aan toe zal gaan… De toren van het Palazzo Vecchio Bij een feest horen natuurlijk ook cadeaus. De burgemeester van Florence besloot de stad ter ere van deze feestdag iets heel bijzonders te schenken. Alle inwoners en bezoekers van de stad krijgen hetzelfde cadeau …

Lees meer »

Vernaccia di San Gimignano – witte wijn die ‘kust, likt, bijt, verleidt en verlamt’ (aldus Michelangelo)

Deze aanprijzing komt uit de mond van niemand minder dan Michelangelo. Zo sprak de grote meester ooit over Vernaccia, de heerlijke witte wijn die in de omgeving van San Gimignano wordt gemaakt. Je kon Michelangelo niet gelukkiger maken dan met een glas van deze strogele wijn. Dante over de Vernaccia Michelangelo is echter niet de enige die deze wijn kon appreciëren. Dante was ook al lyrisch over deze wijn: ‘Zie Bonagiunta daar, uit Lucca, gaan. Die ander naast hem, tot skelet geslonken, woonachtig ooit in Tours,’ wees hij me aan, ‘placht met het pauselijk gewaad te pronken. Hij mist, en …

Lees meer »