Saskia

Dario Cecchini – de beroemde slager in Panzano in Chianti

Caro Dario, L’America sta diventando sempre pi un paese di astemi vegetariani e puritani. Personalmente, continuo a preferire il vino rosso, le carni e le belle donne. Con affetto, Jack Nicholson Als je net als Jack Nicholson gek bent op rode wijn en vlees, dan ben je bij Dario Cecchini aan het goede adres. In Panzano, een van de dorpjes in de Chianti, rijgt hij de ene na de andere biefstuk aan het mes. In handen van de slager Bij binnenkomst in de inmiddels wereldberoemde slagerij zet Dario net het mes in een flink stuk vlees, terwijl hij een passage …

Lees meer »

Paloma – Botero’s vreemde vogel op het vliegveld van Florence

Helaas moesten we gisteren na twee weken Italië weer onze koffers pakken. Op het vliegveld van Florence werden we uitgezwaaid door Paloma, een enorme bronzen vogel die Botero in 1990 maakte als onderdeel van een tentoonstelling van 31 beelden die zich op en om het Piazza della Signoria hadden genesteld. Het dier is maar liefst 240 centimeter hoog en weegt 1500 kilo. Wegvliegen zal het dus niet zo gauw… Botero is overigens een Colombiaanse kunstenaar, maar hij heeft een zeer bijzondere band met Toscane. In 1952 kwam hij naar Italië om het werk van Italiaanse kunstenaars te bestuderen. Naar eigen …

Lees meer »

Il Biancone – Neptunus op het Piazza della Signoria in Florence

Het Piazza della Signoria in Florence is een grote beeldenbende. Als je je blik kunt losrukken van Davids gespierde torso en peinzende blik, zie je dat er op en om dit plein talloze beelden te zien zijn, grotendeels verzameld onder de Loggia dei Lanzi en in de nissen van de Galleria degli Uffizi. In 1559 schreef Cosimo I De’ Medici een wedstrijd uit voor de eerste publieke fontein van Florence. Veel beroemde kunstenaars stuurden een ontwerp in, onder wie Cellini, Giambologna en Ammannati. De keuze viel uiteindelijk op de inzending van deze laatste, omdat de Neptunus die hij op de …

Lees meer »

Altijd op weg

‘De Westerse mens is altijd op weg, of hij zijn bestemming kent of niet,’ zo schrijft Frits van der Meer in de Atlas van de Westerse Beschaving. Dat dit in de middeleeuwen niet anders was en men toen ook steeds verder reisde, blijkt wel uit de fresco’s die Ciao tutti-fan Nicole ons aanraadde. : de schitterende schilderingen van Benozzo Gozzoli in de Sant’Agostino in San Gimignano. Benozzo Gozzoli heeft, zeker in vergelijking met andere Italiaanse schilders in zijn tijd, veel van de wereld – of beter gezegd van het land dat we nu kennen als Italië – gezien. Hij is …

Lees meer »

Impruneta (Toscane) – stad van terracotta

Impruneta ligt letterlijk in de schaduw van Florence, in het noorden van de Chianti, maar ook figuurlijk. Want hoewel Florence tijdens een bezoek aan Toscane hoog op het lijstje staat, brengen maar weinig mensen een bezoek aan de stad waar Brunelleschi de dakpannen voor de koepel van de Duomo in Florence haalde. Ook wij waren er nog niet eerder geweest, maar na een tip van Bianca Ensinck reserveerden we deze keer een ochtend voor een bezoek aan de stad van gebakken klei, waar al zo’n 3000 jaar (!) terracotta (letterlijk: ‘gebakken aarde’) wordt gemaakt. De productie van terracotta in Impruneta …

Lees meer »

Peposo – een Florentijns gerecht uit de tijd dat de Duomo in de steigers stond

De koepel van de Duomo – symbool van Florence. Met enige regelmaat staat een stukje van de Duomo in de steigers. Het marmer moet worden schoongemaakt, reparaties moeten worden verricht en beschadigingen moeten worden verholpen. Gelukkig zit er nu niet zo veel druk achter als ten tijde van de bouw van de Duomo, toen de bouwvakkers de steigers niet eens mochten verlaten voor de lunch. Filippo Brunelleschi, de architect die de reusachtige koepel had ontworpen, stond tijdens de bouw van deze koepel onder redelijke druk. Niet alleen moest hij de klus goed zien te klaren, dat moest liefst ook nog …

Lees meer »

Thuiskomst in Toscane – Louis Couperus over Florence

Gisteravond laat kwamen we aan op het station van Florence, behoorlijk verkreukeld van ruim acht uur treinen en verlangend naar een warme douche en een fijn bed. We zeulden onze koffers uit de bagagerekken, zochten boeken, jassen en sjaals (ja, het is ’s avonds nog behoorlijk fris) bij elkaar en wrongen ons door de smalle treindeuren en de mensenmassa naar buiten. En ondanks de mensenmassa, de stank van treinen en fastfood, ondanks onze moeheid na een dag reizen, voelen we het zodra we voet op Florentijnse bodem zetten. Dit is thuiskomen. In de trein lazen we precies over dit gevoel, …

Lees meer »

Crostini met mascarpone, ei en asperge

Speciaal voor Pasen een simpel maar smakelijk recept, met heerlijke voorjaarsingrediënten: mascarpone, ei en groene asperge. Wil je het nog een beetje feestelijker maken, schaaf er dan nog een beetje truffel over. Ingrediënten (voor 6 personen): *1 Italiaanse sfilatino (of dun stokbrood), in plakjes *extra vergine olijfolie *125 gram boter, op kamertemperatuur *4 eetlepels gehakte peterselie *4 lente-uitjes, gesnipperd *12 groene asperges, stengels bijgesneden *6 grote eieren *4 tot 6 eetlepels mascarpone, losgeroerd *zeezout en versgemalen zwarte peper Verwarm de oven voor op 190 °C. Besmeer beide kanten van de sneden brood met olijfolie en leg ze naast elkaar op …

Lees meer »

Pane di Altamura – smakelijk slow brood uit Puglia

Ons versgebakken vijgenbrood was lekker, maar eerlijk gezegd kon het niet tippen aan het brood dat we vanmiddag tijdens de lunch aten, in Altamura, la città del pane de stad van het brood. Het brood is hier dan ook niet zomaar brood, nee, het gaat hier om brood met een officieel DOP-keurmerk, dat ook nog eens behoort tot het Slow Food-presidio van Puglia – de hoogste eer die een Italiaanse brood kan behalen. Wat maakt het brood van Altamura zo bijzonder? Je vindt dit bijzondere brood alleen in en om Altamura. Voor il pane di Altamura, zoals het simpelweg heet …

Lees meer »

Buono come il pane

Een genereus, warmhartig iemand wordt in Italië beschreven als buono come il pane, zo goed als brood. Het Italiaanse brood is dan ook inderdaad buono te noemen; het is elke keer weer smullen, van de zoete broodjes bij het ontbijt tot bruschetta voor de lunch, van versgebakken grissini vooraf tot een mandje vol vers brood om het laatste restje van de eveneens buono pastasaus mee op te vegen, van een tramezzino met tonijn tot een stukje kaas met vijgenbrood. Dat laatste hebben we gisteren in ons keukentje in Puglia gebakken, om straks mee te nemen als we de hele dag …

Lees meer »

Orecchiette – ‘oortjespasta’ uit Puglia

Puglia staat bekend om zijn orecchiette – pasta in de vorm van kleine oortjes. Dat stond gisteravond na aankomst dan ook al meteen op het menu – met broccoli en een beetje rode peper. We zijn ten slotte in het temperamentvolle zuiden! Het recept is simpel, maar smaakvol – ideaal na een lange reis en een prima begin van een paar dagen toeren door Puglia. Ingrediënten (voor 2 personen): 100 gram orecchiette | 1 stronk broccoli | 1 teentje knoflook | een halve rode peper | extra vergine olijfolie | peper en zout Maak de broccoli schoon en verdeel hem …

Lees meer »

Jij bent het kwaad – 450 pagina’s koude rillingen

Na het ijs van vanochtend krijgen we nu koude rillingen van de thriller van Roberto Costantini, Jij bent het kwaad. Magazine Boek vroeg zich af: ‘Komt de opvolger van Stieg Larsson uit Italië?’ Wij weten het zeker, na zo’n 450 pagina’s koude rillingen: Roberto Costantini is Stieg Larsson in het kwadraat! Commissaris Michele Balistreri is voornamelijk geïnteresseerd in vrouwen, voetbal en potjes poker met zijn vrienden. Vermoedelijk kost dat in de zomer van 1982 de jonge Elisa het leven: in plaats van onmiddellijk haar mysterieuze verdwijning vlak voor de WK-finale te onderzoeken, stelt Balistreri het politieonderzoek uit zodat hij naar …

Lees meer »

Ik wens je mooie dromen

Boekenweek en Wereld Poëzie Dag; dat vraagt om een bijzonder mooi, poëtisch boek. Ik wens je mooie dromen klinkt al mooi zonder dat je ook nog maar een stukje van het verhaal hebt gelezen, maar als je dat eenmaal doet ben je verkocht en kun je niet meer stoppen tot de schitterende foto op de laatste pagina. Je wordt heen en weer geslingerd tussen lichtvoetigheid en ironie, tussen emoties en dromen, en sluit de kleine Massimo van begin af aan in je hart. Tot zijn negende doet deze Massimo alles wat andere jongetjes ook doen: hij zit bij de padvinderij, …

Lees meer »

Het tribunaal van de ziel

Ook op Ciao tutti vieren we de Boekenweek, met Italiaanse boekentips. Vandaag Het tribunaal van de ziel, volgens de Corriere della Sera ‘een perfecte thriller waarmee Carrisi binnen weet te dringen in het duistere hart van de mens’. Terwijl Rome geteisterd wordt door onophoudelijke regenbuien, bestuderen twee mannen in een bar het dossier van een verdwenen meisje. Vermoedelijk is ze ontvoerd, maar als ze nog in leven is, is er niet veel tijd meer. Clemente is de onderzoeksleider, Marcus is een penitenziere, een ‘jager van de duisternis’, getraind om afwijkende elementen in een misdaad te herkennen en de verborgen kant …

Lees meer »

Zuilzitter – fragment uit ‘De afvallige’

Het is 376 na Christus. Uit de onmetelijke Aziatische steppen nadert groot onheil: tienduizenden Goten steken in paniek de Donau over en vragen asiel aan in het Romeinse Rijk. Een orakel wijst de wijnhandelaar Swintharik aan als degene die de crisis kan oplossen en velen gaan naar hem op zoek, ieder met een ander motief. In het ruïneveld buiten Damascus overdenkt Swintharik op een pilaar zijn leven. Als hij beseft dat hij gezocht wordt, slaat hij ijlings op de vlucht. Is hij het slachtoffer van een complot dat het hele Romeinse Rijk bedreigt? En wat was zijn rol bij de moord …

Lees meer »

De verloren dochter – een dubbele verdwijning in Florence

In Florence vertrekt een jonge Amerikaanse studente, Kristen Carson, voor een paar dagen vakantie met haar vriend. Ze laat een briefje achter voor haar kamergenote. Een paar dagen later vliegen haar vader en stiefmoeder voor haar achttiende verjaardag naar Florence. Kristen komt echter niet op de afgesproken tijd in het restaurant opdagen en haar ouders slaan alarm. Kristens vader kent belangrijke mensen en zorgt dat een politieteam onder leiding van Alessandro Pallioti en zijn inspecteur Enzo Saenz, de zaak onderzoekt. Aanvankelijk zijn noch Pallioti, noch Saenz erg bezorgd. Maar al snel ontdekken de beide mannen tot hun afschuw dat de …

Lees meer »

Toch van Romeinse afkomst!

Onderweg naar de perspresentatie van de tentoonstelling ‘De Etrusken – Una storia particolare’ treinen we door het Limburgse land. Onze Limburgse roots beginnen een beetje te kriebelen zodra de eerste groene heuvels in zicht zijn. Nog niet zo erg als bij de eerste aanblik van de Italiaanse Alpen, maar toch! Terwijl we onze verwachtingen van de tentoonstelling uitspreken, mengt een medereiziger zich in het gesprek. Hij heeft een gouden tip, zo zegt hij. Hij kent namelijk een website die veel leuke informatie bevat over de Romeinen in Zuid-Limburg, Via Belgica Digitalis geheten. En dan moeten we bij Belgica niet meteen …

Lees meer »

Op reis met Vincenzo Bellini

‘Non c’è nulla in tutta Europa, che non dico si avvicini a questo teatro, ma ne dia la pallida idea. Gli occhi sono abbagliati, l’anima rapita,’ aldus Stendhal toen hij in 1817 het Teatro San Carlo in Napels bezocht. Dit theater mag dan ook niet worden overgeslagen tijdens een bezoek aan Napels. Het Teatro San Carlo is niet alleen het belangrijkste theater van Napels, het is een van de beroemdste operatheaters ter wereld. Het is namelijk het oudste nog bestaande operagebouw van Europa en, alsof dat nog niet genoeg is, het staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het theater kan …

Lees meer »

‘In de piano heb ik mijn huis gevonden’ – Ludovico Einaudi

Ludovico Einaudi is een van de succesvolste pianisten van Italië op dit moment. Zelf blijft Einaudi erg nuchter onder zijn succes. Zijn spel lijkt ingegeven door het moment, zo een met de piano is Einaudi zodra hij zijn handen op de toetsen legt. Zelf zegt hij daarover: ‘In de piano heb ik mijn huis gevonden. Ik bouwde het met mijn eigen handen, ik ontwierp iedere kamer zelf, stuk voor stuk, en ik kleedde elke kamer aan vanuit mijn hart, vol liefde. Elk stukje is gebouwd dankzij mijn levenservaringen, dankzij de mensen en de dingen die ik lief heb.’ Huiskamerconcert Wie …

Lees meer »

Mario Talarico maakt paraplu’s voor de paus

Terwijl de kardinalen in conclaaf zijn, stuitten wij op een foto van een paraplu met een afbeelding van Benedictus XVI, in de winkel van Talarico, de enige echte Napolitaanse paraplumaker. foto: Claudia Murena Hoewel het in Napels meestal mooi weer is, is paraplumaker Talarico al sinds 1860 een begrip in de stad. Achille Talarico was de eerste van vele generaties Talarico die in een werkplaats aan de Via Trinità degli Spagnoli samen met 80 werknemers bijzondere paraplu’s maakte, beschilderde en verkocht. Honderd procent handwerk, zo’n Talarico-plu, en dus ook zeer in trek bij de rijkere clientèle, zoals de Koninklijke familie. …

Lees meer »

Met een flinke korrel zout – zeebrasem uit De Zilveren Lepel

Afgelopen zondag doken we de keuken in met de nieuwe editie in De Zilveren Lepel-reeks, dit keer geheel gewijd aan vis. De Italiaanse keuken is een van de beste viskeukens ter wereld. Het geheim? Goede, verse ingrediënten, puur en eerlijk klaargemaakt. Deze visbijbel bevat meer dan 200 eenvoudige en authentieke recepten voor vis en zeevruchten uit de keuken van de befaamde Zilveren Lepel, vol inspiratie en heel toegankelijk. De recepten variëren van een verwarmende driekleurige vislasagne tot een klassieke spaghettini met venusschelpen of gerookte zalmforel met amandelen en groene groente. Allemaal even verrukkelijk en puur Italiaans! Het helpt je bij …

Lees meer »

De dagboeken van het Vaticaan

John Thavis had vijfentwintig jaar lang een van de meest fascinerende banen ter wereld: hij was verslaggever in het hart van Vaticaanstad. Dagelijks kon hij de machtigste katholieke leiders en hun politiek op de voet volgen. Het gaf hem een unieke kijk achter de schermen van een fascinerende, in nevelen gehulde wereld. In Vaticaanstad vechten kardinalen privéoorlogen uit, dreigen schandalen het pauselijk gezag te ondermijnen en wordt eerbied voor het verleden continu blootgesteld aan het moderne leven. Zoals Thavis het zelf verwoordt in de inleiding van zijn pas verschenen boek De Vaticaandagboeken: ‘Het gangbare beeld van het Vaticaan is niet …

Lees meer »

Castel dell’Ovo – het oudste kasteel van Napels

Bij Napels denk je wellicht aan smalle, donkere straatjes, met wapperende was, zingende mamma’s, kleine scootertjes en voetballende jochies. In sommige delen van de stad is dit inderdaad het heersende straatbeeld, maar waar Napels grenst aan de blauwe zee wordt het beeld gedomineerd door witte rotsen, cruiseschepen en het Castel dell’Ovo, het kasteel van het ei. Castel dell’Ovo en de legende van het ei van Vergilius Het Castel dell’Ovo is het oudste kasteel van Napels. Het dankt zijn naam volgens de overlevering aan het ei dat Vergilius er heeft begraven, diep onder de grond. Hij waarschuwde de Napolitanen voor de …

Lees meer »

Verse pasta en gnocchi maken bij Il Pastificio in Amsterdam

Het gebied rondom Napels, met stadjes als Torre del Greco en Angri, staat bekend om de heerlijke pasta’s. En dan bedoelen we niet een bord vol met pasta en saus, maar de basis: de verse en gedroogde pasta in allerlei soorten en maten. Normaal gesproken gaat er een extra groot koffer mee om goed in te kunnen slaan, maar sinds kort heeft Ciao tutti een eigen stukje Napels om de hoek van de thuisbasis in Nederland. Op 7 december 2012 openden Cosimo (100% Italiaans, maar inmiddels al goed thuis in Nederland en de Nederlandse taal) en zijn vrouw Margherita (50% …

Lees meer »