Een warm welkom aan onze nieuwe gastblogger, live vanuit Rome: Isaac van Aggelen. Isaac is Brabander van geboorte maar voelt zich inmiddels ook een echte Romein. Hij deelt zijn ervaringen, zowel de leuke als de minder leuke, voortaan elke twee weken met ons. Vandaag stelt hij zichzelf voor: ‘In tegenstelling tot vele mensen die na hun maatschappelijke carrière een huisje kopen in Italië om van hun pensioen te genieten, ben ik reeds naar Italië gegaan voordat mijn maatschappelijke carrière überhaupt begonnen was. Precies een maand na mijn afstuderen op het HBO heb ik een enkele reis Rome geboekt. Ik ging …

In 1946 werd Italië een democratie. Het land beleefde een economisch wonder en de Italiaanse industrie, de eetcultuur en de mode werden in heel Europa een lichtend voorbeeld. Maar tegelijk met de economie groeide de macht van de maffia. Waar Italië na de Tweede Wereldoorlog rijk werd met de productie van scooters, auto’s en tassen, verrijkte de maffia zich in de bouw en door tabakssmokkel, drugs en ontvoeringen. De confrontatie tussen de maffia en de overheid bereikte haar hoogtepunt in de jaren 1992-1993 met de moord op onderzoeksrechters Giovanni Falcone en Paolo Borsellino. De nasleep van die strijd is in Italië …

Een prachtige roman over vrouwelijke vriendschap en rivaliteit, en een haarscherp portret van het Napels van de jaren vijftig, dat is De geniale vriendin van Elena Ferrante. Lila en Elena wonen in een volkswijk in Napels, in een tijd waarin het ondenkbaar is dat meisjes hun tijd verspillen met leren. De intelligente Lila moet van school om te gaan werken. Ze probeert aan haar milieu te ontsnappen door jong te trouwen. Haar beste vriendin Elena mag wél verder leren, maar beseft maar al te goed hoeveel slimmer Lila is. En mooier. De geniale vriendin, een pageturner met twee kleurrijke hoofdpersonen …

Dit inmiddels wereldberoemde Napolitaanse lied is geschreven door Peppino Turco en Luigi Denza. Het duo deed in 1880 met dit liedje mee aan het liedjesfestival dat deel uitmaakte van het volksfeest van Piedigrotta. Eigenlijk was het niet meer dan een grap, een liedje in het Napolitaanse dialect ter ere van de funicolare, de tandradbaan, die eerder dat jaar (op 6 mei 1880) was geopend op de helling van de Vesuvius. Inmiddels telt ook de stad zelf een paar funicolari, waarin je deze tekst naar hartenlust kunt zingen terwijl je het oude centrum van Napels steeds kleiner ziet worden. Jammo, jammo, …

Op zijn rondreis door Zuid-Italië brak voor gastblogger Paul Janssen op zondag 7 juli een spannende dag aan: hij had zich voorgenomen om de spectaculaire ‘Vlucht van de Engel’ (Volo dell’Angelo) te vliegen, in het bergdorpje Pietrapertosa in de regio Basilicata. De aanloop ‘Het letterlijke hoogtepunt van de rondreis door Zuid-Italië die ik afgelopen juli samen met mijn vrouw Lianne maakte was de Volo dell’Angelo tussen de bergdorpjes Pietrapertosa en Castelmezzano, midden in de Dolomiti Lucane van Basilicata. Hier – in het Parco Naturale di Gallipoli Cognato e delle Dolomiti Lucane – overspant de langste en hoogste ‘zip wire’ van …

Gastblogger Paul Janssen maakte in juli, samen met zijn vrouw Lianne, een rondreis door de onderste vier regio’s van de Italiaanse laars: Calabrië, Campanië, Basilicata en Puglia. Om ons een impressie te geven én ons mee te laten genieten van dit prachtige stuk Italië onder in de laars, volgt hieronder een eerste fotoselectie: balkon in Tropea – Calabria bruiloft in Gallipoli – Puglia Castelmezzano (op 1000 meter) – Basilicata ‘Velden, wijngaarden en prachtige uitzichten, hier zie je de aarde zoals ze bedoeld is’ – Francis Ford Coppola over Basilicata Isola Bella, Tropea – Calabria le chiesa di Specchia – Puglia …

Vandaag nemen we afscheid van Toscane, voor een reis naar het diepere zuiden. Met een beetje dubbele gevoelens, met een beetje nostalgia, heimwee, en malinconia, weemoed. Als we later dit jaar terugkeren, zijn de zonnebloemen echt uitgebloeid, heeft de zomerzon zijn warme gloed verloren en is er weer een Toscaanse zomer vol fijne momenten voorbij… Daarom staan we vanmiddag met de woorden van Andrea Bocelli stil bij dit prachtige stukje Italië, waar hij in zijn intro een paar schitterende woorden aan wijdt: ‘Qui nella tranquilità, i giorni si ripetono però mi manchi tu… Qui, le cose ti ricordano anche i …

Ciao tutti-lezer Annemieke schreef ons: ‘Bij wandelingen door de bergen, maar ook door Florence kom je prachtige deuren tegen in alle soorten en maten (soms kleiner dan we zelf zijn in heel oude panden). De deuren zijn een object op zichzelf. Je maakt regelmatig themacollages. Zou het niet leuk zijn voor lezers als je daar een collage van maakt?’ Dat doen we natuurlijk graag – met al die gefotografeerde deuren in ons archief kunnen we een hele muur behangen – maar wat zouden we er dan als verhaal bij schrijven? Over de deuren valt nu niet zoveel te vertellen… Al …

We blijven nog even gezellig in helse sferen in Florence. Want naast de duivelse wind die in de buurt van de Duomo waait en deze duivelse straathoek vlak bij het Piazza della Repubblica kun je in Florence letterlijk naar de hel lopen – zonder enige tussenkomst van de duivel. De weg van de hel Vlak bij de Via de’ Tornabuoni vind je de Via dell’Inferno, de Via del Purgatorio en de Vicolo del Panico. De eerste twee straatnamen lijken volgens het boekje Per le vie di Firenze geen bijzonder mooie ontstaansgeschiedenis te hebben. In de Via del Purgatorio zou een …

In Florence is het ’s zomers erg heet. De fiorentini noemen hun stad niet voor niets un buco, een gat – een bijnaam die te danken is aan de ligging in een dal, waardoor er in de hete zomermaanden nauwelijks verkoeling is. Wil er heuvelopwaarts nog wel eens een lekker verkoelend briesje opsteken, in de stad is het zweten en puffen geblazen. Behalve rondom de Duomo, het hart van de stad. Op bepaalde plekken op het Piazza del Duomo, het Domplein, waait het altijd. Hier waait namelijk geen gewone wind, nee, hier blaast de adem van de duivel… De adem …

In maart van dit jaar dronk Saskia bij haar thuis in Amsterdam koffie met de Italiaanse fotograaf Gabriele Galimberti, die voor illy bij mensen over de hele wereld op bezoek gaat om een bijzonder koffiemoment vast te leggen. De bedoeling van dit coffee surfing project: leg het geluk van een kopje koffie vast, zowel in beeld als in woorden. Dat eerste deed Gabriele, dat tweede mocht Saskia zelf doen. In het Engels wel, zodat zoveel mogelijk mensen ervan kunnen meegenieten. Uiteraard deelt ze haar story of happiness ook graag met jullie: ‘Since I can read I devour stories, novels, magazines, …

Op de Biennale in Venetië is zoveel moois te zien, dat we nauwelijks tijd hadden voor een uitgebreide lunch. We namen daarom regelmatig onze toevlucht tot een of meer tramezzini om onze honger te stillen. Eenmaal terug in Nederland houden we deze traditie nog even in ere en trakteren we onszelf tijdens de lunch regelmatig op zo’n typisch Venetiaanse sandwich. foto: Tessa Kiros | Ciao bella In het Venetiaanse kookboek Ciao bella vinden we uitleg over en recepten voor deze smakelijke sandwiches: ‘Tramezzini zijn klassieke kleine sandwiches – sneetjes witbrood met daartussen mayonaise en andere vulling – die in een nieuw jasje zijn gestoken …

Een van de opvallendste dingen in Venetië – zo vinden wij althans- is dat je er geen verkeersgeluiden hoort zoals we die in Amsterdam gewend zijn. Geen rinkelende trams, toeterende auto’s of bellende fietsers. Hier in Venetie is het veel stiller. Op het geluid van de gemotoriseerde vaporetti en andere boten op het Canal Grande na, hoor je nauwelijks verkeer – gewoonweg omdat het er niet is. Dat dachten we althans, tot we afgelopen week een auto over het Canal Grande zagen rijden. Met eigen ogen, want anders zouden we het niet hebben geloofd. We moesten een paar keer met …

Italiaanse kunst ligt vaak zomaar op straat. Je hoeft geen kaartje voor een museum te kopen om een indruk te krijgen van de kunstwerken die de kunstenaars van de Italiaanse renaissance hebben nagelaten. Hoewel het vanwege weersomstandigheden en veiligheidsredenen vaak gaat om een kopie, krijg je in Florence een schitterende indruk van Michelangelo’s David en kijken Bernini’s engelen op de Romeinse Engelenbrug net zo mooi als de originelen op je neer. Wij zijn echter vooral dol op de vele straatkunstenaars die in Italië te vinden zijn. En dan bedoelen we niet de kunst van de illegale straatverkopers die je voor …

Heel Italië telt vol verwachting af naar 15 augustus. Het is dan namelijk Ferragosto, een van oorsprong heidens oogstfeest. Tijdens de Feriae Augustae, de feesten van keizer Augustus, kon men na weken van hard werken eindelijk weer genieten van gezamenlijk eten en drinken. De oogst was binnen, het zware werk zat erop, en dat moest natuurlijk uitgebreid worden gevierd. Ferragosto staat inmiddels volledig in het teken van een gezellig samenzijn met familie en vrienden en met – zoals het de Italianen betaamt – de lekkerste hapjes en drankjes, liefst al fresco – in de buienlucht. Of je nu een schitterend …

Ga er maar eens goed voor zitten, want we schakelen zo dadelijk rechtstreeks over naar het Romeinse rijk in het jaar 112 voor Christus. In Paarden, zwaarden en rare baarden doen commentatoren Fik Meijer en Jan Paul Schutten verslag van de opkomst, hoogtepunten en uiteindelijke ondergang van de populairste Romeinse sporten. ‘Dit is een raar boek. We waarschuwen je maar even vooraf. Het is namelijk geen boek. Het is een tijdschrift. Een sporttijdschrift uit Rome. Niet dat er ooit tijdschriften hebben bestaan in de tijd van de grote heersers als Julius Caesar, Augustus of Trajanus. Maar stel nou dat die …

Willemijn dacht op persreis te gaan voor Ciao tutti, maar niets was minder waar. Ze was door Saskia onder valse voorwendselen naar Rome gelokt voor een wel heel bijzondere verrassing. Vandaag deelt ze haar verhaal met ons! Vrijdag 24 mei Van Piemonte naar Rome Ik wil net een hap zetten in een versgebakken hazelnoottaart met onvervalste Piemontese noccioli, als er een berichtje binnenkomt op mijn telefoon. Het is Saskia, ze vraagt of ik het weekend van 13 en 14 juli vrij ben voor een persreis naar Rome – de provincie Rome heeft Ciao tutti uitgenodigd, maar ze is zelf verhinderd. …

Italianen zijn niet zo van de uitgebreide ontbijttafel. De espresso en cornetto worden staand aan de bar weggewerkt, vaak in minder dan tien minuten. Thuis is het niet anders: op tafel staat meestal niet meer dan een volle moka koffie, een pak melk en een schaal koekjes of wat andere kleine zoetigheden. Hoewel er niets mis is met die ‘traditionele’ Italiaanse manier van ontbijten, wil je tijdens een romantisch weekendje weg in Rome misschien wel wat anders. We vonden voor lovebirds een paar charmante plekjes in het centrum van Rome waar je, heel on-Italiaans, aan een tafeltje kunt genieten van …

In Rome is het niet moeilijk om een geschikte plek te vinden om International Day of Laziness in stijl door te brengen. Eigenlijk is het altijd aan te raden om tenminste één ochtend of middag in Rome he-le-maal niets te doen. Het is de beste manier om alle indrukken te verwerken en je hoofd vrij te maken voor nog meer moois. Ciao tutti deelt vandaag tien heerlijke plekken in de Eeuwige Stad om even helemaal bij te komen. En omdat Rome nu eenmaal is zoals ze is, zijn de meeste stiekem bezienswaardigheden op zichzelf… Op een onbewoond eiland Het bestaat: …

Vanmiddag nemen we jullie mee naar een bijzonder gebouw in Rome: Palazzo Valentini. Op het eerste gezicht is er weinig bijzonders te ontdekken aan dit palazzo, de thuisbasis van de Provincia di Roma. Dat komt omdat je voor de echte schatten van deze plek moet afdalen naar de kelders… In Palazzo Valentini vond men, onder de grond, een onwaarschijnlijke schat: de archeologische resten van een paar fraaie woonhuizen uit het oude Rome. Vanaf de dag van de vondst zette een team van kunsthistorici, archeologen en architecten alles op alles om die huizen in kaart te brengen, te restaureren en klaar …

In het jaar 98 gebeurde er iets bijzonders in het Romeinse rijk: voor het eerst kwam een niet-Italiaanse keizer aan de macht. Marcus Ulpius Nerva Traianus Augustus is zijn officiële naam, maar wij kennen hem het best als Trajanus. In deze blog een klein eerbetoon aan een grote keizer, die op 9 augustus van het jaar 117 zijn laatste adem uitblies. Vreemde keizer Trajanus kwam uit Italica, een plaatsje in Spanje. Zijn weg naar de troon liep, zoals dat inmiddels gebruikelijk was in Rome, via een adoptie. De zittende, wat onzekere keizer Nerva nam hem als adoptiefzoon op in de …

Wanneer vrienden van buiten Rome mij komen opzoeken, is het eerste wat ze altijd vragen: ‘Gaan we vanavond in een écht Romeins restaurantje eten?’ Uiteraard is dat precies wat ik voor hen voor ogen heb, dus ik knik en beloof ze mee te nemen naar een plek waar ze authentieke Romeinse gerechten serveren. Wanneer we dan op weg gaan en we steeds verder van het centrum geraken, verandert hun verwachtingsvolle blik echter geleidelijk aan in een bezorgde oogopslag. Maar hoeveel restaurantjes het centrum van Rome ook kent (waarvan een aantal ook echte Romeinse gerechten op de kaart heeft staan in …

In de stijlvolle wijk achter de Via Veneto in Rome, een onbekend stukje van de Eeuwige Stad waar toeristen vrijwel nooit voet zetten, vind je een plein met de naam Piazza Sallustio. Die naam verwijst naar iets dat met het blote oog niet snel te ontdekken valt als je op het plein staat: dat we ons hier bevinden in de beroemde horti sallustiani, de tuinen van Sallustius. Wie was Sallustius? Caius Sallustius Crispus leefde in de eerste eeuw voor Christus en groeide op in een redelijk welgestelde familie in de regio Abruzzo. Sallustius had zich flink opgewerkt en wist geweldig …

‘In de hoofdstad van het Christendom wordt het christelijk geweten het best vertegenwoordigd door het beeld van een heidense keizer,’ schreef de Britse auteur Henry James begin vorige eeuw. Over welk beeld heeft hij het? James schrijft over het bronzen ruiterstandbeeld van de ‘heidense keizer’ Marcus Aurelius dat bovenop het Capitool prijkt, een van de weinige bronzen beelden die je nog in Rome kunt vinden. En het ‘christelijk geweten’? Daarmee doelt James op het feit dat er maar een reden is waarom juist dit beeld (als een van de weinige bronzen standbeelden) wel bewaard is gebleven: men dacht lange tijd …