Lees onze laatste blogs:

The Last Victory – documentaire over de Palio in Siena

Het is de vooravond van de Palio. Alles wordt uit de kast gehaald om ervoor te zorgen dat de wijk Civetta gevestigd is, de overwinning op zijn naam mag schrijven. Iemand van buiten Siena kan zich vaak nauwelijks iets voorstellen bij al deze commotie, maar voor de Sienezen is de Palio het belangrijkste hoogtepunt van het jaar. John Appel heeft dat gevoel een aantal jaren geleden perfect tot uiting weten te brengen in zijn documentaire The Last Victory, waarin twee inwoners van Civetta tijdens de dagen voorafgaand aan de Palio worden gevolgd en geïnterviewd. Hoofdpersoon van de film is Egidio, …

Lees meer »

Italiaanse buren – Tim Parks

De Engelse schrijver Tim Parks emigreerde naar Italië en kreeg daarmee niet alleen te maken met zijn Italiaanse buren, maar ook met de Italiaanse manier van leven. Hij heeft aan den lijve ondervonden hoe moeilijk het is niet te verdwalen in de doolhof van regels, gewoontes, normen en waarden die het alledaagse leven in Italië bepalen. Tegelijkertijd heeft hij geleerd te genieten zoals alleen een Italiaan dat kan. Inmiddels wil Parks nooit meer weg uit Italië en is hij gehecht geraakt aan de chaos en het gebrek aan structuur, maar vooral aan de onverwachte belevenissen die dit vaak oplevert. In …

Lees meer »

Hoe overleef ik… de Palio in Siena

Toen ik vorig jaar in Siena aan mijn cursus Italiaans voor gevorderden begon, kregen we allereerst een stencil uitgereikt met de titel Vocabolario di sopravvivenza per il Palio: Woordenlijst om de Palio te overleven. Mijn medestudenten en ik keken elkaar een beetje lacherig aan: ook zonder deze specifieke kennis zouden we deze eeuwenoude paardenrace weten te doorgronden, dachten we. Binnen vijf minuten wisten we al dat we de lijst hard nodig zouden hebben. De inwoners van Siena praten in juli en augustus nauwelijks ergens anders over dan over de Palio, die het hele dorp in zijn greep heeft. De wereldpolitiek, …

Lees meer »

La dolce città – snoepen van de lekkerste soorten koekjes in Siena

Siena is niet alleen de stad van de Palio, maar ook van de lekkerste koekjes! Als je door de middeleeuwse straatjes loopt ruik je de zoete geur van versgebakken koekjes of de kruidige tonen van panforte die net uit de oven wordt gehaald. Ideaal voor bij een kopje koffie, en als je lang genoeg in Siena blijft kun je elke ochtend andere koekjes uitproberen. Cantuccini – knapperige amandelkoekjes Het bekendst zijn waarschijnlijk de cantuccini, langwerpige amandelkoekjes die net als beschuit twee keer gebakken worden. De koekjes bevatten naast amandelen ook meel, suiker, amaretto en enkele specerijen als kardemom, kaneel, kruidnagel en …

Lees meer »

Een handleiding voor de Palio in Siena

Siena maakt zich op voor de Palio. Al wekenlang gonst het in de kleine Toscaanse stad van de bedrijvigheid in de contrade. Vanavond weten we welke contrada de Palio di Provenzano op zijn naam mag schrijven. Deze contrada mag zich de trotse eigenaar noemen van de palio of cencio (‘vaandel’), die dit jaar is ontworpen door Ali Hassoun, een Libanese kunstenaar die al jarenlang in Italië woont. De afbeelding op de palio verwijst naar de Slag bij Montaperti, waarbij de Sienezen de Florentijnen wisten te verslaan en die precies 750 jaar geleden plaatsvond. Zoals ik gisteren al schreef, telt Siena …

Lees meer »

Een bijzondere beestenboel in Siena – de zeventien contrada’s (wijken) en hun dieren

Vanaf vandaag verblijft Saskia een maand in Siena, waar de voorbereidingen voor de Palio, de paardenrace die de hele stad wekenlang in zijn greep houdt, in volle hevigheid zijn losgebarsten. Maar paarden zijn bij lange na niet de enige dieren die je in aanloop naar de Palio in Siena tegen komt. Lees en wandel mee door de verschillende wijken van de stad en ontdek de meest bijzondere beesten! Siena is verdeeld in zeventien verschillende wijken, contrada’s genaamd. Elke contrada heeft zijn eigen grondgebied, zijn eigen kerk, zijn eigen fontein, zijn eigen hechte gemeenschap… en zijn eigen dier. Dat dier kom je …

Lees meer »

Het sleutelgat op de Aventijn – een unieke kijk op de Sint-Pieter

Vandaag is het dubbel feest in Rome: het is namelijk de feestdag van de heiligen Petrus en Paulus, die volgens de overlevering beiden op deze dag (en zelfs binnen het zelfde uur) zouden zijn gestorven. Goethe was op 30 juni 1787 in Rome ten tijde van de feestelijkheden ter ere van Petrus en Paulus en tekende het volgende dagboekfragment op: Goethe in Villa Borghese ‘Het grote Petrus- en Paulusfeest is eindelijk ook gekomen; gisteren zagen we de verlichting van de koepel en het op de Engelenburcht aangestoken vuurwerk. De verlichting wekt de indruk van een gigantisch sprookje, men gelooft zijn …

Lees meer »

Deze laatste zomer – Cesarina Vighy

‘Ik ging écht naar Rome. […] Ik kende de stad al en ik hield van haar alsof ze een mens was, met diezelfde begeerte, met diezelfde angst om haar kwijt te raken, de angst om haar niet volledig te bezitten, die nu eenmaal bij de liefde horen. Ik verlangde nu al naar de dag waarop de hartstocht overgaat in kalme genegenheid, die dag waarop ik zozeer deel van haar zou uitmaken dat ik me net als alle werkelijke bewoners zou beklagen over haar gebreken en haar ongemakken. Wat ik in die tijd nodig had was óf een kluizenaarsgrot om me …

Lees meer »

Zwarte zon – Andrea Camilleri over Caravaggio

Tijdens een verblijf op Sicilië ontmoet de Italiaanse schrijver Andrea Camilleri een mysterieuze, onbekende man. Deze man laat hem een unieke verzameling notities zien, die zijn geschreven door Caravaggio. De beroemde en beruchte schilder, die leefde van 1571 tot 1610, blijkt tijdens zijn verblijf op Sicilië en Malta (1606-1609) een soort dagboek te hebben bijgehouden. In Zwarte zon, een historische roman waarin deze teruggevonden zeventiende-eeuwse aantekeningen zijn verwerkt, staan de kwellingen en catastrofes van Caravaggio tijdens de laatste jaren van zijn leven centraal; hij is in die periode voortdurend op de vlucht. Camilleri baseert zich in deze reconstructie op een …

Lees meer »

Tonnarelli cacio e pepe – een echte Romeinse pasta met pecorino

Geniet van een echt Romeins pastagerecht: tonnarelli cacio e pepe, waarvan we in deze blog het recept delen. Tonnarelli is de benaming voor platte, bijna vierkante, verse spaghetti die vooral in Rome gegeten wordt. Met een beetje olijfolie, geraspte pecorino romano (schapenkaas) en zwarte peper tover je een van de lekkerste pastagerechten op tafel. Aangezien de pastavorm tonnarelli hier in Nederland niet of nauwelijks te verkrijgen is, duik je voor een écht Romeins gerecht wat eerder de keuken in om ook de pasta zelf te maken. Hiervoor heb je nodig (voor vier tot zes personen): 470 gram bloem, plus wat …

Lees meer »

Testaccio – Een berg vol scherven

De wijk Testaccio is voor de meeste toeristen nog onontgonnen terrein. Toch is deze buurt een bezoek meer dan waard, zowel voor kunstliefhebbers als voor lekkerbekken! Tijdens de bloeiperiode van het Romeinse Rijk bevond zich op de plek waar nu Testaccio ligt de Porticus Aemilia, de binnenhaven van Rome. Hier werden vanuit Ostia, de haven aan zee, enorme kruiken met Spaanse olijfolie aan land gebracht. De olijfolie werd door de havenarbeiders overgedaan in kleinere vaten die gemakkelijker te vervoeren waren. Als de grote amforen waarin de olie was aangekomen geleegd waren, werden ze vernietigd. De kruiken waarin de olie was …

Lees meer »

Melanzane alla parmigiana

Zaterdagavond aten we op het terras van een restaurantje op een steenworp afstand van de Campo de’ Fiori de lekkerste melanzane alla parmigiana ooit. Mijn medereizigers en ik wilden dan ook graag het recept, zodat we ook op een Nederlands terras (of aan de keukentafel) de Romeinse sfeer zouden kunnen oproepen. Helaas wilde de kok zijn geheime recept niet onthullen, maar in La cucina verde vond ik een recept dat dicht in de buurt komt van het Romeinse equivalent! Maar eerst iets meer over de melanzana, oftewel de aubergine. Carlo Bernasconi: ‘Wat is deze eierplant niet allemaal aangedaan! Als ‘mela …

Lees meer »

Gooi je één, twee of drie muntjes in de Trevifontein?

Toen ik in april in Rome was, heb ik natuurlijk een muntje in de Trevifontein gegooid, waarvan hierbij het levende bewijs: Zoals jullie wellicht weten, was ik hierdoor verzekerd van mijn terugkeer naar Rome. Al decennialang gooien toeristen en bezoekers een muntje in de fontein, met de heilige overtuiging dat ze dan nog eens zullen terugkeren. De oudste vermelding van het werpen van een muntje dateert van ongeveer 1870, maar pas in 1954 werd deze gewoonte door de film Three Coins in the Fountain wereldberoemd. Volgens de echte kenners moet je met je rug naar de fontein gaan staan. Je …

Lees meer »

Gelato di nocciola (hazelnootijs) naar recept van Perchè no! in Florence

Van de aardige eigenaar van Perchè no! in Florence kregen we speciaal voor alle lezers van Ciao tutti het recept voor gelato di nocciola, oftewel hazelnootijs. Ingrediënten (voor 6-8 porties): 4 eieren | 0,5 liter volle melk | 2 dl slagroom | 50 gram zeer fijne kristalsuiker | 75 gram bruine basterdsuiker | 3 eetlepels Frangelico (hazelnootlikeur) | 150 gram hazelnoten, gepeld en geroosterd | 50 gram pure chocolade Klop twee eieren, twee eierdooiers, de kristalsuiker en de helft van de basterdsuiker los. Verwarm de melk totdat er luchtbellen naar boven komen. Schenk de melk dan bij het eiersuikermengsel. Doe …

Lees meer »

Lorenzo & Giovanna – Schoonheid en noodlot in Florence

ARS VITINAM MORES ANINUMQUE EFFINGERE POSSES PULCHRIOR IN TER RIS NULLA TABELLA FORET Zo luidt de tekst op het cartellino op de achtergrond van dit schilderij. Het is een variatie op de slotregels van een epigram van Martialis, die zich in net zulke bewoordingen uitliet over een jeugdportret van Marcus Antonius Primus. De woorden vormen, net als het lieftallige portret, een compliment voor het jonge meisje: ‘O kunst, als jij de zeden en de geest zou kunnen uitbeelden, dan zou er op aarde geen mooier schilderij te vinden zijn.’ Het meisje dat op dit schilderij is afgebeeld is de jonge Giovanna degli Albizzi. In 1486 …

Lees meer »

Rozenregen in het Pantheon – bijzonder ritueel met Pinksteren in de woorden van Rosita Steenbeek

We maken vandaag een uitstapje naar Rome, voor het jaarlijkse pinksterritueel in het Pantheon. De Romeinse brandweer laat tijdens de Pinkstermis rozenblaadjes door de oculus (het gat in de koepel) naar beneden dwarrelen, als symbool voor de vurige tongen die de Heilige Geest met Pinksteren op Maria en de Apostelen liet neerdalen. In Terug in Rome beschrijft Rosita Steenbeek dit feestelijke gebeuren: ‘Op Piazza della Rotonda staat een grote brandweerauto knalrood te glanzen in de zon. Daarachter klatert de fontein met de naam van paus Gregorius XIII erop, die deze fontein samen met achttien andere liet ontwerpen om te vieren …

Lees meer »

Nutella-ijs – het recept uit Het grote Nutella-kookboek

Afgelopen zondag zette ik voor degenen die in de vakantie naar Italië afreizen allerlei soorten Italiaans ijs op een rijtje. Een oplettende lezer heeft misschien al opgemerkt dat een in Italië alom verkrijgbare ijssoort ontbrak. In elke zichzelf respecterende gelateria staat namelijk Nutella-ijs op de kaart, meestal vervaardigd van roomijs gemengd met Nutella. Paola Balducchi, de samenstelster van Het grote Nutella-kookboek, vond dat dit Nutella-ijs wel wat te wensen overliet en bedacht een eigen variant, die minstens zo lekker is als het Nutella-ijs uit een gelateria. Oordeel zelf! Ingrediënten (voor 4 personen): een halve liter melk | 2 eetlepels Nutella | 100 gram suiker …

Lees meer »

De Romeinse lusthof – David Hewson

David Hewson brak in Nederland door met Vaticaanse moorden, het eerste deel in een reeks misdaadthrillers met rechercheur Nic Costa in de hoofdrol. In Hewsons nieuwste thriller, De Romeinse lusthof, staat het leven en werk van Caravaggio centraal. In een verborgen studio in een afgelegen Romeinse wijk, waar het Vaticaan de prostitutie vroeger oogluikend toeliet, worden een man en een vrouw dood aangetroffen voor een van de mooiste schilderijen die rechercheur Nic Costa in zijn leven ooit heeft gezien: Evathia in Ekstasis, een tot dan toe onbekend erotisch schilderij van Caravaggio. Uit het onderzoek van de patholoog-anatoom blijkt dat de …

Lees meer »

Verleidelijke Venussen in de Galleria degli Uffizi in Florence

De Galleria degli Uffizi heeft ontelbaar veel kunstwerken in haar collectie waarbij de hoofdrol is weggelegd voor Venus, de godin van de Schoonheid. Op het schilderij dat we in deze blog bespraken, The Tribuna of the Uffizi van Johann Zoffany, zie je vooraan een van de beroemdste werken waarop Venus staat afgebeeld, de Venus van Urbino van Titiaan. Het schilderij is op het doek van Zoffany een beetje een vreemde eend in de bijt, aangezien het in die tijd in Florence nog niet zo gewoon was om een vrouw zo open en bloot af te beelden, zonder enige bedekking en …

Lees meer »

Kunstkenners in de Tribuna van de Galleria degli Uffizi

De Galleria degli Uffizi is tegenwoordig een van de beroemdste musea ter wereld, maar het enorme gebouw was eigenlijk bedoeld om de kantoren (uffizi) van de gemeente Florence en de belangrijkste gilden te kunnen huisvesten. Hertog Cosimo I belastte Vasari met de opdracht het enorme complex vorm te geven. Hoewel Vasari vol enthousiasme aan de slag ging, heeft hij de voltooiing niet mee mogen maken. Toen hij in 1574 stierf, ging de leiding over op Bernardo Buontalenti (die ook het ijs heeft uitgevonden – zie deze blog), die de bouw samen met Alfonso Parigi wist te voltooien. Francesco I, de …

Lees meer »

IJs in alle kleuren van de regenboog

Je kunt in Italië geen gelateria voorbij wandelen zonder een paar minuten te staan watertanden bij al die bergen ijs, in vrolijke kleuren en voorzien van vers fruit om aan te duiden welke vruchten als basis hebben gediend. Maar ook de talloze soorten chocolade- en notenijs lachen je toe, waardoor je vaak nog voordat de dag goed en wel begonnen is zwicht voor een coppa (bakje) of cono (hoorntje). Gelukkig mag je de minder bekende soorten ijs vaak eerst even proeven, vraag hier dus gerust om. Met al die lekkere, exclusieve smaken zou het immers zonde zijn om niet van …

Lees meer »

Il Porcellino in Florence – uit ‘Naar Italië’ van Rindert Kromhout

Italië is het lievelingsland van Rindert Kromhout. Hij kan er de mooiste, gekste, spannendste en vrolijkste verhalen over vertellen. Waar kun je leren gladiator te worden? Hoe bestel je het grootste ijsje in het Italiaans? Hoe lang houdt Venetië het hoofd nog boven water? Wat is de engste begraafplaats van Rome? Waar staat het gouden huis van Nero? Hoe werkt de maffia? Welke Italiaanse heilige kan vliegen? Zonder zijn boek kun je als kind niet naar Italië gaan! Het meest gekuste everzwijn Ook over Florence weet Rindert Kromhout bijzondere verhalen te vertellen, zoals over het meest gekuste everzwijn. ‘Op de Mercato …

Lees meer »

Florence – bloemenstad, leliestad

Naar aanleiding van mijn eerste blogstukjes over Florence vorige week vroeg trouwe lezer Joris Wouters mij: ‘Waarom toch ‘Florence’ en niet ‘Firenze’? Weet jij waar die gewoonte vandaan komt om deze Italiaanse stad een Franse naam te geven?’ Tijdens mijn studie in Florence had ik me er ook al over verbaasd dat de Vlamingen – net als de Italianen – de stad heel klinkend Firenze noemen, terwijl wij in Nederland de stad alleen kennen onder haar Franse naam, Florence, vaak ook nog uitgesproken als ‘Florans’ waardoor alle Italiaanse charme die in het vrolijke Firenze zo mooi weerklinkt al snel ver …

Lees meer »

Een geheime Michelangelo op Piazza della Signoria in Florence

Op het Piazza della Signoria is nog een werk van Michelangelo’s hand te bewonderen – zo wil het verhaal althans. Schuin achter David, op de hoek van het Palazzo Vecchio die grenst aan de Via della Ninna en Piazzale degli Uffizi, zie je als je goed kijkt een in steen gekrast profiel van een man. Volgens de overlevering zou niemand minder dan Michelangelo dit portret hebben getekend. Het hoe en waarom – daar zijn de Florentijnen het niet over eens. Volgens sommigen zou hij het portret met zijn armen op zijn rug in de steen hebben gekerfd, toen iemand zijn …

Lees meer »