Terugblik november – op pad voor Mijn Puglia

Ciao tutti! De laatste werkdag van deze week, de laatste dag van november: tijd voor een terugblik op deze kleurrijke maand!

Begin november zou Saskia eigenlijk een week in Terracina zijn, waar local Sara haar de mooiste plekken van dit kuststadje zou laten zien. Sara had al een heel programma gemaakt, met naast een kennismaking met de burgemeester een wijnproeverij, een kookworkshop met haar familie, een aantal mooie wandelingen en museumbezoeken…

Helaas gooide het weer flink roet in het eten. Een dag voor vertrek werd Terracina getroffen door twee windhozen, die het stadje deels verwoestten en enorme schade aanrichtten. Gelukkig bleef Sara’s familie ongedeerd, maar het leek Saskia niet gepast om op bezoek te gaan alsof er niks gebeurd was. Bovendien was er in delen van Terracina geen elektriciteit en zou het even duren voor de herstelwerkzaamheden van start konden gaan, dus echt gaan helpen kon ook niet.

Saskia heeft Sara beloofd om volgend jaar terug te komen, zodat ze de magie van Terracina met jullie kan delen. Nu bleef ze een extra weekje in Rome, samen met Carl en Franka, de Vlaamse collega’s van Cosiddetto.

Een weekje extra in Rome
Het was alleen niet zo makkelijk om onderdak te vinden. Het was de week waarin 1 november valt, een belangrijke feestdag in Italië. Veel Italianen hadden een lang weekend vrij en veel appartementen en bed & breakfasts waren dan ook vol.

Gelukkig heeft Saskia inmiddels veel contacten in Rome, dus na een berichtje aan Elizabeth Minchilli met de vraag of Monti Home, het appartement dat zij in hartje Monti verhuurt, nog vrij was, konden Carl, Franka en Saskia genieten van een heerlijke eigen plek in de stad. Midden in Monti, waar Saskia enige tijd woonde toen ze aan Mijn Rome werkte.

Saskia: ‘Wat was het fijn om een weekje het ‘gewone’ Romeinse ritme op te pakken. Na een paar dagen vol met sightseeing met Willemijn (waarin we onder meer de expositie over Ovidius bezochten en het S.U.P.E.R.-ticket voor het Forum Romanum testten) was er alle tijd om te schrijven, te wandelen én om oude bekenden te zien: de vriendelijke man van de kleine alimentari, het stokoude stel van de volgestouwde winkel op de hoek van de Via della Madonna dei Monti, de barman van La Licata…

De wandelingen leidden ons naar over en nergens: samen met Carl en Franka bezocht ik een aantal bekende plekken maar ontdekte ik ook nieuwe pareltjes, zoals de kraam van Ivo & Arsenio op de Mercato Trionfale. Hier sloegen we heel veel lekkers in voor een uitgebreide aperitivo in ons tijdelijke thuis.

foto: Cosiddetto

Op een van de avonden werd de keuken van Monti Home door Carl geconfisqueerd voor het bereiden van een heerlijke risotto met gorgonzola, peer en pancetta. Zo fijn om na een aantal dagen uiteten weer lekker ‘thuis’ te kunnen eten!

Mijn taak: verse cornetti halen voor het ontbijt, de eerste dag bij La Casetta dei Monti, de dag erna bij La Licata, waar cornetti met pistacheroom op het menu staan. Samen met een espresso uit de moka een perfect begin van de dag.

Voor de laatste twee nachten verkassen we naar Easy Budget Colosseo, net achter het Colosseum. Dat had Sara al voor ons geregeld, zodat we na terugkomst uit Terracina nog een nachtje in Rome konden slapen. Carl en Franka vliegen hierna weer terug naar Brussel, zelf vlieg ik door naar Brindisi, om nog wat inspiratie op te doen voor mijn nieuwe boek, Mijn Puglia.

Ook bij Easy Budget Colosseo stonden cornetti op het menu, maar die kregen we op de kamer geserveerd. Alleen al voor het ontbijt moet je hier logeren: een kleurrijk tafeltje vol lekkers (met naast croissantjes ook toast, andere zoetigheden, yoghurt, vers fruit, fruitsap en een romige cappuccino). Binnenkort vertel ik je in een uitgebreide blog meer over dit luxe budgetadres!

Op pad voor Mijn Puglia
De deadline voor Mijn Puglia nadert met rasse schreden. Half januari moet de tekst helemaal af zijn. Voor de laatste foto’s reisde ik vanuit Rome naar Brindisi, waar ik fotografe Carola ontmoette die vanuit Nederland naar Puglia was gevlogen.

De eerste stop was Monopoli, voor foto’s van de vissers in de haven. De vangst kwam net binnen voor de zon onderging, dus dat leverde prachtige plaatjes op – én gezellige praatjes met de vissers zelf en de locals die langs de kant geduldig stonden te wachten, sommigen met een emmer in de hand, voor de vis die die avond op het menu staat.

Wij schoven aan bij Zi’ Ottavio, samen met Anja en Gerard van Masseria Cesarina, waar we dit voorjaar logeerden. Heerlijk om weer even bij te praten onder het genot van heerlijke antipasti en een bord orecchiette.

Vanuit Monopoli reisden Carola en ik naar Lecce. Naast Mijn Puglia verschijnt dit voorjaar namelijk ook een e-book over Lecce. De tips voor in dat e-book komen grotendeels van Joelle van B&B Little Dolce, die al een paar jaar in Lecce woont en werkt.

De B&B was officieel gesloten, maar we mochten er tóch slapen, zodat we ongestoord konden werken en samen met Joelle op pad konden voor mooie foto’s. Carola kon zich helemaal uitleven, want de najaarszon zorgde voor prachtig warm licht op de gevels van Lecce.

Natuurlijk bleven we niet alleen in Lecce, Joelle nam ons ook mee naar de mooiste plaatsen aan de kust. Welke dat precies zijn, vertel ik je binnenkort in een uitgebreide blog, als voorproefje van mijn nieuwe boek. Onderstaande foto’s geven in elk geval nog een heerlijk zomers gevoel in november!

Carola en ik sloten af met een ontdekkingstocht in Brindisi. Deze stad had ik altijd redelijk links laten liggen tijdens mijn reizen in Puglia, maar wát een verrassing! We genoten van een prachtig weids uitzicht over de stad, lunchten met spaghetti alle vongole aan zee, spotten de Romeinse zuil die het einde van de Via Appia zou markeren en dwaalden door de fotogenieke straten rondom de Duomo. Ook hierover binnenkort een blog, want Brindisi verdient meer bekendheid…

Met een koffer vol mooie verhalen vloog ik samen met Carola weer noordwaarts. Wat een mooie mensen hebben we ontmoet, wat een fijne tips kregen we en wat een mooie plekken hebben we ontdekt… Genoeg voor een boekenkast vol, zeker als je de honderden foto’s meetelt die we hebben gemaakt.

Het was zo’n inspirerende reis, dat ik bij thuiskomst meteen ben begonnen met schrijven. De eerste tienduizend woorden staan op papier, nog dik vier keer zoveel te gaan voor half januari. Daarna mag ik me storten op het uitzoeken van de foto’s. Een flinke kluif – want ze zijn bijna allemaal mooi geworden…

Benieuwd naar mijn persoonlijke ervaringen in Puglia? Kom dan op zondag 6 januari naar het Reis&Co event in Groningen. Om 11.00 uur deel ik daar het mooiste van Puglia. ’s Middags (om 14.00 uur) houd ik ook nog een lezing, over de gewoontes en gebruiken van de Italianen.

Op ontdekking in Maastricht
Van Groningen naar de andere kant van Nederland: Maastricht. Na mijn verhuizing was ik al snel weer op reis, dus nu heb ik – tussen het schrijven door – eindelijk tijd om de laatste dozen uit te pakken en praktische dingen te regelen (een nieuwe huisarts, verzekeringen opnieuw bekijken en energie vergelijken…).

Voor een nieuwe tandarts kreeg ik een fantastische tip van een van mijn lezers: tandarts Schneider van Tandartspraktijk Wyck, die jaren in Italië woonde en werkte. Zo leuk dat jullie zo meedenken en meeleven!

De meeste uren breng ik door op mijn nieuwe werkplek, in gezelschap van al mijn aantekeningen die ik in Puglia maakte, een espresso en Italiaanse muziek. Heel af en toe haal ik mijn cafeïneshot buiten de deur, waarbij Coffeelovers en Darq favoriet zijn.

Natuurlijk moet ook Italiaans Maastricht ontdekt worden. Met Annerike bezocht ik afgelopen weekend een gouwe ouwe: Il Bacaro aan het Vrijthof. Perfect voor heerlijke hapjes, die je doen verlangen naar Venetiaanse winteravonden. We genoten onder meer van goed gerijpte Parmigiano met honing, paddenstoelen uit de oven en – mijn nieuwe favoriet – spruitjes met kastanjes en kaas uit de oven. Perfect voor deze tijd van het jaar!

Vanavond proef ik met Paul en Lianne de kaart van het net geopende restaurant Il Fiore, dat na Maasmechelen nu ook in Maastricht is neergestreken. Als het in de smaak valt, vertel ik snel meer!’