Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Ingeklemd tussen rotsachtige bergwanden, gevuld met nauwe steegjes en een sfeervol dorpsplein, heeft het piepkleine dorpje Atrani aan de Amalfikust iets onbeschrijfelijks magisch.
Het dorpje ligt aan het einde van de Dragone-vallei, heeft slechts een handjevol inwoners en vormt met nog geen vierkante kilometer oppervlakte een van de kleinste gemeentes van Italië.
Hoewel het een klein dorp betreft, raadt Felicia van Salerno Travel je aan om toch de tijd te nemen hier even te stoppen omdat er hier – hoe klein het ook is – veel te zien valt. Ze geeft een aantal tips zodat jij de bijzondere sfeer van Atrani zelf kunt ervaren.
Een barokke kerk en een kleurrijke koepel
Felicia: ‘In het verleden heeft de schoonheid van het pittoreske Atrani al heel wat mensen weten te betoveren. De Duitse filosoof Walter Benjamin omschreef de kustplaats als ‘een magnifieke en magische plek waar de kerk, net als God zelf, aan zee grenst.’
Wanneer je vanaf zee naar het Piazza Umberto I wandelt, dat in de volksmond simpelweg La Piazzetta wordt genoemd, kom je direct oog in oog te staan met de imposante barokke trap van de San Salvatore de Birecto. Deze kerk werd gebouwd in de tiende eeuw. Ten tijde van de Republiek Amalfi werden de hertogen hier gekroond en begraven.
Hoewel Atrani erg klein is, vind je naast de San Salvatore de Birecto ook nog andere kerken. De bekendste is de Collegiata di Santa Maria Maddalena, die in 1274 werd gebouwd op de ruïnes van een middeleeuws fort.
De kerktoren is, net als de met majolicategels bedekte koepel, kenmerkend voor Atrani; het is een beeld dat over de hele wereld bekend is.
Iets hoger in Atrani, op de top van Monte Aureo en net onder de Torre dello Ziro, vind je het Santuario Santa Maria del Bando. Je moet hier wel een flinke klim voor maken, maar je wordt beloond met een adembenemend uitzicht op het dorpje.
De naam van de kerk (bando betekent aankondiging) zou te maken hebben met de aanwezige akoestiek op deze hoge klif. Vanaf hier werden namelijk de namen aangekondigd van degenen die tot het hertogdom werden verkozen.
De etsen van Escher
Atrani is een wirwar aan steegjes waar je heerlijk doorheen kunt dwalen. Op elke hoek kun je een glimp opvangen van het dagelijks leven in dit kustdorpje. Het levert vaak mooie beelden op, zodat je de pure sfeer van Atrani ook voor later kunt vastleggen.
De Nederlandse kunstenaar Escher was ook erg onder de indruk van Atrani, toen hij in 1923 de Amalfikust bezocht. Zijn verblijf gebruikte hij om maar liefst honderdtien werken te creëren, waarop verschillende plekken aan de kust in beeld werden gebracht.
Hierbij was hij duidelijk gecharmeerd van het kleine Atrani, dat hem trok vanwege de magische sfeer van de steegjes. In zijn werk Metamorphose I uit 1937 zie je hoe Atrani – gekenmerkt door de eerdergenoemde kerktoren – in verschillende vormen uiteindelijk verandert in een mannetje.
Twee jaar later speelt Atrani wederom de hoofdrol, in zijn Metamorphose II. Beide werken werden uiteindelijk samengebracht en uitgebreid, tot Metamorphose III (1968), dat sinds 2008 te zien is in Lounge 4 op Schiphol.
De inwoners van Atrani zijn er maar wat trots op dat de kunstenaar hun dorp heeft vereeuwigd in zijn werken. Dat blijkt onder meer uit de verschillende hommages aan Escher en zijn werk die er in deze kustplaats te vinden zijn.
Zo is er een steegje dat is opgedragen aan Escher, met replica’s van verschillende van zijn werken. Daarnaast vind je langs het strand een reeks gekleurde afbeeldingen in keramiek waar het werk van Escher eveneens mee wordt geëerd.
Kunstige veerkracht
Wanneer je van het dorpsplein richting het strand loopt, kom je onder de boog een bijzonder kunstwerk tegen. Het is een herinnering aan een treurige gebeurtenis die het dorpje heeft getekend en niet snel vergeten zal worden.
In september 2010 viel er in een paar uur tijd zo’n grote hoeveelheid regen, dat de rivier Dragone uiteindelijk overstroomde. Dit veroorzaakte een krachtige modderstroom die door de straatjes van Atrani raasde.
Hierbij werden niet alleen auto’s, scooters en meubels meegesleept, maar ook de jonge Francesca Mansi, die op dat moment aan het werk was in een bar op het dorpsplein. Het jonge meisje verdween in zee en haar lichaam werd pas enkele weken later teruggevonden.
Het kunstwerk onder deze boog is dan ook opgedragen aan Francesca Mansi met de titel Resilienza, dat veerkracht betekent. In terracotta is het gezicht van Francesca te zien, omringd door elementen die het landschap van Atrani kenmerken.
Dit is niet alleen een mooie herinnering aan Francesca, maar ook een blijvende boodschap dat de mens na tegenspoed het vermogen heeft om weer op te staan, vaak sterker dan voorheen.
Wandel van Atrani naar Amalfi
Er zijn verschillende manieren om vanuit Atrani naar het naastgelegen Amalfi te wandelen, waarvan de route door de steegjes mijn favoriet is. Aangezien je hier wel aardig wat treden voor moet beklimmen, zul je hier maar weinig mensen tegenkomen.
Al wandelend vallen je ogen op vrolijk gekleurde voordeuren, met hier en daar een stoeltje ervoor, altaartjes en wapperend wasgoed.
Langs de route kun je een blik werpen op het strand en de zee, die zich ver onder je bevinden. Boven op de bergtop schittert de Torre dello Ziro.
Wanneer je vervolgens een hoek omslaat, verschijnt plotseling het wereldberoemde Amalfi in beeld. Als je de laatste paar traptreden bent afgedaald, wandel je zo het centrum in waar je kennis kunt maken met de vele schatten die dit plaatsje rijk is, zoals ik in deze blog al liet zien.’
Wil je nog meer tips voor de parels aan de Amalfikust? Felicia deelt in deze reisgids nog heel wat meer mooie plaat(s)jes!
Felicia & Saskia
