Villa Cimbrone in Ravello – wandel door de schitterende tuin naar het Terras der Oneindigheid

We hebben inmiddels heel wat mooie tuinen in Italië bezocht. Mede vanwege de spectaculaire ligging, hoog boven de Amalfikust, hebben de tuinen van Villa Cimbrone en Villa Rufolo in Ravello een buitengewoon bijzonder plekje in ons hart.

In dit artikel namen we je al mee naar Villa Rufolo; in deze blog wandelen we door de tuinen van Villa Cimbrone naar het Terrazza dell’Infinito, het Terras der Oneindigheid, waar een eindeloos uitzicht over zee wacht.

Op een rots boven zee

Villa Cimbrone is, zoals we het nu kunnen bewonderen, nog geen honderdtwintig jaar oud, maar de eerste villa op deze plek werd al in de elfde eeuw gebouwd, in opdracht van de familie Acconciajoco. Het landgoed stond in die tijd bekend als cimbronium, als verwijzing naar de rotsformatie waarop het zich bevond.

Ook na de Acconciajoco’s bleef deze plek in trek, vanwege de vruchtbare grond en de strategische positie. Het landgoed werd in de loop der eeuwen bewoond door verschillende rijke families, maar aan het eind van de negentiende eeuw lag het er verlaten bij.

Souvenir van de Grand Tour

Het was precies in die tijd dat de Britse Ernest William Beckett, ook wel bekend als Lord Grimthorpe, een Grand Tour maakte door Italië en ook Ravello bezocht. Hij was door vrienden op reis gestuurd om te kunnen herstellen van een depressie na het overlijden van zijn vrouw.

Zijn bezoek aan Ravello deed Lord Grimthorpe zo goed, dat hij het verlaten landgoed, dat meteen zijn aandacht trok, in 1904 kocht. Hij had daarmee een nieuw doel in zijn leven: het opknappen van het landgoed en het creëren van de meest magische plek ter wereld.

Voor het restaureren van de oude vervallen villa kreeg hij hulp van de Italiaanse Nicola Mansi, die er een schitterende villa van wist te maken, met stijlen uit verschillende tijdperken en culturen. De tuin eromheen werd onder handen genomen door de Britse tuinontwerpster Vita Sackville-West.

Op een aantal bestaande elementen na, zoals de centrale, lange laan die in de renaissance door de toenmalige bewoners was aangelegd, werd de tuin grotendeels heringericht. Met een Britse tuinarchitect aan het roer was het niet verwonderlijk dat de tuin niet alleen Italiaanse tuinelementen kreeg, maar ook de Engelse tuinstijl werd gevolgd.

Dankzij Mansi en Sackville-West stond er begin twintigste eeuw op de rotsformatie een droomvilla met een weelderige tuin: Villa Cimbrone. De tuin trok heel wat illustere gasten en werd in de jaren twintig de favoriete plek van de Engelse Bloomsbury Group, bestaande uit schrijvers en kunstenaars, onder wie Virginia Woolf. In de jaren dertig verbleef de Zweeds-Amerikaanse actrice Greta Garbo meerdere keren in de villa.

Een tour door de tuinen van Villa Cimbrone

Wandel je mee door de beroemde tuinen van Villa Cimbrone hoog boven de Amalfikust? Direct na binnenkomst door een zestiende-eeuwse poort wordt je aandacht als vanzelf naar het chiostro, klooster, links getrokken.

Je komt uit op een sprookjesachtige kleine binnenplaats met daaromheen een kloostergang, waar de mix aan stijlen – Arabisch, Siciliaans en Normandisch – meteen opvalt. Kun je de boog vinden waar twee zwijnskoppen boven hangen? Deze herinneren aan het familiewapen van Lord Grimthorpe. Neem ook zeker een kijkje in de crypte, een open galerij in gotische stijl, waar de Abbey of Malton in Yorkshire, waar Lord Grimthorpe oorspronkelijk vandaan kwam, model voor stond.

Als je de binnenplaats van het chiostro weer uitkomt, sta je al bijna aan het begin van de Viale dell’Immensità, de Laan der Onmetelijkheid. Deze lange laan werd al in de zeventiende eeuw aangelegd.

Het eerste deel is in de zomer volledig overgroeid met uitbundige blauwe regen waar je onderdoor loopt. Je kunt ervoor kiezen om de lange laan af te lopen, maar halverwege trekken ook een openstaand hekje en trappetje naar de tuin links van de laan de aandacht. Of strijk verderop in de laan neer op een van de vele stenen banken die langs het pad zijn geplaatst.

La Terrazza dell’Infinito

Aan het einde van de Viale dell’Immensità staat de Tempel van Ceres, de godin van de oogst. Loop onder de tempel door, langs het beeld van Ceres, en wandel dan La Terrazza dell’Infinito, het Terras der Oneindigheid, op. Hier ontvouwt zich een uitzicht voor je ogen dat niet in woorden uit te drukken is.

De Duitse historicus Ferdinand Gregorovius had het in 1861 niet beter kunnen omschrijven in zijn boek over Zuid-Italië: ‘Terwijl je vanuit de boomgaarden, tussen de rozen en de hortensia’s, die magische zee aanschouwt, waarin de blauwe kleur van een zeer heldere lucht wordt weerspiegeld, komt de wens om te kunnen vliegen naar boven… Precies aan de rand van de steile rots, daar was een terras met een betoverend uitzicht.’

De balustrade van het balkon is versierd met achttiende-eeuwse bustes, die al een ontelbaar aantal keren het decor waren voor foto’s. Niet zonder reden: de uitzichten vanaf hier zijn spectaculair en staan garant voor uren turen over de blauwe zee.

Na alle oneindig mooie indrukken die je op het Terrazza dell’Infinito hebt opgedaan, is het tijd voor een aperitivo in de tuin bij bar Il Balcone di Lucille, dat vlak achter het Terrazza dell’Infinito ligt. Neem zeker ook een kijkje binnen in de bar, dat een balkon heeft vanwaar je wederom getrakteerd wordt op weidse uitzichten over de Amalfikust.

Op de schoot van Mercurius

Vanaf het barretje volg je het pad naar een bronzen beeld van Mercurius, de god van de reizigers. In dit hoekje van de tuin vind je ook de Zetel van Mercurius, een stenen bankje waar het goed toeven is in de schaduw onder de bomen.

Van de Engelse inscriptie op de zetel werd lange tijd gedacht dat het van dichter D.H. Lawrence was, die hier veel inspiratie vond voor zijn werk, maar het blijkt een citaat te zijn van de Romeinse dichter Catullus, vertaald in het Engels. ‘I sit alone and speak to my heart, satisfied with my little corner of the world’ – en zo voelt het precies daar op dat bankje!

Druiven, herinneringen en rozen

Verderop staat de Tempel van Bacchus, die geïnspireerd is op de klassieke tempels, met acht Dorische zuilen en een citaat van Catullus, dit keer in het Latijn. De tempel wordt gesierd door een bronzen beeld van wijngod Bacchus met een sater en druiventrossen. Grimthorpe beschouwde deze tempel als plek waar herinneringen bewaard konden worden. Na zijn dood wilde hij dan ook aan de voet van de sokkel begraven worden.

Een volgende mooie plek in de tuin, terug richting de in- en uitgang, is het rozenterras met rozen in allerlei soorten en maten, dat van mei tot oktober op z’n mooist is. Tussen de rozen staan klassieke beelden, die de romantische tuin helemaal af maken.

Vanuit de rozentuin kom je, via een Italiaanse tuin met een fontein met cupidootjes, bij de zogenaamde Tea Room, een paviljoen in Moorse stijl. Deze plek was regelmatig het decor voor bijeenkomsten van de Bloomsbury Group. Achter het paviljoen wacht een wandeling door de Hortensialaan, een kleurrijke en geurige afsluiting van je bezoek aan Villa Cimbrone.

Praktische informatie

Je vindt de tuinen van Villa Cimbrone aan de Via Santa Chiara 26 in Ravello. De tuin is dagelijks geopend van 9.00 uur tot zonsondergang. Een kaartje kost € 10,-.

Je kunt Villa Cimbrone alleen bereiken via een wandelpad dat vanuit het centrum van Ravello omhoog slingert naar de tuin. Vanaf het centrale plein hoef je eigenlijk alleen maar de bordjes te volgen, die je als vanzelf naar Villa Cimbrone leiden. Reken op een wandeling van tien minuten, met een lichte klim.

Overnachten bij Villa Cimbrone

Wist je dat je ook kunt overnachten in Villa Cimbrone? De villa die ooit toebehoorde aan Lord Grimthorpe en die na zijn dood nog lange tijd werd bewoond door de Becketts, kwam uiteindelijk in handen van de familie Vuilleumier. Zij toverden de villa om tot een echt droomhotel met een sterrenrestaurant, vanwaar je uitkijkt over de tuinen en de zee.

De meeste bezoekers van de tuinen van Villa Cimbrone kunnen alleen maar dromen van een overnachting in het hotel, er hangt namelijk een flink prijskaartje aan. Maar mocht je het je kunnen veroorloven, dan wacht je vast een sprookjesachtige ervaring…