Een taalcursus Italiaans kun je het hele jaar door doen. Natuurlijk zijn de maanden met mooi weer aantrekkelijk, maar ook de wintermaanden hebben hun charme. Ook omdat het dan op veel plekken veel rustiger is en je meteen van de gelegenheid gebruik kunt maken om de mooiste plekken van de stad te zien.
Zeker als je gebruik maakt van het cursusonderdeel Italiaans in de stad, waarbij je Italiaans leert tijdens een wandeling langs mooie bezienswaardigheden. Annerike volgde afgelopen december via Italstudio een taalcursus bij Scuola Leonardo da Vinci in Florence, waarbij ze één ochtend les inruilde voor deze begeleide taalwandeling.
Annerike: ‘De Scuola Leonardo da Vinci ligt net achter de Duomo. De perfecte uitvalsbasis voor een wandeling door de stad dus!
Raimondo, kunsthistoricus, docent Italiaans én mijn wandelmaatje voor vandaag, wacht me al op in de klas. ‘Andiamo? È molto freddo oggi!’ Het is inderdaad ongekend koud, de temperatuur komt amper boven het vriespunt uit. Gelukkig lacht de winterzon ons tegemoet in een strakblauwe lucht.
We laten de school al snel achter ons en wandelen al pratend naar de eerste stop op de route, de Basilica di San Lorenzo. Wat meteen opvalt, is dat deze kerk – anders dan de Duomo – geen mooie façade heeft. Ondanks de vele voorstellen die door bekende en onbekende architecten en kunstenaars gedaan zijn om de gevel te verfraaien, kijken de Florentijnen nog steeds aan tegen een kale, bakstenen gevel.
We nemen ook een kijkje in de kloostergang van de San Lorenzo, vanwaar je toegang hebt tot de Biblioteca Medicea Laurenziana, die deels ontworpen is door niemand minder dan Michelangelo.
In de kloostergang is het koud, dus we gaan even opwarmen bij een van de klassieke koffiebarretjes die Florence rijk is: Caffè Scudieri, een begrip onder de Florentijnen. Raimondo vertelt dat Scudieri al sinds 1939 uitkijkt over het Piazza di San Giovanni, met de doopkapel en daarachter de Duomo, geflankeerd door de sierlijke campanile, klokkentoren.
Raimondo laat mij twee cappuccino’s bestellen, uiteraard in het Italiaans. Tijdens de koffie al banco vertelt hij honderduit. ‘Wist je dat studenten nooit omhoog klimmen in de klokkentoren voor ze hun diploma hebben? Dan zouden ze namelijk niet afstuderen. Of het klopt, weten we niet. Geen enkele student wil dit natuurlijk riskeren…’
Na de koffie gaan we de kou weer in. Bij het Battistero vinden we een plekje in de zon, die weerkaatst in de bronzen Porta del Paradiso, de ‘deur naar het paradijs’.
Raimondo weet te vertellen dat deze deur ooit gemaakt is vlak bij de Scuola Leonardo da Vinci (in het pand waar nu brillenwinkel Ottica Tulini is gevestigd). De kunstenaar, Lorenzo Ghiberti, werkte van 1425 tot 1452 aan de deuren. Hun bijnaam hebben ze aan een veel bekendere kunstenaar te danken. Niemand minder dan Michelangelo was zo onder de indruk van de deuren, dat hij ze omschreef als de deur naar het paradijs.
Lees ook: De poort naar het paradijs
De originele bronzen deuren raakten echter flink beschadigd toen de Arno op 4 november 1966 buiten zijn oevers trad. Na een omvangrijke restauratie kregen ze een plek in het Museo dell’Opera del Duomo, dat achter de Duomo ligt.
Wij lopen echter de andere kant op, via het Piazza della Repubblica naar de Mercato Nuovo, waar de snuit van Il Porcellino staat te glimmen in de zon. Om terug te keren naar Florence moet je even over zijn snuit aaien, voor een portie geluk moet je een muntje achterin de bek van het zwijn leggen en duimen dat het door het rooster heen valt. Raimondo nam als kind altijd het zwaarste muntje uit zijn moeders portemonnee en hoopte maar dat de goden zijn trucje niet doorzagen.
Leuk aan Italiaans in de stad is dat je op een laagdrempelige manier je Italiaanse luister- en spreekvaardigheid kunt oefenen aan de hand van dingen die je onderweg tegenkomt. Daarbij is het heel ander studiemateriaal dan de dialogen in je cursusboek…
We kletsen over van alles en nog wat, van studie, werk en hobby’s tot bezoekjes aan Italië, lekker eten en mooie anekdotes over Florence. Raimondo geniet ervan om ‘zijn stad’ te laten zien.
‘Firenze è piccola, Florence is klein,’ zegt hij. Toen hij nog studeerde, bekeek hij Florence met andere ogen. Hij had vaak haast of was in gedachten bezig met zijn studie. Door deze taalwandelingen kijkt hij zelf ook weer heel anders naar de stad.
Het beroemde Piazza della Signoria, waar een kopie van Michelangelo’s David staat, mag niet ontbreken op de route. Toch neemt Raimondo me niet mee naar dit beroemde meesterwerk. Hij wijst op een hoek van het Palazzo Vecchio, waar de contouren van een gezicht te zien zijn.
Gelukkig wist ik dankzij Saskia’s eerdere blog (die je hier kunt lezen) dat dit een portret van Michelangelo was en kon ik Raimondo verrassen met dit prachtige verhaal.
Bij Rivoire trakteer ik Raimondo op een kop warme chocolademelk, die hier eigenlijk meer weg heeft van vloeibare chocolade. Heerlijk om op te warmen voor onze laatste etappe, over de Ponte Vecchio naar de Lungarno.
Bij Hotel Lungarno wijst Raimondo me nog een schitterend uitkijkpunt. Nadat we afscheid hebben genomen, schiet ik hier een hele reeks foto’s.
Scuola Leonardo da Vinci in Florence
De andere dagen van mijn cursus zit ik ’s ochtends in de schoolbanken bij Scuola Leonardo da Vinci. De school is gevestigd in een prachtig historisch palazzo aan de Via Maurizio Bufalini 3 (waar ooit Maurizio Bufalini woonde, een van de belangrijkste Italiaanse artsen van de negentiende eeuw).
Vanuit een aantal klaslokalen kijk je uit op de koepel van de Duomo. Een aantal klaslokalen heeft schitterende plafondschilderingen, die rond 1800 zijn gemaakt door de Gruppo Benvenuti, die ook in het Palazzo Pitti enkele schilderingen maakte.
Ik krijg les van Sara, een enthousiaste docente die ons elke dag voorziet van een flinke dosis humor. De les bestaat niet alleen uit grammatica, ook conversatie is een belangrijk onderdeel. De klas is klein, we zijn maar met vijf studenten. Hierdoor is er veel aandacht voor elke leerling en kun je echt Italiaanse taalmeters maken.
Na schooltijd worden er meerdere activiteiten georganiseerd, van een gezellige aperitivo tot een wijnproeverij in de Chianti of een excursie naar Pienza, Montepulciano en Montalcino. Ook museumbezoeken staan op de agenda. Zo ga ik naar de Galleria dell‘Accademia om Michelangelo’s David te bewonderen, maar daarover morgen meer!’
Een taalcursus boeken via Italstudio
Italstudio is al 29 jaar dé specialist in taalreizen en studies in Italië. Het aanbod bestaat uit maar liefst 45 bestemmingen door heel Italië. Italstudio bezoekt de taalscholen regelmatig en kan je dus goed adviseren als je op zoek bent naar een taalschool, maar nog niet precies weet wat je wil.
Italstudio kan ook helpen met het zoeken naar een geschikte accommodatie. Wie zich écht wil onderdompelen in de Italiaanse taal en cultuur, kan een kamer boeken bij een Italiaans gastgezin.
Annerike logeerde bij Palazzo San Niccolò, waar ze ‘s avonds heerlijk kon studeren. Met een mooi certificaat van de Scuola Leonardo da Vinci als resultaat!