Gallo Lungo – een eiland in de vorm van een dolfijn voor de kust van Positano

Naast de bekende eilanden als Elba, Capri en natuurlijk Sicilië en Sardinië kent Italië een groot aantal kleinere eilandjes, die soms niet of nauwelijks bekend zijn buiten de laars. We namen jullie al mee naar onder meer Ponza, Procida, Panarea en Salina, dit keer bezoeken we Gallo Lungo.

Dit bijzondere eiland ligt even voor de Amalfikust, tussen Positano en het eiland Capri in. Je kunt er geen voet aan wal zetten, maar omdat het eiland zo’n bijzondere vorm én een unieke geschiedenis kent, willen we deze unieke plek toch met jullie delen.

Vanuit de lucht zie je meteen wat we met bijzondere vorm bedoelen: Gallo Lungo heeft de vorm van een buitelende dolfijn, waarbij de snuit, de rugvin en de staart duidelijk te herkennen zijn. Niet gek dus dat het door de locals ook wel ‘dolfijneiland’ wordt genoemd.

Maar dat is niet waarom de meeste Italianen het eiland bij naam kennen. Voor hen is de archipel Li Galli, die naast ‘dolfijneiland’ bestaat uit La Castelluccia (ook wel Gallo dei Briganti genoemd) en La Rotonda, vooral het thuis van de Sirenen.

Deze halfgodinnen wisten volgens de lokale legendes duizenden scheepslieden met hun melodieuze stemmen zo te verleiden dat ze hun roer uit hun handen lieten glijden en alleen nog maar konden luisteren naar dat hemelse gezang, met als gevolg dat de boten tegen de rotsen sloegen en de bemanning het niet overleefde.

Ook Odysseus moet tijdens zijn lange reis de eilandjes van de Sirenen voorbijvaren. Om te voorkomen dat hun lieflijke lokroep hem zou betoveren, stopte hij de oren van al zijn bemanningsleden dicht met bijenwas. Zo zouden ze de gezangen niet horen.

Zelf was hij wel nieuwsgierig naar de stemmen van de Sirenen. Hij liet zich vastbinden aan de mast, zodat hij van het gezang kon genieten maar niet bij het roer kon. Zijn bemanning zou zijn geschreeuw om losgemaakt te worden of van koers te veranderen bovendien niet horen.

Een ideale oplossing voor Odysseus en zijn schip, maar de Sirenen waren er minder van gecharmeerd. Een van hen, Parthenope genaamd, stortte zich in zee; de andere twee verloren hun magische krachten en versteenden tot grijze rotsblokken.

De oudste eilandennaam die is terug te vinden, verwijst ook naar dit verhaal. Strabo, een Griekse cartograaf uit de eerste eeuw voor Christus, noemde de eilandjes namelijk Sirenai of Sirenussai. In 1131 komen we de naam Guallo tegen, waaraan het grootste eiland nog altijd zijn naam dankt.

In 1225 worden beide namen gebruikt, als keizer Frederik II van Zwaben de archipel overdoet aan het klooster van Positano, waarbij hij optekent; ‘tres Sirenas quae dicitur Gallus’.

Keizer Tiberius zou de eilandjes hebben bezocht, vanaf zijn toevluchtsoord op Capri, maar de bekendste namen die met Gallo Lungo verbonden zijn, zijn die van de choreograaf Léonide Massine (die er in de jaren twintig van de vorige eeuw op de resten van een oude Romeinse villa een schitterend huis liet bouwen, dat werd ingericht door niemand minder dan architect Le Corbusier) en balletdanser Rudolph Nureyev.

Nureyev kocht de drie eilanden in 1988, om er zijn laatste jaren op deze paradijselijke plek te kunnen doorbrengen. Na zijn dood in 1993 kwamen de eilanden in bezit van Giovanni Russo, een hoteleigenaar uit Sorrento, die de villa in het hoogseizoen verhuurt (voor exorbitante prijzen, mocht je meteen willen boeken).

Veel beroemdheden hebben hier vakantie gevierd, van Greta Garbo, Roberto Rossellini en Ingrid Bergman tot Anna Magnani, Sophia Loren en Jacqueline Kennedy Onassis.

Helaas wordt het lastig om in hun voetsporen te treden, maar gelukkig kun je ook vanaf het water van de schoonheid van ‘dolfijneiland’ genieten. tijdens een boottocht met bijvoorbeeld Positano Boats.