Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Mooie plekken liggen in Rome voor het oprapen. Als je er niet aan voorbijloopt, wat bij dit pareltje zomaar zou kunnen gebeuren.
Met de engelen van de Ponte Sant’Angelo, de Engelenbrug, nog op je netvlies en je hersens al geroutepland op de klaterende fonteinen van Piazza Navona, kun je de Arco dei Banchi – tussen de Via del Banco di Santo Spirito 47 en 46 – makkelijk over het hoofd zien.
Dit straatje verbindt de Via del Banco di Santo Spirito (de vroegere Via dei Banchi, in het verlengde van de Engelenbrug) met de Via Paola. Het eerste deel, meteen aan je rechterhand als je vanaf de Engelenburcht komt aanlopen, herbergt een publiek geheim: boven je hoofd straalt een schitterende sterrenhemel, met tientallen sterren op een betoverende blauwe ondergrond.
Onder de arco schuilt ook een mooie Madonna, in een warmrood gewaad en een mantel die nog helderder blauw is dan de sterrenhemel. In de zestiende eeuw zou er een houten Mariabeeld hebben gestaan, dat echter op een dag was verdwenen en nooit is teruggevonden. In de negentiende eeuw werd de lege plek ingenomen door dit olieverfschilderij, waaronder altijd wel een kaarsje brandt.
De overstroming van de Tiber
Aan de linkerzijde van de toegang tot de Arco dei Banchi zie je een inscriptie die herinnert aan het hoge water van de Tiber in november 1277. Het niveau dat het water toen bereikte, wordt aangegeven door de lijn die de inscriptie in tweeën deelt.
Daarboven en -onder lees je: ‘HUC TIBER ACCESSIT SET TURBIDUS HINC CITO CESSIT ANNO DOMINI MCCLXXVII IND VI M NOVEMB DIE VII ECCL A VACANTE’. Elk woord wordt van het volgende woord gescheiden door drie boven elkaar geplaatste puntjes, zoals in die tijd gebruikelijk was.
In vrije vertaling staat er: ‘Tot hier kwam de Tiber, modderig, voor hij zich terugtrok, in het jaar des heren 1277, tijdens de zesde indictie (een tijdsaanduiding die in de middeleeuwen nog veel werd gebruikt), op de zevende dag van de maand november, toen de kerk vacant was (na de dood van Johannes XXI was er op dat moment namelijk nog geen nieuwe paus).
met dank aan Jessica Schots voor de inscriptie-foto’s
Het zou de oudste inscriptie zijn over de overstroming van de Tiber. Helemaal boven aan de steen waarop deze tekst te lezen is, zie je nog een jaartal en een naam staan: 1640 Gioan Lupo; waarschijnlijk het werk van een voorbijganger die zijn naam wilde vereeuwigen, zonder enige link met de inscriptie of de historie van de arco.
Cortile dei Chigi
Het straatje heette overigens ooit Cortile dei Chigi, omdat de vermogende bankier Agostino Chigi – die in dit palazzo woonde en werkte – een muur liet optrekken die een deel van de straat voor de buitenwereld afsloot, zodat er een kleine binnenplaats ontstond. Hij zou er zelfs een ketting hebben laten plaatsen, zodat niemand zijn privédomein kon betreden; zo getuigt ook de naam Via della Catena di Banchi, die het straatje even heeft gedragen.
Bijna-buurman Michelangelo
Even verderop, aan de Via del Banco di Santo Spirito 42, woonde Michelangelo. Van 1544 tot 1546 zal hij bijna dagelijks langs de schitterende sterrenhemel zijn gewandeld, op weg naar de paus.
