Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Tien jaar geleden maakte Saskia voor de eerste keer kennis met Florence. Zoals we gisteren beloofden, vandaag een klein fragment uit haar dagboek van toen, een soort Ciao tutti avant la lettre 😉
Alle fragmenten zijn van dinsdag 1 juli 2003:
9.25 uur
Zittend op de trappen van de Duomo bekijk ik de stad die de komende maanden mijn thuis is. De zon schijnt volop, auto’s en scooters razen voorbij, toeristen en bedelaars bevolken het plein voor de kerk. De eerste ‘les’ zit er al op, een examen en een gesprek om te kijken hoeveel Italiaans je al beheerst. Om 11 uur is er een toespraak van de directeur en horen we in welke klas we worden ingedeeld. Tot die tijd is het genieten van het schouwspel op het Domplein. Samen met Helle en Laerke, twee Deense meisjes, kijk ik mijn ogen uit. Zou dit uitzicht de komende tijd gewoon worden of zal het net zo magisch blijven als nu?
Grappig om terug te lezen hoe het plein voor de Duomo toen nog niet autovrij was. Dat is nu gelukkig een heel stuk aangenamer…
11.00 uur
De directeur, Stefano Burbi, is erg enthousiast en kent de meeste studenten al bij naam en nationaliteit. Hij vertelt over de gang van zaken op school en over alle extra activiteiten. Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk en al gauw komen er veel vragen. Het programma voor de komende maanden ziet er in elk geval prima uit, ik heb wel zin in deze ‘vakantie’, ook al belooft het nog veel en veel warmer te worden…
de hitte was die zomer continu onderwerp van gesprek (che caldo!)
en werd dagelijks uitgebreid in de krant besproken
14.30 uur
Na een snelle lunch in een klein restaurantje een paar straten verderop krijgen we een eerste kennismaking met de stad. Onder leiding van een gids wandelen we door het oude centrum. De uitleg kan ik nog niet helemaal volgen, maar wat ik wel oppik is dat Florence de ideale stad is om iets op te steken van la vita italiana. Niet alleen was Florence zes jaar lang de hoofdstad van Italië (van 1865 tot 1871), in deze stad bevindt zich ook een derde van de kunstschatten ter wereld. Dat klinkt veelbelovend!17.30 uur
Over tot de orde van de dag. Boodschappen doen. Dat betekent eerst uitvogelen waar de dichtstbijzijnde supermarkt is. Dat lijkt dichtbij, maar valt uiteindelijk vies tegen. Zeker als er een kleine alimentari om de hoek blijkt te liggen… Grappig is dat je hier op de groente- en fruitafdeling een plastic handschoen moet dragen voor je een tomaat, appel of sinaasappel pakt. Ik ben onder de indruk van de enorme hoeveelheid pasta. Als ik al die soorten wil uitproberen, moet ik hier wel een jaar blijven!
Saskia, Helle en Laerke bij Il Cantinone
20.00 uur
De eerste avond hoeft er echter nog niet gekookt te worden. We dineren gezamenlijk bij Il Cantinone, net aan de overkant van het water. In de ondergrondse cantina zijn alle tafels aan elkaar geschoven, zodat je makkelijk met iedereen kunt praten. Grotendeels nog in het Engels, dat wel – maar de sfeer is erg Italiaans.’
Dat Engels veranderde al snel in – eerst stuntelend en later steeds vloeiender – Italiaans, maar de sfeer bleef al die maanden geweldig. Daardoor blijft een bezoek aan Florence extra bijzonder!
Een beetje van deze sfeer proeven? Dat kan bij Il Cantinone, nog altijd een heerlijk adres voor een diner tijdens je bezoek aan Florence. Je vindt Il Cantinone aan de Via di Santo Spirito 6, vlak bij de Ponte Vecchio.
