Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
De schitterende vergezichten vanaf de iconische SS163 – de beroemde weg van de duizend bochten langs de betoverende Amalfikust – had Annerike al vanuit de auto en de bus mogen bewonderen, maar dit stukje Italië met een Vespa verkennen stond nog op haar wensenlijstje.
Toen The Vespa Trip haar vroeg of ze hun Vespatour langs de Amalfikust eens wilde uitproberen, hoefde ze dan ook niet lang na te denken. Na een wervelende driedaagse roadtrip laat Annerike je virtueel meegenieten van deze bijzonder mooie beleving!
Een eerste proefrit
Annerike: ‘Mijn Vespa-voorpret start al in de taxi, die me van het vliegveld naar het kleine dorpje Sant’Agata sui due Golfi brengt, in de heuvels bij Sorrento. De taxichauffeur vertelt in geuren en kleuren over plekken die ik assolutamente moet bezoeken.
Bij het hotel word ik ontvangen door de vrolijke July en Amber van The Vespa Trip, die hun leven in België verruilden voor een baan als Vespa-gids in Italië. Om het Vesparijden weer wat op te frissen, volgt een korte instructie vol praktische tips.
Volgens July is de belangrijkste knop op je Vespa de toeter. ‘Gebruik hem zoveel als je wil, voor knappe Italianen op de baan, of gewoon in een scherpe bocht.’ Na een paar rondjes op de parkeerplaats met een tricolore Vespa springen de vonken er al snel weer als vanouds vanaf en ben ik klaar voor de eerste tour.
Pizza-avond bij Bar Orlando
Inmiddels zijn ook de andere deelnemers met wie ik de komende drie dagen op Vespa-avontuur ga gearriveerd en schuiven we bij Bar Orlando (Corso Sant’Agata 2f) aan voor een ware pizzaparty.
Deze bar is een begrip in Sant’Agata en in de rest van Italië – en zelfs in de hele wereld als ik eigenaar Orlando mag geloven, en niet alleen vanwege de heerlijke pizza…
Orlando’s overgrootvader, die eveneens Orlando heette, opende de bar in 1907. Rond 1945 adopteerde het personeel van de bar een straatkat, die ze Jolly noemden en kunstjes leerden. En niet zomaar kunstjes, nee, ze leerden de kat onder meer om sigaretten te roken!
Vandaar de kleurrijke tegelschildering van een rokende kat op de buitenmuur en het standbeeld van Jolly in de tuin. Jolly was zelfs zo bekend, dat hij werd gestolen vanwege zijn bijzondere kunsten, die geld in het laatje brachten. Een triest einde van een bijzonder verhaal, dat hier nog aan elke nieuwe bezoeker wordt verteld.
Na Jolly op de foto gezet te hebben, komen er bordjes met mozzarella, gegrilde groenten en bruschetta met tomaatjes op tafel, gevolgd door verschillende soorten plaatpizza, die een voor een uit de steenoven rollen. Een buonissimo begin van onze Vespa-driedaagse!
Op de Vespa langs de Amalfikust
Tijdens de eerste echte Vespa-dag staat er een rit langs de betoverende Amalfikust op het programma, met als eerste bestemming Positano. We zoeven over de weg als een zwerm wespen, met als decor dorpjes met wapperende was en mooie tuinen vol kleurrijke oleanders en heerlijk geurende jasmijn.
Al snel komen we op de beroemde SS163, die zich een weg baant langs steile rotspartijen, hoog boven de zee. De uitzichten die zich voor je ogen ontvouwen, zijn nu al ongekend mooi, hoewel ze na elke bocht nóg prachtiger lijken te worden.
De kilometers vliegen onder mijn Vespa vandaan, maar gelukkig stoppen we niet ver van Positano voor een fotomoment en een ijskoude granita al limone bij een kraampje langs de weg. In de verte zien we al de pastelkleurige huisjes van Positano, die tegen de rotsen geplakt lijken te zijn.
Eenmaal in Positano parkeren we de tricolore Vespa’s om een uurtje rond te dwalen in dit prachtige stadje. Wandel zeker even naar het strand, vanwaar je van dichtbij kunt zien hoe de huizen tegen de kust omhoog lijken gestapeld.
Van Positano naar Amalfi
Als het tijd is om de Vespa weer te starten, rijden we door de smalle straatjes van Positano – wat bijna onwerkelijk maar ongelooflijk gaaf is. Overal snellen obers de weg over met dienbladen vol verkoelende drankjes en flaneren toeristen, opgeschrikt door het getoeter van onze Vespa’s.
Al snel ligt Positano achter ons en volgen we de kustweg, op weg naar Amalfi. Het is een schitterend stuk met steile bergwanden, tunnels dwars door de rotsen, spectaculaire kliffen en huisjes die op onmogelijke plekken boven zee lijken te zweven.
Het verkeer wordt steeds drukker en het getoeter neemt toe naarmate we dichter bij Amalfi komen. We parkeren onze Vespa’s in de haven, vanwaar we in een paar minuten op het centrale plein van Amalfi staan, waar de Cattedrale di Sant’Andrea en het Chiostro del Paradiso prijken.
Voor de lunch strijken we neer bij La Taverna di Masaniello (Vicolo Masaniello 14), waar je zeker de ravioli fatti in casa al limone amalfitano moet proeven.
Na de lunch is er nog genoeg tijd om even rond te dwalen in Amalfi, door de smalle steegjes, trappetjes op en trappetjes af, en even te genieten van de sfeer aan zee.
Een frisse duik bij Marina di Praia
Inmiddels is de temperatuur tot grote hoogte gestegen en zou een duik in zee welkom zijn. July komt met een aangename verrassing: we rijden naar een verborgen strandje bij Marina di Praia.
Onderweg maken we nog een snelle pitstop bij het schitterende strand van Furore, dat verscholen en ingeklemd ligt tussen de rotsen. Officieel mag je hier niet langs de weg parkeren, dus na een paar foto’s starten we de Vespa weer en rijden we door naar Marina di Praia.
Je moet er wel wat voor over hebben om er te komen; het laatste stuk van de weg is zo steil dat we voor mijn gevoel loodrecht naar beneden rijden. Eenmaal daar wacht een frisse duik in zee als beloning, een heerlijke afsluiter van deze eerste Vespatrip.
Smullen bij Lo Stuzzichino
’s Avonds ben je vrij om zelf iets te eten in Sant’Agata, maar je kunt uiteraard ook samen met andere deelnemers aan The Vespa Trip afspreken voor het diner.
Ik schuif die avond aan bij Lo Stuzzichino, waar ik geniet van parmigiana di melanzane en huisgemaakte spaghetti met tomaatjes die op de hellingen van de Vesuvius groeien, vergezeld van een glas wijn van het eiland Ischia.
Op de Vespa naar Pompeï
De tweede dag staat in het teken van Pompeï. Het waait flink als we vertrekken, dus handen aan het stuur en rustig aan door de bochten. Het eerste deel van de route is mooi, met uitzicht op de Vesuvius, die zich deze dagen op allerlei plekken laat zien.
Op de weg richting Pompeï voel ik me een echte local, zo op mijn Vespa, door kleine dorpjes, dwars door het drukke verkeer met veel getoeter. Zoals July en Amber al zeiden: hoe verder je richting Pompeï rijdt, hoe ‘ruiger’ en minder charmant de route wordt, langs industrieterreinen en spoorlijnen. Toch geniet ik van elke kilometer, juist omdat ook dit erbij hoort als je dit stukje Italië per Vespa verkent.
Een rondje Pompeï met gids Fabio
In Pompeï staat Fabio al op ons te wachten. Hij werkt al sinds 1999 als gids in Pompeï, net als zijn opa, die na de Tweede Wereldoorlog startte met dit werk en het stokje doorgaf aan Fabio’s oom en tante, die vervolgens Fabio enthousiasmeerden.
Fabio laat ons in een tour van twee uur een aantal van de mooiste plekken van Pompeï zien, zoals het theater en thermencomplex, een Romeinse villa met binnentuin en kleurrijke fresco’s. Omdat de stad zo goed bewaard is gebleven – en ook omdat Fabio zeer levendig kan vertellen – heb je weinig verbeeldingskracht nodig om je een voorstelling te maken van hoe Pompeï er ooit uit moet hebben gezien.
Een pizza Motociclista bij Don Mimì Mare
Het is ouderwets warm in Pompeï, zoals ik het me herinner van alle keren dat ik hier was, maar July en Amber verklappen alvast dat we op de weg terug naar Sant’Agata zullen stoppen voor een duik in zee.
Eerst rijden we een stuk terug langs de kust, de Vesuvius steeds verder achter ons latend. Voor de lunch maken we een pitstop bij Don Mimì Mare in Castellammare di Stabia. Ik ontdek een pizza Motociclista op de kaart, die ik na al die gereden kilometers uiteraard moet proeven.
Na de lunch rijden we door naar Meta, waar een heerlijk zandstrandje is. We genieten van verkoeling in zee, relaxen op een handdoek en bestellen vlak voor vertrek nog een ijskoude gelato.
Bijzondere parmigiana bij Bistrot Sessantasei
’s Avonds ben je weer vrij en kun je eten in het dorpje of nog een extra ritje maken met je Vespa. Een tip van July en Amber is Bistrot Sessantasei (Via Reola 2), met op de kaart onder andere parmigiana di patate fonduta di provolone del Monaco, een bijzondere parmigiana, met aardappel in plaats van aubergine.
Vervolgens bestel ik ravioli met mozzarella en buffelricotta, die wederom wordt geserveerd met een heerlijke saus van blozende tomaatjes van de vulkaan die ik vandaag zo mooi in het vizier had.
Op de Vespa naar de Monte Faito
De laatste Vespatrip voert naar de Monte Faito. Dit is de meest uitdagende route, de bergen in. Voor vertrek loop ik naar het dorpje voor een Italiaans ontbijt in een bar. Er gaat niks boven een cappuccino al banco, met een sfogliatella en een gebakje met ricotta en peer, die niemand zo lekker maakt als Pasticceria Fiorentino (Via Nastro Azzuro 7), aldus de locals.
Met genoeg ‘brandstof’ voor de komende uren spring ik op de Vespa en al snel verruilen we de grote weg voor smalle slingerende landweggetjes te midden van het groen, met uitzicht op de bergen en in de verte af en toe de zee.
We maken een stop bij het Belvedere di Santa Maria del Castello, waar je op een rotsplateau vol bergflora uitkijkt over de zee, de grillige kustlijn en ver beneden je Positano in miniatuur.
De weg naar de top van de Monte Faito is spectaculair en puur genieten op een Vespa. Hoe hoger je komt, hoe kolossaler de rotspartijen aan je linkerhand en hoe dieper de afgronden rechts van je.
Het wordt ook steeds frisser. Gelukkig raadden July en Amber ons aan om een jasje mee te nemen in de opbergkoffer onder het zadel, evenals een koelere outfit voor later vandaag. De temperaturen wisselen namelijk nogal, door de grote hoogteverschillen.
We slingeren letterlijk langs de berg omhoog, van de ene haarspeldbocht naar de volgende. Er rijden weinig auto’s, alleen het vertrouwde zoemende geluid van de Vespa weerklinkt.
Dan passeren we het bord Benvenuti a Monte Faito. Nog enkele kilometers door het schaduwrijke bos en dan komen we aan bij een panoramaterras, vanwaar je uitkijkt over de hele Golf van Napels, van het schiereiland van Sorrento tot Capri, Procida, Ischia, Napels en de Vesuvius. Fenomenaal.
Op de Vespa naar Sorrento
Na een korte pauze stappen we weer op de Vespa, voor een ritje naar Sorrento. De weg omhoog was al uitdagend, maar bergafwaarts is het met al die scherpe bochten nog wat beter opletten.
Gelukkig komen we al snel weer in de bewoonde wereld en rijden we door kleine dorpjes, waar er af en toe een local langs de kant van de weg naar ons zwaait.
De rit dwars door Sorrento, waar het goed druk is en waar er ook veelvuldig getoeterd wordt, voelt als een cadeautje. Zo leer je wel echt rijden in het Italiaanse verkeer en deze chaotische verkeerssituatie maakt de tour helemaal compleet.
July en Amber weten niet alleen een gratis parkeerplaats langs een drukke weg, maar ook een heerlijke lunchplek in de schilderachtige Marina Grande. We schuiven aan op het terras van Trattoria da Emilia, die er al sinds 1947 zit en waar nonna Emilia vroeger in de keuken stond.
Inmiddels staan haar kinderen en kleinkinderen achter het fornuis om de familierecepten in ere te houden. Een betere plek om een bord gnocchi alla sorrentina te proeven is er niet!
Zwemmen bij Bagni Regina Giovanna
Na de lunch nemen July en Amber ons mee naar een schitterende zwemplek, Bagni Regina Giovanna. De baai wordt helemaal omgeven door rotswanden, met een opening die uitkomt in zee.
Na een heerlijke duik in het water klimmen we omhoog, waar nog één keer een prachtig panorama over de Vesuvius, Napels en het schiereiland van Sorrento wacht.
Met een gevoel van weemoed rijd ik terug richting Sant’Agata, terwijl de laatste kilometers onder mijn Vespa vandaan schieten. Wat een machtig mooie routes reed ik afgelopen dagen, die zo op een Vespa een hele andere dimensie krijgen.
Daar proosten we die avond op tijdens een gezamenlijk diner bij Lo Stuzzicchino, waar alle Vespa-avonturen nog eens de revue passeren.’
Boek The Vespa Trip aan de Amalfikust
Wil jij deze schitterende Vespatour langs de Amalfikust en omgeving ook maken? Op de website van The Vespa Trip vind je alle details over deze tour.
Als je een Vespatour met The Vespa Trip boekt, ben je zo vrij als een vogel, of liever gezegd vespa, wesp. Je kunt meerijden met de gidsen en de groep, maar je kunt er ook voor kiezen om (een deel van) de route zelfstandig te rijden met een GPS die je de weg wijst. De gidsen geven in de groepsapp aan hoe laat ze waar zijn, zodat je ook halverwege weer kunt aanhaken.
