De Amalfikust kent ontelbaar veel mooie hoekjes, waarbij de ene plek nog magischer lijkt dan de andere. De kustlijn is een aaneenschakeling van betoverende panorama’s, groene terrassen en verstopte strandjes.
Amalfi en Positano hebben geen introductie nodig. Hetzelfde geldt inmiddels voor het Fiordo di Furore, een schilderachtige inham in de kust bij de gemeente Furore. Het is een geliefde locatie voor het schieten van een foto. Het is dan ook een plaatje, met het smaragdgroene water waarin de zon flonkerend schittert.
Een woedende duivel
Furore dankt zijn naam aan de duivel, die volgens de overlevering een bezoek bracht aan dit plaatsje. Hij was totaal niet te spreken over de manier waarop hij door de lokale bevolking werd behandeld.
Toen hij vertrok, besloot hij daarom zijn uitwerpselen achter te laten bij de toegang tot het dorp. Toen het tijd was om zijn billen schoon te maken, pakte hij wat gras om de klus te klaren.
Hij had echter een pluk brandnetels te pakken, wat een ondragelijke pijn tot gevolg had. De razende duivel maakte zijn woede, furore in het Italiaans, aan iedereen kenbaar die het maar wilde horen. Vervolgens stampte hij vloekend met zijn voeten op de grond, waardoor de inham zou zijn ontstaan.
Wie niet in deze legende gelooft, zegt dat de naam is afgeleid van het geluid van de woeste golven die op stormachtige dagen met een enorme kracht tegen de rotsen breken.
Een onontdekt stukje Amalfikust
Het kleine strandje is in het hoogseizoen al snel goed gevuld met mensen die graag een dag aan zee doorbrengen. De rest van de gemeente Furore vormt echter een onontdekt stukje Amalfikust waar menig toerist aan voorbij gaat.
De authenticiteit van het gebied is hier juist goed te zien en te voelen. Daarom neemt Felicia van Salerno Travel je graag mee naar dit hoger gelegen stukje Amalfikust en deelt ze een aantal tips voor je bezoek aan Furore.
Neem de trap naar het centrum van Furore
Het centrum van Furore ligt op ongeveer driehonderd meter boven zeeniveau. Het uiterste puntje van de gemeente ligt op bijna zeshonderd meter boven zeeniveau, op de grens met de gemeente Agerola.
Vanaf de SS163 is het dus nog een stuk bergopwaarts voordat je het echte centrum van Furore bereikt. Verwacht geen bruisend dorpsplein met gezellige barretjes en restaurantjes. Furore bestaat uit verschillende niveaus die middels trappen met elkaar zijn verbonden en waar de hoofdweg zich al zigzaggend een weg door naar boven baant.
Van een echt centrum is dus geen sprake. Niet voor niets is de bijnaam van Furore il paese che non c’è, het dorpje dat er niet is. Althans, niet in de zin zoals wij ons een dorpje voorstellen.
Toch kijk je hier je ogen uit. Maak gebruik van het openbaar vervoer om het hoogste punt van Furore te bereiken (net vóór de gemeente Agerola), waar een beeld van de duivel je herinnert aan het ontstaan van Furore.
Vanaf hier daal je via de stenen trappen af naar beneden, waarbij het met elke stap genieten is. Je kijkt uit over de vele groene terrassen die zich onder je uitstrekken, je wordt getrakteerd op fraaie vergezichten, je komt onderweg locals tegen en tafereeltjes die bevestigen dat je hier op een puur stukje Amalfikust ben gestuit.
Je komt uiteindelijk in het district Sant’Elia terecht. Vanaf hier heb je meerdere opties om de route voort te zetten. Zo kun je over nog meer traptreden afdalen tot het fjord, maar je kunt ook de route volgen die je door de Praia-vallei naar het strandje Marina di Praia brengt. Welke route je ook kiest, beide wandelingen kun je afsluiten met een verfrissende duik!
Proef de wijn van Marisa Cuomo
Tussen de geurige citroenbomen en bloeiende olijfbomen vind je, op vijfhonderd meter boven zeeniveau, Le Cantine Marisa Cuomo. Uitgestrekt over tien hectare land, reiken de terrassen van de wijngaard tot aan de rotsachtige bergwand waaraan de druivenranken zich vast lijken te klampen.
De druiven die hier aan de wijnstokken bungelen, genieten niet alleen van een uniek uitzicht op zee, maar profiteren ook optimaal van het zonlicht. Met de druiven die op dit stuk grond groeien, geven Marisa Cuomo en haar man Andrea Ferraioli al sinds 1980 leven aan wijnen van de hoogste kwaliteit, gebruikmakend van oude geheimen die zijn doorgegeven door lokale wijnmakers.
Inmiddels produceren ze ongeveer vijftigduizend flessen per jaar, waarvan meer dan de helft bestaat uit witte wijn. Met de verschillende druivensoorten die op het terrein groeien, worden de heerlijkste wijnen geboren die een perfect voorproefje vormen van de magie van dit gebied. In deze blog lees je er meer over.
Bewonder de muurschilderingen van het paese dipinto
Furore heeft als bijnaam ook il paese dipinto, ‘het beschilderde dorp’. Deze bijnaam is te danken aan de grote hoeveelheid muurschilderingen die je hier kunt spotten.
Deze kunstwerken zijn het resultaat van het Muri d’Autore-evenement waarvoor jaarlijks kunstenaars van over de hele wereld worden uitgenodigd. Tijdens het evenement worden de muren van de huizen versierd met kleurrijke kunstwerken waarin een legende of een stukje van Furores geschiedenis wordt afgebeeld.
Het initiatief is ontstaan om Furore wat meer op de voorgrond te laten treden en iets bekender te laten worden bij het grote publiek. De schilderingen vormen inmiddels voor toeristen een van de redenen om de kronkelende weg omhoog te trotseren.
Geniet van foto’s van Anna Magnani & Roberto Rossellini
Neem ook even een kijkje in de Villa della Storta, waar een permanente foto-expositie is gewijd aan Anna Magnani, een van de diva’s van de Italiaanse cinema. Haar naam is, net als die van haar echtgenoot Roberto Rossellini, sterk verbonden met het dorp. Hun voormalige woonhuis is nu een museum met foto’s en verhalen over hun grote liefde.
Nog meer unieke tips voor de Amalfikust
Meer unieke tips voor Furore én de andere plaatsen aan de Amalfikust vind je in de digitale reisgids 100 tips voor de Amalfikust. Hierin neemt Felicia je mee naar de schitterende Amalfikust en deelt ze haar persoonlijke tips, zodat ook jij de magie van dit gebied kunt ervaren.
Want hoe klein sommige dorpjes aan de kust ook zijn, ze hebben allemaal iets unieks te bieden en een eigen authentieke sfeer. Het gebied is doordrenkt van een rijke geschiedenis die soms bijna tastbaar is, iets waar Felicia je graag kennis mee laat maken.
Voor wie leest in het Italiaans: Twee jaar geleden verscheen het boek van Enzo Capuano “Quel ponte sul fiordo di Furore”.
Wauw, wat een gave plek!
Hier zo genoten in juni 2021; de hele dag aan het water liggend op een lettino, boekje erbij,biertje erbij, zwemmen , praatje met de uitbaters over het huis van Magnani,,…dolce far niente…..