Landrucci – een lekker stukje Italië in hartje Nederland

Saskia was nauwelijks vierentwintig uur op Nederlandse bodem toen de heimwee naar Italië alweer begon te knagen. Hoewel de volgende reis alweer voor heel binnenkort op de agenda staat, was er maar één remedie tegen deze golf van heimwee: een bezoek aan een klein stukje Italië in eigen land.

Saskia: ‘Inmiddels ben ik zo vaak en veel op pad in Italië, dat ik in de meeste Italiaanse regio’s beter de weg weet dan in Nederland. Het was dan ook dankzij Maureen, groot Italiëliefhebber en fervent Ciao tutti-lezer, dat ik op een zonnige voorjaarsdag tussen de fruitbomen in de Kromme Rijnstreek stond, tussen Utrecht en Wijk bij Duurstede. Een tricolore-pijl wijst de weg naar mijn bestemming: landgoedwinkel Landrucci, een Italiaanse oase midden in het groen.

Een vrolijk kwispelende hond komt me begroeten. Net voor hij in zijn enthousiasme met zijn modderpoten tegen mijn spijkerbroek op kan springen, wordt hij door zijn baasje teruggeroepen. Bacio, zoals de hond blijkt te heten (‘kus’ in het Italiaans), zoekt dan maar zijn vaste plekje op, in de hoek van het terras, waar hij met zijn trouwe hondenogen alle bewegingen van de baas volgt.

Tonko van der Hoeven, de eigenaar van Landrucci, is namelijk bezig met het opstoken van de houtoven op het terras van Landrucci. De vlammen likken lustig aan het hout, de oven komt langzaam goed op temperatuur voor de pizza’s waaraan zijn vriendin, de Siciliaanse Concettina, in de keuken de laatste hand legt.

Ik spiek even om het hoekje van de keukendeur. Het ruikt er zoals in de smalle Siciliaanse straatjes vlak voor lunchtijd, naar een mix van gefruite knoflook en kruidige tomatensaus. Concettina roert tussen het uitrollen van het pizzadeeg door geconcentreerd in een grote pan tomatensoep.

Ik wil haar niet uit haar concentratie halen en neem plaats aan de lange tafel binnen. Tonko heeft een romige cappuccino voor me gezet en de schaal cantuccini die hij erbij zet, kan ik niet weerstaan. Met op de achtergrond Italiaanse muziek lijkt het alsof ik even dik duizend kilometer zuidelijker ben.

Terwijl de voorbereidingen in de keuken nog even doorgaan, dwaal ik over het landgoed, tussen de fruitbomen die prachtig in bloei staan. Ik kruip even in een hangmat, neem alles om me heen goed in me op en geniet van het dolce vita-gevoel dat Landrucci ademt.

De geur van vers gebakken pizza’s lokt me terug naar de grote tafel. De eerste pizza’s warmen zich aan de vlammen in de houtoven terwijl Concettina haar soep van verschillende soorten tomaten, knoflook en kruiden serveert.

Als ze ook zelf even aanschuift, vertelt ze dat ze oorspronkelijk uit Piazza Armerina komt, midden op Sicilië, waar in de Romeinse Villa del Casale prachtige mozaïekmeisjes in bikini te bewonderen zijn. Inmiddels is ze helemaal ingeburgerd in Nederland, mits ze hier op Landrucci haar Siciliaanse roots kan laten spreken door lekker Italiaans te koken.

De borden zijn dan ook in een oogwenk leeg. Ze worden snel afgeruimd om plaats te maken voor grote houten planken vol pizzapunten: pizza bianca met tartufo (truffel) en rucola, pizza met ansjovis, pizza met groente… Tonko haalt ze vakkundig uit de oven en Concettina voorziet ze stuk voor stuk van een finishing touch.

De pizza’s zijn krakend vers en smaken zo in de buitenlucht bijna beter dan op welk Italiaans dorpsplein ook. De bodem is lekker knapperig, de ingrediënten en toppings zijn mooi in balans. Niet gek dus dat alle pizzapunten tot de laatste kruimel op gaan.

Ook van de schaal burrata met aubergine en tomaat blijft niets meer over. Zo simpel maar zó lekker, die mix van allerlei soorten tomaten, gebakken aubergine en romige burrata.

En dan is er zelfs nog plek voor het toetje: panna cotta met verse frambozen, vijgen, munt en sinaasappelschil. Het voorjaar op een bordje!

Concettina heeft niet alleen oog voor verse ingrediënten die samengevoegd in een pan of schaal perfect in balans zijn, maar ook voor het servies waarin al dat lekkers geserveerd wordt. Ik waan me bij een Italiaanse mamma aan tafel en zou het liefst een deel van de inboedel meenemen. Dat kan overigens ook: veel is ter plekke te koop, van Mariabeeldjes tot vintage versierde bordjes, van prachtig ingepakte zeepjes tot schilderijtjes.

Ik heb mijn tas echter al volgeladen met allerlei lekkers dat in de landgoedwinkel staat uitgestald: prachtige flesjes olijfolie, allerlei soorten kaas, ambachtelijk gebrouwen Siciliaans bier, limoncello, biologische pasta (gemaakt in bronzen mallen), artisjokken, tomatensaus, wijn, pesto… Zo van het Italiaanse platteland hier op de plank!

Aan het plafond hangen worstjes uit Norcia en er is een hele tafel gereserveerd voor potten vol vers gebakken cantuccini, met vijgen, chocolade, sinaasappel of citroen. Die smaakten vanochtend bij de koffie zo goed dat ik een zakje meeneem voor onderweg, om al treinend richting het zuiden terug te blikken op een heerlijk vleugje dolce vita in eigen land.

Praktische informatie
Je vindt Landrucci aan de Werkhovenseweg 24 in Werkhoven (maar let op: de inrit is aan het Oostromsdijkje). Landrucci is geopend van donderdag tot en met zaterdag van 9.00 uur tot 18.00 uur. In juli, augustus en september kun je er terecht van dinsdag tot en met zondag van 9.00 tot 20.00 uur. Voor meer informatie kun je contact opnemen via 0031-619754097 of via info@landrucci.nl.

Landrucci heeft ook een online shop voor als een bezoek aan Werkhoven net wat ver is (of als je na je bezoek te snel door je voorraad lekkers heen bent). Tonko rijdt regelmatig naar Italië om in te slaan, waarbij hij vooral de specialiteiten van kleinere boeren- en familiebedrijven koopt. Een van zijn vaste pleisterplaatsen is Agriturismo Fattoria Landrucci op de grens van Toscane en Umbrië, waar Tonko’s liefde voor Italië en de Italiaanse keuken werd geboren.

Landrucci staat regelmatig op markten met een kraam vol Italiaanse lekkernijen. Op de Facebookpagina worden deze markten aangekondigd.

met speciale dank aan Maureen voor de tip
en aan Moods by Monique voor een aantal foto’s