Een chimpansee op het dak & een bijzondere barbier in hartje Rome

In hartje Rome, aan de Via dei Portoghesi 18, staat het eeuwenoude Palazzo Scapucci, waar Julia Roberts in de film Eat, Pray, Love verbleef. Het palazzo kent echter een bewoner die nog veel bijzonderder was: een heuse chimpansee!

Op de vierkante toren van het palazzo staat een Madonna die haar bestaan dankt aan deze chimpansee. Ooit woonde er namelijk een edelman in deze toren, met de naam Frangipani. Deze Frangipani en zijn vrouw kregen een kindje, dat altijd zoet in zijn wiegje lag te slapen. Het echtpaar had ook een huisdier: Hilda.

Hilda was geen hond of kat, zoals tegenwoordig gebruikelijk is, maar een chimpansee. Op een dag pakte Hilda de baby uit zijn wiegje en klom ze, nog voor de moeder haar tegen kon houden, naar het dak. Toen de vader thuiskwam, zag hij een opgewonden menigte voor zijn deur staan.

Iedereen keek angstvallig naar boven, waar Hilda nog altijd met de baby op het dak stond. Frangipani wist even niet wat hij moest doen. Hij deed een schietgebedje en floot toen het deuntje waarmee hij de chimpansee altijd riep.

Wonder boven wonder hielp dat en de aap klom, met de baby veilig in haar armen, weer naar beneden. Als dank liet Frangipani een Madonna en een lantaarn op het dak plaatsen, die nog altijd over de toren van Palazzo Scapucci, in de volksmond de Torre della Scimmia genoemd, waken…

Genco – Sala da Barba
Op straatniveau vind je geen Madonna, maar een van de oudste barbiers van de stad: Genco – Sala da Barba. Saskia: ‘Hoewel er alleen maar mannen in de kappersstoelen zitten – die overigens zo van een filmset lijken te komen – stap ik toch even naar binnen, nieuwsgierig als ik ben naar het verhaal achter deze authentieke plek.

Eigenaar Roberto, Bobbo voor vrienden en de vele vaste klanten, heet me meer dan welkom. Hij laat me trots elk detail van zijn zaak zien en zet me dan in een van de oude stoelen zodat hij verder kan vertellen terwijl hij aan het werk is. Terwijl hij de wangen en kin van een Romeinse zakenman inzeept, diept hij feit na feit en anekdote na anekdote op. Mijn pen kan het ritme van zijn scheerkwast nauwelijks bijhouden.

De naam Genco blijkt afkomstig te zijn uit Il Padrino, het beroemde boek van Mario Puzo dat aan de basis lag van de Godfather-trilogie van Francis Ford Coppola. De Genco Olive Oil Company is de naam van het bedrijf dat Italiaanse olijfolie in Amerika importeert en dat als dekmantel dient voor de illegale activiteiten van de maffiafamilie uit Corleone.

Olijfolie vind je bij Genco niet terug, maar de zaak ademt in alles historie, van de prachtige stoelen en spiegels tot de scheerkwasten en de manier waarop Roberto zijn klanten scheert. Hij leerde het vak van zijn vader, maar koos in eerste instantie voor een carrière als directeur van een constructiebedrijf.

Het scheren en knippen zit hem echter in het bloed, dus een aantal jaar geleden nam hij de zaak over van zijn oom, die al sinds 1952 met de scheerkwast in de weer was in een pand dat al ver voor 1900  dienst deed als barbierszaak. Daarmee is Genco een van de oudste barbiers van de stad.

Voor zich een barbier aan de Via dei Portoghesi 17 vestigde, vond je hier de bottega, werkplaats, van een coronaro, letterlijk een rozenkransmaker, die voor de vele pelgrims in Rome religieuze souvenirs maakte, van rozenkransen tot kruisbeeldjes.

Hoewel er hier en daar nog wel een bidprentje met Maria aan een spiegel hangt, draait het in Roberto’s heiligdom nu vooral om de scheerkwast. Terwijl Roberto ons nog meer details vertelt over zijn werk als barbier, zeept hij vakkundig het gezicht van Genco’s buurman in, die regelmatig in de barbiersstoel plaatsneemt. Hij komt voor een scheerbeurt én de laatste roddels, want zoals dat gaat bij een kapperszaak zijn die ook hier niet van de lucht.

De buurman vraagt of we de legende van de chimpansee kennen. Op ons bevestigende antwoord wijst hij trots naar het logo van Genco: een kleine chimpansee. Dan moet hij van Roberto stil blijven zitten, want anders loopt hij het risico met een slecht geschoren kin naar buiten te wandelen…

Niet alleen Romeinse mannen zijn hier overigens welkom. Roberto laat zijn fotocollectie zien, met klanten van over de hele wereld. Het liefst maakt hij van elke nieuwe klant een foto. Overigens kun je hier ook terecht als je nog geen baard hebt. Ciao tutti’s Elke koos ervoor om de eerste knipbeurt van haar zoontje Floris in handen van Roberto te leggen, met een frisse coupe voor Floris’ blonde lokken en een unieke herinnering als resultaat!’

Wil je tijdens je Romebezoek in de kappersstoel van Roberto plaatsnemen? Dat kan op maandag van 15.00 tot 19.30 uur en van dinsdag tot en met zaterdag van 9.00 tot 19.30 uur.