Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

De beste tips voor een bezoek aan San Gimignano

Het Manhattan van de middeleeuwen, zo wordt San Gimignano wel genoemd. Deze bijnaam heeft het stadje in Toscane te danken aan het enorme aantal woontorens. Het waren er maar liefst tweeënzeventig, in die tijd. Families bouwden tegen elkaar op. Hoe hoger de toren, hoe meer aanzien. Het was dus echt een statussymbool, zo’n hoog oprijzende torre.

Tel de torens aan de skyline van San Gimignano

In 1580 resteerden nog slechts vijfentwintig torens. Hoeveel er nu nog over zijn, daarover is niet iedereen het eens. De Nederlandse Wikipedia spreekt over de dertien huidige torens, terwijl de Italiaanse Wikipedia over zestien torens spreekt. Als je naar de stad toe rijdt, raak je de tel kwijt omdat de weg zo slingert (hadden we die daar rechts nu wel of niet al meegeteld?); in het stadje zelf worden bepaalde torens steeds aan het oog onttrokken.

Hoeveel het er ook precies zijn, feit is dat deze torens het stadje – en vooral de skyline – zo bijzonder maken. De oudste toren is de Torre Rognosa, met maar liefst eenenvijftig meter hoogte. In 1255 werd bij wet verboden om een toren te bouwen die hoger was dan deze toren, maar deze wet werd later door de eigenaren van de zogenaamde Torre Grossa, aan het Piazza del Duomo, met voeten getreden.

Beklim de Torre Grossa

De Torre Grossa, die ook wel de Torre del Podestà wordt genoemd, is met een hoogte van vierenvijftig meter nog eens drie meter hoger dan de oudste toren van de stad. De Torre Grossa kun je beklimmen; ruim vijftig meter de hoogte in om de meest fantastische foto’s te maken.

Je kijkt dan neer op de andere torens, waaronder de zogenaamde tweelingtorens op het Piazza del Duomo, die zijn gebouwd door de familie Salvucci. Ooit waren deze twee torens hoger dan de Torre Rognosa, hetgeen in strijd was met de in 1255 uitgevaardigde wet. De torens werden dan ook letterlijk een kopje kleiner gemaakt, zodat ze niet meer boven de Torre Rognosa uitstaken.

De Salvucci hadden geen vrienden gemaakt met hun hoog boven de stad uitstekende torens. Maar ook zonder deze reden rivaliseerden ze met de familie Ardinghelli. Deze familie kon dus niet achterblijven en liet ook twee torens bouwen, wederom hoger dan bij wet werd toegestaan. Ook deze torens werden dus een kopje kleiner gemaakt; ze zijn nu ongeveer half zo groot als ooit. Ze staan hiermee zowel letterlijk als figuurlijk in de schaduw van de Torre Grossa.

Geniet van een gelato van Sergio

Gelukkig kun je na de torenklim even uitrusten op het Piazza della Cisterna, met een ijsje van ijskampioen Sergio Dondoli. Sergio was de eerste die met succes witte wijn in zijn ijs verwerkte. Proef bijvoorbeeld zijn prosecco- of Vernaccia-ijs (gemaakt van de lokale witte wijn), maar ook de Crema di Santa Fina en zijn honingijs zijn aanraders. Je moet wel geduld hebben, want de kleine ijssalon aan de Piazza della Cisterna is inmiddels wereldberoemd en staat dus altijd bomvol.

Neem met je gelato plaats op de trappen van de cisterna, de waterput waarnaar het plein is vernoemd, en bewonder de toren aan de noordkant van het plein. Deze toren wordt namelijk de Torre del Diavolo, de Toren van de Duivel, genoemd.

Toen de eigenaar terugkwam van een lange reis, zag hij tot zijn grote verrassing dat er een klein stukje boven op de toren bij was gebouwd. Volgens de eigenaar kon dit niet anders dan het werk van de duivel zijn. Al vermoeden wij dat het een slimme truc was om de hoogtewet te omzeilen…

Bewonder het middeleeuwse San Gimignano in miniatuur

Benieuwd hoe San Gimignano er in de middeleeuwen uitzag? Bezoek dan San Gimignano 1300 en bewonder het middeleeuwse dorpje, perfect nagemaakt in miniatuur.

Neem een kijkje in de Torre Campatelli

Benieuwd hoe zo’n woontoren er van binnen uitziet? Een van de torens van San Gimignano is nog tot in het kleinste detail ingericht zoals de familie de toren heeft achtergelaten. Deze Torre Campatelli kun je bezoeken, voor een unieke reis terug in de tijd. In deze blog lees je alle details.

Vergaap je aan de fresco’s van Gozzoli in de Sant’Agostino

‘De westerse mens is altijd op weg, of hij zijn bestemming kent of niet, hij staat niet stil, en bezint zich enkel op het verleden omdat hij weet dat er maar weinig met hem begint en met hem ophoudt; hij heeft nooit geloofd aan een zinloze kringloop want hij gaat steeds verder wat betekent , dat zijn weg misschien niet voert naar gemakkelijker maar naar beter,’ zo schrijft Frits van der Meer in de Atlas van de Westerse Beschaving.

Dat dit in de middeleeuwen niet anders was en men toen ook steeds verder reisde, blijkt wel uit de schitterende fresco’s van Benozzo Gozzoli in de Sant’Agostino. Benozzo Gozzoli heeft, zeker in vergelijking met andere Italiaanse schilders in zijn tijd, veel van de wereld – of beter gezegd van het land dat we nu kennen als Italië – gezien. Hij is een man van de wereld, en dat laat hij graag zien in zijn werk, door de landschappen en gebouwen die hij tijdens zijn reizen heeft gezien te schilderen.

In 1463 wordt Gozzoli gevraagd om de Sant’Agostino te voorzien van fresco’s. Hij moest de storie di Sant’ Agostino e Santa Monica, composte in diciasette scene schilderen (verhalen van de heilige Augustinus en de heilige Monica in zeventien verschillende scènes). Gozzoli vond dit echter een te grote klus en hield het bij de verhalen van Augustinus.

Een van de mooiste fresco’s, dat altijd weer tot reizen inspireert, is het vertrek van Augustinus, met een gevolg van schrijvers en familieleden, naar Milaan (rechts onder op de rechter muur). Benozzo Gozzoli zou zelf ook op het fresco te zien zijn; hij is de figuur in de rode kleding aan de rechterkant.

Links zien we een aantal Romeinen, te herkennen aan een aantal monumenten uit de Eeuwige Stad die achter hen aan de horizon te zien zijn, zoals het Pantheon en de Piramide van Cestius. Er zijn ook veel torens te zien; de strijd tussen verschillende rijke families woedde in die tijd nog hevig.

Ontdek waar de naam San Gimignano vandaan komt

Benieuwd hoe San Gimignano aan zijn naam gekomen is? Bekijk dan nog een fresco van een heilige. In het Museo Civico, aan de voet van de Torre Grossa, vind je een fresco van de Heilige San Gimignano, geschilderd door Taddeo di Bartolo. De heilige houdt de stad die hij beschermde tegen de Hunnen in zijn handen. Als dank voor deze bescherming kreeg de stad later de naam van de heilige: San Gimignano.

Twee extra museumtips voor wie van moderne kunst houdt:
Galleria Continua (Via del Castello 11)
iSculpture Art Gallery (Via San Giovanni 56)

foto: iSculpture Art Gallery

Geniet van de lekkerste restaurants van San Gimignano

In de kleine wijnkelder van Ristorante Chiribiri (Piazza della Madonna 1) staat er te veel lekkers op het menu om te kiezen, zoals zoals ribollita (een stevige groentesoep) en pici (een soort dikke spaghetti) met wild zwijn). Alles smaakt even goed, met dank aan de verse ingrediënten en eeuwenoude recepten.

Cum Quibus (Via San Martino 17) is een van de best bewaarde geheimen van San Gimignano, met een keuken die net als de torens van de stad richting de sterren reikt. Voor als je écht een bijzondere avond uit wil (vergeet dan niet te reserveren, dat is hier wel nodig).

foto’s: Cum Quibus

In de voormalige wijnkelders van een van de oudste palazzi van San Gimignano huist Ristorante Perucà (Via Capassi 16), waar Lidia en Fabio de lekkerste gerechten serveren. Probeer zeker de risotto Perucà.

Andere aanraders zijn: Osteria del Carcere (Via del Castello 13), Osteria delle Catene (Via Mainardi 18), Locanda di Sant’Agostino (Piazza Sant’Agostino 15), I Quattro Gatti (Via di Quercecchio 13) en Trattoria Rigoletto (Via Roma 23).

Laat je verleiden door de Vernaccia di San Gimignano

‘Hij kust, likt, bijt, verleidt en verlamt.’ Deze aanprijzing komt uit de mond van niemand minder dan Michelangelo. Zo sprak de grote meester ooit over Vernaccia, de heerlijke witte wijn die in de omgeving van San Gimignano wordt gemaakt. Je kon Michelangelo niet gelukkiger maken dan met een glas van deze strogele wijn. Wij sluiten ons graag bij Michelangelo aan en genieten van een glas strogele Vernaccia.

Wie de wijn eens wil proeven, kan dat natuurlijk het beste ter plekke doen. Bijvoorbeeld bij Casa alle Vacche, in de heuvels ten noorden van San Gimignano. Een andere aanrader voor een proeverij is het landgoed van de familie Vagnoni. Op beide plekken kunnen ze je alles vertellen over de Vernaccia. Tijdens een proeverij kun je zelf oordelen of Michelangelo’s woorden kloppen…

Nog meer weten? Bezoek dan ook de Vernaccia di San Gimignano Wine Experience (Via della Rocca 1), voor een multimediale ontdekking van deze lokale wijn.

Ook een aanrader: de Strada del Vino Vernaccia di San Gimignano, met zo’n zeventig wijnboerderijen, agriturismi, restaurants en enoteca’s.

Ontdek de omgeving van San Gimignano

Verken ook de omgeving van San Gimignano, met pareltjes als Volterra, Colle di Val d’Elsa, Certaldo en Monteriggioni.

We delen ook graag een paar tips voor als je vakantie wil vieren in de buurt van San Gimignano. Laat je betoveren door de glooiende heuvels in de omgeving San Gimignano, bij Borgo Alberi of Casa al Vento, beide heerlijke vakantie-adresjes.

Iets verder weg dompel je je onder in de rust van Podere di Santa Maria of Agriturismo Podere I Monti.

foto: Podere I Monti

Parkeren in San Gimignano

Rijden kan wel eens chaotisch zijn in Italië, maar het parkeren in San Gimignano is minutieus geregeld. De parkeerplaatsen zijn er zelfs genummerd en via deze website check je live de actuele status van parkeerplekken op alle hieronder genoemde parkeerplaatsen!

P1 Giubileo is de grootste en goedkoopste parkeerplaats. Je betaalt € 1,50 per uur en maximaal zes euro per dag. P2 Montemaggio ligt wat dichter bij het historisch centrum. Parkeren kost hier twee euro per uur en maximaal twintig euro per dag. P3 Bagnaia Superiore en P4 Bagnaia Inferiore liggen bijna direct naast elkaar. Hier betaal je twee euro per uur tot een maximum van vijftien euro per dag.

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *