Zoals Marlena de Blasi in haar boek Duizend dagen in Toscane schrijft, wordt bruschetta door buitenlanders bijna altijd verkeerd uitgesproken, soms tot ergernis van de Italianen. ‘Meestal moeten de obers en de Italianen die in de buurt zitten te eten alleen maar lachen.
Maar welke naam er ook aan wordt gegeven, goed landbrood, niet te dik gesneden en licht geroosterd boven de as van een houtvuur, bedruppeld met extra vergine olijfolie en bestrooid met fijn zeezout is al van oudsher een door en door Toscaanse gastronomische lekkernij.
De toevoeging van fijngehakte, verse tomaten is heerlijk, vooral hartje zomer, evenals de geur van een dikke teen knoflook waarmee het warme brood wordt bestreken. Maar Toscaanse puristen zullen u vertellen dat met brood en olie en zout de allerbeste bruschetta wordt gemaakt.’
Het recept voor onvervalste bruschetta van Marlena de Blasi luidt als volgt: ‘Om thuis bruschetta te maken, neemt (of maakt) u stevig, knapperig brood. Snijd het in plakken van niet meer dan een centimeter dik, leg ze onder een hete grill of houd ze boven een houtskoolvuur, en rooster ze aan beide kanten.
Bedruppel het warme brood met olie, strooi er zeezout over en dien het direct op als onderdeel van de antipasto of, nog beter, met alleen een glas rode wijn.’ Als je het dan presenteert als broesketta waan je je even echt in Toscane!
Duizend dagen in Toscane
In Duizend dagen in Toscane gaat de Amerikaanse chef-kok Marlena de Blasi samen met haar Venetiaanse echtgenoot Fernando op zoek naar de ingrediënten voor het goede leven in Toscane. In het dorpje San Casciano dei Bagni, op de grens van Toscane, Umbrië en Lazio, vinden ze een nauwelijks gerenoveerde voormalige stal, tussen tweehonderd dorpelingen, oeroude olijfgaarden en Etruskische warmwaterbronnen.
Ze integreren snel en vinden in Barlozzo, die zichzelf beschouwt als een soort dorpshoofd, een culinaire gids. Hij neemt hen mee naar seizoensfeesten waar ze proeven van geroosterd landbrood bedruppeld met versgeperste olijfolie en naar simpele osteria’s waar het avondeten wordt bereid met wat er die dag is gevangen of geoogst.
Barlozzo maakt hen deelgenoot van alles wat hij weet, van oude medicinale drankjes tot Toscaanse boerentradities en Marlena de Blasi geeft deze geheimen op haar beurt door aan jou als lezer…
Wat leuk Saskia, dat je over Marlena de Blasi schrijft. Haar eerste boek 1000 dagen in Venezia ligt mij na aan het hart, maar ook haar andere boeken heb ik met zoveel plezier gelezen! Heerlijk om je er door te laten verwarmen! Alleen haar boek over Sicilië kan ik nog nergens kopen!
ik geniet zo van Ciao tutti! Ga door hoor!
Al haar boeken heb ik gelezen, althans de boeken die in NL verkrijgbaar zijn. Ik mis er nog 2, nl “De zomer in Sicilie en Mediterranean zomer. Wie weet waar deze te koop zijn?
Weet iemand of het boek van Marlena de Blasi “That summer in Sicily” ook vertaald wordt in het Nederlands?
Ciao Korrie! Voor zover ik weet is dit boek helaas niet vertaald in het Nederlands.