Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Fietsen in Rome – het fietspad van Valle Aurelia naar Santa Maria della Pietà

In Italië is de fiets aan een nieuwe opmars begonnen. Oude exemplaren zijn uit volgepropte kelders gehaald, afgestoft en opgepoetst; de vraag naar nieuwe exemplaren overstijgt elke verwachting. Ook in Rome, waar auto’s en motorino’s de dienst uitmaken, zijn er steeds meer fietsen in het straatbeeld te zien.

Jesper stapte ook op de pedalen, voor een verkenningstocht over het fietspad dat van Valle Aurelia naar Santa Maria della Pietà voert.

Jesper: ’Fietsen doe ik graag en veel, ook in Rome. Je moet hier wel een beetje weten waar je dat het beste kunt doen, want de Eeuwige Stad staat niet bekend om haar fietsvriendelijke infrastructuur. Er zijn wel een paar fietspaden, maar in het historisch centrum zijn het toch vooral de auto’s, scooters en voetgangers die de straten bevolken.

Ik ga zelf graag naar Villa Borghese, waar meer dan genoeg asfalt ligt om lekker mijn hoofd leeg te fietsen, of ik fiets een stuk langs de Tiber, waar direct langs de oever, diep onder het Romeinse verkeer, een redelijk onderhouden fietspad ligt.

Als ik iets meer tijd heb, is de Via Appia Antica ook altijd een fijne bestemming. Sinds kort ga ik ook graag naar het vrij onbekende fietspad in de wijk Aurelio, dat start bij het treinstation Valle Aurelia (ten westen van het Vaticaan) en via de wijken Balduina, Gemelli en de Monte Mario naar het treinstation Santa Maria della Pietà leidt (zie ook dit kaartje).

Aan het begin van de route zie je af en toe de koepel van de Sint-Pieter verschijnen, waarna hij weer even verdwijnt achter de bebouwing, om vervolgens weer tevoorschijn te komen. Verder gaat zelfs voor mij als Romein de herkenning niet, het ongeveer vijf kilometer lange fietspad doet heel on-Romeins aan.

Het heeft stiekem wel wat weg van de High Line, de wandelroute over een voormalige spoorlijn in hartje New York. Aan weerszijden echter geen wolkenkrabbers, maar appartementengebouwen. Aurelio is echt een woonwijk, vol gezinnen, die dit fietspad graag gebruiken voor hun dagelijkse wandeling. Het is er dan ook gezellig druk, met naast fietsers ook veel skaters en wandelende families.

Na ongeveer twintig minuten maken de families plaats voor een schitterend stukje street art. Heel wat Romeinse wijken zijn afgelopen jaren opgefleurd door muurschilderingen, van Tor Marancia en Torpignattara tot Ostiense en Torraccia.

Hier prijkt een gevleugeld paard van street artist Pepsy (de artiestennaam van Daniele Tozzi), gemaakt van de woorden ‘The man with no imagination has no wings’.

Het paard is afgebeeld op een van de seinwachtershuisjes aan het spoor tussen Rome en Viterbo. Als je even afstapt, zie je aan de andere kant ook werken van Eliseo Sonnino en Solo.

Het fietspad voert verder langs het spoor, met langszij velden vol zonnig gele bloemen. Ik stop even om wat te drinken bij een van de nasoni, drinkfonteintjes, die je ook ver buiten het centrum van Rome aantreft. Wat een rijke stad is het toch, met zo veel verschillende lagen, geheimen, onontdekte plekjes…

De gemeente heeft toegezegd werk te maken van meer fietspaden, met ruim twintig kilometer aan nieuw asfalt. Dezelfde beloften werden gedaan in Milaan, Florence, Bologna en Palermo. Ik ben benieuwd of ze zich aan deze belofte kunnen houden. Hopelijk houden ze Einsteins uitspraak ’Het leven is als fietsen; om in balans te blijven, moet je blijven bewegen’ daarbij in hun achterhoofd.’

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Een reactie

  1. Naar Rome fietsen is ook een aanrader: Vorig jaar in de zomer van Montefiascone in drie dagen naar het Sint Pietersplein in Rome gefietst. Min of meer de looproute van de Via Francigena gevolgd op een MTB en zoveel mogelijk de provinciale wegen vermeden. Daardoor regelmatig een alternatieve route uitgestippeld. Een klein stukje om en soms een beetje vergist in stijgingspercentages (zowel naar beneden als omhoog lopen), maar dan kom je wel op de leukste plekjes: Tussen de boomgaarden en verlaten velden, door bossen en uit tufsteen gehakte eeuwenoude paden, langs wilde paarden en koele watervalletjes en warmwaterbronnen. De kleur van de grond veranderde voortdurend: Wit en scharkeringen van rood, geel, bruin en zwart. Prachtig!
    De laatste tappa vanuit Formello via Prima Porta gekozen om vanaf Grottarossa het fietspad langs de Tiber te nemen. Je ruikt over dit comfortabele fietspad de Stad steeds dichterbij komen en al slingerend langs de Tiber doemt in de verte de koepel van de Sint Pieter op. Even voorbij het Olympisch Stadion waren we blij verrast met een voor fietsers doorgaande en keurig aangelegd fietspad naar Castel Sant’Angelo.
    Onderweg viel op dat Italiaanse automobilsten aan fietsers ruim baan geven, wat ik eerlijk gezegd niet had verwacht. Zelfs ook toen we vanaf het Sint Pietersplein dwars door hartje Rome naar ons hotel bij piazza del Quirinale (laatste klimmetje) fietste!
    (Mail maar als je een KML (voor navigatie) van deze route wilt verzamelen)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *