Cervo – van een simpele herberg tot een stralend kustplaatsje

De Italiaanse schrijver Italo Calvino omschreef Ligurië ooit als ‘smal en benig’. Qua vorm klopt dit nog altijd. De regio wordt begrensd door zee en bergen en lijkt ietwat ‘gekarteld’ door de vele riviertjes die kronkelend hun weg naar zee vinden.

Aan de Italiaanse Rivièra tref je de mooiste dorpjes met prachtige vedute, uitzichten, over zee. Een parel die je zeker niet moet overslaan, is Cervo, een van de mooiste kustplaatsjes van Ligurië.

Wij beginnen ons bezoek aan Cervo met een heerlijke pranzo bij Locanda Bellavista: antipasti op basis van kikkererwten en kabeljauw, trofie met pesto alla genovese, een heerlijke Vermentino (een van de wijnen waar Ligurië om bekend staat), een fris glas Basilichito (frisdrank op basis van basilico da ligure – ga niet weg uit Cervo zonder een glas te proeven) én een uitzicht om van te watertanden.

Na deze ‘lichte’ lunch dwalen we door de eeuwenoude steegjes van Cervo. Het is niet alleen de nabijheid van de zee die verantwoordelijk is voor de behoorlijke afwezigheid van vlees en melkproducten in de lokale keuken.

Het steile berglandschap is verre van geschikt voor veeteelt en het land dat wél geschikt was (of geschikt was gemaakt) gebruikte men liever voor het verbouwen van olijven en druiven.

De middeleeuwen zijn hier prachtig bewaard gebleven. Het is alsof je met iedere stap verder het verleden in duikt, terwijl je de vriendelijk groetende dorpsbewoners gedag zegt. Af en toe stokt je adem van het uitzicht; dat is overal ongelooflijk mooi!

De klokkentoren van de kerk van Cervo steekt waanzinnig af tegen de strakblauwe lucht. Terwijl zich voor je een indrukwekkend panorama over de Ligurische zee ontvouwt, is achter je ineens de prachtige San Giovanni Battista, die ook wel de Chiesa dei Corallini wordt genoemd – vanwege de decoraties van koraal dat bijeen werd gevist in de wateren van Sardinië en Corsica.

De koraalvissers uit Cervo worden met een bijzondere verwijzing op de gevel bedankt. Boven het centrale venster kruisen twee stukken koraal zich. De bijzondere koraalrode kleur die in de façade gebruikt is, contrasteert mooi met het vaal geworden zeegroen.

Hoewel Johannes de Doper meestal wat mager wordt afgebeeld is hij hier stevig en gespierd. Barok is óók de kunst van overdrijving.

De grillige, overdadige kerk is niet alleen van buiten wonderschoon (architect Marvaldi bracht met deze kerk de barok naar Ligurië), ook binnen sta je versteld. Bij binnenkomst openbaart de hele kerk zich voor je: het schip is in verhouding groot en de kapellen aan weerszijden redelijk ondiep.

Je weet in eerste instantie niet waar je kijken moet en dat was precies de bedoeling van barokke kerken, met hun strenge maar grillige ornamenten en gekleurd pleisterwerk, marmeren zuilen en een bijzonder altaar. Dit soort altaren in de vorm van een schip zijn kenmerkend voor de kustplaatsjes in de regio Ligurië.

Met de façade van de San Giovanni Battista is nog iets bijzonders aan de hand: men ontdekte al vrij snel dat de voorgevel zorgde voor een ontzettend goede akoestiek op het plein voor de kerk.

Hier maakt men tegenwoordig nog al te graag gebruik van, niet alleen in de kerk zelf maar ook op het plein ervoor worden in de zomer bijzondere concerten gegeven. Afgelopen jaar vond de vijftigste editie plaats van het Cervo Festival Internazionale da Music di Camera. Vanwege dit festival wordt Cervo ook wel borgo della musica genoemd, dorp van de muziek.

Maar de naam Cervo heeft een heel andere oorsprong. Servo betekent in het Latijn zoveel als ‘ik dien’. Zo weerklinkt in de naam Cervo het Romeinse verleden.

In de oudheid bevond zich op deze plek namelijk een herberg , strategisch gelegen langs de toenmalige doorgangsweg Via Julia Augusta. Later vonden pelgrims hier een onderkomen voor de nacht. Pas aan het einde van de zestiende eeuw werd Servo officieel omgedoopt tot Cervo.

Luisterend naar het ruisen van de Ligurische Zee kun je je met een beetje fantasie goed voorstellen hoe die koraalvissers hier ooit terugkwamen, met genoeg koraal aan boord om een kerk te laten bouwen.

Als je je dan nog even omdraait, steekt die kerktoren nog nét iets indrukwekkender boven de gekleurde huizen uit. Van onder je strandparasol kun je op sommige plekken bijna de hele gevel van de kerk zien. Een prachtig decor ook wanneer je in de branding dobbert.

Verder hóéf je hier niet zo veel. Waar ooit Romeinen en pelgrims bijkwamen op barre tochten, brengt de moderne Italiaan graag zijn vakantie door met Cervo als trouwe ‘dienaar’ voor een onvergetelijk decor.