Casa Aulivo – authentieke B&B in een oude olijfmolen

Ook in hartje Napels, te midden van de chaos van de kleurrijke steegjes in het historisch centrum, zijn er plekken te vinden waar je in alle rust kunt ronddwalen.
De chiostri, kloostertuinen, die we in dit artikel delen, vormen stuk voor stuk een betoverende mix van kunst en geschiedenis. Van kleurrijke bankjes tussen de sinaasappelbomen tot het graf van Dracula, deze soms goed verborgen plekken onthullen verrassende geheimen!
Een van onze lievelingsplekjes in Napels is het Chiostro di Santa Chiara, een kleurrijke oase in hartje stad. De ruim zeventig achthoekige zuilen en de bankjes die daartussen zijn gebouwd, zijn van boven tot beneden betegeld met majolica.
De kleurrijke tegels vertellen verhalen uit een ver verleden, met vergane landschappen. Daartussen strengelen druivenranken, bloemen en olijven om de zuilen.
De kloostertuin zelf is een oase van rust, met een fontein, wijnranken, sinaasappel- en citroenbomen. Grote fresco’s op de muren van de kloostergang maken het chiostro helemaal af en bieden een perfect decor voor de honderden bruidsreportages die hier worden geschoten.
De Santa Maria la Nova heeft een schitterende, serene kloostergang, met muren vol fresco’s en een aantal graven, waaronder dat van graaf Dracula, door wie Bram Stoker zich liet inspireren voor zijn beroemde verhaal.
In eerste instantie nam men aan dat graaf Vlad Tepes Dracula was omgekomen tijdens een veldslag in het huidige Turkije. Universitaire onderzoekers uit Estland hebben later echter ontdekt dat de graaf niet dood was, maar door de Turken gevangen werd gehouden. Zijn dochter, die na de veronderstelde dood van haar vader werd geadopteerd door een Napolitaans gezin en dus in Napels opgroeide, heeft hem weten vrij te kopen.
Na zijn dood zou ze hem hebben laten begraven in een hoek van de kloostergang van de Santa Maria la Nova, met op zijn graf twee sfinxen en een draak.
De kerk zelf is één groot kunstwerk, met een verguld plafond met bijna vijftig schilderingen dat over alle andere beelden, schilderingen en altaarstukken waakt. Voor nog meer religieuze kunstwerken kun je hier terecht in het Museo d’Arte Religiosa Contemporaneo.
Tussen de enorme collectie kerststallen aan de Via San Gregorio Armeno prijkt de kerk waaraan de straat zijn naam dankt, de San Gregorio Armeno, met een prachtige kloostertuin.
De ingang ligt op de hoek van Via San Gregorio Armeno en Vico Giuseppe Maffei, waar een brede trappartij je naar een enorme deur leidt, met aan weerszijden twee bronzen draaimechanismen. Ze worden nogal eens aangezien voor ruote degli esposti, ‘vondelingenwielen’, maar in werkelijkheid dienden de ‘draaitonnen’ voor het leveren van etenswaren, kleding en andere benodigdheden aan de nonnen, die geheel afgeschermd van de buitenwereld leefden.
Na intrede in dit klooster was er geen enkel contact met anderen meer, hetgeen nog tot 1922 het geval was. De nonnen gingen ook nooit naar buiten, behalve in de eigen kloostertuin – geen wonder dus dat deze zo mooi werd ingericht, met sinaasappelbomen, een roomwitte barokke fontein en een waterput, die in verbinding staat met het ondergrondse netwerk van Napels.
Vanuit de kloostertuin zie je de kleurrijke koepel van de kerk, bekleed met majolicategels. Ook kun je vanuit de tuin een kijkje nemen op het oksaal, vanwaar je prachtig zicht hebt op het interieur van de kerk.
Het krijtwitte Certosa di San Martino is bijna overal in Napels te zien. Binnen de muren van het klooster vind je onder meer twee kerken, vier kapellen en een enorme kloostertuin: het Chiostro Grande. met hoge portici rondom een groene tuin. Een klein stuk is afgezet met een balustrade met doodskoppen, die de monniken aan hun eigen sterfelijkheid moesten herinneren.
Het ontwerp wordt toegeschreven aan Cosimo Fanzago, alhoewel sommige deskundigen denken dat het ontworpen is door Giovanni Antonio Dosio of door Giovanni Giacomo di Conforto, die het werk van Dosio voortzette en dat Fanzago alleen als beeldhouwer heeft meegewerkt.
De prachtige vloer onder de portici verbeeldt een schitterend spel van licht en schaduw. Op de balustrade staan acht levensgrote beelden, met onder meer een Madonna met Kind van Giovanni Battista Perasco uit 1594, een verrezen Christus van Michelangelo Naccherino, Johannes de Doper van Giovanni Battista Caccini, en Petrus, Paulus, Sint-Maarten en Maria Magdalena van Cosimo Fanzago.
Deze werken vormen een mooi contrast met de bustes die uit de marmeren nissen boven de dubbele deuren steken, voornamelijk werken van Cosimo Fanzago. Alleen die van Sint-Maarten en die van San Gennaro, de patroonheilige van Napels, zijn later door Domenico Antonio Vaccaro gemaakt.
Rondom het klooster liggen de cellen met uitzicht op de stad, die vroeger bewoond werden door Kartuizer monniken, die via de kleine vensters naast de toegangsdeuren hun dagelijkse maaltijden kregen.
Er is ook nog het kleinere Chiostro dei Procuratori werd gebouwd door Giovanni Antonio Dosio, zonder groen maar met een put en een verzameling wapenschilden, afkomstig uit verschillende Napolitaanse palazzi.
Hoewel de Chiesa dei Girolamini midden aan een dankzij Banksy’s muurschildering drukbezocht plein ligt, komt er bijna niemand, zodat je de verschillende kloosterhoven in alle rust kunt bekijken. Onze favoriet is het Chiostro degli Aranci, met zoals de naam al doet vermoeden een groot aantal sinaasappelbomen.
Bij de Santa Caterina a Formiello horen twee kloostergangen, waarvan de kleinste de afgelopen jaren is veranderd in Made in Cloister, een broedplaats voor kunstenaars en kunstliefhebbers.
Je vindt er naast een unieke expositieruimte ook een bar, laboratorium en een shop waar onder andere handgemaakte producten, kunstobjecten en meubels te koop zijn.
Ook de moeite waard in Napels zijn de kloostertuinen van de Chiesa del Carmine Maggiore, de San Sverino e Sossio en de Chiesa di Santa Maria Monteverginella. Voor wie ook de Amalfikust en Sorrento bezoekt, tippen we ook daar een aantal prachtige chiostri.
Het vlaggenschip van Amalfi is de schitterende Cattedrale di Sant’Andrea, met een unieke dertiende-eeuwse façade met bijzondere boogramen, kleurrijk mozaïek en een tweeënzestig treden tellende trappartij die je naar al dat moois brengt.
Links van de kerk staat de klokkentoren, waarvan het bovenste stukje is versierd met kleurrijk keramiek uit de streek. Het Chiostro del Paradiso, de paradijselijke kloostertuin, werd aangelegd tussen 1266 en 1268.
Er prijken honderdtwintig zuilen, die vaak het decor vormen voor een bruidsreportage. Aan het einde van de kloostergang vind je een kleine kapel met mooie fresco’s.
In Villa Rufolo in Ravello vind je het Chiostro Moresco, een prachtige kloostertuin in Moorse stijl met elegante zuilen en kleurrijke bloemen. Een kleine oase van rust in deze drukbezochte tuin met het beroemde uitzicht over zee, over de kerktorens en de enorme parasolden.
Overigens heeft ook Villa Cimbrone een schitterende kloostertuin, waar de mix aan stijlen – Arabisch, Siciliaans en Normandisch – meteen opvalt.
Kun je de boog vinden waar twee zwijnenkoppen boven hangen? Deze herinneren aan het familiewapen van Lord Grimthorpe. Neem ook zeker een kijkje in de crypte, een open galerij in gotische stijl, waar de Abbey of Malton in Yorkshire, waar Lord Grimthorpe oorspronkelijk vandaan kwam, model voor stond.
Vlak bij de Giardini di Augusto op Capri vind je het historische parfum-laboratorium van Carthusia (waar sinds 1681 de lekkerste geuren tevoorschijn worden getoverd). Hier kun je terecht voor bijzondere geuren die het eiland op een unieke manier in zich dragen.
Een van de monniken van het Certosa di San Giacomo (dat nu is omgetoverd tot een klein museum waar vaak exposities worden gehouden) zou onbedoeld het eerste parfum hebben gecreëerd. Ter ere van het (onverwachte) bezoek aan Capri van koningin Johanna II van Napels plukte hij een prachtig boeket bloemen in de kloostertuin.
Na drie dagen realiseerde hij zich dat het water waarin de bloemen stonden ontzettend lekker rook. Zó lekker, dat het inmiddels bekend staat als il profumo di Capri…
De San Francesco is een van oudste kerken van Sorrento. Naast de kerk is er een deur die je naar een magische plek leidt: het Chiostro di San Francesco.
Deze kloostertuin wordt omringd door zuilen die stuk voor stuk anders zijn, zowel qua lengte als qua decoratie. In het midden staat een boom met een scheve stam.
Het is een stille en vredige plek met een mystieke sfeer, die vaak door verliefde bruidsparen wordt gebruikt voor het maken van foto’s. Wanneer je de deuren van het klooster open treft, mag je hier gewoon (gratis) naar binnen wandelen.