Je zocht naar: "Sicilië"

Gastblogger Jana doet elke maand live verslag vanuit Genua, waar ze samen met haar man woont. Vandaag trakteert ze ons op het lekkerste ijs van Genua – en van heel Italië: ‘IJs is stiekem de reden waarom je naar Italië op vakantie gaat, toch? De smaken zijn zo puur en de keuze is reuze. Ik denk dat als ik terugkeer naar Nederland, ik moeite zal hebben om een lekker ijsje te kunnen vinden. Ik raak namelijk wel een beetje verwend door de Italiaanse ijsjes. Maar ja, wat wil je: volgens de Italiaanse Gouden Gids zitten er in Genua alleen al 137 gelaterie! Als ik ze allemaal wil proberen, heb ik nog wat ijsjes te goed… Gambero Rosso, de Italiaanse Michelin, heeft dit jaar Gelateria Profumo in Genua uitgeroepen tot de lekkerste gelateria van Italië. De Italiaanse krant Il XIX Secolo heeft hierover een stuk geschreven. Gelateria Profumo is sinds negen jaar in Genua te vinden, goed verstopt in de vicoli, steegjes, in een klein zijstraatje van de Via Garibaldi. In het afgelopen jaar...

Voor veel Italiëgangers houdt Italië op bij Rome. Wie verder kijkt, komt terecht in het bruisende Napels, ontdekt de beroemde Amalfikust, reist door Puglia met barokstad Lecce of toert rond op Sicilië. Het echte authentieke zuiden begint ten zuiden van de drukke Amalfikust. Zo’n tachtig kilometer van de steile kustlijn ligt het Parco Nazionale Il Cilento, het grootste natuurpark van Italië, dat door de Unesco is uitgeroepen tot Werelderfgoed. Acht jaar geleden kwamen Marga en Hans Pilon hier voor het eerst en sindsdien komen ze er elk jaar terug. Ze vonden er een prachtige natuur, met zee en bergen, authentieke dorpjes, een heerlijke keuken en een vriendelijke gastvrije bevolking, trots op hun Cilentaanse cultuur. In een aantal blogs delen Marga en Hans dit stille geheim, met vandaag een eerste kennismaking met de streek. Marga: ‘Buitenlandse toeristen komen hier nog weinig. In het voor- en naseizoen is het hier nog heel rustig. Je hebt het strand dan voor jezelf. Het is...

Ons hart gaat nog altijd sneller kloppen als we een oud Fiatje zien staan. De Fiat blijkt een van de meest gefotografeerde objecten, als we door onze fotoverzamelingen bladeren. foto: Nadine Landman Liefst spotten we een van de oudere modellen. Gebutst en gehavend in een Romeins straatje, puntgaaf en trots op een Toscaanse oprijlaan en al ronkend rijdend door de straten van een verder verlaten dorpje… we legden het allemaal vast op de gevoelige plaat. In alle kleuren van de regenboog komen ze voorbij, met af en toe aandacht voor een detail als een nummerbord, een spiegel of een koplamp. Ook Paul maakte tijdens zijn laatste Sicilië-reis weer heel wat Fiatfoto’s: Samen vormen ze zo’n vrolijk geheel dat hij er besloot een blijvend aandenken van te maken, met een kleurrijke fotocollage op canvas. Inmiddels schitteren de Fiats niet alleen in het Siciliaanse landschap, maar ook in de huiskamer van Paul en Lianne, waar ze elke dag zorgen voor een heerlijke...

In het kook/leesboek De Siciliaanse keuken van Mary Taylor Simeti staat het paasmenu van jonge aristocraten die in het klooster van San Michele Arcangelo in Troina werden opgeleid: antipasto del monastero en biancomangiare pasta di sostanza timbalen gebraden kip varkenskarbonaden farsumagru (rollade) wild (haas, konijn, houtduif) gevulde cantharellen sfinci (oliebollen) schiumone (ijsbombe) gebak likeuren koffie De auteur vertelt: ‘Dit menu is interessant, zowel omdat het betrekkelijk modern is (het dateert van rond 1800) alsook omdat het uit een klooster komt dat hoog in de bergen lag. Het huisvestte waarschijnlijk geen leerlingen van de grote adellijke families in Catania en Palermo, maar eerder de zoons van de lagere plattelandsaristocratie. De gerechten moeten behoord hebben tot de achttiende-eeuwse cucina baronale, waarop de Franse mode nog betrekkelijk weinig invloed had. Groot favoriet bij de Sicilianen Het valt niet te achterhalen wat die ‘antipasto van het klooster’...

In het zuiden van Italië bevindt zich het grootste museum ter wereld, althans volgens de Franse archeoloog Salomon Reinach. Toen een paar vissers in 1928 in de zee bij Marathon in plaats van vissen originele Griekse beelden opvisten, schreef hij: ‘Het rijkste museum van oudheden in de hele wereld ligt op een voor ons ontoegankelijke plek; op de bodem van de Middellandse Zee.’ Twee bronzen mannen opgedoken Ook voor de kust van Calabrië zijn belangrijke ontdekkingen gedaan. Zo zijn er vlak bij het plaatsje Riace twee bronzen mannen uit zee opgehaald. In zijn boek De Middellandse Zee – een persoonlijke geschiedenis vertelt Fik Meijer het verhaal van deze gebronsde mannen die eeuwenlang op de bodem van de zee leefden: ‘Het waren in dit geval geen vissers die er bij toeval op stuitten. Een Italiaanse sportduiker, Stefano Mariottini, zag ze als eerste. Op 16 augustus 1972 dook hij in zee voor wat een routineduik leek te worden. Maar toen hij op een diepte van acht meter een...

Op Sicilië zijn ze dol op de combinatie van sinaasappels en vis. Deze combinatie zie je bijvoorbeeld terug in het gerecht sarde a beccafico, een gerecht dat vooral in Palermo en omgeving graag bereid en gegeten wordt. Het gerecht dankt zijn naam aan een beccafico, een kleine zangvogel die zijn buikje graag vult met vijgen en dan net zo dik wordt als de goedgevulde sardines. De vulling bestaat uit een mengsel van broodkruim, krenten en pijnboompitten. De sardines worden overgoten met sinaasappelsap, gekruid met laurier en vervolgens zachtjes gaar gestoofd in de oven. Vroeger werden deze sardines vooral geserveerd als tornagusto – een koud tussengerecht dat diende om de mond mee te verfrissen. Nu zie je de gevulde sardines vaak bij de antipasti staan. Voor wie het thuis wil uitproberen, delen we het recept. Wat heb je nodig? Ingrediënten (voor zes personen): 24 verse sardines (ongeveer 1,5 kilo) | 125 gram broodkruim | 35 gram pijnboompitten | 50 gram krenten, geweekt in heet water...

Een van de fijnste momenten in Italië is als we na een dag reizen, fotograferen, schrijven en slenteren aanschuiven voor het avondeten. Er wordt een fles wijn ontkurkt en – of we nu bij vrienden aan tafel zitten of in een restaurant – er wordt als eerste gang een uitgebreide hoeveelheid lekkers op tafel gezet. Voor zo’n antipasti zou je ons op elk moment van de dag kunnen roepen. Van taralli (ringvormige zoutjes) en burrata (heerlijk romige mozzarella) in Puglia tot crostini di fegato (geroosterd brood met kippenlevertjespaté) in Toscane, van olive all’ascolana (gevulde en gefrituurde olijven) in Le Marche tot bagna cauda (groenten met een heerlijk dipsausje met ansjovis) in Piemonte. Elke streek kent zo zijn eigen variaties en recepten, die je het beste van de regio laten proeven. Een uitgebreide keuze aan antipasti is zo de beste kennismaking met de regio waarin je verblijft. We laten de rest van het menu wel eens voor wat het is, maar een uitgebreide selectie antipasti...

Elba is een van de mooiste eilanden die Italië rijk is. De prachtige vergezichten, het ongerepte natuurschoon, de verscholen stranden en het kristalheldere zeewater maken van je vakantiesetting een regelrechte droom. Naast al dit natuurlijk schoon barst het eiland ook van de schattige bergdorpjes en bruisende vissersstadjes. Onder de noemer #myelbatour mocht Sophie haar geliefde eiland een bezoek gaan brengen. Vooraf gaf alleen het idee al haar een flinke dosis vakantievibes. De uitnodiging kwam van Elbamylove.com – een spiksplinternieuwe website die al het moois van Elba op één plek verzamelt. De website is een idee van het bevlogen duo Federica en Andrea, die met hun aanstekelijke enthousiasme de juiste ambassadeurs voor het prachtige eiland zijn. Federica komt uit Milaan, maar woont al ruim twintig jaar in Marina di Campo. Ze runt samen met haar man Marco een winkeltje vlak bij het strand. Andrea is een nieuwkomer op het eiland. Ook hij komt uit Milaan en heeft net als vele...

Sinds 1998 staat Aquileia als archeologisch gebied op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het is een van de best bewaarde voorbeelden van een Romeinse stad, met schitterende overblijfselen die je ruim tweeduizend jaar terug in de tijd brengen. Aquileia werd niet voor niets ‘het tweede Rome’ genoemd. Niet alleen was het een belangrijke poort naar het oosten, de stad diende ook als militaire vestiging. Onder anderen Marcus Aurelius verbleef er lange tijd, hetgeen zorgde voor een grote welvaart voor Aquileia. Opgravingen hebben blootgelegd hoe rijk deze Romeinse stad was. Wie de resten van het Romeinse forum, een basilica, een mausoleum mozaïekvloeren en funderingen van huizen bewondert, ziet de pracht en praal van de vroegere stad bijna voor zich. Ook het havengebied is grotendeels opgegraven en langs de Via Sacra (Heilige Weg) werden talloze beelden gevonden. De basilica van Aquileia De basiliek is opgericht door aartsbisschop Maxentius in de negende eeuw en werd vlak na het jaar...

Dora Gatti, van oorsprong Romeinse maar sinds enige jaren woonachtig in Amsterdam, schrijft regelmatig een blog in het Italiaans. Dit keer neemt ze ons mee naar Ventotene, een eiland voor de kust van Rome, waar ze haar zomervakantie doorbrengt: ‘Ogni anno, da diversi anni ormai, mia figlia ed io passiamo le vacanze sull’isola di Ventotene. È una delle più piccole isole del Mar Tirreno, conosciuta e frequentata soprattutto dagli amanti delle immersioni e da ‘turisti della domenica’. Posta sulla rotta tra Ponza e Ischia, facilmente raggiungibile dalla costa del Lazio, Ventotene è uno scoglio allungato, antico vulcano lungo appena due chilometri, circondato da un mare azzurro intenso. È un’isola vera e solitaria, abitata da poco più da 700 abitanti. Gli inverni sono miti, battuti dal vento e dal silenzio. Le estati assolate, con il mare che domina e determina la vita degli abitanti e dei pochi turisti. La piccola Ventotene ha una lunga storia, fatta di conquiste e di...

Van het zonnige Sicilië reizen we komende dagen naar het hoge noorden, waar Ciao tutti’s Elena eind maart nog genoot van winterse taferelen. Hoog in de Dolomieten weten ze hoe je van skiën een culinaire ervaring maakt: leg een mooie route aan, presenteer bij elke skihut een uitgebreide selectie van lokale wijnen en vergeet vooral de hapjes niet. Een paar pistes afdalen, een glas wijn drinken, weer de ski’s op, nog een wijntje… Dat klinkt menig mens als muziek in de oren, toch? De Wine Skisafari (Dé dl Vin in het Ladinisch, de derde taal van Zuid-Tirol) is een unieke manier om het gebied te ontdekken in zowel sportief als culinair opzicht. Om de ervaring compleet te maken, is er onderweg ook nog eens live muziek. Zet dat weekje wintersport in Zuid-Tirol maar alvast in je agenda, want dit moet je een keer meemaken! ‘s Ochtends om tien uur stapt Ciao tutti’s nieuwste medewerkster Elena met haar reisgenoten in de skilift naar Piz La Villa, Corvara. Elena: ‘We vliegen over...

Het allereerste huis dat Tina Altieri verhuurde was het huis van haar eigen familie in Calabrië. Tina: ‘Ik had ons heerlijke huis aangeboden aan een paar van mijn collega’s. Ze kwamen terug en waren helemaal verliefd geworden op dit onbekende stukje in het zuiden van Italië! Bijna niemand wist toen nog – inmiddels vijftien jaar geleden – waar Calabrië precies lag – en in de toerismewereld was er niemand die Calabrië aanbood. Samen met een Calabrese collega dachten mijn man Lex en ik: waarom starten we geen bedrijf dat reizen naar Calabria aanbiedt? Lex & Tina Uit een van de oude namen van Calabrië kozen we de naam van ons nieuwe bedrijf: Enotria. Het aanbod was nog lang niet zo groot als nu: we hadden drie of vier huizen en een paar agriturismo’s. Mijn moeder deed de schoonmaak, mijn vader (die geen Engels spreekt) ontmoette de klanten bij een lokale bar en bracht ze naar hun vakantiehuis. En: iedere gast werd bij mijn ouders thuis uitgenodigd om te komen eten! Zonder...