Een kijkje achter de schermen – 10 travel blogger tics

Ons werk/leven (dat loopt als blogger wel heel erg door elkaar) is natuurlijk vooral heel leuk en inspirerend, met elke week weer tal van mooie plekken om te ontdekken, nieuwe inspirerende mensen om van te leren en niet te vergeten heel veel lekker eten (en drinken).

Maar een jaar lang veel reizen heeft soms wat lastige kanten, al is het maar omdat we bijna overal en altijd bereikbaar zouden moeten zijn om nieuwe updates te plaatsen – en Italië en wifi niet áltijd een goede combinatie is.

Velen van jullie hebben ons al eens gemaild met de vraag hoe onze (werk)dag er nu precies uitziet. Daar is niet echt een standaard antwoord op te geven: op sommige dagen zitten we vooral veel achter de computer, om te schrijven, foto’s te selecteren, mail te beantwoorden en blog posts te uploaden. Natuurlijk wel vaak in Italië, met een cappuccino binnen handbereik (’s ochtends althans) en ’s middags met het vooruitzicht op een aperitivo of een uitgebreid diner.

Op andere dagen zijn we vooral veel op pad: in Rome, in de Dolomieten, in Florence, op Sicilië… De ene bestemming is nog mooier dan de andere en we zijn dan ook elke keer weer onder de indruk van hoe divers Italië eigenlijk is. Zeker als een aantal van ons tegelijk op pad is, is het contrast soms groot. Mail beantwoorden doen we dan overigens ook gewoon, maar dan even tussendoor, bij een kopje koffie of wachtend op de medereizigers – of (heel) vroeg in de ochtend, voor we op pad gaan.

Weer andere dagen zijn een combinatie van nieuwe ontdekkingen doen en die meteen opschrijven en publiceren. Deze dagen zijn veruit favoriet, want hoe leuk het reizen ook is, het gaat nóg meer leven als we alle indrukken meteen kunnen delen. Zo reizen jullie een beetje mee – wat soms leidt tot leuke interactie en zelfs tot spontane ontmoetingen in Italië.

10 travel blogger tics
Vorige week in Rome betrapten we ons zelf wel op een aantal typische travel blogger tics die voor buitenstaanders wellicht wat vreemd aandoen. We delen ook deze tics vandaag met jullie omdat ze beter dan welke dagindeling ook aangeven waar ons werk nu precies uit bestaat. Uiteraard geschreven met een knipoog – we zouden voor geen goud meer willen ruilen met ons leven vóór Ciao tutti!

1 Alles moet op de foto
En met alles bedoelen we dan ook echt alles. Niet alleen de mooie monumenten en andere bezienswaardigheden, maar ook straatnaambordjes, pittoreske hoekjes, kleurrijke Apes, pratende opaatjes, de B&B of het appartement waarin we slapen (inclusief alle details) en last but not least: alles wat we eten (en drinken).

2 Eerst de foto’s, dan het eten
Dat eten fotograferen is soms wel een klusje. Het licht is meestal niet geweldig, een bord is niet zo fotogeniek, dus het komt vaak neer op een beetje creativiteit en heel veel geluk. Al baart oefening op dit vlak zeer zeker – af en toe althans – kunst. Alleen is na zo’n fotosessie je bord heel wat minder warm dan toen de ober het net op tafel zette. Voordat we alles mooi op de foto hebben, zijn we zo tien minuten verder…

3 Veel te veel eten
Ondanks het wat afgekoelde eten, laten we het ons altijd goed smaken als we op reis zijn. Er is ook zó veel lekkers te proeven in Italië… Ook blijft het niet bij drie keer per dag eten: tussendoor snoepen we graag van een ijsje, een ijskoffie, een aperitivo… Jullie zullen begrijpen dat zowel wij als onze koffers altijd minimaal een kilo of twee, drie zwaarder terugkomen. Over het saldo van een jaar lang reizen, zullen we hier dan ook maar zwijgen 😉

4 Inpakstress
Het inpakken van de koffer op de terugweg is – ondanks de extra kilo’s aan boeken, gidsen, aantekeningen en souvenirs – nooit een probleem. Voor vertrek kan het inpakken nog wel eens gepaard gaan met stress. Niet alleen omdat we op de heenweg meestal zo light mogelijk proberen te reizen, maar ook omdat er tijdens een reis vaak verschillende soorten outfits vereist zijn.

Soms wacht na een fashionable week in Milaan meteen een hike in de bergen en om nu op wandelschoenen door Milaan te struinen of op hakken de Dolomieten te bedwingen… We worden stuk voor stuk steeds slimmer in het pakken en toveren een simpel jurkje om tot een chique feestoutfit en een sjaal in een pareo. En anders doet het bad in onze B&B prima dienst als wasmachine…

5 De perfecte setting
Zowel bij het fotograferen van eten als bij het vastleggen van andere ‘perfecte plaatjes’ hebben we de neiging om alles wat binnen ons bereik ligt voor de foto op de perfecte plaats te zetten (of weg te moffelen). De suikerpot, dat lelijke plastic naambordje, dat reflecterende achterlicht… Zelfs op straat zouden we die te dikke Amerikaan in een knaloranje poloshirt en met een schreeuwerige baseballpet liefst even buiten beeld zetten. Helaas reikt onze invloed niet altijd ver genoeg en zitten we soms hele middagen op een pleintje om vijf perfecte foto’s te schieten – maar die zijn dan wel vrij van welk storend element ook!

6 Spierpijn van een shoot
Toen het ons de eerste keer overkwam, moesten we er wel om lachen: spierpijn van een fotoshoot. Het kán, als je uren lang onmogelijke poses hebt aangenomen om een mooie foto te maken. Liggend op de grond, uren met je hoofd in je nek, ingespannen inzoomend, hangend aan een berg of een hek… wij kijken er niet meer van op. De omstanders soms wel, maar dat levert eigenlijk altijd wel grappige gesprekken op.

7 Gezellig, of niet?
We schreven het al: als we op reis zijn, beantwoorden we mail vaak even tussendoor. Tijdens de lunch bijvoorbeeld, als we wachten tot onze gerechten worden geserveerd (want daarna moeten ze eerst op de foto!) en tijdens de espresso na afloop. Voor mensen die dan samen met ons in dat cafeetje zitten, lijkt het net alsof we elkaar niets meer te vertellen hebben.

Gezellig hoor, die vriendinnen, zullen ze vast wel eens denken. Niet wetende natuurlijk dat je als je 24 uur per dag samen op reis bent tijd genoeg hebt om te praten. Tijdens de lunch zitten we even met ons hoofd in onze telefoon, voor het beantwoorden van jullie vragen, het posten van nieuwe updates op social media en wat berichtjes naar het thuisfront. Vinden zij ook wel zo gezellig!

8 Wifi & wachtwoorden
Dat brengt ons meteen op tic nummer 8. Want heus, we kunnen best even zonder wifi, maar een hotel of agriturismo zonder wifi levert voor een blogger toch wel een beetje stress op. We zijn immers niet op vakantie, dus het schrijven (en uploaden) van blogs en nieuwsbrieven, het updaten van Twitter, Facebook en andere social media en het beantwoorden van mail hoort er voor ons gewoon bij als we op reis zijn.

We berichten jullie liefst zo actueel mogelijk, maar soms moeten we hemel en aarde bewegen voor een beetje wifisignaal. Dat betekent soms alleen schrijven aan de hotelbalie (staand!), bij dat ene open raam of bij het campingrestaurant om 6 uur ’s ochtends, als het signaal nog niet overbelast is.

Gelukkig kunnen we op steeds meer plekken gewoon vanuit onze kamer werken (en ’s ochtends vroeg liefst gewoon vanuit bed). Op steeds meer plekken is er wifi, al zijn de toegangscodes nog vaak lekker lastig lang. Maar zo lang H63ins69GHtyro9057fdScV ons een wifi-verbinding brengt, hoor je ons niet klagen…

9 Aantekeningen all’italiano
Misschien is dit niet echt een typische travel blogger tic, maar als we onze aantekeningen eenmaal achter ons bureau of op een Italiaanse werkplek teruglezen, moeten we vaak glimlachen. Het is een voor derden vast onbegrijpelijke mix van Nederlands, Italiaans en soms zelfs Engels (afhankelijk van de taal die er gesproken wordt).

Blijkbaar noteren we zelfs tijdens een volledig Italiaans gesprek zo af en toe een woord of een zinsnede in het Nederlands. Zelfs midden in een zin switchen we van taal. Iets wat we overigens pas merken bij het teruglezen.

10 Afspraak? Wij?
Tja, het is geen geheim dat de Italianen wat betreft afspraken niet zo secuur zijn als wij Nederlanders. Het komt allemaal niet zo nauw – en zeker niet op vijf minuten – en een afspraak is eigenlijk pas een afspraak als alle details de dag ervoor nog eens bevestigd zijn. Met een drukke agenda en een meestal vol reisprogramma loopt er dan nog wel eens iets spaak, al zijn we inmiddels gewend geraakt aan het flexibele leven van de Italianen. Het heeft ook wel z’n charme, soms…

Met al deze tics – en werkend wifi – slagen we er ook dit najaar hopelijk weer in om jullie elke dag van Italiaanse inspiratie te voorzien. Die weten we na ruim vijfeneenhalf jaar gelukkig nog overal te vinden – en we doen niets liever dan al dat moois blijven delen. Viva Italia!