Onbekende parel van Puglia: de Gargano

Ter gelegenheid van Willemijns prachtige nieuwe boek Puglia – reizen door de hak van de Italiaanse laars zet Paul Janssen vandaag in een gastblog een nog redelijk onbekend gedeelte van Puglia in het zonnetje: de Gargano.

‘Puglia is vooral bekend om de leuke kegelvormige trulli in Valle d’Itria, de prachtige barokke stad Lecce, het achthoekige kasteel Castel del Monte, de heerlijke wijnen en de passie voor alles wat met eten te maken heeft, de mooiste stranden en de witte stadjes.

Maar ook de Gargano is echter een ongerepte juweel, ooit vastgegroeid aan het vasteland boven aan de hak van het langgerekte Puglia. De kust is bezaaid met grotten, rotsen, inhammen en witte stranden. Het binnenland is zeer divers, groen en wordt grotendeels in beslag genomen door het grote donkere oerbos Foresta Umbra, maar heeft ook – weliswaar maar weinig – idyllische dorpjes. De Gargano is een verborgen parel aan de Adriatische kust met zijn vriendelijke, gastvrije en bescheiden bewoners.

Plaatsjes
De bekendste (bad)plaats is Vieste, een leuk middeleeuws stadje gelegen op een smalle rotspunt die de Adriatische Zee in priemt. Het kost moeite om hier niet te verdwalen in de wirwar van kleine steegjes, straatjes en pleintjes.

Langs dezelfde kust ligt twintig kilometer naar het noordwesten het duizend jaar oude, witte stadje Peschici; een klein, charmant en gezellig vissersplaatsje dat vanaf een loodrechte klip over de blauwe zee uitkijkt richting de betoverend mooie Tremiti-eilanden.

Nog iets verder naar het westen ligt Rodi Garganico te schitteren in de zon. Het stadje wordt van drie kanten ingesloten door heerlijk ruikende olijf- en citrusboomgaarden, die het stadje z’n bekendheid hebben gegeven.

Verder het binnenland in tref je aan de rand van het Foresta Umbra onder andere de heilige bedevaartsplaatsjes Monte Sant’Angelo en San Giovanni Rotondo aan, het laatste vooral bekend van Padre Pio.

In de binnenlanden tref je zeer weinig mensen aan, de meeste inwoners wonen aan de kust waar ze van de visserij, landbouw en toerisme leven. Gelukkig is er totaal geen industrie te bekennen. Die binnenlanden beginnen – door de steile kusten – al meestal direct aan de bergkant van de kustwegen waar het snel omhoog gaat.

Pure keuken
In Gargano staan honderdduizenden machtige olijfbomen die – samen met de olijfbomen in de rest van Puglia – maar liefst 40% van de totale Italiaanse productie van dit gouden goedje voor hun rekening nemen. Het zijn vaak hele oude, karaktervolle bomen gevormd door de zon, regen en wind.

De ene staat krom en de andere splitst zich in tweeën terwijl de derde alle kanten op draait. Doordat het er – de hoge bergachtige binnenlanden uitgezonderd – nooit stevig vriest, kunnen de olijfbomen makkelijk honderden jaren oud worden.

Daarnaast wordt er beweerd dat Puglia zo’n tien procent van alle geconsumeerde wijn in Europa produceert en dat de regio zich pastaproducent numero uno mag noemen door de aanwezigheid van vele graanheuvels. Niet vreemd dat de passione voor het koken hier op z’n hoogtepunt is.

Net als het landschap heeft ook de keuken van Gargano een eigen karakter en een bijzondere variëteit. De keuken combineert de vruchten van het land met de heerlijke smaken van de zee. De olijfolie afkomstig van de ogliarola garganica, de droge peervormige caciocavallo, de citrusvruchten en de verse vissen gevangen met de netten van de trabucchi geven Gargano haar heerlijke smaak.’