Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Ook op Ciao tutti vieren we de Boekenweek, met Italiaanse boekentips. Vandaag Het tribunaal van de ziel, volgens de Corriere della Sera ‘een perfecte thriller waarmee Carrisi binnen weet te dringen in het duistere hart van de mens’.
Terwijl Rome geteisterd wordt door onophoudelijke regenbuien, bestuderen twee mannen in een bar het dossier van een verdwenen meisje. Vermoedelijk is ze ontvoerd, maar als ze nog in leven is, is er niet veel tijd meer. Clemente is de onderzoeksleider, Marcus is een penitenziere, een ‘jager van de duisternis’, getraind om afwijkende elementen in een misdaad te herkennen en de verborgen kant van het kwaad te ontdekken. Hij is de enige die het meisje kan redden.
Hun pad wordt gekruist door Sandra, een politiefotografe die voor haar werk schijnbaar onbeduidende details vastlegt omdat ze weet dat juist daarin aanwijzingen schuilgaan die naar de dader kunnen leiden. Op zoek naar het meisje stuiten ze op een reeks moorden waaraan een gruwelijk patroon ten grondslag ligt: iemand brengt de nabestaanden van slachtoffers in contact met de onbestrafte moordenaars – en dan is er alleen nog de keuze tussen vergeving en wraak.
Deze roman van Donato Carrisi, die is gebaseerd op ware feiten en gebeurtenissen, heeft een ingenieuze plot waarin drie seriemoordenaars rondlopen en twee priesters die proberen een volgende moord te voorkomen. Centraal in het verhaal staat de Penitenzieria Apostolica, het grootste en meest actuele misdaadarchief ter wereld. Het bevindt zich in het Vaticaan. Hier worden sinds de twaalfde eeuw de bekentenissen van doodzonden bewaard die priesters in de biecht vernamen. Ze werden in een verzegelde brief aan een commissie van penitenzieri gestuurd, die oordeelden of vergiffenis kon plaatsvinden – het tribunaal van de ziel.
Tegenwoordig zijn de penitenzieri criminologen die geregeld te hulp worden geroepen door de politie. Ze gebruiken de modernste wetenschappelijke methodes om de manifestatie van het Kwaad in de mens te onderzoeken. Zo ook in Het tribunaal van de ziel: tijdens het onderzoek naar het verdwenen meisje legt Marcus samen met fotografe Sandra een geheime en huiveringwekkende wereld bloot, verborgen in de krochten van het Vaticaan – een wereld die wordt onderworpen aan een hoger plan, even perfect als gruwelijk. Een wereld waarin het pure Kwaad en zijn bestrijders pal naast elkaar zitten.
‘Met precisie en zorg voegt Carrisi iedere verhaallijn samen tot een gruwelijk goed geheel, dat de lezer dwingt na te denken over de essentie van goed en kwaad,’ aldus Il Fatto Quotidiano. Een kort fragment, waarmee het verhaal meteen vol spanning van start gaat:
‘Het lijk deed zijn ogen open.
Hij lag in een bed, op zijn rug. De kamer was wit geschilderd, er viel daglicht naar binnen. Aan de muur, recht tegenover hem, hing een houten kruisbeeld.
Hij keek naar zijn eigen handen op de smetteloos witte lakens. Het was alsof ze van iemand anders waren. Hij stak er eentje op – de rechter – om hem beter te bekijken. Toen raakte hij het verband aan dat om zijn hoofd zat. Hij was gewond, maar hij realiseerde zich dat hij geen pijn had.
Hij draaide zich om naar het raam en zag de flauwe weerspiegeling van zijn gezicht. Dat was het moment waarop de angst toesloeg. De vraag deed pijn. Maar nog pijnlijker was het besef dat hij het antwoord erop niet wist.
Wie ben ik?’
Lees verder in
Het tribunaal van de ziel
Donato Carrisi
vertaald door Henrieke Herber & Karoline Sabbatino
ISBN 9789028424630
€ 19,90
uitgeverij Wereldbibliotheek
