Castello di Aymavilles – van stoere burcht tot sprookjeskasteel tussen de wijngaarden van Valle d’Aosta

In het plaatsje Aymavilles, in de noordelijke regio Valle d’Aosta, ligt het indrukwekkende Castello di Aymavilles. Dit elegante en statige kasteel ligt op een heuvel aan de oever van de Dora Baltea, in het puntje van de Valle di Cogne, en is daardoor al van verre zichtbaar in het golvende landschap vol wijngaarden.

Tussen de vele andere landhuizen van Valle d’Aosta springt het Castello di Aymavilles er echt uit door zijn architectuur, waarin verschillende stijlen en periodes harmonieus gecombineerd zijn.

Vier stevige vijftiende-eeuwse torens omlijsten de verschillende barokfaçades. Uit dit opvallende uiterlijk blijkt de geschiedenis van het kasteel, dat gebouwd werd als ommuurde burcht voor de familie De Amavilla in 1207 en in de veertiende eeuw eigendom werd van de familie De Challant.

Van een stoere burcht tot een stijlvol kasteel

Door de eeuwen heen onderging het Castello di Aymavilles talloze veranderingen die het kasteel een uniek karakter hebben gegeven.

In de vijftiende eeuw brachten de verschillende kasteelheren uit de familie De Challant de eerste veranderingen aan het kasteel aan, dat tot dan toe een simpele vierkante burcht met kantelen was.

Ze lieten de vier kenmerkende torens bouwen, verhoogden het kasteel met een verdieping en voorzagen het van een nieuw dak met een ingenieuze constructie, die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven en een van de indrukwekkendste hoogstandjes van het kasteel is.

Tussen 1565 en 1696 was het kasteel niet in handen van de familie De Challant. Na hun terugkeer brachten ze andere belangrijke veranderingen aan het exterieur aan, passend bij de mode van die tijd.

Begin achttiende eeuw liet baron Joseph-Felix de Challant de terrassen van het prachtige kasteelpark aanleggen. Hij liet ook diverse elementen aan het kasteel toevoegen die typerend zijn voor de late barok: de ruime loggia’s, de brede dubbele trap en de stucwerkversieringen rondom schilderingen, deuren en ramen, gemaakt door de uit Ticino afkomstige kunstenaar Stefano de Giorgis.

Raffaele Bombrini, een bankier en politicus uit Genua, kocht het kasteel in 1895 als vakantieverblijf. Ook uit de periode dat zijn familie het kasteel bewoonde, zijn nog enkele sporen te vinden. In 1970 werd het Castello di Aymavilles eigendom van de regio Valle d’Aosta.

Op bezoek bij de laatste kasteelheer

Met de uitgebreide renovatie van de afgelopen jaren heeft men geprobeerd enkele ruimtes weer in te richten zoals de laatste kasteelheer van de familie De Challant, Vittorio Cacherano Osasco della Rocca-de Challant, ze had ingericht.

Hij was een fervent verzamelaar van kunst en archeologische vondsten en veranderde het kasteel in een museum voor de familiecollecties, die helaas niet meer intact zijn. Om toch een indruk te geven hoe die zalen vol kunstschatten eruitzagen, worden nu in een aantal ruimtes kunstwerken tentoongesteld uit de zeer diverse collectie van de Accademia di Sant’Anselmo, een instelling die zich inzet voor het behoud van het culturele erfgoed van Valle’Aosta.

Een blik op de veelzijdige geschiedenis

Alle verschillende periodes uit de geschiedenis van het kasteel kom je tegen tijdens je bezoek. Je begint op de begane grond, waar je in de ontvangsthal en de Challant-zaal kennismaakt met de verschillende families die het kasteel bewoond hebben.

Hier zijn hun portretten te zien en verschillende achttiende- en negentiende-eeuwse decoraties in de stijlen waar zij van hielden: geometrische en bloemmotieven, antieke medaillons en boven de deuren oosterse personages uit de periode van gravin Teresa de Challant en haar zoon Vittorio.

Bijzonder indrukwekkend is de veranda, die een koepel met een trompe-l’oeil-schildering heeft, met in het midden een duif die licht uitstraalt. Ooit was dit een open ruimte, maar later werd het omgebouwd tot een privékapel. In de twintigste eeuw maakte de familie Bombrini er een kamer voor muziek en vrije tijd van.

De Sala Bombrini is gewijd aan de gelijknamige familie. Hier staan nog de originele meubels in Louis-Philippestijl, waaronder een zwart haardscherm met bloemmotief dat, zoals blijkt uit een foto aan de muur, gemaakt is door Emma Bombrini.

Schildering van Napoleon op Sint-Helena

In de toren aan de noordoostzijde zijn resten uit de dertiende en vijftiende eeuw te zien. Op de deur is een verrassende schildering van Napoleon op Sint-Helena te vinden, naar opdracht van Vittorio Cacherano, die had deelgenomen aan de veldtochten van Napoleon. Hij liet hem ook op andere plaatsen in het kasteel schilderen.

Het portret van de graaf zelf hangt op een symbolische plek in de hal op de eerste verdieping, tegenover een van de waardevolste voorwerpen uit het kasteel: een albasten basreliëf van de heilige Catherina van Alexandrië, uit de werkplaats van Stefano Mossettaz, de belangrijkste beeldhouwer van de vijftiende eeuw uit Valle d’Aosta.

Ooit waren hier zeker honderd kunstwerken uit de collectie van Vittorio Cacherano tentoongesteld. Nu zijn er oude kisten met houtsnijwerk te zien en in de vitrines vondsten uit de pre-Romeinse en Romeinse tijd afkomstig uit de Accademia di Sant’Anselmo.

Kostbare kasteelschatten

In de zuidoostelijke toren is een zaal gewijd aan natuurschatten en verre landen. Hier vind je bijvoorbeeld mineralen en kleine exotische voorwerpen.

Het kostbaarste deel van de collectie is te vinden in een zaal die gewijd is aan het middeleeuwse Aosta en beeldhouwwerk. Hier zijn de kapitelen van de zuilen van de voormalige Chiesa di San Francesco d’Assisi in Aosta te bewonderen. Ook vind je er stucwerkfragmenten uit het einde van de vijftiende eeuw, met heiligenportretten.

De originele decoratie van deze zaal, zo heeft men ontdekt, was in Egyptische stijl. Deze keuze was geïnspireerd door de hernieuwde interesse in Egypte aan het begin van de negentiende eeuw, nadat de koning van Sardinië een collectie voorwerpen uit Egypte had gekocht die de basis zou gaan vormen van het Museo Egizio in Turijn.

In de zaal met sieraden en religieuze voorwerpen, waar in de tijd van graaf Vittorio het bezoek aan zijn collecties begon, vind je meesterwerken zoals een schilderij uit het einde van de vijftiende eeuw met een zogende Maria en verschillende houten beelden.

Ook in de wapenzaal op de tweede verdieping ga je terug naar de middeleeuwen. Hier is een deel van de oude muren van het kasteel te zien. De opvallende ronde ramen zijn toegevoegd in de achttiende eeuw en bieden uitzicht over de rivier Dora Baltea.

De schatkamers van het kasteel

Eveneens op de tweede verdieping liggen een kleine schatkamer, die zijn naam eer aan doet, en de kamer van de jonge vrouw. Deze laatste was de kamer van Giuseppina Allegroni, die eerst de gezelschapsdame van Teresa de Challant was en later trouwde met Teresa’s zoon Vittorio Cacherano. Deze kamer is ingericht in Empirestijl met een hemelbed dat je echt het gevoel geeft terug naar die tijd te gaan.

Indrukwekkend staaltje timmerwerk

Op de bovenste verdieping is de ingewikkelde constructie van de dakbalken op de zolder te zien, een indrukwekkend staaltje timmerwerk dat perfect bewaard is gebleven. Er staan drie maquettes van de verschillende fases van het kasteel, die goed laten zien hoe het zich door de jaren heen ontwikkeld heeft van stoere burcht tot sprookjeskasteel.

Op de website van de regio Valle d’Aosta vind je alle details voor een bezoek aan Castello di Aymavilles, zoals openingstijden en ticketprijzen.

foto’s: Love Valle d’Aosta | regio Valle d’Aosta | Valle d’Aosta Heritage

Pont d’Ael – Romeins aquaduct

Na een bezoek aan het Castello di Aymavilles kun je nog even naar het gehucht Pondel rijden, waar een bijzonder Romeins bouwwerk te vinden is.

De Pont d’Ael is een aquaduct en brug ineen. Het bracht water naar de groeve in het huidige Aymavilles, waar de blokken steen werden gedolven voor de bouw van de huidige stad Aosta.

Het water liep boven over de brug terwijl daaronder (waar nu een glazen vloer is) de mensen konden oversteken. Knap staaltje werk van de Romeinen!