Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Het achterland van de Bloemenrivièra kenmerkt zich door de nabijheid van de bergen. Uitkijkend vanaf de kust lijken de bergwanden als plaatjes in een kijkdoos langs elkaar heen geschoven.
Die schijn bedriegt niet; de steile bergwanden kruisen elkaar en vormen zo een wirwar van valleien. Een uitdagende omgeving waar de mens vanaf het begin der tijden zijn weg gevonden heeft.
Terwijl het noorden van Europa nog bedekt was onder gletsjers, vestigden de eerste mensen zich al langs de kust van het huidige Ligurië. Hun voeten vormden de eerste paden van wat nu met recht een wandelparadijs genoemd kan worden.
Zowel de geoefende als de minder geoefende wandelaar kan hier zijn hart ophalen. Bekend is het lange afstandstraject Alta Via dei Monti Liguri. Over een totale afstand van vierhonderdveertig kilometer doorkruist dit pad de hele regio Ligurië, van west naar oost.
Dan is er ook nog die andere bekende lange afstandsroute, de Via del Sale. Deze ‘zoutweg’ werd ooit gebruikt voor het vervoer van het zout van de kust naar het achter de bergen gelegen Piemonte. Tegenwoordig is de zoutroute populair bij wandelaars, fietsers en motorrijders.
Maar het hoeft niet altijd groots en meeslepend. Kriskras door het hele gebied lopen sentieri, wandelpaden. Vaak zijn het oude muilezelpaden, die vroeger gebruikt werden door de boeren. Ze bieden soms zeer bijzondere verrassingen.
Bij de burchtruïne van het dorpje Isolabona in het dal van de Nervia begint een sentiero dat over een deel van de oude verbindingsweg met het verderop gelegen Pigna voert. Hoog boven de Nervia biedt het pad fraaie uitzichten over de bergen en het dal.
De grootste attractie is de ruïne van de antieke steenoven, de cupeira. Op deze plek werd steen gebakken, voornamelijk om er dakpannen van te maken. De typerende halfronde vorm van de Ligurische dakpannen is te danken aan de bovenbenen van de arbeiders, waar de plakken terracotta omheen gevouwen werden.
Het is een sprookjesachtige plek. Kijk maar eens hoe het bouwsel is begroeid, overgenomen door de natuur:
Even verderop wandel je langs de overblijfselen van het boerenleven; een ingegraven antieke Ligurische pot en een deels ingestorte schuur. Door de instorting is het skelet van de schuur goed zichtbaar.
Beneden waren de stal en opslagruimte voor het gereedschap, boven was er een kleine leefruimte. Dit bood de boeren gelegenheid om te overnachten op het eigen land, zodat ze de tocht van en naar het dorp niet elke dag hoefden te maken.
Het pad loopt tot Camping delle Rose, waarmee het een directe verbinding heeft gekregen. Een avontuurlijke tocht over de berg, die ongeveer drie kwartier beslaat van camping tot dorp, waardoor het ook voor kinderen een geschikte wandeling is.
Pigna ligt niet ver van dezelfde camping. Het dorp, halverwege een steile helling, is direct te herkennen aan de karakteristieke stenen toren van de San Michele. Omhoog lopend door het labyrint van steegjes brengt een weggetje je bij de Grotta; een in de rots uitgehouwen kapel, gewijd aan de Madonna van Lourdes.
Achter de grot is een tegelafbeelding te zien van de annunciatie, de aankondiging aan Maria. Hier begint een sentiero naar de Madonna di Passoscio.
foto: Maria Giovanna Casanova
Langs dit oude pad, dat ooit de verbinding tussen de Roia Vallei en Pigna was, staan tientallen kapelletjes. Deze vormen met elkaar een processie (niet te verwarren met een Via Crucis, een kruisweg, die traditioneel bestaat uit veertien staties en vertelt over het lijden van Christus).
foto: Maria Giovanna Casanova
Maria Giovanna Casanova uit Pigna weet hier alles over te vertellen: ‘Het pad leidt vanaf de Lourdesgrot naar de kerk van de Madonna di Passoscio, op meer dan zeshonderd meter hoogte. Het pad doorkruist boomgaarden en bos. Het passeert onder meer de ruïne van de kerk van Sant’Antonio en een originele middeleeuwse brug.
foto: Maria Giovanna Casanova
De eerste vermelding van het heiligdom op de Passoscio stamt uit het midden van de veertiende eeuw. Volgens de legende vond een herder, die vanuit de bergen naar Pigna terugkeerde, in de bosjes bij Passoscio een schilderijtje met een afbeelding van de annunciatie. Hij hing het thuis boven zijn bed, maar de volgende ochtend was het verdwenen.
Een paar dagen later vond hij het terug op precies dezelfde plek in de bergen. De herder liet het wonderbaarlijke schilderijtje achter bij de kerk van Sant’Antonio. Maar ook hier verdween het, om opnieuw op te duiken op de Passoscio. Het werd opgevat als een teken: hier en nergens anders wil de Madonna vereerd worden.
foto: Maria Giovanna Casanova
Er werd een eenvoudige kapel gebouwd om de heilige afbeelding een plek te geven. Halverwege de zeventiende eeuw werd deze uitgebreid tot de huidige kerk om de toestromende pelgrims te kunnen ontvangen.’
Het is een traditie die nog springlevend is. Twee keer per jaar, rond de viering van de geboorte van de maagd Maria (begin september) en de annunciatie (op 25 maart – precies negen maanden voor Kerstmis) volgen de gelovigen de route naar de kerk.
foto: Maria Giovanna Casanova
Velen hebben hier een ex-voto achtergelaten, als dank voor een verkregen gunst. Opvallend is dat de meeste daarvan te maken hebben met het boerenleven. Zo zie je dankbetuigingen voor een goed afgelopen valpartij of ongevallen met muilezels of wagens. De afbeeldingen geven de gebeurtenis meestal vrij getrouw weer.
foto: Maria Giovanna Casanova
Al wandelend kan iedereen hier zijn eigen processie beleven. De unieke reeks afbeeldingen begint bij de aankondiging van Jezus’ geboorte en volgt vervolgens het gehele Nieuwe Testament tot en met de kroning van Maria. Daarnaast zijn natuurlijk ook de schoonheid van de omgeving en het magistrale uitzichtpunt bij de kerk de moeite waard.
foto: Maria Giovanna Casanova
De geschiedenis ligt in dit gebied voor het oprapen. Dit is nergens zo zichtbaar als voor wie te voet gaat. Slow toerisme laat je kennismaken met al het moois waar veel mensen aan voorbijgaan. De locals helpen je graag met tips, verhalen en legendes.
Wil je dit deel van Ligurië ontdekken, kijk dan voor meer tips eens op Visit Bloemenriviera of vraag tijdens je verblijf om meer mooie wandelroutes in de omgeving van de camping.
grazie! felici che vi sia piaciuto!
Ik vind het byzonder fijn om alle anekdotes te lezen die je eigenlijk nergens kunt vinden; daar ik van plan ben op korte termijn Liguria te bezoeken.
In het verleden ben ik al vaker in Italie geweest on te gaan skiën evenals weze wandelen in Toscane.
Mag wel zeggen dat ik er heel veel van geniet van al de kleine wetenswaardigheden die heel wat personen eigenlijk niets zegt.
Ik zou willen zeggen: Ga zo verder en il geniet ervan.
Wij gaan nu voor de 3e keer naar een vakantiehuisje in de bergen bij Pigna..wij kijken er steeds weer naar uit..Wat een mooie omgeving. Gezellige dorpjes waar je ook heerlijk kunt lunchen en genieten van de Italiaanse keuken.
Jullie leuke artikeltjes over deze streek geeft ons weer nieuwe inspiratie om er op uit te gaan..De 24 km lange fietstocht langs de kust staat op ons programma. Smorgens op ontdekkingsreis en rond 15.00 uur naar het rustige strand waar je de auto dichtbij kan parkeren en bij de vele strandtentjes een drankje kan kopen..
Hoi Saskia,
Wat een leuke blog. Wij vertrekken volgende week naar de Cinque Terre met de caravan. Gewoon eens proberen in oktober.
Super leuk om inspiratie op te doen uit jou blog. Wij houden ook van het land en ik ben al een keer vanuit Rome terug naar Nederland gefietst. Dwars door Umbrië Toscane en over de Po vlakte.
Toen ik in een dorpje (Villanova del Ghebbo) kwam en vroeg er ín de buurt een camping was werd ik meegenomen naar de plaatselijke sport velden. Ik moest een biertje nemen en op een gegeven moment kwam de burgemeester binnen. Hij zei, your my guest.
Ik kreeg de sleutel van de sporthal, de douche werd aangezet en de koffie en het ontbijt was gratis. De mw bij wie ik wilde afrekenen zei: de burgemeester had haar bevolen dat ik zijn gast was en hij alles voor zijn rekening zou nemen.
Wat een gastvrij land. Op de povlakte liggen enkele prachtige dorpen en ook de rivieren kruisen is erg leuk.
Maar jou blog over de Cinque Terre is ook heel erg mooi en leuk. Met deze in de hand gaan we het gebied ook ontdekken. Dank je wel.
Grazie mille Marcel, voor je complimenten maar vooral voor het heerlijke verhaal.
Ik wens je alvast veel plezier in de kleurrijke dorpjes van de Cinque Terre!