De beste tips voor een bezoek aan Piacenza

Piacenza ligt in de regio Emilia-Romagna, niet ver van de grens met buurregio Lombardije. Met mooie steden als Milaan, Parma en Cremona in de buurt, rijden veel vakantiegangers hier voorbij. Zonde, want Piacenza heeft mooie bezienswaardigheden die je tijdens een ontspannen wandeling door het centro storico kunt bewonderen.

We delen onze beste tips, zowel op cultureel als op culinair gebied voor een dagje in Piacenza. Ideaal ook voor een tussenstop tijdens je reis naar het diepere zuiden of op weg terug naar huis!

Pracht en praal op het Piazza Cavalli

Het beste startpunt voor een bezoek aan Piacenza is het Piazza Cavalli, het belangrijkste plein van de stad. De naam van het plein verwijst naar de twee barokke ruiterstandbeelden op het plein.

Beide beelden werden tussen 1612 en 1625 ontworpen door de Toscaanse beeldhouwer Francesco Mochi. Hij wist Alessandro en Ranuccio Farnese, de hertogen van Piacenza, prachtig te positioneren op bronzen paarden.

Als je op het plein staat, wordt je aandacht als vanzelf naar het indrukwekkende dertiende-eeuwse Palazzo Gotico getrokken. Dit palazzo is een prachtig voorbeeld van middeleeuwse architectuur.

Het heeft een opvallende gevel, die uit twee delen lijkt te bestaan. De onderste helft is een portico met grote bogen van marmer uit Verona, die schitterend contrasteert met de in rode steen uitgevoerde bovenste helft, met kantelen.

Neem ook zeker een kijkje in de Chiesa di San Francesco, die werd gebouwd tussen 1278 en 1363 door de orde van de Frati Minori, in gotische stijl. De kerk heeft een eenvoudige maar mooie voorgevel met een roosvenster en drie spitse torens. Binnen wacht een kleurrijk frescospektakel, met schilderingen uit de veertiende en vijftiende eeuw.

De kathedraal van Piacenza

Van het Piazza Cavalli loop je door de Via XX Settembre, waar je de façade van de Duomo steeds dichterbij ziet komen. Je komt uit op het Piazza Duomo, met de Cattedrale di Santa Maria Assunta e Santa Giustina als blikvanger.

Deze romaanse kerk werd gebouwd in de twaalfde en dertiende eeuw, in drie verschillende fasen. Het ontwerp zou van architect Niccolò zijn, die zich had laten inspireren door de kathedraal van Parma, waaraan hij ook had meegewerkt.

De Duomo behoort met zijn vijfentachtig meter lengte tot een van de langste kerken in de regio. Binnen bewonder je onder andere kleurrijke fresco’s van Morazzone en Guercino.

De crypte herbergt de relikwieën van Santa Giustina, een van de beschermheiligen van Piacenza. Bijzonder is ook de muurschildering uit 1576 van een gekruisigde Jezus, afgebeeld tussen Johannes de Doper en Santa Giustina.

Bij de kathedraal hoort ook een museum, vanwaar je onder begeleiding ook omhoog naar de koepel kunt klimmen. Thuis kun je je alvast laten meevoeren naar de kathedraal door het filmpje In volo sulla cattedrale te bekijken:

Angil dal Dom – de engel van Piacenza

Net als de portico van het Palazzo Gotico is de voorgevel van de Duomo opgetrokken uit marmer uit Verona, met een groot roosvenster. De klokkentoren is meer dan zeventig meter hoog en wordt gesierd door een imposant beeld van een gouden engel, de Angil dal Dom, die meer dan drie meter hoog is.

Deze engel werd hier in 1341 geplaatst en ‘bewaakt’ sindsdien de stad aan zijn voeten. Wie het beeld gemaakt heeft, is niet bekend. Naar alle waarschijnlijkheid is het van de hand van een lokale koperbewerker.

Lange tijd werd het beeld, dat in eerste instantie met de wind mee draaide, door de inwoners van Piacenza gebruikt als weerinstrument. Zo wist iedereen dat er regen op komst was als de gouden engel in de richting van Parma keek. Stond de engel met zijn neus richting de bergen, dan hing er storm in de lucht.

Giardini Margherita

Wanneer je je even wil onderdompelen in het groen, kun je een bezoek brengen aan de Giardini Margherita, vlak bij het station van Piacenza. De tuinen werden aangelegd in de eerste helft van de negentiende eeuw, in opdracht van graaf Giacomo Costa. Oorspronkelijk hoorden ze bij zijn adellijke palazzo in de Via Roma.

Het ontwerp is van de hand van Giovanni Motta uit Cremona, die de wensen van Costa goed wist te vertalen naar een romantische tuin die meer op een park lijkt, met onder andere een meertje, een kleine tempel gewijd aan Psyche en een labyrint.

Halverwege de negentiende eeuw gaf Costa een deel van zijn tuin aan de gemeente Piacenza, zodat het gebruikt kon worden als wandelgebied. Toen hij in 1880 stierf, kocht de gemeente ook het overgebleven groengebied op en liet men de tuin herinrichten door de Italiaanse landschapsarchitect Giuseppe Roda.

In 1893 opende de nieuwe tuin, die werd vernoemd naar koningin Margherita, de poorten. Sindsdien is dit een heerlijke plek voor een wandeling of een picknick, met dank aan de vele kronkelpaden, bloemperken en schaduwrijke plekken.

Proef de lekkerste delicatessen van Piacenza

Emilia-Romagna is bij uitstek de regio waar je je smaakpapillen aan alle kanten kunt verwennen. De regio wordt ook wel ‘de buik van Italië’ genoemd en is de bakermat van onder andere lasagne, tagliatelle, tortellini, mortadella, prosciutto di Parma, culatello, Parmezaanse kaas en aceto balsamico.

Ook in Piacenza kun je heerlijk smullen van allerlei lokaal lekkers. Op elke tagliere vind je bijzondere vleeswaren uit Piacenza, zoals coppa, pancetta en salame, samen met de twee lokale DOP-kazen, Provolone Valpadana en Grana Padano.

Bestel als primo zeker de pisarei e fasò, kleine gnocchi met een saus van tomaten en borlottibonen, of neem een bord anolini, pasta gevuld met rundvlees.

Ook het proeven waard: tortelli con la coda (turteil cun la cuà), gevulde pasta met een ‘staart’. Deze pasta zou zijn ontstaan in de veertiende eeuw, toen de beroemde dichter Petrarca een bezoek bracht aan zijn oude vriend Bernardo Anguissola, wiens chef-kok voor Petrarca’s komst alles uit de kast trok om een origineel gerecht op tafel te zetten.

Als secondo kun je de coppa al forno (gebraden varkensnek) of de picula di caval (een stoofpotje van paardenvlees) nemen. Lokale wijnen om van te proeven zijn de witte Malvasia of de rode Bonarda en Gutturnio.

De lekkerste restaurants van Piacenza

Voorgaande gerechten staan bij veel restaurants in Piacenza op het menu, maar wij schuiven graag aan bij de volgende adresjes.

Allereerst Trattoria La Pireina (Via Borghetto 137), die voor het eerst de deuren opende in 1907. Inmiddels staat de vierde generatie achter het fornuis. Je eet hier traditionele piatti piacentini, binnen of buiten op het gezellige terras.

Ook bij Osteria del Trentino (Via del Castello 71), waar chef-kok Marco de scepter zwaait, kun je veel gerechten uit de lokale keuken proeven. Vraag bij mooi weer om een tafeltje op de binnenplaats.

foto’s: Osteria del Trentino

Taverna Rabarbaro (Piazza della Cittadella 9) is een hippe taverna met een industriële inrichting, waar de jonge eigenaren je graag kennis laten maken met traditionele gerechten met hier en daar een vernieuwende touch.

foto’s: Taverna Rabarbaro

Fegato Etrusco – een bronzen lever

Niet ver van de rivier de Po ligt het indrukwekkende Palazzo Farnese, dat architect Vignola in de zestiende eeuw bouwde voor hertog Ottavio Farnese. In het gebouw zijn nu de Musei di Palazzo Farnese gevestigd.

Een van de topstukken die je hier kunt bewonderen, is de Fegato Etrusco: een bronzen model van een schapenlever dat in 1877 werd gevonden. De lever werd eind tweede, begin eerste eeuw voor Christus gemaakt. Hij is verdeeld in vakken waarin de namen van Etruskische goden zijn geschreven.

foto: Musei di Palazzo Farnese

Om meer te weten te komen over de wil van de goden en zo de toekomst te kunnen voorspellen, bestudeerden de Etrusken onder andere de levers van offerdieren. Het onderzoeken van de organen mocht alleen gedaan worden door een zogenaamde leverschouwer. Waarschijnlijk werd de Fegato Etrusco gebruikt als model voor leerling-leverschouwers.

Kunst kijken in Piacenza

In de Pinacoteca van het Palazzo Farnese kun je schitterende schilderijen bewonderen uit de veertiende tot de negentiende eeuw, met als absolute uitblinker een werk van Sandro Botticelli, met de Maagd Maria, het kindje Jezus en Johannes de Doper.

De Galleria Alberoni herbergt naast Ecce Homo van Antonello da Messina een verzameling schilderijen van Vlaamse kunstenaars als Jan Provoost en een collectie Vlaamse en Italiaanse wandtapijten uit de zestiende en zeventiende eeuw.

De geschiedenis van de Galleria d’Arte Moderna Ricci Oddi gaat terug tot 1931, toen kunstverzamelaar Ricco Oddi besloot zijn privéverzameling, waaronder het schilderij Portret van een dame van Gustav Klimt, met het publiek te delen.

Toen hij in 1937 overleed, bleek dat Oddi al zijn geld en kostbaarheden had nagelaten aan het museum, zodat de collectie voortdurend kon worden aangevuld. De collectie bevat alleen werken die gemaakt zijn tussen 1830 en 1930.

San Sisto – met de Sixtijnse Madonna van Rafaël

De Chiesa di San Sisto was ooit het thuis van de Sixtijnse Madonna van Rafaël, die van niemand minder dan paus Julius II de opdracht kreeg om een altaarstuk te maken voor deze kerk.

Rafaël schilderde zijn Sixtijnse Madonna rond 1513. Het doek hing tot 1754 in de Chiesa di San Sisto. In dat jaar werd het verkocht aan een kunstverzamelaar, waarna de Sixtijnse Madonna in de Gemäldegalerie in Dresden belandde, waar je het tot op de dag van vandaag kunt aanschouwen.

Op de lege plek in de Chiesa di San Sisto hangt tegenwoordig een kopie, maar ook al kun je Rafaëls originele Madonna niet meer in de San Sisto bewonderen, de kerk is nog altijd een bezoek waard, ook vanwege de mooie kloostergang en de zestiende-eeuwse fresco’s.

De mozaïeken van de San Savino

De Basilica di San Savino is vooral bijzonder vanwege de schitterende twaalfde-eeuwse mozaïekvloeren in zwart-wit. Ook de vloeren in de crypte zijn prachtig; hier zijn de maanden van het jaar afgebeeld.

Op de website van Marco Stucchi, die verschillende driehonderdzestig-graden-beelden maakte van bezienswaardigheden in Piacenza, kun je de mozaïeken in de crypte ook thuis vanaf de bank bekijken.

Sant’Antonino en de poort naar het paradijs

In de Basilica di Sant’Antonino, die gewijd is aan Sant’Antonino, een van de beschermheiligen van Piacenza, zie je een mooi staaltje romaanse bouwstijl terug.

Een eerste versie van de kerk werd gebouwd in de vierde eeuw. In de eeuwen erna werd de kerk vele malen verbouwd, uitgebreid en gerestaureerd. Zo dateert de achthoekige klokkentoren uit de twaalfde eeuw.

Opvallend is de grote poort in de voorgevel, de Porta del Paradiso, die werd gebouwd naar een ontwerp van architect Pietro Vago. De kloostergang werd eind vijftiende eeuw toegevoegd.

Binnen in de kerk kun je talrijke kunstwerken bekijken, waaronder fresco’s van Camillo Gavasetti en schilderijen van Roberto De Longe.

De kleurrijke koepel van de Santa Maria di Campagna

De zestiende-eeuwse Santa Maria di Campagna, die is gebouwd in renaissancestijl, heeft schitterende fresco’s van Pordenone en Bernardino Gatti, die de koepel voorzagen van kleurrijke schilderingen.

In de kerk vind je ook een standbeeld van Ranuccio Farnese, hertog van Piacenza, uit 1616 van de hand van beeldhouwer Francesco Mochi, die ook de ruiterstandbeelden op het Piazza Cavalli maakte.

Het mooiste theater van Italië

Het belangrijkste theater van Piacenza is het Teatro Municipale. De opdracht voor de bouw werd toebedeeld aan de lokale architect Lotario Tomba, ter vervanging van het oude theater dat in 1798 door brand was verwoest.

Tomba kwam met een innovatief zaalontwerp. In plaats van de gebruikelijke hoefijzervorm bedacht hij een driekwart ellipsvormige zaal, die voor een perfecte akoestiek zorgde. De bouw startte in 1803 en een jaar later werd het theater ingewijd, met een muziekdrama van de Beierse componist Giovanni Simone Mayr, de leraar van Gaetano Donizetti.

Het theater biedt plek aan meer dan elfhonderd bezoekers. Bijzonder is il secondino (het achterdoek, dat achter het grote toneelgordijn hangt) van de hand van Domenico Menozzi, die het in 1826 beschilderde met onder andere een meertje en een Griekse tempel.

De Franse schrijver Stendhal, die Piacenza in 1816 bezocht, vond het Teatro Municipale ‘het mooiste theater van Italië’. Schrijver Ernest Hemingway noemt het in een van zijn romans ‘een prestigieus en belangrijk theater’.

Naast dit bekende theater kun je voor een avondje uit ook terecht in het Teatro Filodrammatici, dat dateert van 1908 en plek biedt aan nog geen tweehonderdtachtig bezoekers.

Een andere aanrader is de Sala dei Teatini, gevestigd in de voormalige Chiesa di San Vincenzo. Op de website van de Teatri Piacenza vind je alle voorstellingen van de theaters in de stad.

Overnachten in Piacenza

Wil je wat langer van de sfeer van Piacenza genieten of wil je op doorreis naar je vakantiebestemming in de stad blijven slapen? Aanraders zijn B&B Campesio al 2 (aan de Via Giovanni Campesio 2) of bij B&B Antica Piacenza (aan de Via Pantalini 7).

Even buiten Piacenza kun je heerlijk overnachten bij Il Mulino Relais Piacenza, bij Corte la Volta of bij Castello di Rivalta.