Je zocht naar: "garfagnana"

Daar waar de blikken van de Apennijnen en de Alpi Apuani elkaar kruisen, ligt een dal vol verscholen voetpaden bezaaid met spannende verhalen. Dit dal heet de Garfagnana maar wordt ook wel la terra di lupi e briganti, het gebied van wolven en bandieten, genoemd. Toen de turbulente regio in 1522 bij het hertogdom van de familie Este uit Modena werd gevoegd, werd de dichter Ludovico Ariosto tot gouverneur aangesteld. Hij moest dit trotse volk, dat weinig moest hebben van zijn heerschappij en bovendien overliep van de bandieten, een lesje leren. Geen makkelijke taak. Hij klaagde hier dan ook over in brieven naar hertogin Matilde, waarin hij tevens zijn zorgen uitsprak over de toekomst van de vallei. Deze brieven, waarin Sillico en zijn meest beroemde inwoner, Il Moro, de bandiet der bandieten, vaak worden genoemd, zijn nog altijd te bewonderen in het Palazzo Carli in Sillico. Il Moro had wel driehonderd man onder zich en was dus een zware kluif voor de gouverneur. Toen Ariosto de...

De Garfagnana, de groene streek in het noorden van Toscane, heeft ook op culinair gebied een paar geheimen die het waard zijn onthuld te worden. Het gebied staat vooral bekend om de farro, kastanjes en funghi (paddenstoelen). We gaan op pad om al dit lekkers te proeven, maar we moeten eerst geduld hebben tot een kudde geiten de weg vrijmaakt: Als je de smaken van de Garfagnana allemaal wil proeven, dan moet je tijdens je ontdekkingstocht door de Garfagnana net als wij neerstrijken bij Osteria Vecchio Mulino in Castelnuovo di Garfagnana. Hier schotelt eigenaar Andrea Bertucci je het beste van de streek voor. Andrea laat je in zijn wijnbar annex delicatessenzaak aanschuiven aan een lange tafel. Er is nog nét plek; een gemengd gezelschap geniet al van de regionale specialiteiten die Andrea ze voorschotelt. Wij beginnen met een salade van de beroemde farro. Farro is een oude graansoort, die in Italië voornamelijk nog in de Garfagnana wordt verbouwd en een IGP-status heeft gekregen....

Sillico is misschien wel het stilste dorpje waar we ooit zijn geweest. Dat is ook niet gek als je weet dat het aan het einde ligt van een zeven kilometer lange, slingerende weg omhoog. Vlak voor het dorpje lag ons vakantiehuis en naast wat kleine boerderijen en een verlaten klooster is er in de wijde omtrek niets te bekennen. De eerste ochtend lag de bestemming dus voor de hand: op ontdekking in Sillico zelf. Bij de ingang van het dorpje is een bar waar we op het terras een cappuccino drinken, met uitzicht op een vervallen huis waarop in grote letters Casa della Vergogna op staat, ‘Huis van de Schaamte’. We verzinnen de gekste oorzaken voor deze bijnaam, maar de barman weet natuurlijk het exacte verhaal. Het gebouw is er neergezet door een eigenwijze man, die zijn plannen niet wilde aanpassen aan de bouwstijl van het dorpje. Tot overmaat van ramp maakte hij het huis nooit af, maar verkopen wil hij het ook niet. Een doorn in het oog van alle dorpsbewoners, vandaar dus de naam....

De Garfagnana, een nog vrij onbekende streek in het noorden van Toscane, wordt ook wel het groene eiland genoemd, vanwege de ongerepte natuur. Al dit groen ligt ingesloten tussen de Apennijnen in het noorden en de Apuaanse Alpen in het zuiden. Tussen de groene beboste heuvels en bergen liggen een paar prachtige meren verscholen zoals het Lago di Vagli. Minder bekend is het kleinere Lago di Gramolazzo, in het uiterste westen van Garfagnana. Erwin ontdekt de schoonheid van het meer per e-bike en gaat op zoek naar het mooiste uitzicht op het meer. Erwin: ‘Voor het mooiste uitzicht op het Lago di Gramolazzo moet ik naar het dorpje Castagnola, dat hoog boven het meer uittorent. De beste manier om hier te komen is per e-bike, zodat je onderweg kunt genieten van het groene landschap rond het meer. Samen met gids Danilo Musetti vertrek ik vanaf de parkeerplaats van Albergo Belvedere in Casone Carpinelli, waar ik verblijf. Met de e-bike door de bossen van de Garfagnana We rijden via de...

Op uitnodiging van To Toscane brengen we een paar dagen door in de Garfagnana, een streek die ook wel ‘het best bewaarde geheim van Toscane’ wordt genoemd. De Garfagnana ligt in het noorden van Toscane, nog een stuk boven Lucca, en staat vooral bekend om de schitterende natuur. We worden omringd door ruige bergen, ontelbaar veel kastanjebomen, flinke rotspartijen en een overweldigend uitzicht. Er heerst een weldadige stilte, die slechts wordt onderbroken door het ruisen van de bladeren in de wind, het geflierefluit van vogels en het vrolijke geklingel van schapenbellen. We logeren hoog in de bergen, net even buiten het middeleeuwse dorpje Sillico, bij het paradijselijke La Locanda del Moro. Na een weg die zeven kilometer omhoog voert, met de ene haarspeldbocht na de andere, duikt uit het niets de toren van Sillico op, aan de voet waarvan dit prachtige vakantieverblijf ligt, omgeven door geurende lavendel. Danilo en Monica, de eigenaren, hebben op de plek van een oude koeienstal...

Terwijl Saskia en Merle over Sicilië trekken en Willemijn de geheimen van de risotto ontdekt in Piemonte, ging Sophie op onderzoek uit in Toscane. Ze ontdekte een wel heel bijzondere plek, Locanda Le Isole, die ze vandaag met ons deelt. ‘De ruige streek Mugello, in het noordoosten van Toscane, staat onder andere bekend om de talloze koeien die een groot deel van Italië van melk voorzien. De grasrijke omgeving, de weidse weiden en het heuvelachtige landschap zijn de ideale bodem voor de mucche die sinds jaar en dag ‘de witte motor’ produceren. De glooiende heuvels waar Toscane voornamelijk bekend om staat, neigen in de Mugello meer naar grove bergen. Dit verrassende wilde landschap is het Utopia voor de sportliefhebber. Wandelen, mountainbiken, paardrijden, watersporten aan het meer van Bilancino en zelfs autoracen kan in dit nog redelijk onontdekte deel van Toscane. Het oudste internationale racecircuit van de wereld ligt midden in de Mugello. De baan van Ferrari is wereldwijd...

Sillico, il borgo che vive – ‘het dorp dat leeft’, zo luidt de slogan op het bord dat je de weg wijst, de berg op, naar de gemeenschap van amper honderd inwoners. Een beetje een duffe slogan? Niet als je bedenkt dat het op een middeleeuws dorpje slaat. Er zijn namelijk een hele hoop gelijksoortige dorpjes op sterven na dood in Italië. Er is in zo’n afgelegen dorpje vaak weinig te beleven: de eerste supermarkt is minstens twintig minuten rijden en de grijze hoofden hebben sterk de overhand. Waarom is Sillico dan anders? Een bewogen geschiedenis inclusief dappere bandieten en belangrijke historische figuren en een enorm sterk gemeenschapsgevoel voeden het kloppende hart van Sillico. Ze zijn dan misschien wel met weinig, maar samen staan ze sterk. Ieder jaar organiseren ze dan ook met elkaar bijzondere evenementen om anderen van hun magische plekje mee te laten genieten. We waren een maand geleden al te gast bij Danilo en Monica van La Locanda del Moro. Onder het genot van een...

Het eindpunt van de route die Erwin per fiets aflegde (zie dit artikel) is Vecchio Ranch, net buiten Gorfigliano, vanwaar hij een stukje van de Garfagnana te paard gaat verkennen. Erwin: ‘In een groene weide aan de voet van de Monte Mirandola staat een aantal prachtige paarden te wachten voor een heerlijke tocht door het groen rond het dorpje Gorfigliano. De eigenaren van Vecchio Ranch heten ons welkom op hun landgoed, waar ze drie jaar geleden zijn gestart met hun ranch. De setting heeft wel wat weg van een Amerikaanse westernfilm, al verraadt de Italiaanse vlag direct dat je toch echt in Italië bent. Voor dat we kennis maken met de paarden, is het tijd voor een smakelijke barbecuelunch die de eigenaren voor ons hebben bereid. Op de rug van Pachino Na de lunch is het dan eindelijk tijd om kennis te maken met de paarden van Vecchio Ranch. Een spannend moment aangezien dit mijn eerste meters te paard gaan worden. Deze eerste meters ga ik maken met Pachino, een hengst van negen...

Op zaterdag 6 mei gaat de Giro d’Italia 2023 van start met een tijdrit van ruim achttien kilometer in de regio Abruzzo. Drie weken later, op zondag 28 mei, finishen de renners in Rome, na een schitterende tocht langs verschillende pareltjes in de laars. In deze blog nemen we je mee langs alle etappes van het parcours, waarbij we steeds een of meer highlights op de route uitlichten. Zo kun je je eigen Giro d’Italia samenstellen, al dan niet op de fiets. Andiamo?! Etappe 1 – langs de Costa dei Trabocchi in Abruzzo De eerste dag van de Giro volgen de renners meteen een mooi parcours dat je ook zelf makkelijk kunt fietsen, zelfs zonder ervaring. De route van Fossacesia Marina naar Ortona volgt namelijk bijna helemaal de Via Verde (‘groene weg’) langs de Costa dei Trabocchi. Aangezien het fietspad hier is aangelegd op de plek van een voormalig treinspoor, is het grotendeels vlak. Dit stukje fietspad maakt deel uit van de Ciclovia Adriatica, een fietspad dat van Trieste (in de...

Geregeld krijgen we de vraag of er in Toscane eigenlijk nog wel iets te ontdekken valt. De glooiende heuvels zijn immers wereldberoemd en iedereen kent de Duomo van Florence, het Piazza del Campo in Siena en de scheve toren van Pisa. Toch is ons antwoord op de vraag altijd een volmondig ‘ja, zeker, ook in Toscane valt er nog veel te ontdekken!’ Iedereen, kent de Chianti, Lucca en San Gimignano, maar streken als Garfagnana, Versilia en Maremma hebben nog heel veel verborgen pareltjes voor je in petto (al zijn ook in de bekende plaatsen altijd nog wel nieuwe dingen te vinden…). Esther neemt je mee naar het noordwesten van Toscane, als voorproefje van een spiksplinternieuwe autoroute die ze uitstippelde voor de vernieuwde reisgids time to momo Toscane. Op ontdekkingstocht in Versilia Esther: ‘Toen ik een paar jaar geleden hoorde over Garfagnana en Versilia, had ik eigenlijk geen idee waar deze streken precies lagen. Of geen idee, dat het in Toscane lag wist ik wel, maar waar...

Komende dagen nemen we jullie weer even mee naar de Garfagnana, waar we tijdens ons verblijf in juni een aantal pareltjes ontdekten die we graag nog met jullie delen. We beginnen vandaag in Barga. Op pad in de Garfagnana word je omringd door hoge bergtoppen. De Pania della Croce, een van de toppen van de Apennijnen, torent hoog boven Barga uit. De kasteelachtige Duomo van het dorp lijkt zich elke dag weer een stukje verder uit te willen rekken om even hoog als de berg te zijn. Maar hoe hard hij ook zijn best doet, de besneeuwde toppen zullen het altijd van de witte kantelen van de kerk winnen. Desalniettemin is Barga met haar vierhonderdtien meter hoogte al aardig op weg naar de hemel. Vanwege deze unieke locatie is het dan ook met recht een van de borghi più belli d’Italia. Barga ligt op vijfendertig kilometer ten noorden van Lucca en is sinds de dertiende eeuw niet zo gek veel veranderd. Het ommuurde historisch centrum is een waar spinnenweb van kronkelweggetjes met huizen die...

Simpele gerechten met pure en eenvoudige ingrediënten; veel van de typische gerechten uit Toscane zijn voortgekomen uit de creativiteit van de arme boeren, die met het weinige dat ze hadden toch iets lekkers en voedzaams probeerden te maken. Bij gebrek aan zout is zo bijvoorbeeld het zoutloze Toscaanse brood ontstaan, dat vandaag de dag nog altijd gegeten wordt. Ook de kastanje was een typische lekkernij voor de armen. Men maakte er bijvoorbeeld castagnaccio van, kastanjetaart. Op het platteland werd deze dolce met kastanje gebruikt als riempipancia, een ‘buikvuller’ die de hongerige boeren een verzadigd gevoel gaf. De castagnaccio wordt in verschillende gebieden op diverse wijzen bereid. Wij proefden in de Garfagnana een van de lekkerste castagnacci die we ooit voorgeschoteld kregen… Wat heb je nodig? Uiteraard delen we graag het recept voor deze typisch Toscaanse lekkernij. Voor een castagnaccio heb je nodig: 400 gram kastanjebloem | 50 gram pijnboompitten | 50 gram suiker |...