Je zocht naar: "Sicilië"

Elk stukje Rome is ons lief, maar waar Willemijns hart vooral sneller gaat kloppen bij nieuwe archeologische vondsten op en rond het Forum Romanum, heeft Saskia het hare verloren aan de wijk Testaccio. Testaccio is geen wijk vol beroemde bezienswaardigheden. Het is wél het kloppend hart van de Romeinse keuken, met een heerlijke markt, het vroegere slachthuis en tal van authentieke osteria’s en andere adresjes waar je als lekkerbek nooit teleurgesteld zult worden (de lekkerste vind je allemaal terug in onze City Walk in Testaccio). Op het menu geen haute cuisine, maar echte Romeinse pastagerechten (denk aan cacio e pepe of amatriciana) en vooral veel orgaanvlees. Niet vreemd als je weet dat de arbeiders die in het slachthuis werkten als aanvulling op hun loon vaak het ‘vijfde kwart’ (quinto quarto) kregen; het deel van het karkas waartoe de organen, de kop, de staart en de hoeven behoorden. De benaming quinto quarto doet misschien een beetje vreemd aan, maar het totale gewicht...

De residenties van de Koninklijke familie Savoia (bij ons ook wel bekend onder de Franse naam Savoye) sieren sinds de zeventiende eeuw Turijn en omstreken. Sinds 1997 staan deze Koninklijke verblijven op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het gaat in totaal om eenentwintig palazzi, castelli en buitenverblijven, die in de zeventiende en achttiende eeuw zijn gebouwd. Een aantal van de Koninklijke onderkomens vind je in het centrum van de stad, maar het grootste deel pronkt in de omgeving van Turijn, zoals La Reggia di Venaria. De stad wordt als het ware omringd door een groot aantal koninklijke monumenten, die samen ook wel de corona, kroon, worden genoemd en die hun grandeur ook vandaag de dag nog graag tentoonspreiden. Palazzo Reale Maar zoals gezegd vind je een aantal palazzi ook in het centrum van Turijn. Aan het Piazza Castello schittert bijvoorbeeld het Palazzo Reale, dat in 1646 werd gebouwd in opdracht van Christina van Frankrijk. Het paleis moest het oudere bisschoppelijke...

In de heuvels rondom Florence liggen heel wat prachtige villa’s, die ooit toebehoorden aan de machtige familie De’ Medici. Hier trokken de machtige heersers over Florence zich in het weekend terug om de hectiek van de stad even achter zich te kunnen laten. Ze snoven er de frisse buitenlucht op, gingen op jacht en genoten van literatuur, muziek en schilderijen. Villa di Artimino Sinds 2013 staan twaalf van deze villa’s op de Werelderfgoedlijst van Unesco, samen met de Giardino di Boboli in Florence en het Parco di Pratolino. Parco della Villa Medicea di Pratolino Unesco nam deze villa’s en tuinen op vanwege ‘hun unieke getuigenis van de invloed die de familie De’ Medici heeft gehad op de moderne Europese cultuur, door hun bijdragen aan de kunsten’. De villa’s zijn gebouwd in de vijftiende, zestiende en zeventiende eeuw, in harmonie met het omringende landschap. Volgens Unesco ‘belichamen de villa’s een nieuwe vorm en functie van residenties die in elk opzicht...

Ons werk/leven (dat loopt als blogger wel heel erg door elkaar) is natuurlijk vooral heel leuk en inspirerend, met elke week weer tal van mooie plekken om te ontdekken, nieuwe inspirerende mensen om van te leren en niet te vergeten heel veel lekker eten (en drinken). Maar een jaar lang veel reizen heeft soms wat lastige kanten, al is het maar omdat we bijna overal en altijd bereikbaar zouden moeten zijn om nieuwe updates te plaatsen – en Italië en wifi niet áltijd een goede combinatie is. Velen van jullie hebben ons al eens gemaild met de vraag hoe onze (werk)dag er nu precies uitziet. Daar is niet echt een standaard antwoord op te geven: op sommige dagen zitten we vooral veel achter de computer, om te schrijven, foto’s te selecteren, mail te beantwoorden en blogposts te uploaden. Natuurlijk wel vaak in Italië, met een cappuccino binnen handbereik (’s ochtends althans) en ’s middags met het vooruitzicht op een aperitivo of een uitgebreid diner. Op andere dagen zijn we...

In het noorden van Italië, in de regio’s Piemonte en Lombardije, schitteren de Sacri Monti. Op deze ‘heilige bergen’ vind je unieke kerken en kapellen, waar de spirituele sfeer meteen voelbaar is. Negen van de Sacri Monti staan sinds 2003 op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Ze vertegenwoordigen volgens Unesco op unieke wijze de succesvolle integratie van architectuur en kunst in een landschap dat zich uitstekend leent voor spirituele doeleinden. Een van die Sacri Monti is de Sacro Monte di Varese (Lombardije). De Sacro Monte di Varese torent hoog uit boven Varese, op ruim achthonderd meter boven zeeniveau. Onze Italiaanse collega-fotograaf Paolo nam er afgelopen winter een kijkje: De Via Sacra (‘heilige weg’) werd aangelegd in 1604, op initiatief van de Kapucijner monnik Giovanni Battista Aguggiari. In het bouwplan stonden veertien kapellen die gewijd moesten worden aan de Mysteriën van de Rozenkrans, met aan het einde van de kruisweg het Santuario, waar de Heilige...

Gastblogger Jana doet elke maand live verslag vanuit Genua, waar ze samen met haar man woont. Vandaag trakteert ze ons op het lekkerste ijs van Genua – en van heel Italië: ‘IJs is stiekem de reden waarom je naar Italië op vakantie gaat, toch? De smaken zijn zo puur en de keuze is reuze. Ik denk dat als ik terugkeer naar Nederland, ik moeite zal hebben om een lekker ijsje te kunnen vinden. Ik raak namelijk wel een beetje verwend door de Italiaanse ijsjes. Maar ja, wat wil je: volgens de Italiaanse Gouden Gids zitten er in Genua alleen al 137 gelaterie! Als ik ze allemaal wil proberen, heb ik nog wat ijsjes te goed… Gambero Rosso, de Italiaanse Michelin, heeft dit jaar Gelateria Profumo in Genua uitgeroepen tot de lekkerste gelateria van Italië. De Italiaanse krant Il XIX Secolo heeft hierover een stuk geschreven. Gelateria Profumo is sinds negen jaar in Genua te vinden, goed verstopt in de vicoli, steegjes, in een klein zijstraatje van de Via Garibaldi. In het afgelopen jaar...

Voor veel Italiëgangers houdt Italië op bij Rome. Wie verder kijkt, komt terecht in het bruisende Napels, ontdekt de beroemde Amalfikust, reist door Puglia met barokstad Lecce of toert rond op Sicilië. Het echte authentieke zuiden begint ten zuiden van de drukke Amalfikust. Zo’n tachtig kilometer van de steile kustlijn ligt het Parco Nazionale Il Cilento, het grootste natuurpark van Italië, dat door de Unesco is uitgeroepen tot Werelderfgoed. Acht jaar geleden kwamen Marga en Hans Pilon hier voor het eerst en sindsdien komen ze er elk jaar terug. Ze vonden er een prachtige natuur, met zee en bergen, authentieke dorpjes, een heerlijke keuken en een vriendelijke gastvrije bevolking, trots op hun Cilentaanse cultuur. In een aantal blogs delen Marga en Hans dit stille geheim, met vandaag een eerste kennismaking met de streek. Marga: ‘Buitenlandse toeristen komen hier nog weinig. In het voor- en naseizoen is het hier nog heel rustig. Je hebt het strand dan voor jezelf. Het is...

Ons hart gaat nog altijd sneller kloppen als we een oud Fiatje zien staan. De Fiat blijkt een van de meest gefotografeerde objecten, als we door onze fotoverzamelingen bladeren. foto: Nadine Landman Liefst spotten we een van de oudere modellen. Gebutst en gehavend in een Romeins straatje, puntgaaf en trots op een Toscaanse oprijlaan en al ronkend rijdend door de straten van een verder verlaten dorpje… we legden het allemaal vast op de gevoelige plaat. In alle kleuren van de regenboog komen ze voorbij, met af en toe aandacht voor een detail als een nummerbord, een spiegel of een koplamp. Ook Paul maakte tijdens zijn laatste Sicilië-reis weer heel wat Fiatfoto’s: Samen vormen ze zo’n vrolijk geheel dat hij er besloot een blijvend aandenken van te maken, met een kleurrijke fotocollage op canvas. Inmiddels schitteren de Fiats niet alleen in het Siciliaanse landschap, maar ook in de huiskamer van Paul en Lianne, waar ze elke dag zorgen voor een heerlijke...

In het kook/leesboek De Siciliaanse keuken van Mary Taylor Simeti staat het paasmenu van jonge aristocraten die in het klooster van San Michele Arcangelo in Troina werden opgeleid: antipasto del monastero en biancomangiare pasta di sostanza timbalen gebraden kip varkenskarbonaden farsumagru (rollade) wild (haas, konijn, houtduif) gevulde cantharellen sfinci (oliebollen) schiumone (ijsbombe) gebak likeuren koffie De auteur vertelt: ‘Dit menu is interessant, zowel omdat het betrekkelijk modern is (het dateert van rond 1800) alsook omdat het uit een klooster komt dat hoog in de bergen lag. Het huisvestte waarschijnlijk geen leerlingen van de grote adellijke families in Catania en Palermo, maar eerder de zoons van de lagere plattelandsaristocratie. De gerechten moeten behoord hebben tot de achttiende-eeuwse cucina baronale, waarop de Franse mode nog betrekkelijk weinig invloed had. Groot favoriet bij de Sicilianen Het valt niet te achterhalen wat die ‘antipasto van het klooster’...

In het zuiden van Italië bevindt zich het grootste museum ter wereld, althans volgens de Franse archeoloog Salomon Reinach. Toen een paar vissers in 1928 in de zee bij Marathon in plaats van vissen originele Griekse beelden opvisten, schreef hij: ‘Het rijkste museum van oudheden in de hele wereld ligt op een voor ons ontoegankelijke plek; op de bodem van de Middellandse Zee.’ Twee bronzen mannen opgedoken Ook voor de kust van Calabrië zijn belangrijke ontdekkingen gedaan. Zo zijn er vlak bij het plaatsje Riace twee bronzen mannen uit zee opgehaald. In zijn boek De Middellandse Zee – een persoonlijke geschiedenis vertelt Fik Meijer het verhaal van deze gebronsde mannen die eeuwenlang op de bodem van de zee leefden: ‘Het waren in dit geval geen vissers die er bij toeval op stuitten. Een Italiaanse sportduiker, Stefano Mariottini, zag ze als eerste. Op 16 augustus 1972 dook hij in zee voor wat een routineduik leek te worden. Maar toen hij op een diepte van acht meter een...

Op Sicilië zijn ze dol op de combinatie van sinaasappels en vis. Deze combinatie zie je bijvoorbeeld terug in het gerecht sarde a beccafico, een gerecht dat vooral in Palermo en omgeving graag bereid en gegeten wordt. Het gerecht dankt zijn naam aan een beccafico, een kleine zangvogel die zijn buikje graag vult met vijgen en dan net zo dik wordt als de goedgevulde sardines. De vulling bestaat uit een mengsel van broodkruim, krenten en pijnboompitten. De sardines worden overgoten met sinaasappelsap, gekruid met laurier en vervolgens zachtjes gaar gestoofd in de oven. Vroeger werden deze sardines vooral geserveerd als tornagusto – een koud tussengerecht dat diende om de mond mee te verfrissen. Nu zie je de gevulde sardines vaak bij de antipasti staan. Voor wie het thuis wil uitproberen, delen we het recept. Wat heb je nodig? Ingrediënten (voor zes personen): 24 verse sardines (ongeveer 1,5 kilo) | 125 gram broodkruim | 35 gram pijnboompitten | 50 gram krenten, geweekt in heet water...

Een van de fijnste momenten in Italië is als we na een dag reizen, fotograferen, schrijven en slenteren aanschuiven voor het avondeten. Er wordt een fles wijn ontkurkt en – of we nu bij vrienden aan tafel zitten of in een restaurant – er wordt als eerste gang een uitgebreide hoeveelheid lekkers op tafel gezet. Voor zo’n antipasti zou je ons op elk moment van de dag kunnen roepen. Van taralli (ringvormige zoutjes) en burrata (heerlijk romige mozzarella) in Puglia tot crostini di fegato (geroosterd brood met kippenlevertjespaté) in Toscane, van olive all’ascolana (gevulde en gefrituurde olijven) in Le Marche tot bagna cauda (groenten met een heerlijk dipsausje met ansjovis) in Piemonte. Elke streek kent zo zijn eigen variaties en recepten, die je het beste van de regio laten proeven. Een uitgebreide keuze aan antipasti is zo de beste kennismaking met de regio waarin je verblijft. We laten de rest van het menu wel eens voor wat het is, maar een uitgebreide selectie antipasti...