Je zocht naar: "Italië"

Waar eet je in Bologna het lekkerst? Bij een van deze tien traditionele osteria’s! Een osteria is een informeel restaurant waar je simpele gerechten eet, vaak aan lange houten tafels. We hebben een lijst gemaakt van de tien osteria’s waar je volgens de Bolognesi het beste eet. Let op: het gaat daarbij écht om het eten, dus verwacht geen mooie inrichting of sfeerverlichting, dat is immers bijzaak! Buon appetito! Osteria dell’Orsa Het is een begrip in Bologna: Osteria dell’Orsa (Via Mentana 1). Lange houten tafels, en in de zomer ook een terras. Er heerst altijd een aangename chaos en je moet niet rekenen op al te veel privacy, maar het eten is er (h)eerlijk en niet duur. Osteria da Vito ‘Met je tijd meegaan’ geldt niet voor Da Vito (Via Mario Musolesi 9). Hier hangen al zestig jaar dezelfde groene gordijnen. Ooit kwamen hier beroemde artiesten eten, zoals Lucio Dalla en Francesco Guccini. Reken op grote porties en veel wijn. Zoals het hoort in een osteria. Osteria Il...

Wie Bologna bezoekt, kan niet om Neptunus heen. De fontein met de zeegod pronkt op het Piazza del Nettuno, vlak naast het Piazza Maggiore, en is een geliefde ontmoetingsplek voor verliefde stelletjes. De Bolognesi noemen de Neptunusfontein liefkozend al Żigànt (de reus). En geef ze eens ongelijk: de enorme zeegod kijkt trots uit over het Piazza Maggiore, terwijl er vier zeemeerminnen vrolijk om hem heen hangen. Van Florence naar Bologna De ontwerper van deze Neptunus is Giambologna, een Vlaamse beeldhouwer die onder andere werkte voor De’ Medici in Florence. De ontstaansgeschiedenis van de Bolognese fontein begint ook eigenlijk in Florence. Nadat Giambologna een wedstrijd om de Neptunusfontein voor het Piazza della Signoria in Florence had verloren, verliet hij de stad en kwam hij naar Bologna. De Bolognesi zagen zijn ontwerp wél zitten en lieten hem zijn Neptunus realiseren. Het beeld is een waar kunstwerk dat, zeker voor zijn tijd, enorm innovatief was. Bijzonder perspectief...

Habemus Papam is de langverwachte nieuwe film van Nanni Moretti. Habemus Papam, Latijn voor ‘We hebben een paus,’ zijn de woorden waarmee bekend wordt gemaakt dat het conclaaf een nieuwe paus heeft gekozen. Dat is precies waar het in de film om draait, al zou Moretti Moretti niet zijn als hij er geen bijzondere draai aan zou geven. Schietgebedjes De film begint met de dood van de paus en het conclaaf dat zijn opvolger moet kiezen. Dat levert de eerste grappige scène op, waarin de meeste kardinalen schietgebedjes doen zodat ze vooral niet gekozen worden. Wanneer er eenduidig een nieuwe paus gekozen is, klinken dan ook al snel de volgende woorden over het Sint-Pietersplein: ‘Annuntio vobis gaudim magnum: Habemus Papam…‘ Overal ter wereld wacht men in spanning op de officiële bekendmaking van de paus, maar deze durft zich niet te laten zien. Een ijselijk gegil maakt een einde aan de woorden van de kardinaal die de eer heeft de nieuwe paus aan te kondigen. Hij weet duidelijk...

Al meer dan twintig jaar wordt de herfst in het prachtige middeleeuwse Castell’Arquato ingeluid met het Festa delle Castagne e dei Ricordi, het ‘feest van de kastanjes en de herinneringen’. Gedurende twee dagen kun je er proeven van de sfeer van het traditionele boerenleven, onder het genot van lokale gerechten en wijn uit de omliggende heuvels. Elena bracht een bezoek aan dit festival en laat ons meegenieten met onderstaand fotoverslag. met deze machine worden gaatjes geprikt in de kastanjes, zodat ze niet ontploffen door de hitte al het eten tijdens het Festa delle Castagne wordt vers bereid, zelfs de pasta! bij een gelateria in het centrum kun je tijdens het feest zelfs terecht voor kastanje-ijs

Wanneer je van Piacenza naar Parma reist, kom je halverwege het dorp Roncole Verdi tegen, dat ook wel Le Roncole wordt genoemd. Een kleine, op het eerste oog niet zo bijzondere vesting, die om twee redenen echter zeker een bezoek waard is. Zoals de naam misschien al doet vermoeden, is dit dorpje de geboorteplaats van Giuseppe Verdi, de grote operacomponist. In de dorpskerk bracht hij voor het eerst zijn muzikale talent ten gehore. Roncole Verdi is daarnaast ook voor liefhebbers van de Italiaanse keuken een plek om te bezoeken: hier wordt namelijk nog op ambachtelijke wijze Culatello di Zibello gemaakt. Elena bracht een bezoek aan de kelders waar de culatello rijpt en genoot van een lunch à la Verdi. Culatello – delicatesse van Dallatana Elena: ‘Bij Salumificio Dallatana (aan de Via Provinciale 4a in Roncole Verdi) draait alles om de culatelli De kelders hangen vol met rijen rijpende culatelli, waarbij elke ruimte gewijd is aan een ander deel van het proces. Het hele...

De Dolomieten zijn een waar klimparadijs. Beginners kunnen hier kennismaken met de steile rotswanden en professionals klimmen naar de hoogste toppen om even dat on top of the world-moment te ervaren. Klim mee met Felice en stijg boven jezelf uit in deze machtige Italiaanse bergketen. Tijdens het hiken naar de Vajolet-torens zagen we ze al: de echte waaghalzen die tegen overhellende rotsen langzaam hun weg naar boven zoeken. Felice doet het ze nog niet meteen na en dus begint ze met een rots van ongeveer twaalf meter hoog bij Canazei. Gids Mauro leert haar en drie andere journalisten alle kneepjes van het vak. Mauro moet eerst enkele voorbereidingen treffen, zoals de touwen bevestigen aan klimhaken die al eerder in de rots geschroefd zijn. Het zijn er niet te veel, want de natuur moet zoveel mogelijk natuur blijven in de Dolomieten. Felice mag ondertussen haar klimharnas om haar benen schuiven en de speciale klimschoenen aantrekken. De heupband wordt aangetrokken en de beenlussen op...

Op onze eerste ochtend in Val di Fassa worden we wakker gemaakt door de koeien die ons met hun grote bellen al liggen op te wachten. Deze grijze koeien, die typisch zijn voor dit gebied, genieten van het ochtendzonnetje. Felice volgt hun voorbeeld, om op te laden voor een zeven kilometer lange hike naar de legendarische Vajolet-torens, drie imposante, spitse bergtoppen. Mauro, de gids van Sport Check Point die met ons meeloopt, laat op een kaart de route zien. We beginnen bij Rifugio Stella Alpine (op 1949 meter hoogte), vanwaar we via een breed pad naar Rifugio Vajolet (op 2243 meter hoogte) zullen lopen. Dan begint het echte klimwerk richting Rifugio Re Alberto (op 2770 meter hoogte). Dat betekent dat we ruim achthonderd meter gaan stijgen. Geen tijd te verliezen dus! De tocht begint rustig, op een breed pad. Mauro vertelt ons meer over de bergen. Aan de kleur van de rotsen kun je namelijk zien of ze naar achter of naar voor hellen. Zwarte aanslag betekent dat de rots naar achteren...

Wij hebben een baan om van te dromen, maar dat geldt ook voor de Nederlandse Marije, die woont en werkt in Trentino. Ze werkt namelijk voor MountainLive, een outdoor-bedrijf dat onder andere canyoningtochten organiseert in het zuiden van Trentino, in de rivier de Palvico – waarbij Marije mee mag als begeleider. Marije is een trouwe fan van Ciao tutti, dus toen ze ons voorstelde om een artikel aan haar waanzinnige baan te wijden, hoefden we dan ook niet lang te twijfelen. Sophie maakte al eens een canyoningtocht in de Garfagnana (in het noorden van Toscane), maar vanaf vandaag staat zo’n avontuurlijke tocht in de natuur van Trentino ook op ons wensenlijstje. Marije maakt ons met haar verhalen – en vooral met de foto’s – meer dan enthousiast. Marije: ‘Canyoning is een geweldige outdoor sport. Je kunt het met de hele familie doen (ook met kinderen dus – al moeten ze minimaal 1.30 meter groot zijn om mee te kunnen doen), maar het is niet voor watjes. Je moet niet bang...

Roos Schellings woont in de Noord-Italiaanse regio Trentino-Alto Adige. Voor Ciao tutti doet Roos regelmatig verslag van haar leven in de bergen, met dit keer het eerste deel in de serie ‘De toppers van Trentino’, waarin Roos de mooiste dagtochten in Trentino beschrijft. Tochten die ze zelf een aantal keren liep en die ze zeker nog vaker gaat lopen, met insider tips over de mooiste bergwandelingen die je in het noordwesten van Trentino kunt maken. Roos: ‘Flavio daagde me in oktober 2012 uit om de Monte Vioz te lopen. Het is enkele maanden na onze eerste ontmoeting en ik reis voor een week af naar Trentino om mijn toekomstige partner beter te leren kennen. We nemen een week vrij om te wandelen in de bergen. Flavio, die erg sportief is, daagt me uit om de Monte Vioz te beklimmen, met 3645 meter de op een na hoogste bergtop in Trentino. We slapen beneden in een van de valleien, in het berghuisje van de familie. Flavio ontpopt zich als personal trainer: elke dag werken we aan onze...

Roos Schellings woont in de Noord-Italiaanse regio Trentino-Alto Adige. Ze doet voor Ciao tutti regelmatig verslag van haar leven in de bergen, met dit keer een aantal Via Ferrata’s in de hoofdrol. Roos: ‘Het is 12 september en in plaats van een warm herfstzonnetje wacht buiten kou en miezerregen. Dat bevalt me niet, ik verwacht mijn vrienden Gerard en Olaf voor een week vol Via Ferrata-routes in de Brenta Dolomieten. We kennen elkaar vanaf onze studententijd via een gezamenlijke hobby: speleologie. Er zijn jaren verstreken sinds we elkaar voor het laatst hebben gezien. Via Ferrata betekent letterlijk ‘ijzeren pad’ en wordt ook wel klettersteigen genoemd. De routes bestaan uit een netwerk van stalen ladders en kabels. Daarvoor hebben we goed weer nodig. Op het programma staat het summum van de alpiene Vie Ferrate in Trentino. De routes kenmerken zich doordat ze hoog in de bergen liggen. Ze zijn alleen toegankelijk van juni tot en met september – mits het weer het toelaat...

Roos Schellings woont in de Noord-Italiaanse regio Trentino-Alto Adige. Ze maakte van haar passie haar werk en runt een aantal bijzondere en betaalbare slaapplekken in de Dolomieten. Ook heeft ze een eigen bed & breakfast en verhuurt ze een berghuisje. Voor Ciao tutti doet Roos regelmatig verslag van haar leven in de bergen, met dit keer de Via Ferrata in de hoofdrol. Roos: ‘Op 4 juli 2015 is het dan eindelijke zover; een lang verwacht bezoek breekt aan. Ruim twee jaar na mijn vertrek uit het noorden komt Carine, een van mijn beste vriendinnen op bezoek. We kennen elkaar van onze speleo-tijd. We hebben avontuurlijk bloed gemeen en hebben al menig ondergronds avontuur samen beleefd. Er worden dan ook plannetjes gesmeed om samen een Via Ferrata te doen. Via Ferrata oftewel klettersteigen Via Ferrata, betekent letterlijk ‘ijzeren pad’ en wordt ook wel klettersteigen genoemd. De eerste routes, de alpiene routes in de bergen, dateren uit de negentiende eeuw en bestaan uit een...

De berg Seceda (2518 meter) ligt in het Puez-Odle natuurpark, midden in de Dolomieten, een berggebied dat sinds enkele jaren op de Werelderfgoedlijst van Unesco prijkt. En die Seceda-berg, die gaan wij beklimmen! Het is vroeg in de ochtend en vanuit het treintje dat ons een eindje op weg helpt, zien we de zon langzaam over het dal van Ortisei/St. Ulrich schijnen. Het belooft een mooie dag te worden… De wandeling begint rustig, over een breed pad dat uitzicht biedt over de vele bergketens van het gebied. We hebben geluk met het weer, want hoewel het in de bergen elk moment kan omslaan, zet de zon nu nog wat extra kracht bij. Pratend over de schoonheid van de natuur passeren we enkele torentjes van stenen. Voor sommige mensen is dit een vorm van vermaak, voor anderen is het een vorm van geluk zoeken. Na een aantal uurtjes rustig lopen, arriveren we bij de Brogles-hut, in een omgeving die meteen gebruikt kan worden in een reclame voor wasmiddel of een romig toetje. De kleurrijke was...