Naar hoofdinhoud Naar navigatie
24 januari 2022

Imperia – stad met twee gezichten aan de Golf van Genua

Aan de Italiaanse Rivièra, tussen Nice en Genua, ligt Imperia. Deze havenstad staat bekend als stad van de olijven, maar ook als stad met twee gezichten. In dit artikel laten we je de twee fascinerende zijden van Imperia zien.

Van Romeinse nederzetting tot moderne stad

Imperia heeft een lange, rijke geschiedenis die door veel verschillende culturen en machthebbers is ingekleurd. Het waren de Romeinen die op deze plek een nederzetting stichtten, met een haven, maar vervolgens is het gebied in handen geweest van verschillende bisschoppen en families. Het behoorde tot de republiek Genua, kwam vervolgens in handen van de Fransen en maakte later ook deel uit van het Koninkrijk Sardinië.

Hoewel de geschiedenis van Imperia als stad al eeuwen terug gaat, vind je de naam Imperia pas sinds 1923 terug op de kaart. Toen besloot Mussolini namelijk dat de rivaliserende stadjes Oneglia en Porto Maurizio, letterlijk en figuurlijk tegenover elkaar aan ‘hun’ oever van de rivier de Impero, samen één stad moesten worden.

Een ingreep die niet slechts een wijziging in het register betrof, want beide plaatsen hadden (en hebben) eigen tradities, eigen gewoontes én een eigen beschermheilige.

Johannes de Doper, oftewel San Giovanni Battista in het Italiaans, was de beschermheilige van Oneglia. Hij moest in deze strijd het onderspit delven. San Leonardo, een Franciscaner monnik uit de achttiende eeuw en patroonheilige van Porto Maurizio, kreeg heel Imperia onder zijn hoede.

Ondanks de officiële en spirituele samenvoegingen is van eenheid weinig sprake. Nog altijd hebben beide plaatsjes een eigen station en een eigen haven. Ook de verschillende dialecten aan beide oevers van de Impero zijn nog niet verdwenen.

Het middeleeuwse Porto Maurizio

Porto Maurizio is het fijnmazige, middeleeuwse deel van Imperia. Als je Porto Maurizio verkent en door de Borgo Paraiso naar boven loopt, word je getrakteerd op prachtige doorkijkjes. Na iedere hoek wacht een nieuw mooi plaatje.

Voordat je omhoog loopt, de middeleeuwen in, waan je je onder aan de Borgo Paraiso, vlak bij het water, nog even in een soort Disneyland. In de laat negentiende-eeuwse, neogotische Chiesa Ave Maris Stella probeerde men in een laatste golf van de romantiek de middeleeuwen te doen herleven.

De voor deze regio zo kenmerkende pleintjes met plaveisel van ronde, gladde stenen glimmen in de zon. De straatjes slingeren langzaam langs de berg omhoog, de steegjes onthullen ook hier weer iedere keer een nieuw doorkijkje.

Aan het einde van een van de voor deze regio zo karakteristieke caruggi (smalle steegjes, al dan niet overdekt) schittert een prachtig Maria-altaartje tegen een verweerde muur waartegen het fris wapperend wasgoed mooi afsteekt.

De Basilica di San Maurizio is de grootste basiliek in de regio Ligurië, met een koepel die wel achtenveertig meter hoog is. De kerk doemt boven op de heuvel op en steekt bijna streng af tegen de blauwe hemel.

De neoklassieke façade is precies volgens het boekje gebouwd. Acht sterke Dorische zuilen dragen de volgende laag met Ionische zuilen en de klokkentorens dragen decoraties in Korintische stijl.

Binnen speelt het licht met de koepels en bogen, die stuk voor stuk uit het oude Rome lijken te komen. De basiliek werd ingewijd in 1838, maar binnen bewonder je ook de barokke preekstoel waar San Leonardo in de achttiende eeuw predikte.

Een onopvallend maar bijzonder detail in deze ‘moderne’ kerk zijn de namen van de verschillende heiligen die groot onder hun beeltenissen staan vermeld. In de negentiende eeuw konden steeds minder mensen op basis van uiterlijke kenmerken, kleding en attributen ‘lezen’ welke heilige hier stond en zo werden de gelovigen een handje geholpen.

Een aantal bochten en een bescheiden klimmetje verder geniet je op een bijzondere plek van een panoramisch uitzicht over de Golf van Genua. Toen de oude verdedigingsmuur zijn oorspronkelijke functie had verloren, besloot men hem open te breken en zo een bijzondere wandelroute te creëren.

De oude muren werden omgetoverd tot de Logge di Santa Chiara, waar je foto’s blijft maken van het uitzicht dat vanuit elke nieuwe boog nog mooier lijkt…

Oneglia en de olijfolie-industrie

Als je naar de overkant van de rivier gaat, tref je een hele andere sfeer. Door een hevige aardbeving in 1887 heeft dit deel van Imperia een veel moderner karakter, dat nog eens versterkt wordt door het architectonisch erfgoed van de olijfolie-industrie.

Vergis je niet door te denken dat het oude Oneglia het lelijke deel van Imperia is. De klassieke architectuur, typerend voor de periode waarin de familie Savoia de regio bestuurde, is ook erg mooi. Hier geen smalle steegjes, maar brede straten met aan weerszijden mooie portici, booggangen, net als in Turijn en BolognaDeze link opent in een nieuw tabblad.

Oneglia heeft haar eigen basiliek, de Duomo di San Giovanni Battista:

De kerk is echter niet het kenmerkendste punt van Oneglia; dat is de enorme fontein op het Piazza Dante Alighieri, dat vanwege de aanwezigheid van de fontein ook wel Piazza della Fontana wordt genoemd.

Een bezoekje waard is het historische Caffè Pasticceria PiccardoDeze link opent in een nieuw tabblad, dat al in 1905 de deuren opende. Nog altijd kun je er terecht voor een kopje koffie.

Nog meer historie komt tot leven in het Museo dell’Olivo (aan de Via Garessio), waar je alles leert over olijfolie en over hoe dit vloeibare goud wordt gemaakt (en waarover je in deze blogDeze link opent in een nieuw tabblad meer leest).

Als je een souvenir wil meenemen is, naast olijfolie, lavendel een aanrader. Van halverwege de achttiende eeuw tot aan de Tweede Wereldoorlog was het verzamelen van wilde lavendel die op de berghellingen van de Ligurische Alpen groeide, een belangrijke bron van inkomsten voor de lokale boeren.

Vrouwen verzamelden de lavendel in de zomer en verkochten het geurige kruid aan lokale destilleerders die de lavendel tot olie maakten. De lavendelolie (sciamurtán in het lokale dialect) werd vervolgens verkocht aan zeepfabrieken in Genua en in de Provence.

Nog altijd is de lokale lavendel een heerlijke manier om de relaxte sfeer van de Ligurische kust thuis zo lang mogelijk vast te houden!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom op Ciao tutti, hét startpunt voor inspiratie uit en over Italië. Reis elke dag even mee naar Italië, om te genieten van prachtige plekken in de laars, van de Italiaanse keuken en van de Italiaanse taal.

autohuur italië
Bol AlgemeenBol Algemeen