Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Even buiten Trieste, de hoofdstad van de regio Friuli-Venezia Giulia, staat een van de mooiste vuurtorens van Italië, de Faro della Vittoria, de ‘vuurtoren van de overwinning’.
Vuurtoren van de overwinning
Na de Eerste Wereldoorlog besloot men een nieuwe vuurtoren te bouwen om zo de schepen veilig de weg te wijzen naar de zeehaven van Trieste. De vuurtoren is daarmee ook een monument om de overwinning van het koninkrijk Italië in de Eerste Wereldoorlog te herdenken.
Voor de locatie werd zowel een strategische als ook een symbolische plek gekozen: Gretta, waar sinds 1854 het Oostenrijkse fort Kressich stond. Op deze plek controleerde het Oostenrijkse leger vanaf een hoogte van zestig meter boven de zeespiegel de haven van de vrije rijksstad.
De uit Trieste afkomstige architect Arduino Berlam kreeg de opdracht om de vuurtoren boven op de resten van het fort te realiseren. Na vier jaar werd de vuurtoren op 24 mei 1927 ingehuldigd door koning Vittorio Emanuele III.
Hoog boven de kust
Erwin: ‘Vanuit de stad Trieste is het een kleine tien minuten rijden naar Poggio di Gretta. Onderweg passeer ik mooie palazzi die uitzicht hebben op de Golf van Trieste. Het duurt niet lang voordat ik in de verte de vuurtoren zie opdoemen.
Ik parkeer de auto aan de voet van de vuurtoren en sta oog in oog met de indrukwekkende Faro della Vittoria, misschien wel de mooiste vuurtoren van Italië.
De vuurtoren is bijna achtenzestig meter hoog, waardoor de top bijna honderddertig meter boven de zeespiegel uitsteekt. Een van de redenen dat de vuurtoren zo hoog is, is omdat men de wens had om een overwinningsmonument te bouwen dat hoger was dan de Overwinningszuil in Berlijn (die toen net iets meer dan tweeënzestig meter hoog was).
Monument voor de gevallenen op zee
Aan de onderzijde van de vuurtoren staat op een grote plaquette de tekst MCMXXVII Splendi e ricorda i Caduti sul Mare MCMXV-MCMXVIII – 1927 Schitter en gedenk de gevallenen op zee 1915-1918. Een duidelijk signaal dat de vuurtoren er niet alleen staat om zeelieden een veilige weg te wijzen, maar ook om de gevallen zeelieden te herdenken en eren.
Via de toegangspoort loopt de weg al slingerend omhoog naar de ingang van de vuurtoren. Onderweg zijn de overblijfselen van het oude fort nog te zien, die nu dienst doen als kantoren voor het personeel van de vuurtoren.
Eenmaal boven loop ik door de oude poort van het voormalige fort en arriveer ik bij de ingang van de vuurtoren, die aan beide zijde geflankeerd wordt door munitiestukken.
Deze munitie is, net als de ketting die aan de voorzijde van de vuurtoren te zien is, afkomstig van het Oostenrijks-Hongaarse slagschip Viribus Unitis, dat in 1918 door speciale eenheden van de Italiaanse Koninklijke Marine tot zinken werd gebracht in de haven van Pula (in het huidige Kroatië).
De Vittoria Alata op de top van de vuurtoren
In de basis van de toren is een kleine expositie gewijd aan de vuurtoren – en dan met name aan architect Arduino Berlam. Uiteraard is er ook aandacht voor beeldhouwer Giovanni Mayer uit Trieste, die verantwoordelijk was voor het ontwerp van het bronzen beeld boven op de toren, de indrukwekkende Vittoria Alata (‘gevleugelde overwinning’) die hij samen met metaalgieter Giacomo Sebroth realiseerde.
Het koperen beeld is ruim zeven meter hoog en weegt ongeveer zeven ton. Om het beeld bestand te maken tegen de bora (snijdende noordoostenwind) is het met een lange pin diep verankerd in de toren en zijn er in de vleugels uitsparingen gemaakt zodat de wind erdoorheen kan waaien.
Prachtig panorama over de Golf van Trieste
Om boven in de vuurtoren, op honderdvijftien meter boven de zeespiegel, van het uitzicht te genieten, moet je tweehonderdvijfentachtig traptreden bedwingen. Gelukkig is er ook een lift die je in een mum van tijd boven brengt.
Buiten geniet je van een prachtig panorama over de Golf van Trieste en de Adriatische Zee. Bij helder weer is zelfs de kustlijn van Slovenië en Kroatië duidelijk zichtbaar.
Aan de rechterzijde is in de verte het prachtige Castello Miramare te zien, terwijl aan de linkerkant Trieste ligt. Als je goed kijkt, is het mogelijk om het grootste plein aan zee van Europa te zien, het Piazza Unità d’Italia.
De huidige lamp van de vuurtoren is een halogeenlamp van duizend Watt, hetgeen gelijk staat aan 1.250.000 kaarsen. Het licht van de moderne halogeenlamp is tot op dik veertig kilometer afstand zichtbaar!
Naar beneden neem ik de trap, zodat ik onderweg van nog een paar doorkijkjes kan genieten. Eenmaal beneden geniet ik nog een keer van dit indrukwekkende bouwwerk, dat is opgetrokken uit lokale steen uit Istrië (dat toen nog bij Italië hoorde) en Gabria, een dorpje nabij de stad Gorizia.
De onbekende matroos
Aan de voorzijde is nog een enorm standbeeld van de onbekende matroos van beeldhouwer Regolo Salandini te zien. Deze matroos is bijna negen meter hoog en tuurt in een zuidwester uit over de zee.
Onder de matroos, aan de voet van de sokkel, hangt een enorm anker dat afkomstig is uit de torpedobootjager Audace. Het herinnert aan de historische binnenkomst van de Audace als eerste Italiaans schip in de haven van Trieste.
Nog een laatste blik op de vuurtoren
Na het bezoek aan de vuurtoren rijd ik richting de Via Bonomea in Gretta. Deze steile weg, die wat hoger ligt dan de vuurtoren, geeft een prachtig uitzicht op de vuurtoren met daarachter de blauwe Golf van Trieste. Een mooie plaats om afscheid te nemen van deze unieke historische plek.’
Praktische informatie Faro della Vittoria
De vuurtoren valt onder het gezag van de militaire marine en daarmee is de locatie militair terrein. Door een speciale overeenkomst met de regio Friuli-Venezia Giulia is het gelukkig mogelijk om deze prachtige plek te bezoeken.
Voor de exacte openingstijden is het raadzaam om vooraf de website van de Faro della Vittoria te raadplegen. De toegang tot de vuurtoren is gratis. Parkeren is mogelijk aan de voet van de vuurtoren, aan de Strada del Friuli.
Ontdek meer moois in Trieste
Wil je meer moois in Trieste ontdekken? De Nederlandse Elbrich Bos, die twintig jaar in Friuli-Venezia Giulia woont en met veel plezier als gids en vertaalster werkt, neemt je in deze City Walk mee op pad in ‘haar’ stad.
De grandeur van het verleden is op elke straathoek, op elk piazza voelbaar. Stap in de voetsporen van schrijvers als James Joyce (bekend van zijn meesterwerk Ulysses) en Italo Svevo (de auteur van Bekentenissen van Zeno) en laat je betoveren door de sfeer van Trieste!
Download de City Walk in Trieste via onderstaande button en geniet van deze afwisselende route door de stad!
Download de City Walk in Trieste
Elke Ciao tutti City Walk is een digitale uitgave. Na bestelling ontvang je zowel op de website als in je e-mail een link om de City Walk te downloaden in pdf-formaat. Je kunt ‘m vervolgens opslaan en op meerdere apparaten (pc, laptop, tablet en smartphone) raadplegen.
