Tramonti – een oase van rust aan de Amalfikust

Wanneer je denkt aan de Amalfikust, denk je misschien aan alle bijbehorende prachtige plaatjes. Wellicht komen ook beelden van massa’s toeristen naar boven. Hoewel het aantal toeristen jaarlijks alleen maar toe lijkt te nemen, is het zeker nog mogelijk om in dit gebied te ontsnappen aan het massatoerisme.

Felicia van SalernoTravel neemt je graag mee naar een stukje Amalfikust dat te herkennen is aan de hoge groene bergen die opdoemen achter de badplaats Maiori: de gemeente Tramonti.

Felicia: ‘Voor mij persoonlijk is dit een bijzonder gebied in de provincie van Salerno. Mijn vader werd namelijk geboren in een van de dertien dorpen waar deze gemeente uit bestaat. Als kind bracht ik er vrijwel iedere zomer door. Het is het gebied waar mijn liefde voor de regio Campanië is ontstaan.

Vaak raad ik mensen aan een kijkje in dit gebied te nemen wanneer ze de kans hebben. Want hoewel het met het openbaar vervoer erg moeilijk te bereiken is, is het zeker de moeite waard. Ik laat je dan ook graag kennis maken met dit prachtige plaatsje aan de Amalfikust.

De groene long van de Amalfikust
De naam Tramonti is afgeleid van de woorden intra montes ubertas, wat letterlijk ‘land tussen de bergen’ betekent. De geschiedenis van dit gebied gaat ver terug. Zo werd het dorp Cesarano tussen de vierde en vijfde eeuw voor Christus al gesticht.

Daarnaast speelde Tramonti ook een belangrijke rol bij de groei van de Republiek Amalfi. Inmiddels is deze groene gemeente ook opgenomen op de lijst met authentieke dorpen in Italië en draagt het de bijnaam ‘de groene long van de Amalfikust’.

Authentieke Tramontese tradities
De dertien dorpen van Tramonti zijn stuk voor stuk karakteristiek. Her en der krijg je de indruk dat de tijd er heeft stilgestaan. Een klein dorpsplein met vaak een fonteintje, in de buurt altijd een voetbalveld en een veldje voor een ouderwets potje bocce (jeu de boules). Daarnaast vind je er slechts een beperkt aantal winkeltjes waar je met een nieuwsgierige blik bekeken wordt wanneer je er voor het eerst komt en ze nauwelijks tot geen Engels weten te spreken.

Ook mooi om te zien en te ervaren, is dat men in deze dorpen vast is blijven houden aan eeuwenoude tradities. Zo gaat vrijwel iedereen op 2 november (Allerzielen) naar het kerkhof om vervolgens als lunch pizza te eten. Op die dag wordt er thuis namelijk niet gekookt, de rijen bij de pizzeria’s zijn dan ook erg lang.

De oorsprong van deze traditie stamt uit de tijd dat het bezitten van een auto een enorme luxe was en de (lange) afstand naar het kerkhof te voet afgelegd diende te worden. Vaak waren de vrouwen meer dan een halve dag onderweg, waardoor ze geen tijd hadden om thuis nog achter het fornuis te gaan staan. Dit werd opgelost door onderweg pizza te halen, die in die tijd op veel plekken langs de kant van de weg werd verkocht.

Kastanjes en kruidenlikeur, limoncello & pizza
In Tramonti kun je een aantal heerlijke producten vinden. In mijn vorige blog schreef ik al over een heerlijke likeur met de naam Concerto die het proberen waard is, maar er is nog een aantal andere producten die je op het lijstje kunt zetten.

Zo is het Lattari-gebergte al eeuwenlang geliefd vanwege de kastanjes. Heerlijk om te eten, maar het wordt ook gebruikt om  kastanjehoning van te maken. Deze honing heeft een bittere smaak die meestal wordt gewaardeerd door mensen die niet erg van suiker houden.

In het verleden was Tramonti een verlengstuk van de Republiek Amalfi en dat is tot op de dag van vandaag terug te zien in de productie van limoncello. De Sfusato Amalfitano zijn citroenen van hoge kwaliteit waarmee het drankje nog volgens een authentiek recept wordt geproduceerd. Jaarlijks vindt in het dorp Pucara het Festival del Limone plaats waar dit ‘goud van de Amalfikust’ in het zonnetje wordt gezet.

Ook de bereiding van pizza vindt plaats volgens een eeuwenoude traditie. Wereldwijd zijn er ruim drieduizend pizzeria’s waar de pizzabakkers/eigenaren oorspronkelijk uit Tramonti komen.

In de tijd van de Maritieme Republiek van Amalfi draaiden de houtovens in Tramonti op volle toeren voor het bakken van pane biscottato (brood dat twee keer werd gebakken en dus ideaal was voor de lange tochten op zee, waar het brood met wat zeewater weer zacht werd gemaakt). Wanneer de oven op de juiste temperatuur gebracht moest worden, bakte men eerst een brood van roggemeel dat men op smaak bracht met verschillende kruiden en reuzel. Dit gekruide brood zou later uitgroeien tot de pizza zoals we die nu kennen.

In 2010 kreeg Tramonti, momenteel nog als enige Italiaanse gemeente, de De.Co. (denominazione comunale, een gemeentelijke erkenning/benaming dat de kwaliteit waarborgt: certificaat van echtheid) toegekend voor de pizza.

Oase van rust aan de Amalfikust
Het is de ideale plek om te ontsnappen aan de drukte van de Amalfikust. Omringd door de prachtig groene bergen vanwaar je vaak ook uitzicht hebt op zee, kan het niet anders dan dat je tot rust komt. Of het nu heel warm is en de bergen van Tramonti enige verkoeling bieden, of hartje winter  met een laag sneeuw: persoonlijk vind ik het hier altijd prachtig. Ieder seizoen werpt namelijk een ander licht op de omgeving en de bergen die de gemeente omringen.

Wandelliefhebbers kunnen hier ook hun hart ophalen. Er zijn verschillende routes uitgezet die leiden naar uitkijkpunten die adembenemende panorama’s bieden op onder andere de Golf van Salerno.

Toosten in Tramonti
In een vruchtbaar gebied zoals Tramonti kan het niet anders dan dat er ook goede wijnen worden gemaakt. Van kleins af aan kwam ik hier al mee in aanraking omdat mijn opa zijn eigen wijngaard had en zelf wijn produceerde. In de omgeving vind je dan ook verschillende wijnboerderijen waar je langs kunt gaan voor een proeverij en rondleiding.

Lees ook: Wijnroute langs de Amalfikust: volg de Strada del Vino Costa d’Amalfi

Gastvrijheid ten top
Wanneer men je niet kent, word je in eerste instantie aangestaard en nagekeken. Dit is echter pure nieuwsgierigheid, omdat buitenlandse toeristen toch best zeldzaam zijn in Tramonti. Kijk dan ook niet vreemd op als men je iets aan wil bieden of je zomaar uitnodigt voor een kopje koffie of een bord pasta.

Zelf heb ik heel wat keren onaangekondigd bij mijn familie aangeklopt terwijl ik op stap was met Nederlandse vrienden die geen woord Italiaans spraken. Zonder vragen werd er een pan eten op het vuur gezet, de koffie werd bereid en de huisgemaakte likeuren werden uit de vriezer gehaald.

Ook wanneer je een tour of excursie hebt geboekt in dit gebied, wordt er vaak meer uit de kast getrokken dan van te voren is aangekondigd. Het belangrijkste is namelijk dat de gast het naar zijn zin heeft en kan ervaren hoe geweldig Tramonti is.

Wanneer je bijvoorbeeld een kijkje gaat nemen bij het productieproces van limoncello, stel dan de eigenaar van de zaak niet teleur door de zak met vijf kilo citroenen die hij je aanbiedt, te weigeren…’