Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Cilentamente – over op je gemakje oud worden in Pioppi en omstreken

Pioppi, het kleine vissersplaatsje in de Cilento, is wereldberoemd geworden. Want in Pioppi kun je oud worden. Het levende bewijs daarvan zien Hans en Marga als twee stokoude vrouwtjes langs de lungomare schuifelen tijdens de zaterdagse passeggiata. Met hun krachtige blikken in door de ouderdom verweerde gezichten worden ze respectvol bekeken.

Hans en Marga: ‘Pioppi is bekend geworden door wat het Pioppi-dieet is gaan heten, het mediterrane dieet dat onderzocht is door de Amerikaan Ancel Keys. Hij heeft veertig jaar in Pioppi gewoond en ontdekte dat de mensen hier in de Cilento ouder worden dan gemiddeld en minder hart- en vaatziekten hebben.

Volgens hem komt dat niet alleen door het traditionele menu op basis van lokale producten zoals veel groenten en fruit, olijfolie, gezonde blauwe vis zoals ansjovis en heel weinig vlees, maar ook door het rustige leven en de sociale contacten in de kleine dorpsgemeenschap. Dit mediterrane dieet is sinds 2010 zelfs toegevoegd aan de lijst van immaterieel Werelderfgoed van Unesco.

In het oude Palazzo Vinciprova is een museum ingericht over Ancel Keys en het mediterrane dieet, het Museo Vivente della dieta mediterranea. De persoonlijke bibliotheek van de beroemde wetenschapper, die door zijn familie werd geschonken aan de gemeente Pollica, is daar ook te vinden.

Het gebied rond Pioppi is een heerlijke plek om te genieten van het mediterrane leven, verstilde dorpjes in het binnenland en prachtige vergezichten op heuvels met altijd de blauwe zee op de achtergrond.

Tot nu toe kenden we Pioppi alleen van een paar snelle bezoekjes op een terras, op weg naar elders, maar nu zijn we er een week om al het moois hier te ontdekken.

Pioppi is een heel klein plaatsje, een oud vissersdorpje, met een mooie lange lungomare, waar je ook het net genoemde palazzo met het museum vindt en een zandstrand. Er zijn verschillende bars waar het altijd gezellig druk is met locals en passanten.

De sfeer is heel ontspannen en authentiek. Het toerisme is hier ook heel kleinschalig; je vindt er geen toeristenwinkeltjes. Pioppi heeft daarmee gelukkig zijn charme behouden.

Natuurlijk kun je hier ook uitstekend vis eten. Dat doe je onder de met druiven begroeide pergola met uitzicht op zee bij Il Grigliaro, het restaurant van hotel La Vela, aan de lungomare.

Of ga naar Ristorante Suscettibile, waar de jonge Cilentaan Antonio Morinelli, helemaal volgens de principes van het mediterrane dieet, iedere dag de heerlijkste gerechten maakt op basis van lokaal gevangen vis en seizoensgebonden producten van het land.

Een van zijn favoriete voedingsmiddelen zijn de alici, de ansjovissen, die hier in de Cilento een soort basisvoedsel zijn. De visboer komt bijna dagelijks in de dorpjes aan de deur met vers gevangen ansjovis, een eenvoudig ‘blauwvisje’, heel goedkoop, waar de vrouwen allerlei heerlijke en gezonde maaltijden mee bereiden.

Antonio Morinelli is bekend om zijn vele variaties in gerechten met alici. Favoriet zijn de polpette di alici di Pioppi, gefrituurde balletjes van ansjovis met de lokale kaas cacioricotta (een mengeling van kaas en ricotta) en tomaat.

De gebruikte cacioricotta is zelfs een van de Slow Food-producten die hier in de streek geproduceerd worden, samen met de alici di menaica en de olive sallella, die allebei op traditionele manier geconserveerd worden.

Pioppi hoort bij de gemeente Pollica, waar ook het mooie vissersplaatsje Acciaroli en vier dorpjes in het binnenland (Pollica, Celso, Galdo en Cannichio) bij horen.

In deze idyllische dorpjes vond in 2010 een drama plaats dat de bevolking schokte. De bevlogen burgemeester Angelo Vassalo, die streed voor natuurbehoud en een duurzame ontwikkeling van dit prachtige gebied, werd vermoord vanwege zijn ideeën.

In de haven van Acciaroli is een monument opgericht voor deze geliefde visser uit het volk, de sindaco-pescatore; een kunstwerk van een grote golf.

De kleine traditionele vissersbootjes kun je nog altijd vinden in de haven van Acciaroli. Vissers zie je er bezig met hun netten en bij de zojuist binnengevaren bootjes staan handelaren en restauranteigenaren al klaar om de vers gevangen vis te kopen.

Ook in Acciaroli kan je heerlijk vis eten in de restaurants. Een goed adres is U Tartara in een oud straatje bij de haven.

Wil je van de zon en de zee genieten? Bij Acciaroli ligt een groot zandstrand met lido’s en vrije plekken. Het water is hier heerlijk schoon. Hier wappert de blauwe vlag, de Bandiera Blu, en bovendien heeft Acciaroli de cinque vele, de hoogste onderscheiding, voor zijn strand gekregen.

Wij waren ook benieuwd naar de wandelingen die je hier kunt maken. In de Duitstalige wandelgidsen over de Cilento (de Rother wandelgids over de Cilento en Cilento Aktive door Peter Amann) staan verschillende wandelingen rond Pollica beschreven.

Dankzij de sindaco-pescatore werden de oude (muilezel)paden tussen de dorpen weer begaanbaar gemaakt en is een mooi wandelnetwerk ontstaan. De Sentieri della Dieta Mediterranea, zoals de wandelroutes genoemd zijn, verbinden de kleine dorpen die in de heuvels liggen tussen de olijfboomgaarden, akkers, bossen en riviertjes.

De uitzichten  zijn prachtig, de dorpjes verstild. De tijd lijkt er stil te staan. Alles gaat hier rustig zijn gangetje, piano piano. Op onze wandelingen komen we nauwelijks iemand tegen.

Een prachtig dorpje is Celso. We maken een rondwandeling in de omgeving, die start bij het oude kerkje dat net naast het dorp ligt. Hier begint een smalle weg met oude lantaarns die als een oprijlaan naar de oude dorpspoort leidt.

De poort maakt deel uit van het indrukwekkende oude palazzo dat rechts aan de poort grenst. Zodra je de poort door bent, kom je op het piazza en zie je rechts de deuren van het Palazzo Mazziotti.

Een deel van het palazzo, dat een nationaal monument is en gerestaureerd wordt, is in gebruik als sfeervolle bed & breakfast. Een bijzondere plek waar je je in een andere tijd waant.

Een mooi zijstraatje langs een oude muur brengt ons het dorp uit, naar de akkers. Dit is het begin van de oude muilezelroute naar Casal Velino, het volgende dorp dat op dezelfde hoogte ligt. Vlak buiten het dorp is ook een oude wasplaats, die we helaas gemist hebben.

Al gauw dalen we langs een smal steil pad door het bos af naar de rivier. Celso ligt op 425 meter hoogte. We komen niemand tegen, behalve een groep jonge zwijntjes.

Over het riviertje is een oude brug gebouwd, de Ponte Oranges, genoemd naar Vincenzo Oranges, die deze brug lang geleden bijna helemaal zelf heeft gebouwd om deze belangrijke verbindingsroute tussen Pollica en Celso makkelijker te maken voor de bevolking.

Aan de overkant klimt het pad weer omhoog door het bos, totdat we bij olijfboomgaarden komen met vergezichten naar de zee. Via een landweg in de heuvels boven de rivier lopen we weer terug naar Celso.

Deze route vonden we bij de Pro Loco, in een mooie nieuwe uitgave van wandelorganisatie Cilentamente. Er zijn vijf routes met duidelijke kaarten, zelfs ook in het Engels.

Ook de mooie route naar de Monte Stella, de hoogste berg hier nog verder in het binnenland, staat erin. Een pittige wandeling, maar met prachtig uitzicht over de Amalfikust en bij helder weer zelfs tot aan Capri.

We hebben genoten van een prachtig landschap, heerlijk eten, de mooie dorpjes en de ontspannen sfeer. De nieuwe organisatie heeft het mediterrane leven hier mooi samengevat: lentamente – rustig aan – in de Cilento, Cilentamente. Daar kun je heerlijk oud mee worden!’

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *