Vroegboekkorting bij hu openair villages & campings

Castelmezzano en Pietrapertosa, de hoogst gelegen dorpjes van Basilicata

Hemelsbreed slechts anderhalve kilometer van elkaar verwijderd spiegelen de twee hoogst gelegen borghi più belli d’Italia (mooiste dorpjes van Italië) van Basilicata zich aan elkaar, gescheiden door een diep dal. Marga en Hans Pilon trokken er vanuit hun huis in de Cilento heen voor een indrukwekkend bezoek en ze laten ons graag meegenieten.

Hans en Marga: ‘Om van het ene dorp in het andere te komen, moet je heel wat moeite doen: een enorme omweg rijden met de auto, wandelen langs de steile hellingen in het bos, een parcours langs rotswanden klimmen of in anderhalve minuut een adembenemende vlucht maken over het dal aan de kabel van de Volo d’Angelo.

De spectaculaire hoge ligging midden in de natuur van de Dolomiti Lucane maakt deze uithoek van Basilicata tot een fascinerende plek. Het is een geweldige omgeving voor wandelaars, bergbeklimmers en mountainbikers.

Maar ook als je niet voor de sportieve uitdaging gaat, is het een betoverend gebied om te ontdekken. Hier, in het ruige binnenland van Basilicata, strekt het Parco Naturale di Gallipolli Cognato e Dolomiti Lucane zicht uit, het land van het harde boerenleven dat Carlo Levi beschrijft in zijn beroemde roman Christus kwam niet verder dan Eboli.

Gelukkig is Castelmezzano nu goed bereikbaar via een nieuwe weg die langzaam stijgt vanaf de snelweg. Het dorp is pas te zien als we een tunnel uitrijden. Direct daarna ligt Castelmezzano, hoog tegen de rotsen.

Het lijkt bijna één geheel te vormen met de kale rotsen die het omgeven. We zien een wirwar van grijze huizen met rode daken. In de verte, op dezelfde hoogte, zien we Pietrapertosa liggen, op de rotsen aan de overkant van het dal.

Bij de ingang van het dorp worden we direct tegengehouden: auto’s mogen het dorp niet in. De meeste straatjes zijn zo smal, dat auto’s er niet kunnen rijden. Gelukkig mogen we, als we vertellen dat we in Castelmezzano overnachten, doorrijden naar het pleintje voor de kerk iets verderop.

Vanaf het pleintje bewonderen we het uitzicht op het dorp. Meteen worden we aangesproken door vriendelijke dorpsbewoners. Ze zijn nieuwsgierig naar wat we komen doen. Even later bellen ze de eigenaresse van onze bed & breakfast, die ons op komt halen. Kort daarna lopen we met onze koffers door de smalle straatjes. Het dorp ziet er mooi verzorgd uit. De inkomsten van de toeristen die hier de laatste jaren komen, hebben het dorp weer laten opbloeien, aldus de eigenaresse.

De smalle hoofdstraat met wat barretjes en restaurant Il Vecchio Scarpone is dé ontmoetingsplek voor de bewoners. Al gauw zitten we er met een aperitivo tussen de kaartspelende mannen.

De mooiste plek is het plein voor de kerk bij het begin van het oude dorp. Hier heb je een prachtig uitzicht op Castelmezzano. Ook Pietrapertosa is goed te zien. Met de kale ongenaakbare rotsen op de achtergrond heeft het een bijzondere sfeer.

Als de schemering valt, gaat de verlichting op de rotsen aan. Samen met de verlichting van het dorp zorgt het voor een prachtig, sprookjesachtig schouwspel, waar we ‘s avonds na een heerlijk maal in Il Vecchio Scarpone nog een poosje van genieten.

Het lieflijke dorpje ligt als een baken in dit afgelegen, onherbergzame gebied. Tweeduizend jaar geleden vluchtten de bewoners van het lager gelegen gebied naar dit natuurlijke fort. Door grote stenen naar beneden te laten rollen, kon men zich verdedigen tegen de Saracenen.

Later, met de komst van indringers uit het noorden, werd hier hoog tegen de rots een machtig kasteel gebouwd dat centraal lag tussen (mezzo) de naburige kastelen van  Pietrapertosa en Brindisi Montagna. De naam Castelmezzano is hier van afgeleid. Op deze prachtig gelegen plek zijn de restanten van het kasteel nog te bezoeken.

De volgende ochtend gaan we via de hoger gelegen straatjes van het dorp langs een pad omhoog naar het Castello Normanno. Bij de laatste huizen van het dorp is goed te zien hoe de huizen in de rotsen zijn gebouwd.

Via trappen komen we uiteindelijk bij het fortezza. Aan alle kanten geniet je hier van een prachtig uitzicht. In de verte zien we de weg omhoog slingeren naar Pietrapertosa. Tot een aantal jaren geleden was deze weg ook vanuit Castelmezzano te bereiken. Tegenwoordig is de verbindingsweg afgesloten vanwege vallende stenen. Als bezoeker kun je alleen met een enorme omweg van Castelmezzano naar Pietrapertosa komen.

Het meest bijzondere overblijfsel van het fort zijn de indrukwekkende uitgehakte traptreden, i gradini, in de rots boven het kasteel. Na een gevaarlijke, duizelingwekkende beklimming werden de noordelijke aanvallers hier beloond met een uitzicht over de hele vallei.

Onder de resten van het kasteel zien we een deel van de Via Ferrata. Deze nieuwe sportieve attractie werd in 2015 geopend. Voor ervaren bergbeklimmers zijn twee klimroutes uitgezet langs een stalen kabel, die met ijzeren pennen in de rotsen is verankerd.

Vanuit Castelmezzano loopt de Via Salemm (die 1770 meter lang is), vanuit Pietrapertosa loopt de Via Maricosa (met een lengte van 1778 meter). De routes zijn via een loopbrug met elkaar verbonden. Ervaren gidsen zijn beschikbaar om klimmers te begeleiden.

Een eenvoudiger manier om van de ene naar de andere borgo te komen, is de wandelroute Percorso delle sette Pietre (‘Pad van de zeven Stenen’). Dit pad van ongeveer twee kilometer is de oude verbindingsroute van de boeren. In anderhalf uur daal je vanaf 920 meter hoogte in Pietrapertosa naar het rivierdal op 660 meter, waarna je weer stijgt naar Castelmezzano, op 770 meter hoogte.

Hét spektakel van beide dorpen is de beroemde Volo d’Angelo. Hangend aan een staalkabaal, gespannen tussen de toppen van beide dorpen, maak je in anderhalve minuut een duikvlucht over het ravijn.

Deze spectaculaire ‘Vlucht van de Engel’ heeft Ciao tutti’s Paul al een keer mogen beleven (zijn avontuur lees je in deze blog), dus wij besluiten met de auto naar Pietrapertosa te rijden. Dat blijkt niet zo eenvoudig te zijn. De normale weg via het dal is alleen toegankelijk voor aanwonende bewoners. Toeristen moeten een grote omweg maken via de snelweg of via een lokale weg langs de bergen aan de overkant.

Wij kiezen voor het laatste, komen nauwelijks verkeer tegen en belanden op een bosweg met grote kuilen waar we alleen onze buren van de B&B tegenkomen, die op de mountainbike onderweg zijn naar Pietrapertosa. Het is duidelijk niet de gebruikelijke route…

Gelukkig hebben we wél een prachtig uitzicht op beide dorpen in de verte en komen we een trotse geitenhoeder op zijn ezel tegen.

Na ruim een uur komen we aan in Pietrapertosa, met de oude wijk Arabato uit de tijd van de Saracenen en het klooster San Francesco uit 1474. Wij beklimmen de trappen naar het hoogste punt, langs het startpunt van de Volo d’Angelo, waar de resten van een ander kasteel liggen.

Met een beetje fantasie is het niet zo moeilijk hier en daar in de door erosie aangetaste rotsen figuren te ontdekken.

We worden beloond met alweer een schitterend uitzicht op de bergen, de vallei en de Volo d’Angelo. Castelmezzano schittert aan de overkant, dichtbij, maar toch ook heel ver weg.’

Download de gratis Ciao tutti app voor nog meer tips

2 reacties

  1. heb veel bewondering voor deze uitleg van het mooie Italie. Ondanks dat ik er vanwege mijn leeftijd en beperking er nooit zal kunnen komen heb ik mij toch opgegeven voor de nieuwsbrief. Ik hoop dat dit geen bezwaar is. Zodoende kan ik met plezier nog veel beleven over Mooi Italie

  2. Ciao Thea,
    natuurlijk is dat geen bezwaar, reis gerust virtueel mee en geniet van alle moois in Italië op je scherm.
    Benvenuta!
    Saskia

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *