Je zocht naar: "Italië"

De grootste openluchtboekhandel ter wereld vind je niet in New York, Parijs of Barcelona. Nee, de grootste collectie boeken in de openlucht vind je in Palermo! Pietro Tramonte heeft een heel imperium aan boeken opgebouwd. Naar eigen zeggen runt hij aan het Piazza Monte Santa Rosalia in Palermo (tussen de Via Bara all’Olivella en de Via del Poeta) de grootste boekhandel in de openlucht ter wereld, met meer dan vijfenveertigduizend boeken die afkomstig zijn uit alle hoeken van diezelfde wereld. We vinden inderdaad ook kratjes vol Nederlandstalige boeken, zeer gedateerd maar toch. De bijna zeventigjarige Pietro is sinds 2012 zo goed als elke dag in zijn boekhandel te vinden. Hij vertelt je graag zijn levensverhaal terwijl je langs de boekenplanken dwaalt. Na een donatie (of beter nog: een ander boek in ruil) ben je de nieuwe eigenaar van een boek dat Pietro eerder onder zijn hoede nam, maar bovenal ben je een bijzondere ervaring en een unieke ontmoeting rijker. Meer tips voor...

Nicolas en Natascha wonen in Piemonte. Ze onthullen regelmatig mooie plekken in hun omgeving. Vorige keer gingen we geitjes knuffelen, dit keer maken we een bijzondere kruidenwandeling in de heuvels bij Olmo Gentile. Natascha: ‘Hoewel we midden in de natuur wonen én ik in het verleden een avondopleiding tot herborist volgde, blijft mijn kennis van de planten die hier in onze heuvels groeien beperkt tot het bewonderen van de vele kleurige bloemen. Daarom trok ik onlangs samen met mijn beste vriendin Eleonora naar het nabijgelegen dorpje Olmo Gentile, waar plantendeskundige en homeopaat Anna een kruidenwandeling organiseerde. In de auto speculeerden we over het aantal deelnemers. Eleonora verwachtte twee oudjes uit het dorp terwijl ik vreesde dat wij de enigen zouden zijn. Maar nee hoor, toen we vijf minuten voor het afgesproken tijdstip aankwamen, was er al een tiental mensen op Anna aan het wachten en al snel kwamen er nog een paar bij. Stipt om tien uur vertrokken we. Dat blijft...

Aanstaande donderdag, 12 juli, gaat de nieuwe film van Paolo Genovese (die we kennen van onder andere Perfetti sconosciuti) in première, met op het witte doek de Italiaanse acteurs Marco Giallini, Alba Rohrwacher, Sabrina Ferilli en Valerio Mastandrea. Onmogelijke wensen Een mysterieuze man zit dag in dag uit aan een tafeltje in de bar The Place. Hier ontvangt hij zijn klanten, die hem vragen hun soms onmogelijke wensen te realiseren. Een mooier uiterlijk, een kind genezen, weer kunnen zien, God hervinden… de zwijgzame man ontvangt de meest uiteenlopende verzoeken. In ruil voor zijn hulp vraagt hij deze mensen iets voor hem terug te doen. Wanhopig in hun zoektocht naar hervonden geluk zijn zij soms bereid een hoge (morele) prijs te betalen. Hoeveel hebben ze er daadwerkelijk voor over om hun wensen uit te laten komen? Een aantal beelden uit de film: Sacco Bistrot – het decor van The Place We herkenden de gevel van The Place meteen: het is de gevel van Sacco Bistrot, waar...

Jadis Schreuder van The Lemon Kitchen, een blog vol lekker lichte recepten met een frisse touch, zal geregeld een recept voor Ciao tutti maken, altijd met een Italiaanse twist en als het even kan met citroen of andere citrusvruchten in de hoofdrol. Na de citroencantuccini schotelt ze ons een heerlijk zomerse pasta voor. Jadis: ‘Deze pasta is ideaal als je weinig tijd hebt om in de keuken te staan maar het toch belangrijk vindt een lekker gerecht op tafel te zetten. Deze tagliatelle met buffelmozzarella, Parmaham, citroen en erwtjes staat in twintig minuten op tafel en zit boordevol smaak en liefde! Ingrediënten (voor twee personen): 250 gram tagliatelle | 1 zakje (125 gram) buffel mozzarella | 100 gram (ca. acht plakken) dungesneden Parmaham (of andere rauwe ham) | 400 gram tuin- of doperwtjes (evt. uit de vriezer) | rasp van een biologische citroen | sap van een halve citroen | een halve rode peper (of een snufje chiliflakes) | flinke scheut extra vergine olijfolie | verse...

Vlak voor de kust van Trapani liggen de Egadische eilanden. Op een van deze eilanden, Levanzo, ligt een onbeschrijflijk mooi juweeltje verborgen, La Grotta del Genovese. In deze blog neemt Erwin je mee naar deze speciale grot. Erwin: ‘We starten onze reis naar de grot in de havenstad Trapani, aan de westkust van Sicilië. Trapani is de toegangspoort naar de Egadische eilanden, vanuit de haven vertrekken er tal van boten naar de eilanden. Wij kiezen voor een overtocht naar het eiland Levanzo met de veerdienst van Liberty Lines. Het is al vroeg druk op de kade, de zon schijnt en het is een prachtige dag voor een bezoek aan de eilanden. Als we aan boord zijn en de haven hebben verlaten, varen we in een klein half uur naar het eiland Favignana waar we een tussenstop maken. Bijna alle passagiers gaan hier van boord om te genieten van een van de vele prachtige baaien die het eiland rijk is. Als iedereen van boord is, zet de veerboot koers naar Levanzo. Het is maar een klein stukje varen...

René Speetjens vertaalt voor ons de songtekst van de vernieuwde versie van het nummer L’Eternità (‘De eeuwigheid’) dat in 2013 al eens door Fabrizio Moro werd uitgebracht. Het nummer ontstond dit voorjaar vanuit een mooie samenwerking tussen Fabrizio en Ultimo, in de nadagen van het San Remo Festival. foto: Youtube De twee mannen schelen twintig jaar, maar komen uit dezelfde buurt van Rome, San Basilio, en hebben veel gemeen. ‘In Ultimo zie ik mezelf terug, twintig jaar geleden,’ aldus Fabrizio, ‘dezelfde wortels, dezelfde felheid, hetzelfde verlangen om me te laten zien. Door deze samenwerking kwam ik weer in balans met mijn eigen verleden.’ Het lied gaat over de wil om er te zijn en voor altijd te blijven. Volgens de zangers is de eeuwigheid  een lang en breed woord, waaraan iedereen zijn eigen betekenis kan geven. De tekst beschrijft die eeuwigheid in fragmenten; al die kleine dingen die samen het leven vormen. De video is opgenomen aan de kust rond de vuurtoren...

Tot voor kort was het een hele klim om Castel San Pietro in Verona te bereiken voor een prachtig uitzicht over de stad. Vooral in de warme zomermaanden was het soms best afzien om de stad vanaf de heuvel waarop Castel San Pietro is gebouwd te kunnen bewonderen. Sinds eind 2017 is er gelukkig een makkelijker weg omhoog. Er is een funicolare, kabelbaan, die je naar het punto panoramico bij het kasteel brengt. De kabelbaan is niet nieuw. Al in 1930 ontstonden de eerste plannen voor een kabelbaan die je naar Castel San Pietro moest brengen. In die tijd was in het kasteel de Accademia dell’Arte gevestigd. Een kabelbaan zou niet alleen handig zijn voor de studenten, maar was bovenal een mooie toeristische attractie die geld in het laatje zou brengen. De planvorming duurde acht jaar en pas in 1939 werd gestart met de daadwerkelijke bouw van Verona’s eerste funicolare. Na twee jaar bouwen was de kabelbaan klaar. Je kon elf keer per dag heen en weer. Per rit konden er maximaal tien mensen...

Het pittoreske Scanno is een van de borghi più belli d’Italia en zeker een van de mooiste dorpjes van de regio Abruzzo, waar je graag uren verdwaalt. Maar ook de weg ernaartoe, die je door een betoverend berglandschap en langs twee schitterende meren voert, is een bezienswaardigheid op zich! In de voetsporen van Escher Onderweg kom je als eerste Anversa degli Abruzzi tegen. Dankzij zijn geweldige ligging is dit dorpje een genot om naar te kijken. Vergeet zeker niet om even om te kijken als je er voorbij bent gereden, want het uitzicht op Anversa degli Abruzzi wordt alleen maar mooier. Hier rijd je in de voetsporen van een van de bekendste kunstenaars uit Nederland: Escher. Nou ja, niet precíes in zijn voetsporen: Escher reisde per ezel en over smalle bergpaadjes. Desalniettemin begrijp je, wanneer je om je heen kijkt, heel goed waarom Escher hier zijn studies naar perspectief deed. Wanneer je Anversa degli Abruzzi uit het zicht verliest, dient zich het volgende bergdorpje al...

Zo’n dertig kilometer ten zuidoosten van L’Aquila, de hoofdstad van de regio Abruzzo, ligt een klein, onopvallend gehuchtje genaamd Bominaco. De weg naar boven – Bominaco ligt op zo’n duizend meter hoogte – is vol bochten maar zonder al te veel verkeer. Het dorp heeft amper honderd inwoners en de lokale koffiebar opent zo’n beetje wanneer de barista er zin in heeft. Wie verwacht nu dat hier een van de grootste kunstschatten van Abruzzo verborgen ligt? Ook wanneer je voor de twee Benedictijner kerkjes staat waar het in Bominaco allemaal om draait, het Oratorio di San Pellegrino en de Chiesa di Santa Maria Assunta, doet weinig nog vermoeden wat je binnen zult aantreffen. De gevel van het Oratorio di San Pellegrino, waar je als eerste op stuit, is van zeventiende-eeuwse oorsprong en vrij sober: een soort loggia (galerij), via welke je de ingang van het oratorium bereikt. Je kunt overigens niet zomaar naar binnen lopen of op de bonnefooi langskomen, want het hek is gewoonlijk...

Turijn heeft een industrieel verleden. Het staat er vol met oude fabriekshallen, opslagloodsen, hangars en andere industriële gebouwen. Wie denkt dat dit de stad een grijs imago geeft, heeft het mis. Zeker nu veel gebouwen omgetoverd zijn tot innovatieve (horeca)concepten, heerst er een nieuwe industriële stroming in Turijn. Liza selecteerde voor Ciao tutti de vier leukste concepten waar industriële gebouwen veranderd zijn in hippe plekken. EDIT – Barriera di Milano In een enorme fabriekshal in Barriera di Milano (een arbeiderswijk op zo’n twee kilometer van het centrum die de laatste jaren steeds hipper wordt) werden vroeger elektriciteitskabels gemaakt. Daarna stond de hal jaren leeg, totdat een ondernemer het terrein drie jaar geleden kocht. Hij liet het verbouwen tot een innovatief eet- en drinkconcept, waarbij hij de trends van co-working en de deeleconomie met elkaar combineerde. EDIT (de afkorting van Eat Drink Innovate Together) opende eind 2017 de deuren en was meteen...

Turijn staat, vanwege het industriële verleden van de stad, ook wel bekend als ‘grijze stad’, maar wie oog heeft voor street art, ziet meteen dat deze Noord-Italiaanse stad allesbehalve grijs is. Ciao tutti’s Liza ging op pad om de mooiste openluchtkunstwerken te ontdekken. Liza: ‘De stad van Fiat, Italiaanse cinema en chocolade biedt een fijn klimaat voor street artists, graffiti-kunstenaars en andere creatievelingen. Dat begon al in de jaren negentig: de opkomende graffiticultuur werd snel volwassen omdat er weinig aan het illegaal bespuiten van muren en treinwagons werd gedaan. Mauro Italiano, die tegenwoordig samen met vrienden een succesvol kunstenaarscollectief runt, groeide op onder de rook van Turijn. Hij begon op veertienjarige leeftijd met graffititags op muren en treinwagons. ‘Ik ben maar één keer opgepakt,’ zo vertelt hij. ‘Meestal bleven onze tags gewoon staan.’ De gemeente probeerde kunstenaars zelfs te stimuleren om muren op legale wijze van...

Geef je deze zomer een feestje of heb je spontaan zin in een sprankelende cocktail? Met de zestig recepten uit het boek Prosecco made me do it zet je jezelf én je gasten een bruisende borrel voor. Of je nu houdt van een klassieke Bellini, Rossini of Aperol Spritz of in bent voor iets spannenders, er is voor elk wat wils. De recepten zijn van de hand van Amy Zavatto, de kleindochter van een Italiaanse wijnmaker die tegenwoordig in New York woont en werkt. Van haar zestig cocktailcreaties mogen wij er drie met jullie delen: de Positano Pop, de Italian 75 en de Tiziano. Positano Pop Amy: ‘De schilderachtige Amalfikust heeft een welverdiende reputatie als droombestemming, met zijn dramatische kliffen die vanaf het Sorrentijnse schiereiland de zee in steken, zijn mooie strandjes en natuurlijk die eindeloze stroom sterke, zoetzure limoncello. In deze variatie op een champagnecocktail heb ik de cognac vervangen door het geliefde digestiefje van het dorp Positano. Leg een suikerklontje...