Je zocht naar: "Sicilië"

In de afgelopen seizoenen is het aantal Nederlanders in de Italiaanse voetbalcompetitie opvallend toegenomen. Jongens als Marten de Roon en Hans Hateboer (beiden bij Atalanta in Bergamo), Stefan de Vrij (bij Internazionale) en Justin Kluivert (bij AS Roma) zijn daarmee in de voetsporen getreden van illustere en minder succesvolle landgenoten die eerder hun geluk beproefden in de laars. Met Forza Olandesi heeft Roberto Pennino een boek samengesteld over de Nederlandse voetbalhistorie in Italië, van Faas Wilkes die eind jaren veertig als eerste Nederlander in Italië gaat voetballen tot Wesley Sneijder. In deze blog vertelt hij er meer over. Prima donna Faas Wilkes – de sierlijkste aanvaller van Nederland Roberto: ‘Precies zeventig jaar geleden maakte Faas Wilkes de overstap van het amateurisme in Nederland naar het Italiaanse profvoetbal. In het collectieve geheugen van voetbalminnend Nederland is de transfer van Wilkes blijven hangen als een startpunt. Faas sprak in eigen land,...

Vandaag is er alle tijd om bij te komen van Kerstmis, alle stukken panettone, glazen wijn en spumante, kerstkransjes en ander lekkers. Niks moet alles mag, een ideale dag om je heerlijk terug te trekken met een goed boek, zoals het intrigerende Van hier honderd jaar. Van hier honderd jaar vertelt het verhaal van de boerenfamilie Mele, een familie die in het binnenland van Sardinië woont, in het ondoordringbare berggebied Barbagia. Als Ninnìu geboren wordt, spreekt zijn oudere broer Graziano een wens uit: zelf verwacht hij niet oud te worden, maar Ninnìu wenst hij een leven toe van honderd jaar. Ninnìu is negen jaar jonger dan Graziano. Graziano is eigenlijk alles wat Ninnìu niet is. Ninnìu kijkt enorm op tegen zijn grote broer, een herder, een man van de bergen, een uitstekend paardrijder, mooi, bruut en niet bang voor de dood, en vooral geliefd bij de vrouwen. Ninnìu is een buitenbeentje, hij volgt een schoolopleiding, en hij lijkt aan de traditionele levensloop van het...

Wees gerust, er is niets gruwelijks gebeurd tijdens de nachtmis eerder deze week. Bloed op het altaar is het waargebeurde verhaal van een zestienjarig meisje dat vermist raakt in een kerk in Potenza, in de regio Basilicata, in het zuiden van Italië. Het is opgetekend door Tobias Jones, die onder andere The Dark Heart of Italy (vertaald als Het andere Italië) en twee misdaadromans schreef. Jones maakte documentaires voor de BBC en voor de RAI en is columnist voor The Observer en Internazionale. In Bloed op het altaar vertelt hij het verhaal van Elisa Claps, die op een zondagmorgen in 1993 afspreekt met een jongeman, Danilo Restivo. Hierna verdwijnt ze spoorloos. Haar familie is overtuigd van de betrokkenheid van Restivo, een wat vreemde jongen uit een vooraanstaande familie. Maar Restivo wordt om onbekende redenen beschermd door de plaatselijke hoge heren: zijn Siciliaanse vader, de pastoor van de kerk en een dokter met vermoedelijke connecties in de georganiseerde misdaad. In 2002...

Na de boeiende documentaire over voetbalheld Maradona wordt vanaf 3 oktober een grote Italiaanse operazanger opnieuw tot leven gewekt. We hebben het over Luciano Pavarotti (1935-2007), de bekendste en misschien wel meest getalenteerde tenor ooit. De documentaire Pavarotti toon unieke beelden uit het familiearchief, delen van interviews en tv-registraties. Je krijgt een uniek kijkje in Pavarotti’s leven, met zowel uitzonderlijke hoogtepunten als zware dieptepunten. Zijn artistieke ambities, zijn ongekende talent en zijn nauwe band met het publiek maakten Pavarotti tot een wereldster, hetgeen door deze documentaire prachtig in beeld wordt gebracht, mét de keerzijde van deze sterrenstatus. beelden uit de film Pavarotti Regisseur Ron Howard (van onder meer A Beautiful Mind en Inferno) maakte met Pavarotti een ode aan een van de grootste artiesten aller tijden, die je als Italiëliefhebber eigenlijk niet mag missen. Bekijk alvast de trailer: Bij de documentaire over Pavarotti is er...

In Waar ik nu ben van Jhumpa Lahiri wandel je door Rome. Hoewel de stad in het boek nergens bij naam wordt genoemd, duikt er af en toe iets herkenbaars op: het gebruik van het woord sampietrini bijvoorbeeld, dat alleen wordt gebruikt om de Romeinse straatklinkers aan te duiden. Of wanneer de hoofdpersoon, die niet bij naam genoemd wordt maar waarschijnlijk in veel opzichten lijkt op Jhumpa Lahiri zelf, een museum bezoekt, vlak bij het treinstation. Door de beschrijving van de museumschatten, en dan met name de zaal met de fresco’s uit de villa van Livia, die je omringen met bomen en vogeltjes, weet je dat ze zich in het Palazzo Massimo alle Terme moet bevinden, een oase van rust naast het altijd drukke Termini. Gedurende een aantal seizoenen vergezel je de hoofdpersoon als ze haar dagelijkse bezigheden uitvoert, op een gepaste afstand tot de rest van de wereld. Ze observeert haar omgeving met elegantie, maar lijkt er zelf nauwelijks echt deel van uit te (willen) maken. Ze ontmoet...

Het is alweer even geleden dat Jesper aanwezig was bij de uitreiking van de Premio Strega, de belangrijkste literaire prijs in Italië. Nu we weten dat dit najaar de vertaling van de winnende roman gaat verschijnen, nemen we je graag mee naar een zomerse avond in Rome, waar de vijf genomineerden onder toeziend oog van mooi uitgedoste Romeinen in spanning wachtten op het oordeel van de jury. Jesper: ‘Het is al jaren een traditie: op de eerste donderdag van juli wordt de Premio Strega uitgereikt, een feest waar veel lezers naar uitkijken. Het wordt gevierd in Villa Giulia, het Etruskisch museum in het park van Villa Borghese. Een bijzondere omlijsting voor een unieke happening. Dat het een evenement is waar je gezien wil worden, bewijst de lange rij voor de ingang. Iedereen ziet er tiptop uit. Zelfs de normaal gesproken ietwat stoffige collega-journalisten hebben een stropdas tevoorschijn getoverd en hun schoenen gepoetst. Ik zie veel bekende gezichten: jonge schrijvers, gevestigde...

Doof vanavond vroeg het licht, steek wat kaarsjes aan en laat je meevoeren door deze poëtische film zonder tekst, maar met indrukwekkende scènes van het Zuid-Italiaanse platteland. Regisseur Michelangelo Frammartino verfilmt in Le Quattro Volte de vier stadia van het leven. Een oude herder slijt in de heuvels van Calabrië zijn laatste dagen, in gezelschap van zijn geiten. Het lijkt idyllisch, met klingelende geitenbellen, een blaffende hond en een kerkklok die in de verte wordt geluid. Maar de herder is ernstig ziek en voelt zijn einde naderen. Hij denkt zichzelf te kunnen genezen met het stof dat zich verzamelt op de vloer van de oude dorpskerk en dat hij dagelijks door zijn drinkwater mengt. Terwijl hij zijn leven probeert te verlengen, zien we tegelijkertijd de eerste wankele stapjes van een pasgeboren geitje – een prachtige symboliek voor de loop van het leven, dat nog eens extra wordt benadrukt door het veranderen van de vijgenboom door het jaar heen. Meer zullen we niet...

Kijktip: de film Piranhas, naar het verhaal van Roberto Saviano, die met zijn roman Gomorra een verpletterende indruk maakte. Saviano leeft al meer dan tien jaar lang een ondergedoken en zwaarbeveiligd bestaan, maar dat weerhoudt hem er niet van te blijven schrijven over de misstanden in Napels. Piranhas is gebaseerd op de roman De kinderen in de sleepnetten (originele titel: La paranza dei bambini), die Saviano in 2018 schreef. Hij tekende ook voor het scenario van de film Piranhas. La paranza dei bambini verwijst naar de naam van een juridisch onderzoek naar de kinderen die door de Camorra als volwassenen worden ingezet. Hun onschuld maakt ze onzichtbaar. Dit schokkende filmportret beleefde zijn wereldpremière op het Filmfestival van Berlijn 2019, waar regisseur Claudio Giovannesi samen met co-scenaristen Roberto Saviano en Maurizio Braucci een Zilveren Beer in ontvangst mocht nemen voor Beste Scenario. Giovannesi en Saviano werkten al eerder samen aan de televisieserie Gomorra,...

In de buurt van de Autostrada della Serenissima, bij toeristen beter bekend als de A4, ligt een aantal van de mooiste steden van Italië, van Milaan tot Venetië. Evert de Rooij, auteur van een mooie reeks reisgidsen, laat in zijn nieuwste boek over het oosten van Lombardije een paar van die parels de revue passeren: Bergamo, Brescia, Cremona en Mantua. Lombardije is de op drie na grootste regio van Italië. In het noorden grenst de regio aan de Alpen, in het zuiden aan de rivier de Po. Omdat Lombardije tegen het centrum van Europa aanschurkt, kent het gebied een turbulente geschiedenis, die je terug kunt zien in zowel de landschappen als de steden. Lombardije is de economische motor van Italië, maar tegelijkertijd ook een regio vol bijzondere cultuur en natuur. Omdat het te uitgestrekt en te veelzijdig is om in één boek samen te vatten, heeft Evert de Rooij Lombardije in twee stukken ‘geknipt’: oost en west. In dit eerste deel komt het oosten van Lombardije aan bod, met in...

Het Romeinse Rijk spreekt enorm tot de verbeelding, want het is het grootste rijk dat de wereld ooit gekend heeft en de bakermat van ons huidige Europa. Er is dan ook veel geschreven over de levens van beroemde Romeinse keizers als Augustus, Hadrianus en Marcus Aurelius en over de val van het Romeinse Rijk. Veel minder bekend is de geschiedenis van de opkomst van het rijk. In De geboorte van Rome vertelt Anthony Everitt hoe Rome uitgroeide van een kleine slaperige marktplaats tot het kloppend hart van een machtig rijk dat zich uitstrekte van Groot-Brittannië tot ver in het Midden-Oosten. Een fragment uit De geboorte van Rome In De geboorte van Rome weet Everitt vele boeiende personages tot leven te wekken: van Romulus en Remus tot Alexander de Grote, Cicero en Julius Caesar. Een fragment, met in de hoofdrol ‘de meest charismatische persoonlijkheid’ volgens Everitt. En dat is geen Romein, maar ‘de man die Rome bijna heeft vernietigd: de grote, tragische, verbitterde Hannibal.’...

Luca is tien en weet dat hij alleen op zichzelf kan vertrouwen. Zijn vader is spoorloos, en zijn zwijgzame moeder heeft vaak vreemde mannen over de vloer. Luca houdt van Blue, zijn kat, en van mooie uitdrukkingen – woorden zijn z’n beste vrienden. Hij is vaak alleen, toch voelt hij zich niet eenzaam. Op een ochtend in de winter wordt zijn moeder niet wakker om hem naar school te brengen en ook in de middag kan hij haar niet wekken. Wat moet hij doen? Luca wil dat alles bij het oude blijft – en niet opgroeien in een weeshuis – en besluit op dat moment om zijn eerste echte leugen te vertellen. In een originele en frisse stijl maakt Marina Mander ons deelgenoot van de avonturen van een eigenzinnig kind. Luca is ontwapenend, ontroerend en grappig en zal het hart van iedere lezer veroveren. Hij is een onvergetelijk personage, die je samen met Blue voor altijd in je hart sluit. Een fragment uit De eerste echte leugen ‘Er zou een superafstandsbediening moeten bestaan waarmee je...

Vanaf 5 september 2019 draait de Italiaanse film La ragazza nella nebbia (‘het meisje in de mist’) in de Nederlandse bioscopen, met onder anderen Toni Servillo (die we kennen van onder meer La grande bellezza) en Alessio Boni. In het Italiaanse dorp Avechot (een imaginair dorpje in de omgeving van Bolzano en Bressanone, in de regio Trentino-Alto Adige) is de vijftienjarige Anna Lou spoorloos verdwenen. De eigenaardige detective Vogel wordt gevraagd om mee te werken aan de zaak. Hij onderzoekt of de verdwijning een opstandige tieneractie is of dat er in het dorp een wolf in schaapskleding rondloopt… foto’s: Loris T. Zambelli We zullen niet te veel verklappen, want de kracht van de film zit hem juist in de verrassende wendingen, de gevolgen van de kunst van het manipuleren en de sterke dialogen. De regisseur van La ragazza nella nebbia is namelijk Donato Carrisi, die de film baseerde op zijn gelijknamige roman en daarmee een grote rol reserveerde voor woorden en de kracht...