Je zocht naar: "Italië"

Koekjes, taarten en andere zoete baksels, dat kun je wel aan Italianen overlaten. In Piemonte komen we steeds één goudbruine, heerlijk geurende taart in het bijzonder tegen: torta di nocciole, oftewel hazelnoottaart. Aan de bomen in Piemonte groeien de beste hazelnoten ter wereld – zo verfijnd van smaak dat ze een keurmerk hebben (IGP, Indicazione Geografica Protetta). Van die hazelnoten wordt van alles gemaakt – van chique bonbons en meringue tot de welbekende potten Nutella. Maar een van de beste creaties is toch de torta die ze van de nocciole maken: elegant, luchtig, eenvoudig en o zo lekker. In Jamie Magazine vinden we toevallig een special over Slow Food in Piemonte, inclusief een recept voor torta di nocciole. Met de verse hazelnoten die we in de koffer mee terugnamen, proberen we het recept meteen uit. Recept torta di nocciole – hazelnoottaart Ingrediënten voor acht tot twaalf personen: 4 eieren | 200 gram donkerbruine basterdsuiker (fijne structuur) | 200 gram...

Ongeveer tien kilometer ten noorden van Catania ligt het dorpje Aci Trezza. Aci Trezza is van oorsprong een kleurrijk vissersdorpje, maar het is vooral bekend omdat er vlak voor de kust een merkwaardige eilandengroep oprijst uit de zee, de Isole dei Ciclopi, de eilanden der eenogigen. Deze rotsblokken zouden volgens het verhaal van de Griekse dichter Homerus door de cycloop Polyphemus in zee zijn gegooid nadat Odysseus hem met een gloeiende speer in zijn oog had gestoken. Razend raapte hij alle rotsblokken die binnen handbereik waren op en gooide ze in zee, in een poging Odysseus’ vlucht te dwarsbomen. In werkelijkheid zijn de rotsformaties ontstaan door een vroege uitbarsting van de vulkaan de Etna, die heeft gezorgd voor unieke basaltstructuren die ook zijn terug te vinden in het pittoreske haventje van Aci Trezza. De eilandengroep wordt gevormd door het eiland Lachea (dat wordt gezien als het Geiteneiland in Odysseus’ avonturen), de eilandjes Pitrudda en Pietra Lunga, de...

Aan de oostkust van Sicilië, tussen het barokke Noto en het pittoreske vissersplaatsje Marzamemi, ligt het natuurreservaat Riserva di Vendicari, sinds 1984 een beschermd natuurgebied. Het reservaat is ruim 1500 hectare groot en strekt zich uit langs de zee. Erwin neemt je in deze blog mee naar dit schitterende stukje Siciliaanse kust. Erwin: ‘De geschiedenis van het gebied gaat ver terug. Zo zijn er in het noorden van het park de overblijfselen van de Griekse stad Eloro te vinden; in het zuiden tref je sporen van de Byzantijnen aan. Ongeveer in het midden van het natuurreservaat staat de middeleeuwse verdedigingstoren Torre Sveva, die waarschijnlijk is gebouwd door Peter van Aragón. Van later datum zijn de resten van de voormalige tonijnfabriek, de Tonnara di Vendicari, gebouwd in de achttiende eeuw. Het Riserva di Vendicari ligt ingesloten tussen de azuurblauwe Middellandse Zee en de Strada Provinciale 19 (P19), die Noto en Pachino verbindt. Het natuurreservaat is tegen...

Op Sardinië stuitten we op heerlijke soorten honing, waaronder een bittere variant, miele di Corbezzolo. Deze honing is afkomstig van de aardbeiboom. Bittere honing is vrij zeldzaam omdat de corbezzolo van november tot februari bloeit; een periode waarin het regelmatig regent en de temperatuur flink kan dalen. Wanneer het nat en koud is, vliegen bijen niet uit, waardoor de honingopbrengst beperkt blijft. De kleur van de bittere honing is over het algemeen licht goudbruin, de structuur compact, de geur fris maar vrij scherp en de smaak karakteristiek bitter. Het is een onmisbaar ingrediënt in de Sardijnse keuken. Seadas – hét klassieke Sardijnse toetje Het is ook een onmisbaar ingrediënt voor het maken van seadas (gefrituurde ricottapasteitjes), hét klassiek Sardijnse toetje dat overal op het eiland gegeten wordt. In sommige streken wordt er jonge pecorino in verwerkt in plaats van ricotta. Voor dit gebak werd traditioneel reuzel gebruikt omdat iedereen dat bij de hand had....

Verscholen in de Monti Iblei, niet ver van de stad Modica, tref je de Cava d’Ispica, een diepe kloof van ongeveer dertien kilometer lang. De kloof is in de loop der tijd uitgesleten door het water, dat een spectaculair landschap heeft gecreëerd. Aan weerszijden van de kloof vind je archeologische schatten als prehistorische dodensteden, christelijke catacomben en afgelegen kluizenaarswoningen. Tussen al die historische monumenten vind je ook een bijzonder ingenieuze watermolen in een grot. Erwin neemt je er graag mee naartoe. Erwin: ‘In de achttiende eeuw trof je in het gebied net buiten Modica diverse watermolens aan, die voornamelijk werden gebruikt voor de productie van meel. Vandaag de dag is Cavallo d’Ispica een van de weinige overgebleven watermolens die nog functioneert zoals in de achttiende eeuw. Het is ook de enige molen die toegankelijk is voor bezoekers. De molen staat niet ver van het archeologisch park Cava d’Ispica. Je kunt dan ook prima parkeren op de...

Ga je op stedentrip naar Rome? Met deze drie City Walks ontdek je het Rome van de grote kunstenaars Rafaël, Bernini en Caravaggio. Elke City Walk à € 4,99 omvat een unieke route waarmee je in de voetsporen van deze kunstenaars treedt, met culturele, culinaire en andere tips voor een onvergetelijke wandeling door de Eeuwige Stad. Het Rome van Rafaël Raffaello Sanzio, die we in Nederland en België eenvoudigweg kennen als Rafaël, wordt beschouwd als een van de belangrijkste kunstenaars ooit. Zowel kunstenaars als kunsthistorici zagen hem als degene die de kunst vervolmaakte. Zijn absolute gloriedagen bracht Rafaël door in Rome, waar hij in 1508 arriveerde, jong, talentvol en veelbelovend, op uitnodiging van Donato Bramante, de artistiek adviseur van paus Julius II én verre familie. Rafaël kreeg vrijwel onmiddellijk zijn eerste opdracht – en wat voor één. De jonge schilder, die als grootste werken tot dan toe enkele altaarstukken had gemaakt, mocht de persoonlijke...

Hét symbool van Vietri sul Mare, een van de plaatsjes aan de beroemde Amalfikust, is het kleurrijke ezeltje op het Piazza Matteotti. Dit keramieken ezeltje is een creatie van de Duitse kunstenaar Richard Dölker, die de ezel in de jaren twintig van de vorige eeuw vorm gaf. Locals noemen het liefkozend il ciucciariello, het ezeltje. in september 2020 wachtten de oren van de ezel op een kleine restauratie Overigens vind je in Dragonea, een frazione (deelgemeente) van Vietri sul Mare, nóg zo’n keramieken ezel: foto: Salerno Travel Eerbetoon aan de muilezel Het is een prachtig eerbetoon aan een unieke traditie. Zonder ezels zou de Amalfikust er namelijk heel anders uitzien. Misschien heb je je wel eens afgevraagd hoe de dorpjes aan de Amalfikust, tegen of op de rotsen gebouwd, vroeger werden bevoorraad? Nu zijn er natuurlijk auto’s en scooters – en voor in de smalle straatjes ook Apes (de bekende driewielers) – maar vroeger ging alle transport te voet of per muilezel. Een ezel...

Ma quanto è bello andare in giro con le ali sotto ai piedi, oftewel ‘Hoe mooi is het om rond te gaan met vleugels onder je voeten’. In het nummer 50 special van Lùnapop wordt bezongen hoe geweldig het is om op een Vespa door de heuvels te zoeven. De Vespa is veruit het meest geliefde vervoersmiddel van de Italianen. Ook in Napels en omgeving zie je ze voorbij vliegen. Zowel in de stad als aan de schilderachtige Amalfikust wordt het straatbeeld gedomineerd door deze iconische scooters. Hun aanwezigheid zorgt er niet alleen voor dat je prachtige plaatjes kunt schieten. In de drukte van de stad en in de smalle bochten op de Strada Statale 163 Amalfitana blijkt de Vespa een zeer praktisch vervoersmiddel te zijn waarmee je behendig door het verkeer kunt manoeuvreren. Wanneer je tijdens een reis richting Napels en de Amalfikust zo veel mogelijk van de omgeving wil zien, doe dat dan net als de locals dat doen en stap op een Vespa om met vleugels onder je voeten de schatten van dit...

In de zomer van 2020 werd er een nieuwe wandelroute ingewijd in Ligurië: de Cammino nel Tigullio tra monti, mare e borghi. Deze wandeling loopt langs de Golf van Tigullio, met de bergen, de zee en authentieke dorpjes als belangrijkste ingrediënten. De wandeling is vijfenzeventig kilometer lang en is onder te verdelen in vijf etappes van twaalf tot zeventien kilometer. Onderweg kun je slapen bij accommodaties die zijn aangesloten bij het project BioTigullio5Terre. De route in het kort De cirkelvormige route start en eindigt in Chiavari. Je loopt via het zestiende-eeuwse Santuario di Nostra Signora di Montallegro, op ruim zeshonderd meter boven de zee, naar het gehucht Chignero, met minder dan honderd inwoners. Vandaar wandel je naar het Parco Regionale di Monte di Portofino. Vanaf de Abbazia di San Fruttuoso (zie ook deze blog) leg je een klein stukje van de route per boot af, naar Portofino, om vervolgens langs de kust naar Santa Margherita Ligure te wandelen. Het laatste deel van...

‘Middellandse Zee, souvenir van een zomer, enkel al het woord is als wijn op de tong. Middellandse Zee, wie haar kent wordt een dromer, die nog nooit voldoende haar charme bezong,’ aldus de Nederlandse zangeres Anita Berry in 1962. De Middellandse Zee, een plek om van te dromen. Bijna zestig jaar later is daar niets aan veranderd. Het moment dat je, op weg naar de Italiaanse Rivièra, voor het eerst de zee ziet, is bijna magisch. Het waanzinnige blauw waar je vanuit de bergen op neerkijkt is als een ongeschreven uitnodiging die een diep verlangen wekt. Tegelijkertijd lokt aan de andere kant het groen van de bergen. Wie op die uitnodiging ingaat, komt voor aangename verrassingen te staan. Margaretha neemt ons mee naar de Riviera dei Fiori, de Bloemenrivièra, het meest westelijk deel van de Italiaanse Rivièra, dat grenst aan Frankrijk. Dankzij de ligging op het zuiden en de beschutting van de bergen lijkt de zomer dit gebied nooit helemaal te verlaten. Met plaatsen als Sanremo,...

Nadat vorig jaar drie schitterend gerestaureerde villa’s in Pompeï hun deuren openden voor publiek (in deze blog lees je daar meer over), werden in december de laatste resten van een thermopolium blootgelegd, een soort snackbar waar je versnaperingen en drankjes kon krijgen. Sinds donderdag 12 augustus 2021 is dit thermopolium ook voor de bezoekers van Pompeï te zien. De marmeren toonbank met potten van aardewerk is prachtig bewaard gebleven, waarbij er in de potten voedselresten zijn aangetroffen: overblijfselen van onder meer slakken, vissen, geiten, schapen en gevogelte. Verderop liggen botten van dieren en slachtoffers van de vulkaanuitbarsting die heel Pompeï van de kaart veegde. Hoewel er in Pompeï tientallen van dit soort afhaalrestaurants gevonden zijn, is deze opgraving uniek. Het is namelijk voor het eerst dat er zulke prachtige toonbankschilderingen zijn teruggevonden. Deze kleurrijke fresco’s met afbeeldingen van onder meer een haan, een hond, een stel eenden...

Hoewel de Italianen hun espresso meestal in één teug achteroverslaan, houden wij er stiekem wel van om op de Nederlandse manier koffie te drinken: met iets lekkers erbij dus. Meestal vragen we in ons favoriete koffiebarretje in Rome om een klein stukje pure chocolade voor bij onze caffè, maar eigenlijk gaat er niks boven een versgebakken stuk taart. Heerlijk bij een cappuccino of espresso is een groot stuk chocolade-perentaart, een van de recepten uit het kookboekje Caffè Italia: voor het deeg heb je nodig: 175 gram zachte boter | 50 gram fijne kristalsuiker | 1 eierdooier | 250 gram bloem de chocolade-perenvulling maak je met:  200 gram boter | 200 gram fijne kristalsuiker, plus een beetje om over de taart heen te strooien | 3 eieren, losgeklopt | 200 gram amandelmeel (te koop bij de natuurwinkel) | 30 gram bloem | 100 gram pure chocolade, gesmolten | 4 rijpe maar stevige peren Verwarm de oven voor tot 180 °C. Klop boter en suiker glad. Voeg de eierdooier toe en klop die er...