Je zocht naar: "Italië"

Alsof de hel is losgebroken, zo klinkt het als we ’s ochtends onze bed & breakfast in hartje Catania uitlopen. Een paar meter verderop schreeuwen de marktkooplui tegen elkaar op. De vissoorten vliegen ons om de oren als we naar ons inmiddels vaste koffiebarretje wandelen. Ook de complimenten zijn niet van de lucht – de marktlui hebben er zin in vandaag… We beloven na een extra kopje koffie terug te komen. Maar we struinen eerst langs de Via Cardinale Dusmet, met kraampjes vol groente en fruit. Aan de stoeprand staat hier en daar een Ape, met net geoogste groente, slakjes en zelfs broodjes ijs. ‘A Piscaria Al kijkend en proevend belanden we op het Piazza Pardo, het startpunt van La Pescheria, de vismarkt, die in het lokale dialect ‘a piscaria heet. Dit is de oudste markt van de stad, die elke ochtend (behalve op zondag) voor spektakel zorgt. Het lijkt een grote chaos, met het aanhoudende geschreeuw van de marktkoopmannen die luidkeels hun vis aanprijzen, maar in dit altijd...

In sommige steden aan de Siciliaanse oostkust kun je na het bewonderen van kerken en kathedralen en na het slenteren door smalle steegjes heerlijk zonnen op een fijn strand en een duik in zee nemen zonder dat je daarvoor in de auto hoeft te stappen. We tipten eerder bijvoorbeeld al Isola Bella voor de kust van Taormina. De meeste mooie stranden liggen echter in the middle of nowhere, omgeven door prachtige natuur. Daarom tippen we in deze blog een aantal prachtige plekjes die je aan de oostkust van Sicilië kunt vinden – dan kun je voorbereid op pad. We beginnen ten zuiden van Taormina, met het strand San Marco, dicht bij de monding van de Alcantara-rivier, op de grens van de provincies Messina en Catania. De mooiste ervaring is een frisse duik op de plek waar het zoute zeewater zich mengt met het zoete water van de Alcantara. Iets zuidelijker strekt het fijne zandstrand van Marina di Cottone zich uit, met zowel strandtenten als stukken waar je vrij je handdoek neer kunt leggen....

Vanuit Trapani zie je het al liggen, hoog boven op de Monte San Giuliano: Erice. Het is een van de sfeervolste dorpjes in het westen van Sicilië, met smalle, middeleeuwse straatjes, tal van kerken en kerkjes, kloosters, een kasteel, bijzondere doorkijkjes en natuurlijk een werkelijk adembenemend uitzicht over Sicilië ver beneden je. Je zit immers op zevenhonderdvijftig meter hoogte! Vanuit de Giardini del Balio heb je wellicht het mooiste uitzicht over het westen van Sicilië, met de saline, zoutvlaktes, de zee en de Egadische eilanden die zich aftekenen tegen de horizon. Op heel heldere dagen kun je zelfs de eilanden Pantelleria en Ustica zien. Door deze hoogte kan het overigens nog wel eens wat kouder zijn dan in Trapani. Neem dus, ook ’s zomers, een sjaal of een vestje mee. Houd er ook rekening mee dat Erice, zeker in het voor- en najaar en in de winter, door de hoge ligging vaak in mist is gehuld. Dat is prachtig mysterieus, zoals je op onderstaande foto kunt zien, maar ook...

Om alvast in de stemming te komen voor San Valentino, Valentijn, hebben we 101 mooie Italiaanse liedjes over de liefde voor jullie verzameld, van onder anderen Marco Mengoni, Chiara, Jovanotti, Ligabue, Tiziano Ferro, Andrea Bocelli en Eros Ramazzotti. Je vindt al deze nummers – in totaal goed voor meer dan zes uur aan Italiaanse canzoni d’amore – heel handig in deze Spotify-playlist, zodat je met één klik lekker lang kunt zwijmelen… Geniet van de mooiste Italiaanse liefdesliedjes!

Het centrum van Napels wordt letterlijk in tweeën gespleten door de Spaccanapoli, een lange nauwe sliert van opeenvolgende straten. Vanaf de top van de Vomero-heuvel zie je duidelijk hoe deze straten het oude centrum in twee helften verdelen. De naam Spaccanapoli is dan ook overduidelijk de enige juiste aanduiding voor deze straat: het betekent ‘gespleten Napels’. Wist je dat de Spaccanapoli al deel uitmaakte van het vroegere Romeinse stratenplan, dat nog goed terug te vinden is in de kaarsrechte straten en steegjes in het centrum? De Spaccanapoli volgt nu de Via Pasquale Scura, de Via Capitelli, de Via Benedetto Croce, de Via San Bagio dei Librai, de Vicara Vecchia, de Via Giudecca Vecchia en de Via Tupputi. Piazza del Gesù Nuovo Via deze straten loop je regelrecht het Napolitaanse leven in. Naast een blik op de Napolitaanse cultuur biedt de Spaccanapoli ook veel bezienswaardigheden. Wanneer je vanaf de Vomero afdaalt, kom je allereerst op het Piazza del Gesù Nuovo. De kerk...

Zomer in Toscane, dat roept beelden op van donkergroene cipressen, afgetekend tegen goudgele heuvels, van zwaluwen die over het dorpsplein scheren en van borden vol panzanella, de Toscaanse salade met tomaat en brood die met elke hap de zomer in Toscane in je mond tovert. Saskia: ‘De keren dat ik deze simpele maar heerlijke salade at kan ik me bijna allemaal nog herinneren als de dag van gisteren, van de eerste keer op het kleine terrasje in een van de straatjes achter de Duomo in Florence tot de laatste keer, gisteravond op het terras van vrienden in Siena. Simpel maar smakelijk recept De salade maakt, net als Toscane zelf, keer op keer een onuitwisbare indruk (dat zoiets simpels zo lekker kan zijn) en verveelt nooit. Het is een ideaal gerecht voor een lome zomeravond thuis, maar smaakt ook op de camping heerlijk. Moeilijk is het niet, en in de tijd dat de salade even moet staan, kun je alvast genieten van een glaasje Italiaanse wijn en een paar kleine hapjes. Bovendien heb je de...

René Speetjens vertaalt deze maand voor ons een van de nieuwe nummers van Laura Pausini, het meisje van La Solitudine dat is uitgegroeid tot een van de bekendste Italiaanse zangeressen en tot ver buiten de landsgrenzen bekend is. Haar nieuwe album Simili kwam eind 2015 uit, met onder meer de gelijknamige single die de rode draad van het album vormt. Simili gaat erover dat we als mensen eigenlijk allemaal op elkaar lijken, zonder dat we echt hetzelfde zijn. Het woord simile (gelijk/gelijksoortig) drukt deze essentie het beste uit, beter dan het woord uguale (hetzelfde). Laura Pausini kreeg inspiratie voor dit nummer toen ze bij de Amerikaanse ambassade in Rome haar vingerafdruk moest afgeven, terwijl anderen dezelfde beweging maakten om aan dezelfde eis te voldoen. Lees en luister maar mee: klik hier voor alle vertaalde Italiaanse songs van René

Natale con i tuoi, Pasqua con chi vuoi, aldus een oud Italiaans spreekwoord. Oftewel: Kerstmis vier je met je familie, Pasen met wie je maar wilt. Vandaar dat de Italianen er op Tweede Paasdag vaak met een grote groep familie, vrienden en buren op uit trekken om uitgebreid te picknicken. De Napolitaanse mamma’s hebben dan al een hele ochtend in de keuken gestaan om ervoor te zorgen dat het hun gasten aan niets zal ontbreken. Bij een traditionele Napolitaanse paaspicknick hoort in elk geval deze tortano napoletano, een heerlijk, rijk gevuld brood in de vorm van een tulband. Tortano napoletano Ingrediënten (voor 8 personen): 500 gram brooddeeg | 100 gram salami | 50 gram Parmaham | 50 gram Parmezaanse kaas | 80 gram provolone | 80 gram pecorino | 3 eieren | extra vergine olijfolie | versgemalen zwarte peper Haal het brooddeeg 30 minuten voor gebruik uit de koelkast, zodat het deeg op kamertemperatuur kan komen. Verwarm de oven voor op 250 °C. Kook de eieren twaalf minuten in een...

Op zoek naar een simpel maar zeer smakelijk Italiaans hapje? Tijdens ons verblijf in Toscane dit jaar maakten we tijdens een kookworkshop bij Marita Bruins, de eigenaresse van een prachtig vakantiehuis tussen Florence en Siena, deze gekruide amandelen, die je even in de oven roostert en dan lekker warm op tafel zet. Ingrediënten: 500 gram ongebrande amandelen (met vliesje) | 4 eetlepels extra vergine olijfolie | 4 theelepels rozemarijnnaaldjes | zeezout en versgemalen zwarte peper Verwarm de oven voor op 180 graden. Doe de amandelen in een kom, schenk er de olijfolie bij en roer de rozemarijnnaaldjes erdoor. Breng op smaak met peper en zout en meng alles goed door elkaar. Verdeel de amandelen over een met bakpapier beklede bakplaat en rooster ze in het midden van de oven in ongeveer tien minuten goudbruin. Laat ze iets afkoelen en serveer ze dan nog lekker warm, met een takje rozemarijn als garnering. Heerlijk bij een van deze feestelijke Italiaanse cocktails. Cin cin!

Turijn heeft een prachtige koffiecultuur, met historische koffiebars waar je een caffè of cappuccino in stijl drinkt, omringd door kroonluchters, goudbrokaat en plafondhoge spiegels. Deze mooie cafés waren voor ons niet alleen de perfecte plek voor een korte tussenstop, maar het hoofddoel van een ochtend dwalen door Turijn. We wandelden van een bicerin via een cappuccino naar een espresso met gianduiotti. Ga je mee op koffietocht door Turijn? Baratti e Milano Onze eerste bicerin bestellen we bij de koffiebar waar we tijdens ons vorige bezoek aan Turijn ons hart aan verloren: Baratti e Milano. De klassieke koffiebar ligt sinds 1875 onder de booggalerij die het Piazza Castello omzoomt. De bar, opgericht door Ferdinando Baratti en Edoardo Milano, bestond toen al zeventien jaar, maar eerst werd er vooral wijn en sterke drank verkocht. Binnen is het een chique bedoening, met niet alleen een prachtige inrichting maar ook en vooral voorkomende barista’s. Je betaalt bij de kassa en kunt...

Al eeuwenlang reizen pelgrims naar Rome. Vooral de Sint-Pieter, gebouwd op het graf van Petrus, is een belangrijke bestemming. Als de pelgrims uit het noorden na een maandenlange reis, die niet zonder gevaren was, een glimp opvingen van de Porta del Popolo wisten ze dat ze hun bestemming bijna hadden bereikt. Vanaf daar doorkruisten ze de stad richting de Sint-Pieter. Nog altijd is Rome een populaire bedevaartbestemming. Je vindt er ontelbaar veel middeleeuwse kerken met prachtige schilderijen, straten waar pelgrims tastbare herinneringen aan hun reis kochten en waar ze op hun beurt herinneringen achterlieten. Een van die plekken is de Sant’Agostino, met een prachtige Madonna van Caravaggio. Het werk heet officieel Madonna di Loreto, maar is beter bekend als Madonna dei Pellegrini, Maria van de pelgrims. Caravaggio zou het doek hier ter plekke hebben geschilderd, omdat hij in de kerk asiel zocht vanwege een begane misdaad. Toen het doek zijn voltooiing naderde, gingen de eerste...

Als je dit jaar slechts één Italiaans kookboek aan je verzameling mag toevoegen, laat het dan Pure Italiaanse keuken van Roberto Payer zijn. De verhalen, de foto’s en de recepten – ze katapulteren je een dikke duizend kilometer zuidwaarts, midden in de Italiaanse keuken, midden in het Italiaanse leven – met Roberto als ervaren gids die graag uitlegt. De prachtige sfeerbeelden, van donkerroze borlottibonen tot een pauzerende kok in een achterafstraatje, van flinterdun, haast doorschijnend pastadeeg tot een authentieke koffiebar, brengen je in de juiste stemming voor een lange, lekkere zondagse lunch of een uitgebreid diner met vrienden. Inspiratie daarvoor doe je op met de verleidelijke recepten van Franz Conde, chef-kok bij Roberto’s Restaurant in het Hilton Amsterdam en samen met Roberto Payer verantwoordelijk voor de Italiaanse sfeer in het restaurant. Zijn recepten zijn makkelijk thuis te maken en net zo smakelijk als bij Roberto’s, als je net als Franz Conde de pure...