Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Napule è mille culure, zo zong Pino Daniele. De stad bestaat inderdaad uit een kakofonie aan kleuren, zo mochten we dit voorjaar weer ervaren. Saskia en Annerike genoten vier dagen lang van de kleurenpracht in de stad, mét ook een bezoekje aan het net zo kleurrijke eiland Procida.
In deze blog laten ze jullie meegenieten van wat ze allemaal hebben gezien en geproefd, van moderne street art en marmeren beelden van ‘de nieuwe Michelangelo’ tot middeleeuwse fresco’s, van citroensalade en gefrituurde courgettebloemen tot spaghetti alle vongole en sneeuwvlokkenijs.
Street art – de kleurrijke muren van Napels
Saskia: ‘Tijdens onze wandelingen door de stad bewonderden we veel street art. Op bijna elke straathoek is wel een bijzonder portret te vinden, van San Gennaro van de hand van de Napolitaans-Nederlandse Jorit tot Sophia Loren die is vereeuwigd door onder anderen Maker Garcia Chavez en Unplatonic.
Ook de inmiddels wereldberoemde Maradona van Mario Filardi wordt goed bekeken, al kom je deze voetballer óveral in de stad tegen:
We struinden door de nieuwe ‘Vicolo delle Donne’ – de Vicolo Donnaregina waarover je begin mei meer zal lezen op Ciao tutti – en stonden oog in oog met Caravaggio en Pulcinella.
Ook in de Via San Gregorio Armeno, de ‘kerststraat van Napels’, is altijd veel kunst (én kitsch) te vinden:
Logeren bij B&B Palazzo Bevilacqua
In onze bed & breakfast was kunst evenmin ver weg. Slapen doe je bij Palazzo Bevilacqua namelijk onder een kunstige uitvoering van de Vesuvius, maar ook in de ontbijtruimte is allerlei kunst te vinden.
De ontbijtjes zelf zijn ook ware kunstwerkjes, met op 19 maart (het feest van San Giuseppe én Vaderdag in Italië) zelfs zeppole als zoete extraatjes.
Je slaapt er heerlijk rustig – de straatgeluiden dringen niet tot binnen door als je je raam dichtlaat – maar toch om de hoek van de Duomo en de Spacccanapoli.
Eigenaar Luigi geeft je volop tips voor een onvergetelijk verblijf én trakteert je bij het afscheid op het origineelste souvenir ooit. Wij hebben het nog niet opengemaakt, maar nu we dit artikel schrijven speelt de heimwee wel enorm op en kunnen we de verleiding nog maar moeilijk weerstaan…
Persoonlijke paraplu als souvenir
Een ander perfect souvenir kreeg ik van Iris en Joël van Ontdek Napels, die elke maand ook een verhaal over Napels en omstreken schrijven voor Ciao tutti. Hoewel ik eigenlijk op verlate kraamvisite kwam voor hun dochtertje, werd ik verrast met een speciale paraplu van de Sorelle Talarico, met Pulcinella, de Vesuvius, een citroenboom én Ciao tutti!
Een perfect souvenir voor la primavera in Nederland, want eenmaal thuis heb ik hem al goed kunnen gebruiken. Gelukkig laat de herinnering aan Napels de zon dan toch een beetje schijnen…
Jago – ‘de nieuwe Michelangelo’
Dankzij Joël maakten we kennis met Jago, een kunstenaar uit Frosinone (in de regio Lazio) die door Italiaanse journalisten wel ‘de nieuwe Michelangelo’ wordt genoemd.
Afgelopen zomer opende hij zijn eigen museum in Rione Sanità, zoals je in deze blog al kon lezen. De prachtige beelden vormen een schitterend geheel met de verstilde kerk. Echt de moeite waard om te bezoeken als je in Napels bent!
Michelangelo Pisteletto’s Venus van de vodden
Op het Piazza Municipio bewonderden we nog meer moderne kunst, maar dan van de hand van een échte Michelangelo. Nadat de vorige Venere degli stracci, ‘Venus van de vodden’, in brand was gestoken, was er net voor onze komst naar de stad een nieuwe berg vodden verrezen op het plein.
In dit kunstwerk – een van de bekendste voorbeelden van de arte povera – zie je de Romeinse godin van de liefde – symbool van schoonheid en vruchtbaarheid – die haar neus in een enorme berg vodden lijkt te steken. Een schitterend en kleurrijk contrast!
Kunst in het klooster – van middeleeuwse fresco’s tot een echte Caravaggio
Het Complesso Monumentale Donnaregina is altijd al de moeite van een bezoekje waard, vooral dankzij de kleurrijke fresco’s die je er kunt bewonderen. In deze blog lees je daar alles over.
We wilden er dit keer graag heen om oog in oog te staan met Caravaggio’s La flagellazione di Cristo (De geseling van Christus). Caravaggio schilderde het werk eigenlijk voor de San Domenico Maggiore, maar daar hangt nu een kopie van Andrea Vaccaro.
Het origineel verhuisde naar het Museo di Capodimonte, maar het museum leent dit doek tot eind mei uit aan het Complesso Monumentale Donnaregina.
In een deel van het voormalige Donnaregina-klooster is nu het Museo d’Arte Contemporanea Donna Regina – kortweg Madre – gevestigd.
Het achttiende-eeuwse palazzo waarin het museum is gehuisvest, werd gerenoveerd door Álvaro Siza. De entree is door Daniel Buren omgetoverd tot een warm welkom. Het museum herbergt een uitgebreide verzameling moderne kunst, met werken van onder anderen Anish Kapoor, Jeff Koons en Michelangelo Pistoletto.
Van gefrituurde courgettebloemen tot sneeuwvlokkenijs
Tussen alle kleurrijke kunst streken we ook regelmatig neer voor kleur op ons bord. Hoog op ons wensenlijstje stond een bezoek aan het nieuwe Casareale van Lino Tanieri, tegenover de tuinen van het koninklijk paleis, net om de hoek van de Galleria Umberto I.
Eigenlijk wilden we alles van de kaart wel bestellen, maar met z’n tweeën is dat wat lastig. We kozen voor de gefrituurde courgettebloemen – misschien wel de lekkerste die we ooit hebben gegeten, heerlijk luchtig en toch vol van smaak.
Daarna proefden we de pizza Nerano, met courgettecrème, gefrituurde courgette en Parmezaanse kaas. Met een perfecte korst, dus zet deze plek zeker op je lijstje als je binnenkort in Napels bent.
Samen met Joël en Iris schoven we voor de lunch aan bij La Locanda del Monacone in Rione Sanità. Ook al zo’n fijne plek, met een menu vol lekkers waardoor het lastig kiezen is. Vooraf deelden we dan ook een aantal gerechtjes: bruschetta’s met blozende tomaatjes, fritti en courgetteballetjes (aanrader!).
Daarna koos ik voor spaghetti alle vongole – voor instant zomer op je bord. Het liefst eet ik ze met m’n voeten in het zand, maar chef Claudio zorgt ervoor dat ze ook midden in Napels opperbest smaken!
met dank aan La Locanda del Monacone voor een aantal foto’s
Als toetje haalden we een ijsje bij de ijssalon van de inmiddels wereldberoemde Pasticceria Poppella. Op aanraden van Joël proefden we het romige fiocco di neve-ijs, dat wordt gemaakt van de zijdezachte gebakjes, gevuld met room en ricotta en bestrooid met poedersuiker, waarvan Poppella het recept goed geheim houdt.
Nog meer pasta
Ook volgden we een aantal tips op van Luigi, de eigenaar van B&B Palazzo Bevilacqua. Ze zitten zo ongeveer naast L’Antica Pizzeria Da Michele, maar aangezien waarschijnlijk geen enkele pizza die van Casareale kon overtreffen, liepen we een klein stukje verder, naar Osteria Mattozzi, aan het Piazzetta Arcangelo Scacchi.
Echt een klassieke osteria waar we zo van houden, met een kleine maar fijne kaart. We bestelden ziti met tomatensaus en spaghetti alla Nerano, die beide nog lekkerder smaken op zo’n kleurrijk bord.
Ook de pasta patate al mare – met aardappel en schelpdieren – en de spaghetti allo scarpariello van Trattoria Don Vincenzo aan de Spaccanapoli zouden we zo weer bestellen, net als de gefrituurde voorjaarsgroenteballetjes die we als voorafje aten. Als extraatje genoten we hier nog van een voorbijtrekkende Maria-processie met fanfare. Napels op haar best!
Als toetje haalden we een lekker ijsje bij Gelateria al Polo Nord, onder Palazzo Bevilacqua. De perfecte afsluiting van drie dagen Napels!
Procida – wakker worden boven Marina Corricella
Gelukkig was het feest der kleuren nog niet voorbij, want we logeerden ook een nachtje op Procida, het kleinste maar kleurrijkste eiland voor de kust van Napels. We waren er al vaak, want wie eenmaal voet op Procida zet, wil er altijd weer terug.
Eén blik op het palet aan pasteltinten van Marina Corricella en de dobberende vissersbootjes en je bent verliefd. In deze blog deelden we al heel veel tips voor Procida, maar we hebben ook nog wat nieuwe adresjes voor je.
Allereerst sliepen we dit keer bij San Michele, een luxe hotel pal aan zee. Dat zouden we eigenlijk al in mei 2020 doen, ter ere van de verschijning van Mijn Napels, maar toen zat heel Italië nog op slot. Nu mochten we het inhalen en genoten we extra van het uitzicht vanaf het balkon.
Je valt in slaap met de bootjes op je netvlies en wordt gewekt door de zon die op het water schittert. Met een ontbijt op het balkon begon onze dag op Procida meteen goed!
De zoete citroenen van Procida
In het vroege voorjaar zijn veel restaurants nog gesloten, vooral doordeweeks. Gelukkig was Blu Procida open voor een cappuccino in de zon. In de haven was het nog rustig. Een bootje werd het water in geleid, een visser ontwarde zijn netten en de eigenaar van Felice a Mare plukte citroenen voor ons.
’s Middags schoven we aan bij Cala Cala, voor een heerlijke lunch met citroenen uit eigen tuin. Op Procida groeit de limone pane, de ‘broodcitroen’, die ook wel limone di Procida wordt genoemd. Het is een citroen met een dikke, onregelmatige schil die niet zo zuur is. Je kunt ook het witte deel van de schil gebruiken, dat niet bitter is.
Als voorafje genoten we van een frisse citroensalade – met onder meer ui, munt, peper en olijfolie – die prachtig geserveerd werd in een marmeren vijzel en van bruschetta met stracciatella, ansjovis en citroen.
Ook bij het hoofdgerecht speelde citroen de hoofdrol. We smulden van spaghetti met citroenpesto, van citroenen die die ochtend nog aan de boom hingen.
Ook bij Saint Rock genoten we van citroen op ons bord, dit keer dankzij wederom een smakelijke insalata di limoni en de heerlijke polpette al limone (gehaktballetjes met citroen). Dit kleine maar fijne zaakje, met een paar tafeltjes en een goedgevulde vitrine vol eilandgerechten en gelato, is ook ideaal om allerlei lekkers te halen voor een picknick aan zee.
De rust van het eilandleven
Voor we de boot terug naar Napels namen, slenterden we nog even lekker rond in Marina Corricella en Marina Grande. Heerlijk om na een paar dagen Napels de rust van het eilandleven op te snuiven!
Meer lezen over Napels en omgeving?
Bestel dan een gesigneerd exemplaar van Mijn Napels! Via deze link lees je meer over deze kleurrijke reisgids vol tips, waar onder andere Procida op de cover prijkt. Klik hiervoor op onderstaande button en vul je gegevens (en eventueel een gewenste signeertekst) in.
