Beleef december in Milaan – de mooiste kerstbomen, kerstversiering en kerstmarkten
Kleurrijke repen pure en melkchocolade, kersenbonbons, gianduiotti, gebakjes met fruit en chocolade, bonbons met chocolade en sinaasappel, chocolade met lavendel, met zeezout of met rode pepertjes… Bij Zàini loop je rond als Sjakie in de chocoladefabriek.
Dit Luilekkerland voor chocoladeliefhebbers ligt op slechts due passi van de beroemde Corso Como in Milaan, met prachtige boetiekjes en de wereldwijd befaamde concept store Corso Como 10. Waar nu kunstig ontworpen chocoladewikkels ons tot proeven proberen te verleiden, werd jaren geleden de chocolade ook echt gemaakt.
Precies op de plek van de winkel opende namelijk in 1913 de fabriek waar Luigi en Olga Zàini begonnen met het maken van chocolade. Dankzij hen – en de volgende generaties Zàini – rook het in dit stukje Milaan altijd naar chocolade, van de vroege ochtend tot diep in de nacht.
Het was Luigi Zàini’s droom om voor iedereen een lekker chocolaatje of snoepje te maken: ‘Tutti gli esseri umani sono differenti, perché allora non creare tanti cioccolati e caramelle, diversi per ciascuno di loro?’
Dat was, zeker voor die tijd, met de Eerste Wereldoorlog voor de deur, een unieke visie, die Zàini dankzij zijn enthousiasme, ondernemerschap en neus voor goede zaken grotendeels kon verwezenlijken. Het assortiment van Zàini groeide zelfs zo hard, dat de fabriek uit zijn voegen barstte. Men verhuisde naar de Via Imbonati, waar nu nog altijd alle chocoladerepen en bonbons van Zàini worden gemaakt.
Een van de klassieke chocoladelekkernijen van Zàini is de Emilia: een reep extra pure chocolade, die zijn naam dankt aan de goedlachse kokkin die ooit in de keuken van Luigi en Olga de pollepel zwaaide en de familie ook buiten de keuken altijd met raad en daad bij stond. Zeker toen Luigi in 1938 plotseling overleed en Olga er alleen voor kwam te staan.
Met hulp van Emilia en haar trouwe medewerkers wist Olga de chocoladefabriek uitstekend te laten draaien. Olga werd hiermee een van de eerste vrouwelijke ondernemers van Italië en met Luigi’s visie in haar achterhoofd én hart groeide Zàini’s succes jaar na jaar. Zelfs de Tweede Wereldoorlog kon geen roet in haar chocoladeproductie gooien: na verwoestende bombardementen wist ze in recordtempo de fabriek weer her op te bouwen.
In de jaren vijftig scharen zonen Vittorio en Piero zich aan Olga’s zijde. Er komen twee fabrieken bij, eentje in Senago, aan de rand van Milaan, en eentje in Pavia. Er wordt geëxperimenteerd met onder meer recepten op de chocoladewikkels en chocolade in allerlei vormen.
Nu staan de kinderen van Vittorio, Luigi en Antonella, aan het roer van de chocoladefabriek. De oorspronkelijke fabriek werd omgetoverd tot een vintage chocoladeboetiek met een kleine maar fijne bar. Hier kun je genieten van een kopje koffie met een chocoladegebakje, maar ook en vooral kun je er alle chocolade traktaties van Zàini kopen voor thuis. Dankzij de prachtige verpakkingen zijn het ook nog eens mooie cadeautjes!
Old Milano Food Tour
We ontdekten dit smakelijke adresje tijdens de Old Milano Food Tour. De Nederlandse architecte Inge nam ons mee op pad in de wijk Brera, waarbij we onderweg niet alleen de allerlekkerste adresjes van deze fijne wijk ontdekten maar ook meer te weten kwamen over de historie van de stad, zowel op culinair als op cultureel gebied.
Zo vertelde Inge ons nadat we de bedwelmende geur van Zàini achter ons hadden gelaten, dat dit stukje stad, het noorden van de wijk Brera, ooit wel een beetje op Venetië leek. Er stroomde water door de gracht, die een verbinding vormde tussen de Navigli en de Martesana, het kanaal dat Milaan verbond met de rivier de Adda, waar veel gebruik van werd gemaakt.
Precies op deze plek moest men een soort van tolgeld betalen om de stad in te mogen varen, vandaar ook dat de brug lange tijd Ponte delle Gabelle heette (gabella betekent tolgeld).
De grote houten deuren die ooit moesten voorkomen dat het water verder stroomde, zijn ontworpen door niemand minder dan Leonardo da Vinci. In de Biblioteca Ambrosiana vind je zijn precieze schetsen voor dit project.
Nu is er geen water meer te bekennen aan het einde van de Via San Marco en staan de deuren half open, als een soort warm welkom voor iedereen die Brera via deze route binnenkomt.
Nog veel meer van Milaans prachtige historie én culinaire adresjes ontdek je als je met Inge op pad gaat. De Old Milano Food Tour biedt Inge helaas niet meer als zodanig aan, maar ze heeft voldoende andere tours en routes om met haar of op eigen gelegenheid Milaan te gaan ontdekken. Meer informatie vind je via deze link.
