Bosco Verticale – groene wolkenkrabbers in Milaan

Op de plek waar tot begin deze eeuw nog de Fiera di Milano stond, de beurshallen van Milaan, is nu de indrukwekkende wijk CityLife verrezen. De hoge kantoortorens staan in een groen park dat ook een kleurrijke kunstroute huisvest.
Inge van Milaan met Local laat je in dit artikel een aantal van haar favoriete kunstwerken van ArtLine Milano zien.
Inge: ‘Toen de Fiera di Milano in 2005 verhuisde naar Rho, ten westen van Milaan, kwam er een enorm gebied vrij. Op de plek van de oude beursgebouwen verrees in korte tijd een nieuwe wijk, die de naam CityLife kreeg.
Als je een ritje maakt met de historische tram 1, rijd je vlak langs dit nieuwe stukje stad, dat bestaat uit een aantal luxe wooncomplexen en drie kantoortorens, die ook wel bekend staan als de Tre Torri.
Al deze gebouwen staan in een groot publiek park, dat – hoewel het nog niet volledig tot bloei is gekomen – absoluut een bezoek waard is. In het park vind je namelijk ArtLine Milano, een initiatief van de gemeente Milaan.
Er zijn nu zo’n twintig kunstwerken te bezichtigen, helemaal gratis. Van deze twintig werken, die allemaal specifiek zijn gemaakt voor deze locatie, zijn er acht ontworpen door artiesten jonger dan veertig jaar.
Het doel van het project is om toeschouwers door middel van kunst op een andere manier naar de realiteit te laten kijken. Doordat de kunstwerken in een park staan dat voor iedereen toegankelijk is, wordt kunst voor iedereen toegankelijk. Ook voor mensen die hier normaal gesproken niet in geïnteresseerd zijn. En dat is nu precies de bedoeling van het project.
Een van de meest gefotografeerde kunstwerken is het kleurrijke Coloris van Pascale Marthine Tayou. Op een ondergrond waarop de aarde wordt geprojecteerd, staan felgekleurde palen, met op elke paal een ei.
De kleuren staan voor de diversiteit van de inwoners van Milaan, de eieren voor vruchtbaarheid. In dit geval niet per se letterlijk, maar ook en vooral figuurlijk, vanwege de mix die er ontstaat door het samengaan van zoveel verschillende culturen in een stad.
De verticaliteit van het project sluit goed aan bij de hoogbouw van de Tre Torri die je op de achtergrond ziet. Tegelijkertijd zorgen de kleuren voor een mooi contrast met de strakke en moderne uitstraling van deze nieuwe wijk.
Het werk van Shilpa Gupta is een van de nieuwste kunstwerken in CityLife. De kunstenares uit India werkt al sinds 2006 aan een serie Don’t see, don’t hear, don’t speak.
In dit geval wordt elk van de drie kinderen iets ontzegd door een van de anderen, een verwijzing naar het idee van de kunstenares dat we door het kapitalisme en het individualisme te weinig opkomen voor samen delen.
Het kunstwerk staat trouwens naast een van de twee nieuwe speeltuinen die de wijk rijk is. Dus reis je met kinderen naar Milaan dan is dit de perfecte plek om kunst te combineren met een uurtje in de speeltuin.
Een terugkerend project zijn de vedovelle van Serena Vestrucci. Zij heeft de bekende Milanese waterfonteinen opnieuw geïnterpreteerd. In plaats van het draakje geïnspireerd op het wapen van de familie Visconti hebben de waterfonteinen in CityLife een andere spuitmond, zoals een haas, giraf of olifant.
Het water dat uit deze fonteintjes komt, is overigens gewoon drinkbaar en zeker in de warme zomermaanden een heerlijke manier om even af te koelen. Er zijn er in totaal tien in het park, dus ga ze gerust allemaal zoeken.
De enorme hand en voet van baksteen zijn ontworpen door de Duitse artieste Judith Hopf. Dit kunstwerk is misschien wel mijn favoriet. In dit geval wil de kunstenares het contrast benadrukken tussen de geometrische vormen van het menselijk lichaam en de strakke architectuur van CityLife.
Het gebruik van baksteen is trouwens niet geheel toevallig: de belangrijkste historische gebouwen van Milaan zijn van baksteen gemaakt. Denk maar aan het indrukwekkende Castello Sforzesco, Ca’ Granda en de Duomo, waarvan de basisstructuur uit baksteen bestaat.
Het jonge kunstenaarsduo Ornaghi en Prestinari ontwierp het werk Philemon en Baucis. De twee ‘buizen’ observeren, stevig gearmd, de nieuwbouw van CityLife.
Het werk is geïnspireerd op een verhaal uit de Griekse mythologie: Philemon en Baucis worden samen oud en houden elkaar overeind door de kracht van hun verbintenis.
Als je dit eenmaal weet en het beeld van de goede kant bekijkt, zie je de liefde er bijna vanaf spatten. Fijn dat in een moderne omgeving als CityLife ook plek is voor romantiek!
Nog meer romantiek is er dankzij het kunstwerk van de Cubaanse kunstenaar Wilfriedo Prieto. De twee stenen, zogenaamde massi erratici (stenen verplaatst door het smelten van gletsjers in een van de laatste ijstijden) lijken elkaar te kussen.
De kunstenaar heeft niets aan de oorspronkelijke vorm van de stenen gedaan. Hij gaf ‘slechts’ opdracht tot het vinden van twee stenen, van gelijk gewicht (honderdduizend kilo elk) en dus verplaatst door gletsjers.
Na ruim vier jaar zoeken vond het bedrijf dat de opdracht kreeg twee ideale stenen die alleen niet aan alle eisen voldeden. Ze zijn namelijk een stuk lichter dan wat Prieto oorspronkelijk voor ogen had. De vorm was echter perfect, dus hij heeft genoegen genomen met kleinere stenen die elkaar kussen.’
© foto’s: Roy Bisschops | ZEROPXL