Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
De groene Federia-vallei in Livigno is de perfecte plek voor een mooie wandeling. Marloes neemt je mee op pad en tipt een heerlijk restaurant bij de eindstreep!
Marloes: ‘Vanuit het dal nemen we de lift naar bergstation Carosello3000, dat als vertrekpunt voor verschillende wandelingen geldt. Wij zullen afdalen in de Val Federia, met als eindpunt restaurant Calcheira, aan de rand van Livigno. Een route van zo’n twaalf kilometer, die we in ongeveer vier uur zullen afleggen.
Als we het bergstation verlaten, worden we omringd door een typisch berglandschap, met overal grijze stenen en weinig tot geen begroeiing. Het heeft wel wat weg van een maanlandschap. Verderop zullen we echter meer kleuren ontwaren. Andiamo?!
Het eerste stuk, richting Lac Salin, leggen we dalend af. Aan onze linkerhand zien we de Monte delle Rezze, waar we eerder deze week waren voor yoga bij zonsopkomst. We volgen route 167, die ons al snel op het eerste adembenemende uitzicht van de wandeling trakteert.
Het heldere, blauwgroene water van Lac Salin steekt mooi af tegen de blauwe lucht en de met sneeuw bedekte toppen van de bergen om ons heen. Net na het bergmeer begint een vrij steil pad naar beneden. Na wat zigzagpaden lopen we de Val Federia in.
De vallei die voor ons ligt is prachtig groen en staat vol met alpenbloemen. Hoewel de bloeiperiode ten einde loopt, zien we veel kleurrijke plukjes in het groen. Hoe verder we afdalen, hoe meer bloemen er staan.
We steken een aantal kleine stroompjes over. De afdaling wordt af en toe onderbroken door een gelijkmatiger stukje. De paden zijn goed begaanbaar en we hebben de pas er flink in. Na zo’n vijfenveertig minuten zien we Alpe Federia al in het dal liggen.
Bij onze gids Mario, ook wel Google Mario genoemd, kunnen we terecht met alle vragen die we hebben over de vallei. Hij kent de vallei op zijn duimpje en vertelt aan één stuk door. Als er iets is wat hij niet weet, tovert hij zijn bijbel tevoorschijn, waarin alles staat over de flora en fauna van de vallei.
Er staan veel bloemen die wat weg hebben van een paardenbloem, een stekelig maar zachte rood-paarse bloem. Mario vertelt dat dit een uitgebloeide anemoon is.
Naast de prachtige anemoon staat er ook een zeer giftige bloem, de blauwe monnikskap. Mario waarschuwt dat je al behoorlijk ziek kunt worden als je in de buurt van je mond komt met een hand die de bloem heeft aangeraakt. Het eten van deze bloem kan fatale gevolgen hebben. Afblijven dus!
Mario vertelt ons ook dat lang niet alle bloemen gelijktijdig bloeien, waardoor de vallei een aantal maanden per jaar in bloei staat, steeds met verschillende soorten bloemen.
Wanneer we aankomen in het dal, steken we de Federia-rivier over. Voor een korte pauze strijken we neer bij Alpe Federia, een gezellige hut met groot terras waar je de hele dag door terecht kunt voor eten en drinken. We drinken er een verfrissende huisgemaakte frisdrank met een scheutje bier voor we onze tocht hervatten.
Wanneer je een eenvoudiger wandeling wil maken, kun je van bij Alpe Federia het pad volgen dat langs de rivier loopt. Later gaat dit over in de Via Federia, die je ook naar restaurant Calcheira leidt.
Wij volgen het pad dat achter de hut weer omhoog loopt. We starten met een vrij pittige klim van zo’n twintig minuten. Vervolgens lopen we over afwisselend stijgende en dalende paden richting Calcheira.
Onderweg zien we velden vol witte en gele bloemen. Mario vertelt dat de witte bloemen, het duizendblad, veel geplukt wordt door de inwoners van Livigno. Dit witte bloemetje is namelijk enorm veelzijdig. Je kunt er bijvoorbeeld een heerlijke kruidenthee van maken, maar de bewoners gebruiken het ook om hun eigen likeur mee te brouwen, de taneda. Dat is een vrij makkelijk proces. Het enige wat je nodig hebt is water, suiker, alcohol, de gedroogde bloem en wat geduld.
Na bijna drie uur komen we aan bij restaurant Calcheira. Hier starten we met een heerlijke aperitivo met plaatselijke hapjes. Ook komen er planken met bruschette al pomodoro op tafel. Deze vallen na onze wandeling enorm in de smaak.
Voor het diner nemen we plaats in de knusse hut, die vol hangt met oude foto’s. Ze laten zien hoe het leven in de vallei er vóór de tunnel er uit zag, met name tijdens de geïsoleerde wintermaanden.
Bij Calcheira serveren ze stevige Italiaanse Alpengerechten, zoals ravioli gevuld met hert. Als dessert krijgen we gefrituurde appelschijven die besprenkeld zijn met kaneel en suiker, met een vanillesaus. Als afsluiting proeven we de lokale kruidenlikeur taneda. Cin cin, op de schitterende omgeving van Livigno!’
met dank aan Fabio Borga voor een aantal foto’s
