Ciao tutti – ontdekkingsblog door Italië de beste tips voor Italië
Saskia reist door de groene heuvels die over de grenzen van de regio’s Emilia-Romagna en Le Marche heen golven. Aan de voet van het kleurrijke Saludecio, niet ver van de Adriatische kust, ligt het Luilekkerland van Mauro en Francesca Ricciardelli: Locanda Belvedere.
Saskia: ‘Rondom de locanda, waar zowel een restaurant als een klein aantal hotelkamers te vinden is, golft een zee van olijfboomgaarden over de heuvels. Ik wist niet dat er in dit gebied zo ontzettend veel olijfbomen stonden, zo te zien allemaal al eeuwenlang verknocht aan dit stukje grond. Gebocheld, gebutst en deels gebukt onder jarenlang olijven voortbrengen, maar nog altijd fier overeind, met de zilvergroene blaadjes ritselend in de herfstwind.
Terwijl Mauro in de keuken de laatste hand legt aan de voorbereidingen voor het diner, neemt Francesca me mee naar de olificio van de broers Marcello en Raimondo Renzi, een kleine frantoio waar kratjes vol olijven nog op de ouderwetse manier – dus zonder moderne machines – worden verwerkt tot olijfolie.
De eigenaar komt in deze oogsttijd handen te kort, maar hij leidt me toch graag even rond. Van de grote weegschaal waarop de binnengekomen kratjes worden gewogen tot de grote draaiende stenen die de olijven tot pulp vermalen, van de pers die al generaties lang in de familie is tot de laatste fase waarin water en olie worden gescheiden. Het resultaat is een heldergroene olie, die lekker pittig smaakt.
Met de geur van verse olijfolie die mijn neusgaten nog kietelt, ga ik even later aan tafel. Mijn verwachtingen zijn hoog gespannen, want Locanda Belvedere maakt niet alleen deel uit van Slow Food Italië maar wordt ook al jaren de hemel in geprezen door Michelin.
Francesca en Mauro toveren in een mooi ritme de gerechten op tafel, in een eindeloos lijkende wals van lokale ingrediënten met hier en daar een bijzondere twist van verder weg.
Als appetizer zijn er twee volkoren grissini met prosciutto di Saludecio, een plaatselijke ham, met erbij een Sauvignon uit Slovenië. Mauro’s moeder is namelijk Sloveens en dit is de huiswijn van Mauro’s familie, gemaakt en gebotteld door een van Mauro’s neven.
Saludecio en Slovenië blijken wonderwel samen te gaan. De wijn is van een uitstekende kwaliteit en sluit naadloos aan bij de gerechten die zullen volgen.
Op tafel komt eerst een bijzonder broodmandje, met allerlei soorten brood gemaakt van authentieke graansoorten, die op de traditionele manier worden gemalen: crackers met rozemarijn, piadina met extra vergine olijfolie, pompoenpittenbrood en nog meer grissini.
Natuurlijk mag ik ook de eigen olijfolie van Locanda Belvedere proeven, licht pittig en een prima gezelschap voor met name het pompoenpittenbrood. Francesca vertelt dat hun olijfolie regelmatig prijzen heeft gewonnen, met vorig jaar niet alleen een podiumplek bij Il Novello di Romagna maar ook een bijzondere vermelding in de categorie ‘intens’. Ik ben benieuwd wat deze december voor hun olijfolie gaat brengen…
Mauro tijdens de olijvenpluk
Dan begint het spektakel pas echt, met calamari in een badje van knolselderijpuree, met witte waterkers en rode biet voor een tricolore touch. Vervolgens een bijzonder tussengerecht: een jampotje met ei en caciotta al tartufo, twee uur lang au bain-marie verwarmd op vijfenzestig graden, en geserveerd met vers geschaafde truffel. Mijn smaakpapillen walsen met elke hap met het culinaire duo in de keuken mee.
De primo, fagottini met caprino di Cartoceto (lokale geitenkaas), pompoen, kardemom en Parmigiano, is kleurrijk en kruidig, precies waar je op een herfstige avond behoefte hebt.
Na de pasta wordt de Sauvignon verwisseld voor een (pure) Sangiovese uit eigen streek, van Tenuta La Viola. Van deze wijn zijn er slechts 492 flessen gemaakt, zo vertelt Francesca. Een bijzondere wijn dus, niet alleen omdat de druiven nog met de hand geoogst worden maar ook omdat de wijn grotendeels rijpt in amfore, aardewerken kruiken, in plaats van in houten vaten. Het resultaat blijkt een perfecte begeleider van de secondo: bollito croccante di guancia met ‘ketchup’ van wortel en snijbiet.
En hoewel ik dan eigenlijk geen pap meer kan zeggen, komt er nog een origineel toetje op tafel: een babà van antieke granen, gedrenkt in citroenverbena, met een bolletje perzikijs. Na nog een kopje kruidenthee (met een uitgebreide selectie koekjes) rol ik mijn bedje in.
De volgende ochtend wacht nog een culinair feestje, met als ontbijt voor mij als zoetekauw vier verschillende soorten taart: van crostata met kersen tot koffiecake, van ricotta/chocoladecake tot een chocoladecakeje. Er is koffie, thee en fruitsap, vers fruit, yoghurt met muesli en voor degene die liever hartig ontbijt ook vers brood met ei, vleeswaren en kaas.
Een bliksembezoek aan Mondaino
Het is een zonnige herfstochtend, tintelfris maar met een zonnetje dat elk half uur warmer aanvoelt. Mauro laat me nog een klein stukje van de omgeving zien, met als hoogtepunt een bezoek aan Mondaino, een pittoresk dorpje met een indrukwekkend plein dat wordt begrensd door een portico, booggang. Volgens Mauro is dit plein in heel veel films te zien; het is vanwege de unieke vorm een populair filmdecor.
Ook Il Formaggio delle Fosse della Porto di Sotto, de kaasmakerij waar we vervolgens gaan kijken, blijkt een geliefd filmobject. Terwijl ik wat foto’s schiet, vertelt de eigenaar dat Ilja Gort en zijn filmploeg nog maar net zijn vertrokken. Dat belooft weer nieuwe afleveringen van Gort over de grens…
De kaas die hier wordt gemaakt is dan ook echt het proeven waard. Formaggio di Fossa is een speciaal soort kaas die is vernoemd naar een fossa, een put, waarin de kaas, gewikkeld in linnen doeken, te rijpen wordt gelegd, op een bedje van stro. Meestal gaan de kazen in augustus ondergronds en worden ze eind november weer ‘opgegraven’.
Heb je langer de tijd om van de omgeving te genieten, dan kun je een tour langs de Castelli Malatestiani (de kastelen van de familie Malatesta) maken, een bezoek brengen aan Gradara, Montegridolfo, San Leo, Urbino, Pesaro, Rimini en Ravenna en natuurlijk een dagje naar de kust, met naast prachtige stranden ook mooie natuur, met name op en om de Monte San Bartolo.’
Boek je verblijf bij Locanda Belvedere
Ook genieten van een heerlijk verblijf bij Locanda Belvedere? Via deze link vind je alle details om een verblijf bij dit Luilekkerland te boeken. Onderstaand filmpje brengt je alvast helemaal in de stemming voor een reis naar het zuiden van Emilia-Romagna:
