Je zocht naar: "Italië"

‘Hij haastte zich in de richting waar vandaan de anderen vluchtten, recht op het gevaar af en zó geheel zonder angst, dat hij aan zijn secretaris opdroeg alle stadia en vormen van het onheil op te schrijven. Reeds viel er as op de schepen, steeds heter en dichter naarmate zij dichterbij kwamen en al spoedig viel er ook puimsteen en zwarte, halfverkoolde en door het vuur gebarsten stenen, de zee week plotseling terug en de oever werd door rotsblokken van de berg onbegaanbaar (…). Ondertussen lichtten van de Vesuvius op meerdere plaatsen grote brandhaarden en hoge vuurzuilen op, wier stralende lichten in de donkere nacht nog beter uitkwamen.’ Zo luidt een van de eerste getuigenissen van de uitbarsting van de Vesuvius, opgetekend in een brief die Plinius de Jongere schreef aan Tacitus. Plinius vertelt in deze brief over de dood van zijn oom, Plinius de Oude. De Vesuvius, die nu zo vredig lijkt te rusten, barstte op 24 oktober 79 uit – met verwoestende gevolgen voor alles...

Een lekkere pizza valt of staat natuurlijk met het deeg. In het kook- en kijkboek Bloem water gist zout passie wordt het geheim voor goed pizzadeeg onthuld. Voor het maken van dit deeg heb je 1 liter water, 50 tot 55 gram zout, 1 tot 3 gram gist en circa 1,7 kilo bloem nodig. Los het zout op in het water en roer goed door. Strooi ongeveer tien procent van de bloem erbij. Meng het geheel even goed door. Voeg dan de gist toe en meng die er zorgvuldig doorheen. Het is belangrijk dat je nu pas de gist toevoegt. Direct contact tussen gist en zout zou de rijzende werking afbreken. Strooi de rest van de bloem over het mengsel. Meng het geheel met een ronddraaiende beweging van je vuist. Wanneer alle bloem is opgenomen, leg je het deeg op een werkvlak. Blijf kneden door het steeds opnieuw dubbel te vouwen. Let op dat je het deeg niet te veel uitrekt, want dan kan het net ontstane glutennetwerk beschadigd raken. Kneed door totdat het deeg er vettig uitziet, glad is en niet plakkerig aanvoelt....

De Amalfikust kent ontelbaar veel mooie hoekjes, waarbij de ene plek nog magischer lijkt dan de andere. De kustlijn is een aaneenschakeling van betoverende panorama’s, groene terrassen en verstopte strandjes. Amalfi en Positano hebben geen introductie nodig. Hetzelfde geldt inmiddels voor het Fiordo di Furore, een schilderachtige inham in de kust bij de gemeente Furore. Het is een geliefde locatie voor het schieten van een foto. Het is dan ook een plaatje, met het smaragdgroene water waarin de zon flonkerend schittert. Een woedende duivel Furore dankt zijn naam aan de duivel, die volgens de overlevering een bezoek bracht aan dit plaatsje. Hij was totaal niet te spreken over de manier waarop hij door de lokale bevolking werd behandeld. Toen hij vertrok, besloot hij daarom zijn uitwerpselen achter te laten bij de toegang tot het dorp. Toen het tijd was om zijn billen schoon te maken, pakte hij wat gras om de klus te klaren. Hij had echter een pluk brandnetels te pakken, wat een...

We beginnen deze maandag met Magnifico, de derde single van het album PopHoolista van rapper Fedez. Hij zingt hier samen met Francesca Michielin, winnares van XFactor Italia. Het lied gaat over mensen die alleen maar geld en uiterlijk vertoon zoeken in een relatie. De ene persoon droomt van verandering en de ander blijft maar steeds met zichzelf bezig. De dames in de video laten dat mooi zien en dampen af als ze erachter komen dat ze toch niet het middelpunt van alles zijn. Uiteindelijk stapt uit de auto die er steeds achteraan heeft gereden, de echte vriendin van Fedez; da’s dan weer mooi. René Speetjens heeft de songtekst vertaald in het Nederlands. Gaaf hoe het Italiaans eruit komt in rap vorm en mooi hoe de stem van Francesca er doorheen snijdt! E gli anni passano En voorbij gaan de jaren e non ci cambiano, en ze veranderen ons niet, davvero trovi che sia diverso? vind je echt dat ik nu anders ben? guardami in faccia kijk me aan in mijn gezicht i miei occhi parlano...

Niets heerlijkers dan de geur van zelfgebakken crostata in de vroege ochtend. Een stukje van deze fruittaart is ideaal als een luxe ontbijt voor een vrije dag, maar ook heerlijk als tussendoortje of als toetje. Buonissimo! Wil je zelf thuis crostata maken, dan kun je aan de slag met dit recept uit het kookboek Buongusto, van de Italiaanse Antonietta. Antonietta kookt vaak voor de gasten van B&B La Vecchia Scuola in Le Marche, waar de crostata dan ook regelmatig op het menu staat. Met haar recept kom je nu ook thuis al heerlijk in Italiaanse sferen! Wat heb je nodig? Ingrediënten voor één taart (acht personen): 2 eieren | 100 gram suiker | 80 gram zonnebloemolie | 300 gram bloem plus extra om te bestuiven | 8 gram bakpoeder | een halve citroen | 250 gram abrikozenjam (of andere jam naar keuze) | boter om in te vetten Ook heb je een deegroller nodig en een springvorm met een doorsnede van achtentwintig centimeter. Antonietta’s deegrecept is zonder boter, waardoor de taart wat...

Tijdens een bezoek aan Orvieto gaat alle aandacht naar de meer dan indrukwekkende Duomo, de grote trots van deze stad in het zuiden van Umbrië. Je staat met open mond te kijken naar de tot in het kleinste detail versierde deuren en de kleurrijke mozaïeken, waarover dankzij de volop schijnende zon een gouden gloed hangt. Fantastische façade Vooral op de façade is er veel moois te zien. Zo’n twintig kunstenaars hebben een bijdrage geleverd aan de voorgevel zoals die je nu tegemoet schittert. We bekijken de mooiste stukken in detail. Allereerst de bas-reliëfs die zijn gemaakt door Lorenzo Maitani, een kunstenaar die afkomstig was uit Siena. Hij toont zeer tot de verbeelding sprekende scènes van Het Laatste Oordeel, maar daarnaast zie je bijvoorbeeld ook de schepping, met Adam en Eva, maar ook taferelen uit het Nieuwe Testament, van de hand van onder andere Nino en Andrea Pisano. Bewonder ook de rosone, het roosvenster, een werk van Andrea di Cione, die beter bekend is...

Het Piazza IV Novembre is het kloppend hart van Perugia. Bij mooi weer zitten Perugini en toeristen gezellig op de trappen, al lezend of keuvelend, en bij het vallen van de avond wordt er op het plein druk geflaneerd. Saskia en Sylvia van Villa in Umbria laten ons, samen met Patricia Blanquart van Guide in Umbria, kennismaken met de blikvanger op het plein, de Fontana Maggiore. Deze fontein werd in de dertiende eeuw gebouwd. Het was de kroon op het werk aan het aquaduct dat water naar het centrum van Perugia bracht. Naast de fontein, in de grond, zie je nog altijd een groot wit putdeksel, afkomstig van de oude middeleeuwse put. De fontein was een belangrijk prestige-object voor Perugia. De beeldhouwers Nicola en Giovanni Pisano (vader en zoon) kregen maar weinig ruimte voor eigen fantasie. Het bovenste bekken van de fontein is van brons en symboliseert het belang van het water. Het middelste bekken is een ode aan de stad Perugia. Zoek op dit bekken naar het beeld van Augusta...

Ciao tutti’s muziekblogger René Speetjens laat ons vandaag genieten van Acqua, de eerste single van het nieuwe album van Fabrizio Moro, Via delle Girandole 10, dat afgelopen maand is verschenen. Een prachtig lied voor de liefhebber van de Italiaanse taal, met een buitengewoon poëtische tekst met mooie klanken. In het nummer vertelt Fabrizio Moro over alle gevoelens en prikkels die men in de loop van het leven mee maakt, vrolijk of zwaar. Het is een leven in muziek dat als water voorbij stroomt, onder je schoenen, door je handen, voor je ogen en in je maag… Ascoltare impaziente Ongeduldig luisteren il fluire del tempo naar het verstrijken van de tijd assicurarsi con un piccolo dolore onszelf een beetje pijn doen di essere veri om er zeker van te zijn dat we echt zijn lasciare un frammento del nostro pensiero een stukje van onze gedachten achterlaten a chi ha pensato poco voor iemand die weinig nagedacht heeft o non ha pensato mai of nog nooit gedacht heeft di...

Een vakantie in het noordoosten van Sicilië is niet compleet zonder een bezoek te brengen aan de vulkaan Etna. Natuurlijk kun je de Etna beklimmen (onder begeleiding van een ervaren gids) en een bezoek brengen aan Catania. Maar er valt nog veel meer te beleven in dit gebied. Deze plaatsjes, grofweg gelegen tussen de zuidelijke hellingen van de Etna en de zee, zijn stuk voor stuk de moeite van een bezoekje waard! Trecastagni Dwaal door de steegjes van het pittoreske Trecastagni, een lust voor het oog en de lens van de camera. Bezoek de Chiesa Madre, maar vergeet vooral de mooie San Nicolò niet, te bereiken via een imposante monumentale trappartij. Valverde Valverde is een klein dorpje met zo’n typisch Italiaans dorpsplein, waar de nonni op hun bankje zitten en de kindjes vrolijk spelen in de zon. Aan de flanken van het plein vind je de belangrijkste kerk van het dorp, het Santuario della Madonna di Valverde. Tip: geniet ’s avonds van een uitgebreid Siciliaans diner bij...

Wie het ommeland van Mascalucia verkent, een bijna vergeten dorpje op de Etna, komt overal sporen van een ver verleden tegen. Vooral de, soms vervallen en verlaten, symbolen van het geloof die in het landschap her en der opduiken, brengen je in gedachten naar het Sicilië van weleer. Een Sicilië waar landheren en priesters de dienst uitmaakten en elke kerk een gemeenschap op zich was – met niet alleen een gevolg van gelovigen, maar ook een flink stuk eigen grond waarop onder andere wijn verbouwd werd. Sommige kerken zijn vervallen tot ruïnes en liggen er verlaten, soms wat spookachtig bij, zoals de pas gevonden resten van een kerk waarvan nog maar enkele muren overeind staan. Op die afgebrokkelde muren zijn nog duidelijk de resten zichtbaar van wat eens prachtige fresco’s moeten zijn geweest. Maria’s plattelandskerk Een iets beter lot heeft de Chiesa della Bambina getroffen (die officieel de Chiesa Madonna del Soccorso heet). Het kerkje is gewijd aan Maria en het kind, van...

‘Non conosco nulla di più bello ed insieme originale, movimentario, fertile e selvaggio della strada che porta da Catania a Nicolosi, attraversando, volta a volta, distese di sabbia, oasi di aranceti, fiumi di lava, appezzamenti di colture, muraglie di basalto…’ ‘Ik ken niets mooiers en tegelijk origineler, levendiger, vruchtbaarder en wilder dan de weg die leidt van Catania naar Nicolosi, met onderweg stukken zand, oasen van sinaasappelbomen, rivieren van lava, percelen vol gewassen, muren van basalt,’ zo schreef Alexandre Dumas in 1860. Precies langs deze verstopte idyllische weg ligt Mascalucia, een vergeten dorp op de rug van de Etna. Hoewel veel toeristen op Sicilië een bezoek brengen aan de Etna, wordt maar zelden een stop gemaakt in Mascalucia. Het voordeel daarvan is, zo merken we al snel wanneer we samen met onze gidsen Nino en Orazio door de rustige dorpsstraatjes wandelen, dat je hier nog het authentieke Sicilië vindt. Geen restaurants met een tourist menu,...

Nadat Saskia een prachtige reis maakte door het weelderige westen van Sicilië, was ze op slag verliefd op het eiland. Toen Ciao tutti door Il Daily Slow werd uitgenodigd om de onontdekte dorpjes rond de Etna te verkennen, aarzelden we dan ook geen moment: heerlijk, weer terug naar Sicilië! Dit keer mocht Willemijn op pad om la bella Sicilia te ontdekken. Ontmoeting met de Etna Willemijn: ‘Tussen het landen op het vliegveld van Catania en de eerste aanblik van de majestueuze Etna zit nog geen half uur. Onze gids en chauffeur voor de komende dagen, Orazio, is merkbaar enthousiast over zijn geboortegrond – hij begint meteen met vertellen en houdt eigenlijk pas weer op als we dagen later afscheid nemen op het vliegveld. Terwijl we over de ringweg van Catania rijden, ben ik meteen onder de indruk. Van de immensiteit van de stad Catania, van de zwarte stenen die ons overal omringen en bovenal van de Etna die nooit uit het zicht verdwijnt. Samen met Giovanni del Sorbo van de blog...