Eros ‘perfetto’ in Ziggo Dome

Dinsdagavond 3 november was de Amsterdamse Ziggo Dome voor één avond het domein van Eros Ramazzotti met zijn Perfetto World Tour 2015. Dat Ramazzotti een speciale band heeft met Nederland, is bekend. Na zijn wereldtournee in 2013 zei hij: ‘De beste gig was in Amsterdam. Omdat Nederlandse fans echt bereid zijn te luisteren.’

Ciao tutti-lezer Anne Deijkers was bij het concert aanwezig en doet verslag van deze ‘perfetto’ avond:

Anne: ‘Het podium is afgeschermd met wit doek, belicht door blauwe lampen. Als het licht in de zaal uitgaat en achter het doek het silhouet van de Italiaan verschijnt, barst er een luid gejoel los. We horen dance-muziek, op het doek zien we steeds meer silhouetten in zwart-wit verschijnen en komen de flikkerende lichten ons tegemoet.

Eros is overal op het podium, tientallen silhouetten van hem lopen, dansen en springen. Zijn portret wordt in comic-stijl op het doek geprojecteerd. Het lijkt wel een dance-act. Maar zodra we de eerste klanken van L’ombra del gigante van het album Stilelibero horen, is er geen twijfel mogelijk: we zitten echt bij Ramazzotti.

Dat Eros een artiest van wereldformaat is, is duidelijk. Vanaf de eerste seconde pakt hij zijn publiek in. Na de intro, Il tempo non sente ragione en Perfetto, twee nummers van het nieuwe album, doet Eros een poging om een praatje in het Nederlands te doen. Hiermee weet de Romein nog meer sympathie te kweken.

Dan is het tijd voor een oud nummer, Stella Gemella, waarmee Eros zijn echte fans vast en zeker een groot plezier doet. De playlist is sterk en goed uitgebalanceerd. Nieuwe nummers, klassiekers en krachtige ballads wisselen elkaar in een vlot tempo af. Tussendoor is er tijd voor grapjes en een steevast ‘Dankjoewel Amsterdam!’

Eros is, net zoals tijdens zijn World Tour in 2013, eenvoudig gekleed in een zwarte spijkerbroek en een zwart t-shirt met een witte ster erop. Maar laat één ding duidelijk zijn: de enige ster van deze avond is Eros zelf. Zijn tienkoppige band staat letterlijk heel de avond opgesteld in zijn schaduw. Op enkele sterke solo’s van de muzikanten en de duetten I belong to you en Più che puoi met zijn achtergrondzangeressen na.

Hij trekt hoe dan ook alle aandacht naar zich toe met zijn jongensachtige bravoure en gekke bekken. Eros steelt de harten met zijn vocale kunsten en charme. Nergens wordt de show langdradig. Tijdens de uptempo nummers gooit hij de heupen los, de ballads brengt hij met passie en gevoel.

Speciaal voor de toegift kleedt hij zich om. Hij draagt nu een zwart shirt met vijf sterren en op de achterkant ‘Amsterdam 88’ en een petje van de Perfetto World Tour. Deze belanden halverwege in het luidkeels (fonetisch) meezingende publiek.

Met zijn salsa-versie van Fuoco nel fuoco en het slotnummer Più bella cosa krijgt Ramazzotti de meest stijve Hollanders uit de stoel. Eros kwam, zag en overwon. Met een ‘Ciao Amsterdam! Dankjoewel!’ neemt hij knallend afscheid.’