Je zocht naar: "Italië"

Taormina, de parel aan de Ionische Zee – zo luidt een van de vele bijnamen van dit gezellige stadje. Het wordt door veel Sicilianen gezien als een van de mooiste plekken op hun eiland, hetgeen onder andere te danken is aan de schitterende ligging, als een terras dat uitkijkt over zee. De Franse schrijver Guy de Maupassant zou zelfs gezegd hebben dat je, als je slechts één dag op Sicilië kan verblijven, je dan in elk geval een bezoek aan Taormina zou moeten brengen. Vooral in het voor- en najaar, als het er nog niet al te druk en te heet is, is Taormina een heerlijke plek, zeker als je onze tips opvolgt. Porta Messina & Palazzo Corvaja Begin je kennismaking met Taormina bij de Porta Messina, de toegangspoort tot de stad, die je via de Corso Umberto I naar het Palazzo Corvaja leidt, op de plek van het vroegere Romeinse forum. In het palazzo vind je het Museo Siciliano di Arte e Tradizioni Popolari, dat je laat kennismaken met de meest uiteenlopende Siciliaanse tradities. Je vindt...

Iedereen kent de uitdrukking Vedi Napoli e poi muori!  – Napels zien en dan sterven – die onder meer werd opgetekend door Goethe. Hij bedoelde dat natuurlijk niet letterlijk, maar gebruikt het net als de Napolitanen om aan te duiden dat Napels zo’n overweldigende stad is, dat je eigenlijk nergens meer naartoe hoeft als je Napels eenmaal hebt gezien. Goethe voelde zich een heel ander mens na zijn bezoek aan Napels, dat volgens hem een paradijs was. In deze blog lees je daar meer over. Minder bekend maar minstens zo mooi zijn de woorden waarmee Jacob Israël de Haan in 1919 afscheid nam van Napels, waar hij kort was geweest op weg naar Palestina: Men zal u, Napels, nooit vergeten. Uw leven is een lachend Feest en u gedenkend, zal men altijd weten, dat ik uw Dichter ben geweest. Hij sloot de stad ondanks dit korte verblijf onmiddellijk in zijn hart. Hoe dat kon, daar had hij geen verklaring voor. In zijn eigen woorden: Hoe kan ik een stad zóó beminnen, waar ik zóó kort...

Op weg naar de Cascate delle Marmore slaan we ter hoogte van het dorpje Ferentillo een landweggetje in dat ons via een steil pad naar een aangename verrassing brengt. Midden tussen de groene bergen prijkt de Abbazia di San Pietro in Valle. De oudste delen van deze abdij stammen al uit de achtste eeuw. In de groene bergen van de Monte Sibillini, geflankeerd door ranke cipressen, schittert de mooie abdij als een droomkasteel in een betoverend sprookje. Waar ooit het gezang van monniken klonk, heerst nu vooral stilte. In deze spirituele en mystieke omgeving kun je helemaal één worden met de natuur. In de abdij is een hotel gevestigd, waar je je dagenlang kunt onderdompelen in niets dan rust. Je kunt de tijd nemen voor jezelf, in alle rust nadenken en schrijven en je laten inspireren door de omgeving die nooit verveelt. De abdij ligt zeer strategisch, op ruim driehonderdvijftig meter boven zeeniveau, diep verscholen tussen de groene vegetatie. Nadat je door de sfeervolle entree het...

We delen Anna’s recept voor authentieke Apfelstrudel, dat we leerden maken tijdens een kookworkshop in Zuid-Tirol. Da leccarsi i baffi! Ingrediënten voor het deeg: 250 gram meel | 1 ei | 2 eetlepels olie | ca 60 milliliter water Ingrediënten voor de vulling: 1 kilo appels (bijvoorbeeld Golden Delicious) | kaneel | schil van een citroen | 150 gram broodkruim (van bruin brood) | 150 gram boter | 90 gram suiker | 50 gram rozijnen | 50 gram pijnboompitten (deze zijn typisch voor Zuid-Tiroolse Apfelstrudel) | mespuntje zout | 100 gram gesmolten boter, om het deeg aan elkaar te plakken Verwarm de oven voor op 220 graden (180 graden bij een heteluchtoven). Zeef het deeg op een droog en schoon werkvlak en mix het met het ei, zout en olie, met één hand. Voeg water toe met de andere hand totdat het één geheel wordt. Kneed het deeg dan met beide handen totdat het glimt. Vorm ballen van het deeg en laat deze een half uur rusten. In de tussentijd kun je de appels schillen en de klokhuizen...

Alle wegen leiden naar Rome, maar er zijn ook een heleboel wegen ín Rome die je naar bijzondere plekken in de stad voeren. Met twee City Walks uit onze collectie wijzen we je graag de weg naar de wat onbekendere delen van de stad. Vandaag presenteren we twee nieuwe routes door Rome: allereerst een wandeling door het voormalige joodse getto, met onder meer de Schildpaddenfontein, de synagoge en het Tibereiland. Ook maakten we een wandeling langs de mooiste vroeg-christelijke kerken, met de prachtige San Clemente, de Santo Stefano Rotondo, de San Giovanni in Laterano en de ‘verstopte’ Santi Quattro Coronati. Twee mooie routes die je buiten de gebaande paden leiden en prachtige stukjes Rome laten zien! Het oude getto en het Tibereiland Wandel met ons mee door een prachtig, maar niet zo bekend stukje Rome: het voormalige getto, ingeklemd tussen het Largo di Torre Argentina en de Tiber. We laten je kennismaken met de geschiedenis van deze unieke plek, met de mooiste fontein van...

Vele wegen leiden naar Rome, maar ook in de Eeuwige Stad zelf zijn heel veel interessante wegen te bewandelen. Achter de straatnamen van Rome gaan zelfs de meest bijzondere verhalen schuil, die je dwars door de geschiedenis van de stad sturen. Die gedachte vormt het uitgangspunt van Willemijns boek Via Roma – de geschiedenis van Rome in vijftig straten. Voor deze Ciao tutti City Walk bewerkte Willemijn enkele hoofdstukken uit Via Roma. Ze maakt je wegwijs in een stukje Rome dat door bijna niemand wordt overgeslagen, maar waarvan tegelijkertijd vaak maar weinig geschiedenis bekend is. Van de beroemde Spaanse Trappen wandel je, via een aantal prachtige plekken, naar het Piazza del Popolo. Onderweg maak je onder andere kennis met Caravaggio, de Grand Tour en Federico Fellini. We wijzen je in deze City Walk (anders dan in het boek) ook op de lekkerste adresjes voor een culinaire tussenstop (met soms ook een unieke historie!). Zoals je van ons gewend bent, wijzen we je in deze City...

Met dit lekkere nummer van de Milanese rapper J-ax en Il Cile, swingen we de mooie zomer uit. René Speetjens vertaalde voor ons Maria Salvador, dat naast L’estate addosso van Jovanotti een van de populairste nummers was in de Italiaanse clubs afgelopen zomer. René: ‘De vertaling van Maria Salvador was qua interpretaties best een uitdaging,  met de nodige portie straat-dialect uit de periferia. Waarschijnlijk gaat dat wat soepeler na een paar biertjes en …een joint!? Want dat is namelijk de rode draad in dit lied: het verlangen naar vrije consumptie van joints, oftewel rosmarino olandese; rozemarijn uit Nederland. Het nummer volgt in steekwoorden het verloop van een normale dag, waarbij de behoefte aan een joint zich regelmatig aankondigt. Maria Salvador staat hier als Spaanstalig kooswoord voor marihuana en komt steeds terug in een regeltje Spaanse tekst. Geniet nog even van het zomer ritme en enjoy… anche senza canna!’ Oh Maria Salvador, te quiero mi amor (Spaans) Oh...

Kookboekenschrijfster en foodstyliste Janneke Philippi is dol op pasta, risotto en gnocchi. ‘Het is simpel, dankbaar voor elk moment en verveelt nooit. In mijn nieuwe boek hoop ik je vooral veel inspiratie te geven voor nieuwe pasta-, risotto- en gnocchirecepten. Gerechten die je keer op keer op tafel zet  en die je nieuwe favorieten in je kookrepertoire worden.’ Dat zal zeker lukken, want één blik op de foto’s en recepten in Pasta, risotto & gnocchi zorgt voor een honger die maar moeilijk te stillen is. Of je nu een snelle pasta voor een doordeweekse avond zoekt of bijzondere gnocchi voor een etentje met vrienden, Janneke heeft het allemaal voor je verzameld. Je vindt in het boek natuurlijk klassiekers als spaghetti, penne en lasagne, maar ook pasta risottata, gevulde grote pastaschelpen, gnudi, fregola sarda en gnocchi alla romana. Zelfs voor verstokte pasta- en risottoliefhebbers als wij valt er nog genoeg nieuws te proeven! Dat komt ook en vooral doordat Jannekes recepten...

Carlijn de Nijs woont sinds 2014 in Puglia, samen met haar Italiaanse man. Van daaruit helpt ze anderen hun droom om te wonen en werken in het buitenland waar te maken. Vandaag vertelt ze over de stad waar ze woonde tijdens haar eerste jaren in Italië: Brindisi. ‘Oja, daar vertrekken de schepen naar Griekenland,’ zei mijn moeder toen ik voor het eerst naar Brindisi ging, ruim vier jaar geleden. Dat was waar Brindisi om bekend stond: een toegangspoort naar de hak van de laars en over zee naar onder meer Griekenland. In de Lonely Planet die ik destijds meenam werd weinig (goeds) gezegd over Brindisi en helemaal ongelijk kon ik de reisgids niet geven. De stad had zeker potentie met haar kerken, parkjes, idyllische straatjes en natuurlijk de haven, maar het voelde nog niet als een geweldig leuke, levendige stad. Ik was er in een weekend en rond 23.00 uur was de stad uitgestorven: alle jongeren schenen naar Lecce te gaan en dus gingen wij maar terug naar onze B&B. Flaneren over de...

De afgelopen dagen rook het in onze keuken naar vanille, gesmolten chocolade en geroosterde hazelnoten. We namen alvast een voorproefje van het nieuwe kookboek De Zilveren Lepel Kookschool Dolci, met meer dan vijfenzeventig recepten voor heerlijke Italiaanse taarten, cakes, koekjes en andere zoetigheid. We maakten knapperige cantuccini en zachte amaretti, voor bij de cappuccino, maar ook een prachtige frambozen/chocoladetaart, een chocolade-ciambella en een walnotencrostata. We laten ook jullie graag meegenieten van al dat lekkers, met het recept voor amaretti. Voor ca. zestig stuks heb je nodig: 150 gram gehakte amandelen | 110 gram suiker | 4 eiwitten | 240 gram poedersuiker, gezeefd, plus extra om te bestuiven | een halve theelepel vanille-extract Verhit de oven voor tot 180 °C en bekleed een bakplaat met bakpapier. Maal de amandelen één minuut in een blender, doe er de suiker bij, laat de machine nog twee minuten draaien tot je een fijn mengsel hebt en schep het in een kom....

Vanochtend maakten we al kennis met de prachtige Cilento, vanmiddag nemen Marga en Hans je mee naar een van de pareltjes in deze streek: Camerota. Marga: ‘Hoog op een heuvel en slechts een paar kilometer van de azuurblauwe zee ligt Camerota, een borgo antico in het Nationaal Park Il Cilento. Vanuit de zee gezien lijkt het een onneembare vesting, hooggelegen op een steile rots. Het is een van de vele dorpen rond een oude burcht, waar men zich vroeger verdedigde tegen de invallen van de Noormannen en de Saracenen. We nemen de mooiste weg om er te komen, niet vanaf de kust, maar vanuit het dal van de rivier de Mingardo. Deze weg is de toegangsweg naar het drukbezochte Palinuro, met zijn prachtige stranden. Na het passeren van de smalle kloof volgen we de weg naar Licusati en Camerota, die zich met haarspeldbochten omhoog slingert langs de steile bergwand. Terwijl we steeds hoger komen, hebben we een prachtig uitzicht op het dal van de Mingardo, die bij Palinuro in zee stroomt. Na de...

In Asti, een stadje in Piemonte, barst elk jaar in september een spannende strijd los: de Palio di Asti. De inwoners van Asti organiseerden voor het eerst een paardenrace in 1275. De race werd gehouden ter ere van San Lorenzo. Aangezien de race net buiten de stadsmuren plaatsvond, ging hij voor de inwoners van het nabijgelegen Alba niet bepaald onopgemerkt voorbij. Zij besloten hun buren te imiteren en zetten zelf een race op poten, binnen de eigen stadsmuren. Deze race zou echter niet met paarden maar met ezels worden gereden. Na een jarenlange onderlinge strijd besloten beide gemeenten in 1967 samen een paardenrace op touw te zetten, waarbij de twee steden het tegen elkaar op moesten nemen. Maar niet voor ze eerst hun pracht en praal showen… Hoewel iedereen natuurlijk gaat voor de overwinning, is het vooral ook zaak om niet als laatste over de finish te hobbelen. Degene die namelijk als allerlaatste over de streep komt, krijgt voor straf een ansjovis. Het jaar erop moet die...